ساکنین کره شمالی و روش های متفاوت آنها در استفاده از فناوری های روز

ساکنین کره شمالی و روش های متفاوت آنها در استفاده از فناوری های روز

با وجود اختلافات سیاسی و فرهنگی فراوان در کشورهای مختلف، برخی نکات در سبک زندگی تمام مردم جهان مشترک است. اما تعداد انگشت شماری کشور وجود دارند که همه چیزشان با دیگر نقاط کره خاکی تفاوت دارد. به عنوان یکی از بارزترین نمونه ها، می توان به کره شمالی اشاره نمود.

کیم جونگ اون رهبر کره شمالی، محدودیت های زیادی را بر شهروندان این کشور اعمال می کنند. حکومت وی باعث شده که همه چیز ساکنان کره شمالی متفاوت باشد. این تفاوت را می توان در بخشی مانند فناوری و تکنولوژی نیز مشاهده نمود.

ما در این مقاله قصد داریم استفاده های متفاوت و جالب مردم کره شمالی از فناوری ها روز دنیا را به شما نشان دهیم. تصاویر و توضیحات زیر، شما را را رفتارها و کارهای عجیب آن ها آشنا خواهد کرد. مطلب را تا پایان دنبال کنید.

تقریبا هیچکس از اینترنت استفاده نمی کند

540-w700

اینترنتی که ما با آن آشنا هستیم در کره شمالی نیز وجود دارد، اما دسترسی به آن بسیار محدود است و تنها افراد خارجی و نخبگان و برگزیدگان می توانند از آن استفاده کنند. بیشتر مردم به اینترنت داخلی کره شمالی (کوانگ میونگ) دسترسی دارند که کاملا از دیگر بخش های جهان جدا شده است.

سایت ها بیشتر به موسسات و شرکت ها تعلق دارند، اما می توان از اینترنت برای اهداف تجاری نیز بهره گرفت. نخستین فروشگاه اینترنتی این کشور به نام «اوکریو» دو سال پیش راه اندازی شد.

کره شمالی فیسبوک را ممنوع کرده اما یک پلتفرم مانند آن ساخته است

541-w700

شما نمی توانید از طریق اینترنت به شبکه اجتماعی فیسبوک دسترسی داشته باشید؛ با این حال دولت مرکزی از ایده اصلی آن استقبال کرده است. آن ها توسط «دوگ مادوری» نسخه ای مشابه با فیسبوک طراحی کردند، اما این شبکه توسط یک جوان هک شد. کُپی اهالی کره شمالی کاملا کاربردی بود و می توانست کاربران را به یکدیگر متصل کند. مشخص نیست که این پلتفرم بعد از هک نیز توانسته به جذب کاربران ادامه دهد یا خیر.

در کره شمالی از هر ۱۰ نفر تنها ۱ نفر تلفن هوشمند دارد

542-w700

کره شمالی واردات خطوط تلفن، کامپیوتر و پهنای باند را محدود کرده است. بر اساس گفته های یکی از اپراتورها، ۳ میلیون مشترک تلفن هوشمند در این کشور وجود دارد و تنها چند صد هزار نفر دارای کامپیوتر شخصی هستند.

مردم این کشور نمی توانند تماس های بین المللی برقرار کنند

543-w700

«کاریولینک» اصلی ترین اپراتور کره شمالی، امکان ایجاد ارتباط بین المللی برای کاربرانش را فراهم نمی کند. با این حال، شهروندانی که در نزدیکی مرز چین زندگی می کنند، از سیم کارت ها و موبایل های وارداتی برای ارتباط با بستگانشان که از کشور فرار کرده اند، استفاده می نمایند. در اختیار داشتن این تلفن ها کار خطرناکی به شمار می رود، زیرا حکومت دارندگان این دستگاه را دستگیر می کند.

کامپیوترهای شخصی تنها برای افراد ثروتمند هستند

544-w700

معمولا افراد پولدار، دانش جویان دانشگاه پیونگ یانگ و نخبه ها به کامپیوترهای شخصی دسترسی دارند. در کافی نت ها و مدارس نیز می توان از آن ها استفاده کرد، اما همه چیز تحت کنترل قرار دارد.

دسترسی به کامپیوتر به حدی محدود است که فلش ها به عنوان ابزار مد شناخته می شوند

545-w700

به علت نایاب بودن کامپیوتر در سطح شهر پیونگ یانگ، جوانان از فلش ها به عنوان لوازم زینتی در مد استفاده می کنند.

کامپیوتر ها از سیستم عاملی مشابه با لینوکس بهره می گیرند

546-w700

«ستاره سرخ» نام سیستم عاملی است که توسط کشور کره شمالی توسعه داده شده و بر اساس گفته های فلوریَن گرانوو و نیکلاس شیز محققان امنیتی، ابزارهایی برای نوشتن، تقویم و سیستم ساخت آهنگ بر روی آن وجود دارد. به خاطر وجود قاچاق فلش از چین برای انتقال غیر قانونی اخبار و محتوای چند رسانه ای، این سیستم عامل فایل ها را واترمارک کرده و آن ها را قابل ردگیری می سازد.

شباهت زیاد ان سیستم عامل به «OS X» اپل

547-w700

این پلتفرم بسیار شبیه به نمونه های غربی خود همانند OS X اپل به نظر می رسد.

تبلت های چینی ارزان تنها برای نخبگان در دسترس هستند

cheap-chinese-tablets-are-only-for-the-elite

تبلت های ارزان قیمت «Woolim» بدون وای فای و بلوتوث هستند و نسخه ای ناشناخته از اندروید را اجرا می کنند. علی رغم چینی بودن و قیمت ۲۵۰ دلاری این تبلت ها، بیشتر مردم کره شمالی به آن ها دسترسی ندارند.

برخی مردم در خانه هایشان تلویزیون دارند اما نمی توانند خیلی از آن استفاده نمایند

some-people-own-tvs-but-they-cant-watch-much-w700

داشتن تلویزیون در کره شمالی مسئله غیر معمولی به شما نمی رود، زیرا دولت مرکزی از آن برای تبلیغات به نفع خود استفاده می کند. تلویزیون ها به صورت پیش فرض بر روی ایستگاه های رسانه ای این کشور تنظیم شده اند و پلیس به صورت قانونی می تواند برای چک کردن هر گونه تغییر و دستکاری در آن ها، از خانه ها بازدید نماید.

مردم باید سیم کارت خود را تنها از میان دو اپراتور انتخاب کنند

people-have-a-choice-between-just-two-mobile-phone-carriers-w700

کاریولینک اصلی ترین اپراتور این کشور، از همکاری میان دولت مرکزی و اپراتور مصری «Orascom» به وجود آمده است. این شرکت در سال ۲۰۱۵ کنترل اپراتور را از دست داد و شرکتی دولتی به نام بایول عهده دار این مسئولیت گشت. جزئیات این فرایند هنوز مشخص نیست، اما هر چه هست کنترل دولت بر اوضاع را بیشتر از قبل می کند.

منبع: thisisinsider
مطالب دیگر از همین نویسنده
مشاهده بیشتر
دیجیاتو
۹ نظر

ورود

  • Shahab بهمن ۱۳, ۱۳۹۵

    اصن وقتی این هارو خوندم و از این محدودیت ها با خبر شدم واقعا تو ایران ازاد هستیم والا :)) این روزا تو ایران بچه ۳ ساله تبلت شخصی داره :)))

  • مهران بهمن ۱۴, ۱۳۹۵

    دوست عزیز این مطالب فقط ۲۰ درصدشون صحت داره و اینطور هم نیست که اینقدر محدود باشند

    • ط فروردین ۲۶, ۱۳۹۹

      صحت داره چئن اگر سریال کره ای سقوط بر روی عشق یا سقوز بر روی تو که ماله کره جنوبیه در مورد کره شمالی ساختن ببینی متوجه میشی درسته

  • علی بهمن ۱۵, ۱۳۹۵

    دم تیران خودمون گرم بابا وینجا جهنمه

  • احسان بهمن ۱۵, ۱۳۹۵

    مورد آخر چقدر آشناست…

  • محمد بهمن ۱۵, ۱۳۹۵

    عجبببببببببببببببب محدودیت هایی !!!! بابا ما که آزادیم هر کاری که دلمون میخواد انجام میدیم ، هک میکنیم ، ماهواره نیگاه میکنیم ، هفتاد هشتاد تا سیم کارت سرطان سل داریم ، دست هم یه گوشی هست اندازه مانیتور ، لپ تاپ هستش ، انواع کامپیوتر هستش ، کرک میکنیم ، کپی میکنیم …نشد با قند شکن باز میکنیم … خداییش آزادی هایی که ما داریم بیشتر از آزادی های مرگ بر آمریکاس. نه؟!!

  • reza بهمن ۱۵, ۱۳۹۵

    اگه واقعا دسترسی مردم کره شمالی به اینترنت و دیگر ابزارهای مدرن اینقدر که شما میگید محدوده پس چه کسی این اطلاعات رو با این جزییات بالا در گوگل مپز برای کره شمالی ثبت کرده؟ :/
    https://goo.gl/maps/ugpwE4PiW5z

    • اردلان بهمن ۲۶, ۱۳۹۵

      جدا هااااا
      خیلی هم پر بیراه نگفتی
      خوب زدی تو خال

    • امیر محمد اسفند ۱۷, ۱۳۹۷

      خیلی چیزا ممکنه ..مثلا افراد کره جنوبی یا آمریکایی ها.شما هم با اکانت گوگل میتونید حتی خیابانهای آمریکارو نامگذاری کنید.فقط باید چند نفر تایید کنن تا روی گوگل مپ ثبت بشه