تماشای آثار شاگردان پرویز تناولی: این مجسمه ها را بپوشید

در این نمایشگاه برای خلق آثار از موضوعاتی همچون بحران‌های اقتصادی، وضعیت شهرنشینی و تاثیر رسانه‌ها استفاده شده است و ردپایی از گرایش سنن هنر ایرانی نیز در قالب نقش مایه‌های ایرانی برگرفته از گلیم و قالی دیده می‌شود. در آثار این نمایشگاه شیوه‌های فنی مختلفی همچون قالب‌گیری، اسمبلاژ، آبکاری و تکنیک معکوس را می‌توان مشاهده کرد. مجسمه‌های پوشیدنی درونمایه دیگر این نمایشگاه است که با ایجاد فضایی بین جواهرسازی و مجسمه‌سازی زمینه تعامل بیشتر مجسمه با بدن را فراهم می‌کند.

در استیتمنت این نمایشگاه که توسط هلیا دارابی نوشته شده چنین آمده است: «زمانی که پرویز تناولی در اوایل دهه ۱۳۸۰ پس از سال‌ها دوری از وطن به ایران بازگشت و نمایشگاه باشکوه مرور بر آثارش را در موزه هنرهای معاصر تهران برپا کرد، دوره‌های آموزش مجسمه‌سازی خود را نیز بنا نهاد. این دوره‌ها مجموعه‌ای متنوع از رهیافت‌های فنی و مفهومی را در برمی‌گرفت که علاوه بر آموزش‌های تکنیکی، واجد درونمایه‌های گوناگون بود تا با رهیافت‌های فکری متفاوت، هنرجویان را به سمت روش‌های تازه‌ای برای ساختن سوق دهد: درونمایه‌های متنوعی از جمله ارزش اشیا، سه بعدی بر دیوار، یادمانی برای شاعر، ماشین‌های عبث، عالم پیشگامان، مجسمه‌های نرم، مجسمه‌های بازیافت و مجسمه‌های کینتیک.»

«شرایط فلزی» محصول تجربه‌گری هنرمندانی است که از زمینه‌های مختلفی از جمله معماری، نقاشی، فیلمسازی و طراحی صنعتی برخاسته‌اند، تحت آموزش پرویز تناولی و هدایت مونا پاد به عالم مجسمه‌ سازی گام نهاده‌ و نخستین تجارب خود را در این مجموعه به نمایش گذاشته‌اند.

تکیه بر کارماده (متریال) و مکاشفه در امکانات آن وجه اشتراک این مجموعه است. تشابه دیگر جلوۀ مواد و اشیای روزمره است که با دگردیسی‌های فراوان در این آثار مشاهده می‌شوند.

حضور اشیای روزمره ناگزیر اشارات و بیانیه‌هایی اجتماعی نیز در بر دارد از جمله موضوعاتی چون بحران‌های اقتصادی، وضعیت شهرنشینی، و تاثیر رسانه‌ها. همچنین، ردپایی از گرایش سنن هنر ایرانی نیز در قالب نقش مایه‌های ایرانی برگرفته از گلیم و قالی دیده می‌شود.

علاقه‌مندان می‌توانند همه روزه به جز شنبه‌ها از ساعت ۱۶ تا ۲۱ از این نمایشگاه واقع در خیابان ایرانشهر، کوچه نوشهر، پلاک ۳، گالری ژاله بازدید کنند.