کوئنتین تارانتینو در اظهارنظری مشهور گفته است که او قصد دارد پس از ساختن دهمین فیلم خود بازنشسته شود اما چرا این کارگردان صاحب سبک و نامی چنین تصمیمی گرفته و آیا واقعاً پس از ساخت فیلم دهم دست از فیلمسازی خواهد کشید؟ کوئنتین تارانتینو به لطف روایت غیرمتداول و سبک بصری خاص خود و همچنین گشاده دستی اش در به تصویر کشیدن خشونت توانسته به جایگاه خاصی در سینما دست یابد. اگر چه برخی او را به خاطر نمایش خشونت عریان نقد می کنند اما این خشونت را می توان در کلیت داستان قابل دفاع دانسته و بخشی از داستان های کلی دانست که او دوست دارد روایت کند.
دوران فعالیت هنری کوئنتین تارانتینو به عنوان فیلمساز در سال ۱۹۹۲ با فیلم جنایی Reservoir Dogs آغاز شد که مخاطبان را با سبک نویسندگی و شخصیت پردازی خاص وی آشنا کرد، سبکی که پیشقراول فیلم های آینده این کارگردان نامی شد. در حالی که Reservoir Dogs توسط منتقدان و سینماروها مورد استقبال و تمجید قرار گرفت و به عنوان یک فیلم مستقل کلاسیک شناخته می شود، مشهورترین و موفق ترین کار تارانتینو دو سال بعد و با فیلم Pulp Fiction اتفاق افتاد، یک فیلم جنایی دیگر که داستان آن به شکل روایت غیرخطی رخ می داد. از آن زمان به بعد، تارانتینو ژانرهای مختلفی را امتحان کرده است، از جمله ژانر هنرهای رزمی در فیلم های Kill Bill ، ژانر وسترن در Django Unchained و حتی نسخه های آلترناتیوی از تاریخ را در Inglourious Basterds و Once Upon a Time in Hollywood روایت کرده است.
اما وی همیشه گفته است که بیش از ۱۰ فیلم نخواهد ساخت و دهمین فیلم پایان کار او در سینمای هالیوود خواهد بود. قول او برای پایان فیلمسازی پس از ساخت فیلم دهم موضوع تازه ای نیست و هر بار که فیلم جدیدی از او اعلام شده و ساخته می شود، بحث قول معروف تارانتینو بار دیگر نقل محافل می شود. به همین دلیل برنامه ۱۰ فیلمی او بارها مورد پرسش قرار گرفته و حتی برخی آن را یک حقه بازاریابی برای جلب توجه و ایجاد انتظار و حساسیت برای فیلم های آینده وی دانسته اند. اگر چه این برنامه به جلب توجه بیشتر به فیلم های تارانتینو نقش داشت هاست اما تارانتینو عجیب و غریب از قبل دلایل خود برای کناره گیری از فیلمسازی پس از ساختن فیلم دهم را بیان کرده است و همه چیز به میراث او باز می گردد.
تارانتینو هیچگاه از صحبت در مورد میراثی که می خواهد در سینما داشته باشد ابایی نداشته است و به عنوان یک شخص به شدت شیفته سینما، بسیاری فیلمسازان را نام برده و گفته است که نمی خواهد دوره کارش در سینما شبیه این فیلمسازان باشد. برای تارانتینو، کیفیت کار کارگردان با گذشت زمان افت می کند و به همین دلیل او می خواهد تا زمانی که هنوز در اوج قرار دارد بازنشسته شود و به نظر خودش ۱۰ فیلم برای رسیدن به این هدف عدد مناسبی است. تارانتینو در مصاحبه ای در این باره گفته است: « بسیاری از کارگردانان فیلم های پایانی بسیار بدی داشته اند و [پایان دادن به دوران حرفه ای] با یک فیلم خوب بسیار کمیاب است [اما پایان دادن به آن] با یک فیلم خوب بسیار خارق العاده است». با توجه به این گفته های تارانتینو، وی حتی به شوخی گفته است که شاید او می بایست با فیلم Once Upon A Time In Hollywood به فعالیت فیلمسازی خود پایان می داد و بدین ترتیب می توانست مطمئن باشد که آخرین فیلم او فیلمی موفق و پرفروش بوده اما بدون شک او هنوز ایده های زیادی برای به اشتراک گذاشتن با مخاطبان سینما دارد.
شایان ذکر است که دهمین و آخرین فیلم تارانتینو می توانست یک فیلم در فرانچایز Star Trek باشد، که دومین فیلم اوست که به طور کامل مخلوق خودش نبوده است (بعد از فیلم Jackie Brown که بر اساس رمان Rum Punch در سال ۱۹۹۲ ساخته شده و تنها فیلم تارانتینو تا به کنون است که در دنیای خودش زندگی می کند). اگر چه تارانتینو داشت خود را برای ساخت این فیلم آماده کرده و نویسندگی و کارگردانی آن را بر عهده گرفته بود اما موانع بسیاری بر سر راه ادامه این پروژه قرار گرفت، از جمله عملکرد بسیار ضعیف فیلم Star Trek Beyond و پروژه های شخصی که تارانتینو خود دارد. بدین ترتیب تارانتینو دیگر در این پروژه مشارکتی نداشته و حتی اگر ساخت فیلمی در فرانچایز Star Trek با مشارکت وی آغاز می شد، بعید به نظر می رسید که این فیلم دهمین و آخرین فیلم وی باشد. در واقع می توان گفت که تارانتینو در این صورت بهانه ای پیدا کرده و این فیلم را جزو ده فیلمی که قول داده بود بسازد به شمار نمی آورد.
با ساخت تنها ۱۰ فیلم، تارانتینو همچنین می خواهد ۱۰ فیلم با کیفیت بسازد که مردم در سال های پیش رو در مورد آن ها بحث کنند. تمامی فیلم های تارانتینو به گفته خود وی بخشی از یک دنیای خاص هستند که در دو سطح تقسیم شده است: دنیای «واقعی تر از واقعی» و دنیای «فیلم در فیلم». با در نظر داشتن این ایده، یک دنیای سینمایی مرتبط که از ۱۰ فیلم تشکیل شده، برنامه ای جذاب به نظر می رسد، آن هم در حالی که تارانتنیو به هدف خود در ساخت فیلم هایی که مورد استقبال منتقدان و سینماروها باشند رسیده است زیرا تمام فیلم های او تقریباً دارای کیفیتی مشابه بوده اند (البته به غیر از فیلم Death Proof که از دیدگاه بسیاری از کارشناسان سینما ضعیف ترین فیلم وی به شمار می آید).
با این وجود نکته مهم این است که کوئنتین تارانتینو از لحاظ تکنیکی تاکنون ۱۰ فیلم خود را ساخته است اما با توجه به اینکه فیلم های Kill Bill را کلاً یک فیلم می داند، بر این باور است که هنوز یک فیلم دیگر تا قول ۱۰ فیلمی خود جا دارد. با این وجود، هیچ چیز روی سنگ حک نشده و اگر داستانی وجود داشته باشد که تارانتینو بعد از اتمام ۱۰ فیلم خود بخواهد آن را روایت کند و با دنیای ساخته و پرداخته اش متناسب باشد، می تواند نظرش را تغییر دهد. حتی اگر به قول خود وفادار بماند هم تارانتینو بازگشتش به فیملسازی را نفی نکرده است.
در مصاحبه ای با ونیتی فر در سال ۲۰۱۶، تارانتینو گفته است که اگر یک داستان جدید و متفاوت داشته باشد، در دنیای خاص خود باشد و بخشی از «هسته ۱۰ فیلمی» او نباشد و این فیلم های را «آلوده» نکند، تارانتینو می تواند بیش از ۱۰ فیلم بسازد. با توجه به اینکه فیلم Once Upon A Time In Hollywood نهمین فیلم ساخته شده توسط کوئنتین تارانتینو بوده، هنوز هم جا برای ساخت یک فیلم دیگر توسط او وجود دارد هر چند تصمیم گیری در مورد پروژه آینده تارانتینو چند سال زمان می برد، رویه ای که وی همواره در پیشبرد پروژه هایش داشته است.
بدون نظر