دیسپراکسی چیست؟ اختلالی در یادگیری که دنیل رادکلیف به آن مبتلا است

فهرست سلبریتی های مبتلا به دیسپراکسی ثابت می کند این اختلال نمی تواند مانع پیشرفت شود.

دنیل رادکلیف و کارا دلوین که به این اختلال دچارند، درباره ی آن به صراحت صحبت کرده اند.

دیسپراکسی یا کنش پریشی می تواند بر روی مهارت های هماهنگی اثر بگذارد و روشن نیست عامل ایجاد این اختلال چیست، با این حال، کارشناسان می گویند احتمال ابتلا به آن در افرادی که پیش از موعد به دنیا آمده اند ممکن است بیشتر باشد.

دیسپراکسی در مردان شایع تر است و اغلب ارثی است.

دیسپراکسی یا کنشی پریشی چیست؟

دیسپراکسی یک اختلال شایع است که حرکت و هماهنگی را تحت تأثیر قرار می دهد.

دیسپراکسی که گاهی با نام اختلال هماهنگی رشدی شناخته می شود، تأثیری بر هوش ندارد و می تواند هر فردی با هر میزان توانایی ذهنی را تحت تأثیر قرار دهد.

تأثیر اصلی آن در حین انجام هر وظیفه و کاری که به مهارت های هماهنگی نیاز دارد، احساس می شود.

انجام کارهای نیازمند تعادل، انجام ورزش یا یادگیری رانندگی می تواند برای مبتلایان این اختلال یک چالش باشد.

دیسپراکسی می تواند بر روی مهارت های حرکتی ظریف مثل نوشتن یا استفاده از اجسام کوچک هم اثر بگذارد.

نشانه های دیسپراکسی

نشانه های دیسپراکسی می تواند در هر فردی متفاوت باشد و ممکن است با گذشت زمان تغییر کند.

دشواری در یادگیری می تواند حتی کارهای روزمره را هم تبدیل به یک چالش کند.

به گفته ی کارشناسان، دیسپراکسی ممکن است موارد زیر را تحت تأثیر قرار دهد:

• هماهنگی، تعادل و حرکت
• نحوه ی یادگیری مهارت های جدید، فکر کردن و به خاطر سپردن اطلاعات در محل کار و خانه
• مهارت زندگی روزانه، مثل پوشیدن لباس یا آماده کردن غذا
• توانایی نوشتن، تایپ کردن، رسم کردن و گرفتن اجسام کوچک
• نحوه ی عملکرد در موقعیت های اجتماعی
• نحوه ی برخورد با احساسات خود
• مدیریت زمان، برنامه ریزی و مهارت های نظم بخشی شخصی

دنیل رادکلیف درباره ی اختلال خود چه گفته؟

این بازیگر ۳۳ ساله ی انگلیسی با نقش هری پاتر در مجموعه فیلمی که بر اساس کتاب های جی. کی. رولینگ ساخته شده، شناخته می شود.

در سال ۲۰۰۱ وقتی برای بازی در اولین فیلم این مجموعه در نقش پسر یتیمی که در زیر پله زندگی می کرد اما از قدرت های جادویی برخوردار بود، انتخاب شد، تنها ۱۲ سال داشت.

رقابت تنگاتنگی بر سر این نقش وجود داشت و او برای کنار زدن رقبایش و تصاحب آن بر مشکل مهمی غلبه کرد.

دنیل رادکلیف در ۱۹ سالگی فاش کرد که به دیسپراکسی مبتلا است. او در مصاحبه ای گفت که گاهی برای انجام کارهای ساده ای مثل بستن بند کفش یا نوشتن یادداشت دچار مشکل می شود.

او در اینباره گفت: «در مدرسه روزهای سختی داشتم، از این جهت که در همه چیز بد بودم و هیچ استعداد مشخصی نداشتم.»

مادر دنیل برای کمک به پسرش در غلبه بر چالش هایش او را در کلاس بازیگری ثبت نام کرد و از آن زمان آرزوی دنیل این شد که بازیگری حرفه ای شود.

در ۹ سالگی اولین بار با نقش دیوید کاپرفیلد در فیلمی تلویزیونی به همین نام جلوی دوربین رفت و پس از آن هم در فیلمی سینمایی به نام «خیاط پاناما» (The Tailor of Panama) بازی کرد. بعد از این ها بود که برای بازی در نقش معروفش، هری پاتر انتخاب شد.

رادکلیف به طرفدارانش گفته دیسپراکسی هرگز مانع پیشرفتش نشده و این اختلال می تواند خلاقیت مبتلایان را بیشتر کند.

او در سال ۲۰۱۴ در یک گفتگوی زنده به یک دختر ۱۰ ساله ی مبتلا به دیسپراکسی گفت: «اجازه نده متوقفت کند. هیچ وقت مانع پیشرفت من نبوده و بعضی از باهوش ترین کسانی که می شناسم به اختلالات یادگیری دچارند.»

«اینکه بعضی کارها برای تو دشوارتر است، تو را فقط مصمم تر می کند. تو سختکوش تر می شوی و خلاقیتت برای پیدا کردن راه حل برای مشکلاتت بیشتر می شود.»