مهران کریمی ناصری، مرد ایرانی که الهام بخش فیلم ترمینال (The Terminal) با بازی تام هنکس شد، بعد از سکته قلبی در فرودگاه پاریس درگذشت. وی در ۱۸ سال اخیر در فرودگاه شارل دو گل شهر پاریس زندگی می کرد. او از سال ۱۹۸۸ تا ۲۰۰۶ به اجبار در فرودگاه بزرگ شهر پاریس زندگی می کرد و اخیراً نیز بعد از مدتی زندگی در شهر پاریس و دریافت شهروندی این کشور، به خواسته خودش به این فرودگاه بازگشته و در ترمینال ۲F این فرودگاه ساکن شده بود. روز شنبه بود که پلیس و تیم پزشکی به فرودگاه فرا خوانده شده و اعلام شد که مهران کریمی ناصری دچار حمله قلبی شده است.
به گفته مقامات فرودگاه شارل دو گل، تلاش ها برای احیای قلبی این مرد ایرانی ناکام بوده و شوربختانه وی در فرودگاه درگذشت. کریمی ناصری که گفتهمی شود در سال ۱۹۴۵ متولد شده، وقتی اولین بار در سال ۱۹۸۸ به فرانسه رسید اسناد هویتی همراه نداشت و به همین خاطر در فرودگاه آواره شد. او سال ها روی یک نیمکت پلاستیکی قرمز رنگ در داخل فرودگاه خوابیده و با خدمه فرودگاه دوست شده و در سرویس های بهداشتی کارکنان فرودگاه حمام می کرد. او خاطرات خود را به نگارش درآورده و وقتش را با خواندن مجلات و تماشای مسافران می گذراند.
کارکنان فرودگاه شارل دوگل به او لقب «لُرد آلفرد» داده بودند و بدین ترتیب بود که مهران کریمی به یک شبه سلبریتی در میان مسافران تبدیل شده بود. بعدها یک فیلم هالیوودی به نام «ترمینال» با بازی تام هنکس و یک فیلم فرانسوی از روی سرگذشت وی ساخته شد. او در سال ۱۹۹۹ و یازده سال پس از ورودش به فرانسه در حالی که روی نیمکت مشهورش پیپ می کشید و با بدنی تکیده و لاغر به آسوشییتدپرس گفت: «بالاخره فرودگاه را ترک خواهم کرد. اما هنوز هم منتظر پاسپوریت یا ویزای ترانزیت هستم».
مهران کریمی در مسجد سلیمان از پدری ایرانی و مادری بریتانیایی به دنیا آمد و در سال ۱۹۷۴ برای تحصیل به انگلیس رفت. وقتی به ایران بازگشت، به گفته خودش به خاطر مخالفت با شاه ایران زندانی شده و در ادامه بدون پاسپورت از کشور تبعید شد. اما به گفته برخی رسانه ها، بررسی ها نشان می داد که تبعیدی در کار نبوده است. مهران کریمی ناصری از چندین کشور اروپایی درخواست پناهندگی سیاسی کرده بود. کمیسیون ارشد سازمان ملل در امور پناهندگان در بلژیک نام او را به عنوان پناهجو ثبت کرده بود اما به گفته خودش، چمدان او که حاوی اسناد پناهجویی اش بود در ایستگاه قطار شهر پاریس به سرقت رفته بود.
در ادامه پلیس فرانسه او را دستگیر کرده اما نمی توانست او را به جایی دیپورت کند زیرا هیچ اسناد هویتی همراه کریمی نبود. در نهایت، کریمی در آگوست ۱۹۸۸ به فرودگاه شارل دو گل برده شده و همانجا ماند. کاغذبازی های متعدد و قوانین سختگیرانه مهاجرت اروپا نیز باعث شد که وی سال ها در بخش ترانزیت فرودگاه شارل دوگل آواره باقی بماند. وقتی در نهایت مهران کریمی مدارک پناهندگی اش را دریافت کرد، از ترس و احساس ناامنی اش برای ترک فرودگاه گفت. گفته می شود که این مرد ایرانی از امضای مدارک پناهندگی اش خودداری کرده و چند سال دیگر نیز در فرودگاه ماند تا اینکه در سال ۲۰۰۶ بر اثر بیماری به بیمارستان برده شد و بعد از آن بود که در شهر پاریس در پناهگاه زندگی می کرد.
هم بلژیک و هم فرانسه به کریمی اقامت داده بودند اما او ظاهراً از این موضوع ناراضی بود که نامش را به عنوان یک ایرانی و نه یک بریتانیایی ثبت کرده بودند و می خواست که او را با نام مورد علاقه اش صدا بزنند: «سِر آلفرد مهران». کسانی که در فرودگاه با او دوست شدند می گفتند که سال ها زندگی در فضای بسته بدون پنجره بر سلامت روانی اش اثر گذاشته است. پزشک فرودگاه در دهه ۱۹۹۰ گفته بود که نگران سلامت فیزیکی و روانی اوست و گفته بود که وی در فرودگاه «فسیل» شده است و یکی از کارکنان فرودگاه نیز او را یک زندانی ناتوان از «زندگی در خارج از زندان» توصیف کرده بود.
استیون اسپیلبرگ با الهام از ماجرای کریمی در سال ۲۰۰۴ فیلم ترمینال با بازی تام هنکس را ساخت و فیلم فرانسوی دیگری به نام Lost in Transit و یک اپرا به نام Flight نیز از روی سرنوشت او ساخته شد. در فیلم The Terminal، تام هنکس نقش شخصی به نام ویکتور ناوورسکی را بازی می کند که از کشور ساختگی کراکوژیا در شرق اروپا به فرودگاه جان اف کندی در نیویورک پرواز می کند و در این فرودگاه است که در می یابد یک شبه انقلابی سیاسی در کشورش رخ داده و مدارک شناسایی و سفر او دیگر اعتبار ندارند. کمپانی فیلمسازی اسپیلبرگ مبلغ ۲۱۰,۰۰۰ یورو به آقای ناصری برای خرید حق ساخت این فیلم داده بود.
من بچه مسجد سلیمانم. اینجا همه خانوادشو میشناسن. پدر مادرشم ایرانی بودن.
خودمم ۸ سال پیشا قاچاق رفتم المان و منفی هامو گرفتم و برگشتم ایران.
طرف برا رفتن به بریتانیا این شایعه رو ایجاد کرده که مادرش بریتانیاییه. وقتی نتونسته اثبات کنه از بریتانیا برمیگرده بلژیک.
خیلی از حرفاش الکیه و از همون کتابی که نوشته اومده.
خدا بیامرزتش اما برا پناهندگی چیزای زیادی گفت که حقیقت نداشت.
و قضیه دزدیدن مدرک و این چیزا همش الکیه. من خودم و چندتا از دوستام رفتیم اونور. ادم باید خر باشه مدرک شو بده به پلیس. همه پاره میکنن تو فرودگاه میندازن. یا تو همین ترکیه هزار دلار میدی برات پاس ایرانی جور میکنن با مشخصات جدید.
بعدم طرف زرنگی کرده تو فرودگاه زندگی کرده. من خودم المان مهد دموکراسی بودم. وقتی منفی میگیری دیگه هیچ امیدی نداری. تو خیابون باید بخوابی. اونم با ترس که یهو پلیس نیاد بگیرتت. خیلیام خسته میشن میرن سفارت و نامه برگشت میگیرن. خودم ۱ ماه بیشتر دوام نیاوردم و مستقیم رفتم کنسولگری تو فرانکفورت.
۲۰۰ یورو نقد بهم دادن. خودشون بلیط برگشت گرفتن و بعدم برگشتم. جاداره از دوست …تشکر کنم که پانصد یورو تو ترکیه و یونان خرجش کردم. تو المان قبولی گرفت ولی دریغ از حتی ۱۰۰ یورو کمک. هنوز مدیونه و پولمو پس نداده. محمدخدا بنده لو خدا لعنتت کنه ….
التماس برا چند یورو تو المان و یونانو فراموش کردی. ببین محمدخدا بنده لو خداروشکر من اینجا تو ایران به جایی رسیدم که تو تو المان نرسیدی. حرفات یادته؟ یه شب خواستم خونت بمونم گفتی پلیس میاد.
الان الکلی شده مواد میزنه. چندتا دزدی داشته.
من اینجا تو اصفهان پارس خریدم یه اپارتمان نقلی دارم قسطشو میدم. تو بازارم.
خدا رو شکر که عاقبت خوبی پیدا کردی ،انا عجب نامردی بوده اون رفیقت
به نام خدای بزرگتر از وصف/سلام..منم مهران هستم.تولدم ۲۲ آبان هست.جالبه خداوند هم قیافه نقش فیلم رو شبیه من کرد هم اسم مهران!از پرچم روی نوشابه فیلم حس کردم خودمم.جالبه منم اهل مسجد سلیمان هستم.و این ها نمیتونه شانسی باشه.البته اهواز بزرگ شدم.از نیویورک خوشم میاد.و جالبه اصلن امروز فیلم رو پس از سال ها دیدم.و جالبه یک روز قبل تولدم از دنیا رفت.