همه افرادی که امروزه زنده هستند، در دنیایی با جمعیت رو به رشد زندگی کردهاند. برای اینکه عکس این قضیه اتفاق بیافتد، تعداد افرادی که متولد میشوند باید کمتر از تعداد افرادی باشد که از دنیا میروند. جالب اینجاست که طبق آخرین تخمینها، این نقطه عطف خاص، چندان دور نیست. نمودار زیر، آخرین پیشبینیهای سازمان ملل متحد را در مورد تعداد تولدها و مرگومیرهای جهانی که به کاهش جمعیت جهانی می رسد را به تصویر میکشد. این ارقام از گزارش چشمانداز جمعیت جهان ۲۰۲۴ سازمان ملل متحد استخراج شدهاند.
کاهش جمعیت جهان؛ تولدها و مرگومیرهای جهانی
در سال ۲۰۲۳، ۱۳۲ میلیون نوزاد متولد شدند و نزدیک به ۶۲ میلیون نفر فوت کردند. این امر منجر به رشد جمعیتی معادل ۷۰ میلیون نفر (۰.۹٪+) شد.
اما با کاهش نرخ زاد و ولد در سراسر جهان، انتظار میرود تعداد مرگومیرهای سالانه تا سال ۲۰۸۴ از تعداد تولدها پیشی بگیرد. این امر میتواند آغازگر دورهای از کاهش جمعیت جهانی باشد.
طبق تخمین سازمان ملل متحد، تا سال ۲۱۰۰، جمعیت جهان ممکن است حدود ۱۳ میلیون نفر کاهش یابد، که تقریباً معادل جمعیت کنونی کشور بولیوی است.
البته، این تخمینها دقیق نیستند و در یک بازهی اطمینان ۹۵٪ قرار دارند. فاصله یا بازه اطمینان، یک مفهوم آماری است که نشان میدهد با چه احتمالی مقدار واقعی یک پارامتر در یک بازه مشخص قرار میگیرد. در بالاترین حد این بازه، تعداد تولدها همچنان در سال ۲۱۰۰ از تعداد مرگومیرها بیشتر است. در پایینترین حد، کاهش جمعیت ممکن است نزدیک به سال ۲۰۶۰ آغاز شود.
چرا این موضوع اهمیت دارد؟
به طور ساده، اقتصاد جهانی در حال حاضر برای پدیده کاهش جمعیت طراحی نشده است. این پدیده بازارهای کار را مختل میکند، سیستمهای تأمین اجتماعی را تحت فشار قرار میدهد و با کاهش تقاضای مصرفکننده، رشد اقتصادی را تهدید میکند. این وضعیت میتواند منجر به چرخهای از رکود و افزایش بدهی شود.
از سوی دیگر، کاهش جمعیت میتواند منجر به کاهش تقاضا برای منابع و استخراج آنها شود. با کاهش جمعیت، ممکن است سرمایهگذاری در آموزش افزایش یابد که نتیجه آن نیروی کار ماهرتر و بهتر آماده شده برای نیازهای اقتصادی متغیر خواهد بود.
بدون نظر