F-35 Lightning II در مقابل F-16 Fighting Falcon؛ مقایسه جت های جنگنده آمریکایی

F-35 Lightning II در مقابل F-16 Fighting Falcon؛ مقایسه جت های جنگنده آمریکایی

بله دوستان عزیز، یک مسابقه دیگر روی کاغذ بین جنگنده های جت نسل پنجم و نسل چهارم خواهیم داشت بعد از اینکه اف-۲۲ رپتور را با جنگنده های نسل چهارم و چهار و نیم دیگر مقایسه کردیم. این بار نوبت اف-۳۵ لایتنینگ ۲ است که با یک جنگنده نسل چهارم مقایسه شود.

و این بار، نماینده نسل چهارمی ها F-16 Fighting Falcon، با نام مستعار “Viper” به معنای افعی خواهد بود که در سراسر جهان دیده می شود. بنابراین، این بار ما نه تنها عنصر اصلی نسل پنجم در مقابل نسل چهارم، بلکه یک مسابقه درون‌سرویس نیروی هوایی ایالات متحده را نیز خواهیم داشت (اگرچه نیروی دریایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده نیز از لایتنینگ II استفاده می‌کنند، اما زودتر و مهم تر از همه یک جنگنده متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده است)، و البته رویارویی بین دو محصول از یک سازنده، زیرا F-35 و F-16 هر دو با افتخار توسط لاکهید مارتین تولید می شوند (اگرچه Lightning II تولید بخش معروف لاکهید مارتین موسوم به Skunk Works است در حالی که در مورد اف-۱۶ چنین نیست).

بدون مقدمه بیشتر، بیایید ببینیم که F-35 و F-16 چگونه در مقابل یکدیگر قرار می گیرند…

مقایسه سر به سر ویژگی های F-35 در مقابل F-16

نیازی به گفتن نیست که F-16 در این مقایسه جایگاه پلتفرم قدیمی تر را دارد، جنگنده ای که در سال ۱۹۷۴ و در روزهای سرد جنگ سرد معرفی شد، اگرچه این پرنده جنگی مطمئناً در زمان منجمد باقی نمانده ، زیرا ظاهراً دائماً در حال بهبود و ارتقاء بوده است. در مقابل، F-35 در سال ۲۰۰۶ معرفی شد و بنابراین جنگنده بسیار جدیدتری است.

تا آنجا که به مشخصات فنی سر به سر مربوط می شود:

F-35AF-16C Block 50 and 52هواپیمای برتر
موتوریک موتور توربوفن پس سوز Pratt & Whitney F135-PW-100 با ۲۸,۰۰۰ پوند (۱۲۵ کیلونیوتن) پیشرانه خشک، ۴۳,۰۰۰ پوند (۱۹۱ کیلونیوتن) با پس سوزیک موتور General Electric (GE) F110-GE-129 برای نسخه Block 50 با ۱۷,۱۵۵ پوند (۷۶.۳۱ کیلونیوتن) پیشرانه خشک، ۲۹,۵۰۰ پوند (۱۳۱ کیلونیوتن) با پس سوز (یک موتور Pratt & Whitney F100-PW-229 برای نسخه Block 52)F-35
حداکثر سرعت۱.۶ ماخ در ارتفاع بالا؛ ۱.۰۶ ماخ (۱,۲۹۶ کیلومتر بر ساعت) در ارتفاع دریا۲.۰۵ ماخ (۲,۱۷۸ کیلومتر بر ساعت) در ارتفاع ۴۰,۰۰۰ فوت
۱.۲ ماخ (۱,۴۸۲ کیلومتر بر ساعت) در سطح دریا
F-16
برد رزمی۱۲۳۹ کیلومتر در ماموریت های ممانعتی (هوا به سطح) با سوخت داخلی؛ ۱۴۱۰ کیلومتر در ساختاربندی هوا به هوا با سوخت داخلی۵۴۶ کیلومتر با بمب های ۴۵۴ کیلوگرمیF-35
سقف پروازی۵۰,۰۰۰ فوت (۱۵,۲۴۰ متر)۵۰,۰۰۰ فوت (۱۵,۰۰۰ متر)مساوی
محدودi نیروی جی+ ۹+ ۹مساوی
نرخ صعود۴۵,۰۰۰ فوت بر دقیقه (۲۲۸.۶ متر بر ثانیه)۵,۰۰۰ فوت بر دقیقه (۲۵۴ متر بر ثانیه)F-16
تسلیحاتتوپ: یک توپ ۲۵ میلیمتری چرخشی چهار لول GAU-22/A با ۱۸۰ گلوله
نقاط اتصال: ۴ ایستگاه داخلی، ۶ ایستگاه بیرونی روی بال ها با ظرفیت ۲,۶۰۰ کیلوگرم محموله داخلی، ۶,۸۰۰ کیلوگرم بیرونی، در مجموع ۸,۲۰۰ کیلوگرم ظرفیت حمل تسلیحات
توپ: یک توپ ۲۰ میلیمتری چرخشی شش لول M61A1 Vulcan با ۵۱۱ گلوله
نقاط اتصال: ۲ ایستگاه ریل پرتاب موشک هوا به هوا روی نوک بال ها، ۶ ایستگاه زیر بال و ۳ ایستگاه زیر ستون بدنه (۲ از ۳ مورد برای سنسورها) با ظرفیت حداکثر ۷,۷۰۰ کیلوگرم
تقریباً مساوی

مقایسه جنگنده های اف-۱۶ و اف-۳۵

تاریخچه های رزمی/عملکردهای عملیاتی

در میان این دو، وایپر با فاصله ای زیاد، بیشتر از رقیب خود در میدان نبرد تست شده و امتحان خود را پس داده است. جالب اینجاست که هم فایتینگ فالکون و هم صاعقه اولین شکار خود را در دوران خدمت در نیروی هوایی اسرائیل تجربه کردند. در واقع، نیروی هوایی اسرائیل تاکنون تنها نهادی است که از پرنده جنگی دوم در نبرد استفاده کرده است.

نیروی هوایی اسرائیل اولین شکار هوا به هوای جنگنده F-16 را به ثمر رساند، جایی که در آوریل و ژوئیه ۱۹۸۱، به ترتیب یک هلیکوپتر Mil Mi-8 و یک جنگنده MiG-21 “Fishbed” سوری را ساقط کرد.

در همین حال، در ۷ ژوئن همان سال، نیروی هوایی اسرائیل کارآیی F-16 را در مأموریت های هوا به زمین در طول اجرای عملیات بابل، یا عملیات اپرا، و حمله به رآکتور هسته ای اوسیراک در عراق به نمایش گذاشت و به این ترتیب باعث شد یک دهه تلاش صدام حسین برای دستیابی به سلاح هسته ای ناکام بماند.

از آن زمان، F-16 شاهد درگیری های رزمی بی شماری در دستان خلبانان نیروی هوایی ایالات متحده و نیروی هوایی اسرائیل و نیروی هوایی سلطنتی هلند و کشورهای بسیار دیگری بوده است. طبق ادعای FlyFighterJet.Com، در مجموع، F-16 نسبت کشتار/ساقط شدن ۹۲ به ۱۳ را به ثبت رسانده است.

مقایسه جنگنده های اف-۱۶ و اف-۳۵

در همین حال، F-35 برای اولین بار در سال ۲۰۱۸ در جنگ مورد استفاده قرار گرفت، اگرچه اسرائیل در مورد جزئیات آن اطلاعات زیادی منتشر نکرده است. در نهایت در سال ۲۰۲۱ بود که جزئیات بیشتری در مورد درگیری جنگنده اف-۳۵ اسرائیلی موسوم به Adir در آن سال منتشر شد که برای سرنگونی چندین پهپاد ظاهراً ایرانی استفاده شده بود. آخرین اما نه کم‌اهمیت ترین ماموریت اف-۳۵، سال گذشته، توسط خلبانان نیروی هوایی ارتش آمریکا بود که موفق شدند یک موشک کروز شلیک شده توسط نیروهای حوثی یمن را با استفاده از آن ساقط کنند.

ویژگی های ناملموس

F-35 دارای مزیت آشکار پنهانکاری است، یعنی تقریباً نامرئی بودن برای رادار دشمن و بنابراین احتمال کمتری دارد که شناسایی شود، مگر اینکه دیگر برای دشمن خیلی دیر شده باشد، اگرچه انصافاً F-16 نیز دارای سطح مقطع راداری نسبتاً کوچکی برای یک جنگنده نسل چهارمی است.

هر دو هواپیما در بین متحدان آمریکا بسیار محبوب بوده اند و تعداد زیادی سفارش فروش نظامی خارجی داشته اند. اف-۱۶ محبوب ترین و پراستفاده ترین هواپیمای بال ثابت جهان در سرویس نظامی است که ۲۶ کشور (در آخرین شمارش) در سراسر جهان آن را خریداری کرده اند. در همین حال، لایتنینگ II نیز در این زمینه همانند رقیب خود پرطرفدار است، با ۱۸ کاربر فعلی در سراسر جهان و سه مشتری دیگر در صف انتظار (جمهوری چک، رومانی [که همزمان F-16 را نیز می‌خرد] و پرتغال).

مقایسه جنگنده های اف-۱۶ و اف-۳۵

دو مزیت بزرگ F-16 نسبت به F-35 – حداقل در مورد نمونه های آمریکایی از دو پرنده جنگی – مقرون به صرفه بودن و قابل اطمینان بودن است. هلن کراسنر از Executive Flyers در رابطه با قیمت فایتینگ فالکون گفته است:

«در حالی که قیمت مشخصی برای F-16 وجود ندارد، می دانیم که حداقل هزینه آن به ده ها میلیون دلار می رسد… گران ترین نوع F-16: بلوک ۷۰ و ۷۲ قیمتی برابر با ۶۳ میلیون دلار در هر فروند دارد».

در مقابل، لایتنینگ II در حال حاضر قیمتی معادل ۱۰۹ میلیون دلار برای هر فروند دارد!

بدون شک، F-16 یک هواپیمای جنگنده و تهاجمی زمینی عالی است که همچنان به ثابت کردن ارزش خود ادامه می دهد، برای مثال در سال های اخیر در دست متحدان آمریکا مانند اوکراین و عراق. اما وقتی نوبت به سناریوی فرضی جنگ جهانی سوم بین ایالات متحده و یک دشمن «نزدیک به همتا» مانند چین و/یا روسیه می‌رسد، فناوری‌های پنهانکار F-35 همچنان شانس بسیار بیشتری برای ایجاد برتری هوایی در نبرد با Sukhoi Su-57 “Felon” و Chengdu J-20 “Fagin” در اختیار ایالات متحده قرار می‌دهند.

علیرغم تمام مشکلات و شبهه ها، F-35 ستون مهمی در حال و آینده توانمندی جنگنده ای ایالات متحده باقی مانده و بنابراین برنده این مسابقه فرضی در برابر F-16 است….

مطالب مرتبط
مطالب دیگر از همین نویسنده
مشاهده بیشتر
۴ نظر

ورود

  • نام هارون کنجی شهریور ۲۴, ۱۴۰۳

    ایا ایران هم اف ۱۶ دارد. ؟ در صورت مثبت بودن آیا قادر به جنگیدن هستن؟

  • عیسی گپی شهریور ۲۴, ۱۴۰۳

    به نظرم خیلی مقایسه اشتباهی بود چون هر کدوم واسه هدف خاصی طراحی شدنه ، F35 یک هواپیمای برتری هوایی است ولی F16 بیشتر تو حوزه بمباران و اینا کاربرد داره و غیر از این همه می‌دونن که دو جنگنده F22 و F35 به خاطر سطح مقطع فوق العاده کمی که دارند در آسمان بی رقیبند و نمیشه اونها رو با جنگنده دیگری مقایسه کرد.

    • علی شهریور ۳۰, ۱۴۰۳

      هر دو جنگنده فوق ،جنگنده های چند منظوره هستن و هم قابلیت برتری هوایی و هم قابلیت تهاجم هوا به زمین دارن . طبیعی هست f35 در مقایسه بهتر از f16 باشه ،اما ،f16 بعنوان یک جنگنده سازگار و همواره بروز شده ،همچنان یک جنگنده پرکاربرد و قدرتمند هست ، ستون فقرات برترین نیروهای هوایی جهان از جمله نیروی هوایی آمریکا ،ترکیه اسرائیل و … همین جنگنده های نسل چهار و نیم F16 هستن