نزدیک به دو هفته از درگذشت عباس کیارستمی می گذرد،پرونده پزشکی او بسته شده اما پرونده پزشکی اش باز است و پی گیری آن در جریان و هر یک از بستگان و وابستگان روایت خود را ارائه می دهند، روز پنج شنبه رئیس سازمان سینمایی در یادداشتی پیرامون روند درمانی عباس کیارستمی یادداشتی را منتشر کرد، اما در جایی از این یادداشت نوشت: «تصمیم به سفر اما ناگهانی بود.» همین جمله و کلمه «ناگهانی» بهمن کیارستمی(فرزند عباس کیارستمی) را واداشت، تا نامه ای مفصل را در باب کلمه «ناگهان» در یادداشت حجت ا… ایوبی بنویسد:
«جناب آقای ایوبی
با سلام
خواندن یادداشت دقیق و مستند شما باعث دلگرمی است و خوشحالم که شما وقایع فروردین‌ماه را همان طور که بودند دقیق به خاطر سپردید و عینا بازگو کردید. هرچند به نیمه متن که می‌رسم جای یک سکانس طولانی را خالی می‌بینم و از خواندن این جمله که “تصمیم به سفر اما ناگهانی بود” متعجب می‌شوم. صندلی ناگهان تغییر نکرد.
پس از اقدامات کارساز وزیر محترم بهداشت تا تصمیم به سفر حدود سه ماه طول کشید. سه ماهی که اگر آن را ضرب‌در بیماری کنید نمی‌دانم چند سال می‌شود. اما در این سه ماه چه گذشت؟ پس از کنترل عفونت در نیمه فروردین چه برنامه‌ای برای ادامه روند درمان اندیشیده شد و چه اقدامات موثری برای کنترل بیماری انجام شد؟
در گزارشی که امروز از سوی وزارت بهداشت منتشر شده سخنگوی این وزارتخانه روند رسیدگی به پرونده پزشکی مرحوم کیارستمی را تشریح کرده و پاسخ پرسشهای بالا را این‌گونه داده: “وزیر بهداشت شش مرتبه به عیادت کیارستمی رفت و معاون درمان دانشگاه نیز ده‌ها بار وی را ملاقات کرد و به طور مستمر بر نحوه روند درمانی ایشان نظارت داشت.” باقی بندهای این گزارش هم از همین دست هستند و اطمینان دارم اگر امروز از سخنگوی بیمارستان جم هم بخواهیم گزارشی بر روند درمان کیارستمی در این بیمارستان بنویسند تفاوت چندانی با این گزارش نخواهد داشت و پر خواهد بود از بندهایی مشتمل بر زحمات شبانه‌روزی پرسنل بیمارستان.
اما آنچه من از اولین عیادت دکتر هاشمی در اردیبهشت‌ماه در منزل به یاد دارم به من اطمینان داد که نظارتی بر روند درمان وجود ندارد. جناب وزیر حتما به خاطر دارند که از دیدن وضع عمومی کیارستمی شگفت‌زده شدند و گفتند ما انتظار داشتیم که امروز شما را سرپا و مشغول فعالیت هنری ببینیم نه بر بستر بیماری. ایشان همان روز به هیئت همراه دستورات لازم را دادند تا در بهبود حال عمومی ایشان بکوشند. اما حال عمومی روز به روز بدتر شد و اگر دل دیدن آخرین تصویری را که از ملاقات وزیر محترم با مرحوم کیارستمی موجود است دارید منظورم را متوجه می‌شوید و می‌توانید تصور کنید که در آن سه ماه چه گذشت. حمله میکروبها به قلب سینمای ایران هنوز ادامه داشت. وضعیت هشدار پشت وضعیت هشدار. بی‌اشتهایی و تنگی نفس، عدم تحرک، عفونتهای پیاپی، آبسه‌های مستمر و کم‌خونی مزمن که در نهایت به یک شوک سپتیک مجدد منجر شد عزم ما را در اعزام ایشان جزم کرد.
امروز تصویری دیدم که به این متن ضمیمه‌اش میکنم و یادآور تنها توصیه‌ای است که بنده در طول آن سه ماه از تیم وزارتخانه شنیدم. در اتاقی که مرحوم پدرم در آن دوران بیماری را سپری می‌کرد عکسی به دیوار بود از مجموعه “سپید برفی” او، منظره‌ای سپید و برفی که توصیه شد با منظره‌ای رنگی از کوهسار یا آبشار جایگزین شود تا در روحیه بیمار تاثیر مثبتی بگذارد. بنده جز این، توصیه‌ای نشنیدم اما می‌دانم که به پرستار هم توصیه‌هایی درباره مارک بگ ایلئوستومی شد. دیگر ما بودیم و همان پزشک معالجی که امروز لیست بلندبالایی از اتهاماتش منتشر شده و البته پزشک مشاوری که از دوستان معتمد خانوادگی بود و اگر نبود مرحوم کیارستمی تا تیرماه هم دوام نمی‌آورد.
آقای ایوبی، اگر بپرسید چطور قصورات پزشک معالجی که تا آخرین روز بر روند درمان نظارت داشت و تا پای آمبولانس هوایی عازم پاریس حاضر بود، تا امروز پوشیده ماند و صلاح دیده شد که خود او به عنوان پزشک معالج بماند و جایگزین نشود، خواهم گفت به دلیل تفاوت فاحشی که میان نظام پزشکی ما با نظام سینمایی ما وجود دارد. اساس کار نظام پزشکی ما بر “معرفت” است و اولین اولویت آن حفظ آبروی همکاران و بدنه نظام است. آنجا همه پشت هم‌اند و هوای هم را دارند. حتی اگر دست جراحی بلرزد و خطایی رخ دهد باید برای حفظ جان بیمار و حفظ ابروی طبیب به یک میزان کوشید.
اما چرا وزارت بهداشت ترجیح داده امروز پرده از اسرار بیاندازد و تند تند و حتی بدون طرح شکایت، جلسه برگزار کند و پزشک معالج را به عنوان متهم ردیف اول معرفی کند؟ چون کار بالا گرفته و تا خونی ریخته نشود و کسی دراز نشود قائله ختم نمی‌شود. خلاصه اول کار را یک خودی خراب کرده و آخر کار را هم یک غیر خودی. اول و آخر را هم که شما با واژه “ناگهان” به هم دوخته‌اید و جامپ کات زده‌اید، اما اگر خواستید تصویری از آن سکانس طولانی حذف شده را ببینید به آرشیو ما مراجعه کنید، مستندات آن سه ماه موجود است. مستنداتی که داوری این پرونده را سهل تر می‌کنند.
با احترام
بهمن کیارستمی»
ایوبی در پی حاشیه‌های به وجود آمده درباره پرونده پزشکی عباس کیارستمی در یادداشتی که روز پنج‌شنبه (۲۴ تیر) منتشر کرد نوشته است: هیچ کس کوتاه نخواهد آمد. این خواست مردم و فرمان دولت است. اطمینان می‌دهم که هیچ کس کوتاه نخواهد آمد. مطمئن باشیم و صبوری کنیم.
رئیس سازمان سینمایی در روایت ماجرای بیماری کیارستمی در بخشی از یادداشتش که واکنش بهمن کیارستمی را در پی داشته عنوان کرده است: تیم وزارت بهداشت با سرعت وارد شدند و اوضاع را سر و سامان دادند. پس از ساعت پایین آمدند و گزارشی از کارها دادند. آن‌ها با مهارت توانسته بودند روزنه‌ای از امید به زندگی بگشایند. گفتند اگر عباس آقا ۴۸ ساعت مقاومت کند امکان برگشتش به زندگی هست. دو روزی که سخت و سنگین گذشت. دکتر هاشمی شخصا معالجات را برعهده گرفت. پس از دو روز تلاش بی‌وقفه ورق برگشت. از آن روز تا سفر به پاریس شش بار وزیر بهداشت بر بالین بزرگ مرد سینمای ایران حاضر شد. وزیر فرهنگ و وزیر بهداشت پیوسته در تماس بودند. تصمیم به سفر اما ناگهانی بود. اگر چه نظر گروه پزشکان جز این بود ولی به همان سادگی که از خود عباس آقا شنیدیم این تغییر صندلی انجام شد. صندلی تغییر کرد. اما تغییری که برای ما باختی بزرگ در پی داشت.
بدون نظر