در خبرها آمده است که مسعود فراستی، منتقد حاشیهساز این روزهای سینمای ایران قرار است در برنامهای با عنوان «یه حبه نقد»، به نوجوانان نقد اصولی بیاموزد. تهیهکننده این برنامه به باشگاه خبرنگاران جوان گفته برنامه «یه حبه نقد» با حضور تعدادی از نوجوانان به همراه مجری و منتقد، به نقد فیلمهای سینمایی که از قبل تعیین شده، خواهد پرداخت. مخاطب اصلی این برنامه هم چنانچه در خبر آمده نوجوانان هستند، نه منتقدان. او تأکید کرده حضور منتقد به این دلیل است که نوجوانان بتوانند، نقد را اصولیتر و دقیقتر بیاموزند.
نکته قابل توجه این است که به گفته آقای تهیهکننده این برنامه ناظر بر حاشیهسازیهای اطراف سینما نیست و مسعود فراستی به دلیل سوادش در حیطه سینما از سوی دستاندرکاران این برنامه انتخاب شده است. در اینکه آقای فراستی در حیطه سینما فردی مطلع و بادانش محسوب میشود شکی نیست، اما بدون تردید نمیتوان بر حواشی فراوان پیرامون این منتقد چشم بست. فراستی بعد از بازگشت دوبارهاش به برنامه «هفت» اتفاقاتی را رقم زد که نیاز به آسیبشناسی دارد.
او در سری جدید برنامه هفت، رویهای پیش گرفته که در هر قسمت از این برنامه دادِ سینماگری از دستش به آسمان است؛ طوری که بسیاری را وادار به پاسخگویی و نامهنگاری کرده. این واکنشها علیه تحلیلهای غیرتخصصی و اظهارنظرات بیدلیلش بوده که به دلخوری بعضی سینماگران منتهی شده. بگذریم از اینکه احتمالا بسیاری از این جملات با این رویکرد از زبان منتقد جاری میشود که برنامه به هر قیمتی دیده شود. اما این خبر تازه، ماجرا را کمی پیچیدهتر میکند چراکه قرار است برنامه «یه حبه نقد» با حضور آقای منتقد در دو بخش مجزا به دختران و پسرانی با رده سنی ١٣ تا ١٨ سال، آموزش نقدنویسی سینمایی بدهد.
این درحالی است که دایره واژگان آقای فراستی در برنامه «هفت» به سمتی رفته بود که احتمالا بسیاری از خانوادهها ترجیح میدادند در زمان پخش فرمایشات او، شبکه تلویزیون را عوض کنند تا دلبندشان در معرض یادگیری کلماتی چون «دیاثت» و غیره قرار نگیرند!
از این ماجرا که بگذریم نکته اینجاست که آقای فراستی حداقل در برنامههای اخیرش هر آنچه گفته بحثهای غیرکارشناسی و غیرتخصصی و به قول خودش «عوامفریبانه» بوده است. مگر اینکه امیدوار باشیم آقای منتقد این بار در آموزش نوجوان به سواد سینماییاش رجوع کند و از آن بهره گیرد؛ در غیراین صورت با تکثیر «فراستی»، باید فاتحه نقد سینمایی را خواند! در پایان به برخی از این جملات اشاره خواهم کرد بلکه تهیهکنندگان برنامه بار دیگر بیندیشند چه کسی را برای آموزش به نوجوانان انتخاب کردهاند….
– درباره فیلم «دونده زمین» ساخته کمال تبریزی: «فیلم بهشدت بیغیرت است… ما دیاثت فرهنگی و هنری هم داریم که متاسفانه فیلم، چنین دیاثت و فروش غیرتی در آن است.»
– درباره فیلم «بازگشته» ساخته ایناریتو: «بازی خرس از بازی لئوناردو دیکاپریو بهتر بود»
– درباره «مرگ ماهی» ساخته روحالله حجازی: «فیلمساز عزیز اخیرا فیلمنامهنویس شده ما در مرگ ماهی- چرا ماهی، و نه گربه (میو)- چه کرده؟»
– درباره «دوران عاشقی» ساخته علیرضا رئیسیان: «فیلمی عقبمانده- عقبماندهتر از فیلم قبلی- ۴۰ سالگی- گویا ۵۰ سالگی دوستان بدجوری رقتانگیز است. این دوران عاشقی است یا «عاشقی نوبتی»؟ اگر دوربین ثابت بود، این فیلمسازان مدرننمای ما چه کاری میتوانستند بکنند؟ نمیرفتند دنبال کاری دیگر؟ کاری آبرومندتر؟»
– درباره «اعترافات ذهن خطرناک من» ساخته هومن سیدی: «فقط با یک ذهن شبه خطرناک افیونی میشود چنین لاطائلی ساخت و با همان ذهن، فیلم را تحمل کرد و تهوع نگرفت»
بدون نظر