روزهای دهه شصت خلوت بود و شاید به دلیل خلوتی اش با وجود اضطراب جنگ، روشن در یادها مانده است، به خصوص برای کودکان آن دهه که دست به گریبان مشغله های بزرگسالان نبودند. یکی از کارتون های معدود آن سال ها که محبویتی هم داشت،«پت پستچی» بود. کارتونی برخوردار لز یک شخصیت اصلی و فضایی ساده که بعید می رسید در این فضای ساده و مختصر مرگ راهی داشته باشد.
حالا خبر می رسد «کن بری» که از سال ۱۹۸۱ تا ۲۰۰۵ به جای «پت پستچی» و چندین شخصیت دیگر در این سریال کارتونی صحبت می‌کرد، در سن ۸۳ سالگی بر اثر سرطان کبد درگذشت.
پَت پُستچی نام کارتونی عروسکی مخصوص کودکان می‌باشد که توسط کمپانی وودلند انیمیشن تولید شده‌است. از کارتون های نوستالژیک دهه ی شصت ایران. هدف این سریال کارتونی کودکان پیش از دبستان بوده‌است و داستان‌های آن برپایه کاراکتر پَت کلیفتون که یک شخصیت ساختگی که در دهکده‌ای به نام گرین‌دیل زندگی می‌کند می‌باشد. هر قسمت از این سریال با حادثه‌ای از جانب پَت، یک پستچی دوست‌داشتنی و گربه سیاه و سفیدش، جِس در حال انتقال نامه‌ها به اهالی دهکده شروع می‌شود. او در ابتدا اقدام به انتقال نامه‌ها می‌کند که در هر قسمت با مشکلاتی که اهالی دهکده دارند درگیر شده و آنها را حل می‌کند. ماشین پَت مانند یک جعبه با پلاک «پَت۱» می‌باشد.در هشت قسمت سری اول این سریال، برروی وَن قرمز کمرنگ پَت، نشانه تاج زرد رنگ همانند نشان اداره پست انگلستان نمایان‌بود. سپس اداره پست انگلستان اجازه استفاده از نشانه رسمی اداره پست را به سازندگان سریال داد و نشانهٔ قبلی با نشانه مناسب جایگزین‌شد.
در ایران گویندگی این کارتون را ژاله علو انجام داد که بسیار شبیه نسخه اصلی می‌بود یعنی به جزء گوینده و پَت و یکی دونفر دیگر سایر شخصیت‌ها بدون صدا بودند.
«بری» صداپیشه انگلیسی با نام اصلی «لزلی هیوم» سال ۱۹۳۳ متولد شد. او در این سریال ترانه اصلی را خواند و راوی داستان بود. «بری» به جای تعداد زیادی از شخصیت‌های زن و مرد از جمله «پت پستچی»، «خانم گوگینز»، «تد گلن»، «الف تامپسون»، «دوروتی تامپسون»، «پیترتیمز»، «جولیا پوتج»، «آرتور سلبی»، «سیلویا گیلبرستون» و … صحبت کرد.
این هنرمند در حوزه خوانندگی هم فعال بود و به همراه «فرد آستر» و «بینگ کراسبی» یک آلبوم منتشر کرد. «بری» در چند سریال تلویزیونی دیگر همچون «جشن کریسمس» ایفای نقش کرده بود.
بدون نظر