دهکده المپیک از صفر تا امروز؛ حلبی‌آباد تا هتل

دهکده المپیک یکی از ارکان اصلی بازی های المپیک محسوب می شود. رسمی که البته از نخستین روز پیدایش المپیک وجود نداشته و ورزشکاران حاضر در المپیک سال‌ها در شرایط نامناسبی قرار داشتند تا این که محلی مجزا برای رقابت‌ها ایجاد شد. اولین دهکده المپیک مشابه دهکده‌های امروزی نخستین بار در رقابت‌های ۱۹۲۴ پاریس دیده شد. اتاقک‌هایی در کنار هم ساخته شده بود که از امکانات خوبی برخوردار نبود.

۸ سال بعد در المپیک لس آنجلس ورزشکاران در ۵۵۰ خانه ییلاقی پیش ساخته شده در کمپ گلف مستقر شدند. خانه‌ها صورتی و سفید رنگ آمیزی شده بودند که تا آن زمان بهترین مکان برای ماندن ورزشکاران در شهر میزبان المپیک به حساب می آمد.

این خانه‌های کوچک راحت و تمیز بودند. علاوه بر آن ورزشکاران می‌توانستند از غذا خوری، کافه تریا، بیمارستان، کتابخانه و مناطق تفریحی بهره ببرند. ورزشکاران نیز تحت حفاظت پلیس قرار داشتند. از این امکانات تنها هزار و ۲۸۱ شرکت کننده مرد می‌توانستند استفاده کنند. ۱۲۷ ورزشکار زن در هتل‌ها حضور داشتند و اجازه ورود به دهکده را نداشتند.

المپیک سن لویی ۱۹۰۴ نخستین باری بود که ورزشکاران در یک محل معین مستقر شدند، اما در یک دهکده نبود. هتلی در فرانسه را به این منظور به ورزشکاران المپیکی اختصاص داده بودند.

پیش از این استقرار شرکت کنندگان با بی نظمی انجام می‌شد، به طور مثال در بازی‌های ۱۸۹۶ آتن بیشتر شرکت کنندگان اطراف ورزشگاه و فروشگاه‌ های ایجاد شده توسط مسئولان برگزاری المپیک مستقر بودند. در ۱۹۰۰ پاریس بی نظمی به اوج خود رسید. ورزشکاران آلمانی اولین شب را در خیابان خوابیدند چون اجازه اقامت در هتل‌ها را نداشتند. مسئولان برگزاری در برنامه‌ریزی دچار اشتباه شده بودند، اما آلمانی‌ها آن را عمدی می‌دانستند چون در آن زمان دو کشور رابطه خیلی خوبی با هم نداشتند. آمریکایی‌هایی که در رقابت‌های استکلهم ۱۹۱۲ حضور داشتند در کشتی که با خود از کشورشان آورده بودند، مستقر شدند.

در المپیک ۱۹۲۸ آمستردام از دهکده المپیک رونمایی شد، اما باز هم کامل نبود چون ورزشکاران در هتل، سوئیت و اتاقک‌ها مستقر شدند. برخی از کاروان‌ها همچون کشور های آمریکای شمالی ترجیح دادند در کشتی‌هایی که با خود از کشورشان آورده بودند بمانند. یکی از این کشتی‌ها پیست تمرینی داشت که از چوب ساخته شده بود.

در المپیک ۱۹۴۸ لندن دوباره ورزشکاران در یک محل مستقر شدند، اما این کلبه‌ها همچون خانه‌های ییلاقی در المپیک لس آنجلس بودند. آن زمان به تازگی جنگ جهانی دوم به پایان رسیده بود و پایتخت انگلیس چیزی برای ارائه نداشت. ورزشکاران در اتاقک‌هایی که در طول جنگ از آنها استفاده می‌شد مستقر شدند. این اتاقک‌ها از چوب و حلب ساخته شده بود و هنگام افزایش دما تبدیل به یک کوره می‌شد. پس از آن بازی‌ها دهکده‌های المپیک در دوره‌های بعد دیده شد.

در آخرین دوره‌ها دهکده المپیک کاملا مجزا از شهر ایجاد شد. بهترین دهکده المپیک متعلق به بارسلونا (۱۹۹۲) و پکن (۲۰۰۸) بود.

در المپیک ریو نیز که واقعا تمام تلاش ها توسط مسئولین صورت گرفت تا به بهترین نحو، نخستین المپیک آمریکای جنوبی برگزار شود. البته برخی ورزشکاران اعتراض هایی داشتند اما برزیل آن مناطق شبیه به حلبی آباد را تبدیل به دنیایی دیگر کرده تا به بهترین نحوی که میتواند، میزبان کشورها، توریست ها و ورزشکاران باشد.