رقابت نابرابر با آندروژن بالا؛ دوجنسه ها چالش جدید IOC

در یک تصمیم عجیب IOC به بانوان ورزشکار با آندروژن بالا اجازه حضور در المپیک ریو را داده است. آندروژن بالا سبب می شود که فردی دچار مشکل تراجنسیتی باشد اما کمیته بین المللی المپیک آن را نادیده گرفته.

پائولا رادکلیف دونده سابق بریتانیایی است. رادکلیف سابقه چهار بار حضور در رقابت‌های المپیک را دارد اما تاکنون سکودار این رقابت‌ها نشده است. او از سال ۲۰۱۵ ورزش حرفه‌ای را کنار گذاشت. رادکلیف در سال ۲۰۰۲ از سوی شبکه تلویزیونی «بی بی سی اسپورتس» چهره سال لقب گرفت و در ماه ژوئن ۲۰۰۸ هم جایزه معتبر MBE را به خود اختصاص داد.

حالا رادکلیف در خصوص محرومیت دوومیدانی‌کاران روس از المپیک ۲۰۱۶ ریو در اعتراض به حضور بلامانع ورزشکاران تراجنسیتی در المپیک می‌گوید: آندروژن بالا هم برای یک ورزشکار دوپینگ به حساب می‌آید چطور یک دونده زن با سطح بالای آندروژن می‌تواند در المپیک باشد اما دوومیدانی‌کاران روس حق شرکت در المپیک را ندارند؟ سطح تستوسترون بالا برای یک ورزشکار زن مزیتی ناعادلانه را نسبت به دیگر رقبایش ایجاد می‌کند اما چرا مسئولان کمیته بین‌المللی المپیک، تصمیم گرفتند زنان با سطح آندروژن بالا بدون نیاز به عمل تغییر جنسیت در المپیک ریو کنار سایر زنان رقابت دهند؟

این در حالی است که مسئولان کمیته بین‌المللی المپیک معتقد هستند : قدرت بدنی یک ورزشکار زن با آندروژن بالا در حدی زیاد نمی‌شود که بتواند در کنار مردان رقابت دهد و پرداختن به چنین مسائلی به ورزش بانوان لطمه می‌زند. پائولا رادکلیف می‌گوید: اگر کاستر سمنیا در المپیک ۲۰۱۶ ریو به مدال طلای دوومیدانی برسد، ورزش برای من بسیار بی ارزش خواهد شد.

کاستر سمنیا دونده اهل آفریقای جنوبی است. او سال ۲۰۰۹ به دلیل ابهام جنسیتی به مدت شش ماه از در حالت تعلیق از ورزش قرار گرفت. آزمایش‌های پزشکی نشان می‌داد که سطح هورمون مردانه تسوسترون در خون کاستر سمنیا، سه برابر بیشتر از میزان متوسط در زنان است. اما پس از گذشت شش ماه محرومیت سمنیا از حضور در مسابقات زنان، ششم جولای همان سال، فدراسیون جهانی جنسیت سمنیا را زن تشخیص داد اما از انتشار جزئیات آزمایشات به دلیل حفظ حریم خصوصی این ورزشکار خودداری کرد. او در المپیک ریو در دوی ۸۰۰ متر و ۴۰۰ متر واجد شرایط شده و قرار است همپای سایر دونده های زن بدود.