دیگر کسی «داستان عشق» نمی گوید

به گزارش «نیویورک تایمز»،«آرتور هیلر»، کارگردان مطرح کانادایی ـ آمریکایی که فیلم معروف و پرفروش «داستان عشق» با بازی «الی مک‌گرا» و «رایان اُنیل» را ساخته بود، در سن ۹۲ سالگی در لس‌آنجلس درگذشت.

آکادمی اسکار خبر درگذشت او را اعلام کرد. «هیلر» از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۷ ریاست آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار را بر عهده داشت و بین سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۳ رئیس انجمن کارگردانان آمریکایی بود.

او که یکی از فیلمسازان موفق آثار هالیوودی به حساب می‌آمد، در طول عمر حرفه‌ای‌ خود حدود ۷۰ فیلم بلند، تله‌فیلم و اپیزودهای سریال‌های تلویزیونی را در ژانرهای مختلف کارگردانی کرد.

«داستان عشق» که یکی از ماندگارترین عاشقانه‌های تاریخ سینما به حساب می‌آید، در سال ۱۹۷۰ به روی پرده رفت و ۱۰۶ میلیون دلار فروش داشت که معادل امروزی این رقم ۶۶۵ میلیون دلار است.

«داستان عشق» براساس فیلمنامه‌ای به قلم «اریک سگال»، استاد دانشگاه ییل آمریکا ساخته شده بود. کتاب «سگال» بیش از پنج میلیون نسخه در آن زمان فروش داشت.

این فیلم داستان رابطه رمانتیک اما تراژیک یک دانشجوی رشته حقوق «هاروارد» که از خانواده ثروتمندی است را با یک دانشجوی معمولی رشته موسیقی کلاسیک روایت می‌کند. منتقدانی چون «راجر ایبرت» در آن زمان اعتقاد داشتند که فیلم «داستان عشق» بهتر از کتابش است.

«ایبرت» در این‌باره نوشت: من فکر می‌کنم این مسئله مربوط باشد به سلیقه خوب «آرتور هیلر»، کارگردان این اثر که تمام چیزهایی را که «سگال» فکر می‌کرد با زیرکی کنار گذاشته، کنار هم قرار داد؛ چیزهایی مثل رنگ، شخصیت‌پردازی، جزئیات و پیشینه داستان.

«هیلر» در این فیلم موضوعاتی مثل اختلاف طبقاتی و معضلات روابط بین نسل‌ها را با داستان کتاب «سگال» درآمیخت و در عین حال بُعد احساسی روایت او را به خوبی نمایش داد.

«داستان عشق» محصول تمام‌عیار دوران خود بود. دغدغه‌های دهه ۱۹۷۰ همچون اختلاف شدید نسل‌ها، مرگ جوانان و قدرت برتر حکومتی از جمله این تم‌ها هستند. جنگ ویتنام در این فیلم نشان داده نمی‌شود اما تأثیر آن در پس‌زمینه داستان قابل مشاهده است.

«داستان عشق» در شش بخش رقابت‌های آکادمی اسکار از جمله بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین بازیگر نقش اول زن و بهترین فیلمنامه نامزد شد، اما تنها توانست جایزه بهترین موسیقی را دریافت کند. موسیقی «داستان عشق» از بیادماندنی‌ترین آهنگ‌های سینمایی است که جایزه «گلدن گلوب» را هم کسب کرد.

«هیلر» متولد نوامبر ۱۹۲۳ در آلبرتای کانادا بود. پدر و مادر او مهاجران یهودی بودند که از لهستان به ادمونتون مهاجرت کردند. «آرتور» پس از اتمام دبیرستان، به نیروی هوایی سلطنتی کانادا پیوست و در طول جنگ جهانی دوم جزو بمب‌اندازان در کشورهای اروپایی‌ها بود. او پس از جنگ در رشته حقوق و روان‌شناسی دانشگاه «تورنتو» به تحصیل پرداخت و پس از مدتی وارد کار تلویزیون شد.

او سپس کار در رادیو را شروع کرد و در سال ۱۹۵۶ راهی آمریکا شد و به گروهی از کارگردانان جوان و تازه‌کار همچون «سیدنی لومت»، «جان فرانکن‌هایمن» و «آرتور پن» پیوست. «هیلر» یکی از سینماگرانی بود که با مجموعه‌هایی همچون «آلفرت هیچکاک تقدیم می‌کند» ‌و «جاده شماره ۶۶» همکاری می‌کرد.
او در میانه دهه ۱۹۶۰ جایگاه خود را به عنوان کارگردان کمدی‌های سبک پیدا کرده بود. آثاری همچون «به او هیچ قولی نده» و «پنه ‌لوپه» از جمله کارهای او در آن دوران بودند. از دیگر آثار او می‌توان به «مرد لامانچا»، «مردی در کیوسک شیشه‌ای»، «معلم‌ها»، «بخت ظالم» ‌و «بیمارستان» اشاره کرد.