اگر به انسانهای زیادی علاقه داشته باشید یا با افراد متعددی معاشرت کنید و بهواسطه آن شناخت خوبی از اطرافیان به دست بیاورید، باید بدانید که بازهم نمیتوانید نگرش دیگران نسبت به خود را کشف نمایید؛ فرقی هم ندارد که برونگرا یا خجالتی، عصبی یا آرام یا … باشید.
مطالعات روانشناسان نشان میدهد که رفتار اکثر مردم با آن چیزی که «دقت حداکثری» خوانده میشود، مطابق است. اما همه انسانها نقطههای ناشناختهای هم در رفتار خوددارند که نمیتوان بهراحتی در مورد آنها نظر داد. همچنین، همه رفتارهایی دارند که شاید خودشان به آنها واقف نباشند، اما دیگران بهخوبی این خصوصیتهای رفتاری را دیده و به آن فکر میکنند.
در همین راستا، در سال ۲۰۱۱ محققان دانشگاه واشنگتن تحقیقی را منتشر کردند که یکی از مهمترین و کاملترین آنها در مورد این بود که آیا مردم میدانند سایرین درباره آنها چگونه فکر میکنند؟
«اریکا کارلسون» و همکارانش، تحقیقی درباره شخصیت دانشجویان دوره لیسانس این دانشگاه انجام دادند، که ملاک آن ویژگیهای اصلی افراد نظیر برونگرایی، صداقت، شادی و جذاب بودن آنها بود.
در تحقیق یادشده در مورد خصوصیتهای اخلاقی این افراد از خانواده و دوستانشان نیز نظرخواهی شده و چگونگی شخصیت آنها موردبررسی قرار گرفت. در انتها، شرکتکنندگان متوجه میشدند که سایر افراد چگونه آنها را ارزیابی کرده و چه دیدگاهی نسبت به آنها دارند.
یکی از روشها برای محاسبه این موضوع، این است که فقط در نظر بگیرید که شما خودتان را چگونه شناختهاید و با استفاده از آن بهعنوان یک اصل، برای دریافتن این موضوع که دیگران درباره شما چگونه فکر میکنند استفاده کنید.
بر اساس این فرضیه اگر شما فکر میکنید فردی برونگرا یا درونگرا هستید باید سایر مردم نیز دراینباره همانطور فکر کنند. اما کارلسون و همکارانش اینگونه تصور کردند که باید رابطهای بین تصور شرکتکنندگان در آزمون با آنچه اطرافیان درباره آنها فکر میکنند وجود داشته باشد که درنهایت میتوان بر اساس این پدیده «وجهه عمومی» افراد را تعریف کرد.
درواقع شرکتکنندگان در این تحقیق بر این باور هستند، آن چیزی که سایر مردم درباره آنها فکر میکنند از آن چیزی که خودشان درباره شخصیت خودشان ابراز میکنند، برای معرفی وجهه عمومی آنها تاثیر گذارتر است.
محققان میگویند این نتایج همان است که آن را «فرا بینش» میگویند. بدان معنی که انسان قادر است تا فراتر از برداشت خویش را ببیند و متوجه شود دیگران درباره وی چگونه فکر میکنند.
این موضوع زمانی واقعی میشود که شرکتکنندگان در این تحقیق با افرادی کاملا بیگانه فقط ۵ دقیقه ارتباط داشتهاند.
مطالعات روانشناسان آلمانی در سال ۲۰۱۳ نشان میدهد، ممکن است درباره اینکه مردم راجع به شما چگونه فکر میکنند نظر خاصی داشته باشید، اما نگرشتان با واقعیت فرق داشته باشد.
۶۵ دانشجو در تحقیقی شرکت کردند که ۳۷ نفر از آنها با جملاتی نظیر “من با مردم خوشرفتاری میکنم” و “من تنبل هستم” خودشان را ارزیابی کره و افرادی همانند دوستان و فامیل را برای بررسیهای بیشتر معرفی نمودند.
پژوهشگران آلمانی در این تحقیق دریافتند، تمامی افراد معرفیشده برای بررسی شخصیت شرکتکننده، همگی به یک موضوع اشاره داشتند که وی فرد تنبلی است و این کاملا با آن چیزی که شرکتکننده خود را معرفی کرده بود، تفاوت داشت.
محققان این تفاوت بین دیدگاه شرکتکنندگان و افرادی که راجع به آنها نظر میدهند را “نقطه کور” نامیدند.
با نتایج بهدستآمده از این تحقیقات، معلوم شد که اضطراب اجتماعی امری کاملا طبیعی است و هر انسانی زمان زیادی را برای نگرانی درباره این نقاط کور صرف میکند.
بنابراین، افرادی که به لحاظ روانشناسی شخصیت محکمی دارند کمتر به دنبال این موضوع هستند که دیگران راجع به آنها چگونه فکر میکنند.
بازتاب خود
در مطالعه دیگری که امسال نتایج آن منتشر گردید، گروهی از روانشناسان دانشگاه مارتین لوتر آلمان از دانشجویان خود خواستند تا گروههای ۴ نفری با همکلاسیهای خود تشکیل دهند و شخصیتهای خودشان را ارزیابی کنند.
دانش آموزان با در نظر گرفتن اصول روانشناسی این ارزیابی را انجام دادند و سوال هایی درباره عزتنفس و نیز سوال هایی که اختلال شخصیت افراد را به چالش میکشید، پرسیدند.
دانشجویانی که ازنظر روانشناسی شخصیت کاملتری داشتند بینش کمتری درباره نظر دیگران نسبت به خود داشته و بیشتر متکی به نظر خود بودند. این مساله بهویژه درباره همکلاسیهایی صدق میکرد که همدیگر را بهتر میشناختند.
بهبیاندیگر، هرچه قدر شما ازنظر عاطفی با ثباتتر و قابلاطمینانتر باشید، این احتمال نیز وجود دارد که دوستانتان نیز شمارا همینگونه که هستید، بشناسند.
بُعد دیگر این تحقیق، افسردگیِ افراد بود؛ بهاینترتیب که، افراد افسرده افکار و عقاید خودبینانه کمتری دارند و بهعبارتیدیگر، این افراد در مقایسه با بقیه نگاه واقعگرایانهتری نسبت به دنیادارند.
نقاط کور، بهطور خاص در رسانههای اجتماعی نمود بیشتری دارند. امروزه افراد بیشتر از دنیای واقعی، در فضای مجازی به ارائه و معرفی خود و نیازهایشان میپردازند. پیرو همین امر، روانشناسان تحقیق جدیدی را در این زمینه آغاز کردهاند که تا دریابند که افراد چگونه نسبت به همدیگر قضاوتهای نادرست دارند.
در همین سال جاری، تحقیق دیگری نیز منتشرشده بود که بهطور ویژه به این مفهوم و سلفی گرفتن افراد از خود پرداخته بود.
نزدیک به ۲۰۰ دانشجوی روانشناسی از آزمایشگاه روانشناسی بازدید کردند و عکس سلفی گرفتند و سپس با گوشی خودشان عکسی با یک محقق گرفتند. دانشجویان به جذابیت و دوستداشتنی بودن خود در عکسها رای دادند.
بر اساس این تحقیق که از سوی محققان دانشگاه تورنتو انجام شد اغلب دانشجویان بر این باور بودند که در عکسهای سلفی قیافه آنها بهتر از عکسی است که با محقق دانشگاه گرفتهاند. اما وقتیکه از گروهی از افراد خواسته شد بهطور آنلاین درباره قیافه افراد در عکسها نظر بدهند، نتیجه برخلاف آن چیزی بود که افراد حاضر در عکس گفته بودند. این افراد گفتند دانشجویان در عکس با محقق دانشگاه قیافه بهتری دارند.
بر اساس همه یافتهها و با یک جمعبندی باید گفت، اگر میخواهید نظر سایرین را راجع خود بدانید بهتر است این سؤال را مستقیما از آنها بپرسید و جواب آن را دریافت نمایید. با توجه به این موضوع که دوستان و خانواده شما با شما کاملا رک و صادق هستند، شاید متوجه این نکته شوید که شما در چشم دیگران آن فردی که فکر میکنید، نیستید.
بهعبارتدیگر اگر شما از شخصیت خودتان و طرز تفکر خودتان راضی هستید، شاید بهترین حالت این باشد که از کسی سوال درباره خودتان نپرسید. در این صورت بیتفاوت بودن بهترین نعمت است.
بدون نظر