کمپین «دنیا را نارنجی کن» سازمان ملل متحد برای پایان دادن به «خشونت علیه زنان» از ۲۵ نوامبر تا ۱۰ دسامبر یعنی از امروز، چهارم آذر تا بیستم آذرماه برگزار می شود. در همین راستا، کاربران شبکه های اجتماعی به انتشار مطالب مربوطه با هشتگ های #نه_به_خشونت_علیه _زنان و #خشونت_علیه_زنان می پردازند.
در این روز، سازمان‌ها و مردم در راستای حذف خشونت‌های گوناگون اعم از فیزیکی، روانی، اقتصادی و جنسی که بر دختران و زنان اعمال می‌شود، فعالیت‌های آگاهی‌بخشی انجام می‌دهند. همچنین در ضمن درخواست برای پایان بخشیدن به خشونت علیه زنان، از مردم می‌خواهند تا در صورت مشاهده چنین موقعیتی، از نهادهای مرتبط برای کمک به فرد قربانی خشونت کمک بگیرند.
در این رابطه باید بگوییم که بازه زمانی ۱۶ روزه «دنیا را نارنجی کن» به طور ویژه از ۲۵ نوامبر (۴ آذر) روز بین‌المللی محو خشونت علیه زنان آغاز شده و تا ۱۰ دسامبر (۲۰ آذر) روز حقوق بشر ادامه دارد. در این کارزار از همه درخواست می شود تا در هر کجا که می توانند روبان نارنجی ببندند تا بدین وسیله سطح آگاهی جامعه در مورد خشونت علیه زنان و بحث درمورد راه‌حل‌های آن افزایش یاید.
رنگ نارنجی در این حرکت به عنوان نمادی از آینده روشن و پرامید و به دور از هر گونه خشونت علیه زنان و دختران است.
خشونت علیه زنان
حمایت از این کمپین مختص زنان نیست برخی مردان هم با اشاره به موارد خشونت یا محکوم کردن سکوت در این زمینه در شبکه های اجتماعی مشارکت فعال دارند.
وقتی صحبت از خشونت به‌میان می‌آید، اولین موضوعاتی که در ذهن بیشتر ما تداعی می‌شوند، رفتارهایی همچون کتک زدن، فریاد کشیدن، فحش دادن و سوءاستفاده جنسی به‌ویژه در مورد زنان است.
اما گفتنی است، «خشونت علیه زنان» به هر رفتاری اعم از فیزیکی یا غیر فیزیکی گفته می شود که بر اساس جنسیت انجام شده و موجب آسیب‌های فیزیکی، جنسی، روحی، روانی یا اقتصادی و مالی شود.
«خشونت علیه زنان» به هر رفتاری اعم از فیزیکی یا غیر فیزیکی گفته می شود که بر اساس جنسیت انجام شود.
در همین رابطه همچنین بد نیست بگوییم که بخش بزرگی از جامعه را زنانی تشکیل داده‌اند که به‌ندرت از حقوق خود آگاهی دارند و به‌همین خاطر ممکن است در مواجهه با هرگونه خشونت خانگی یا اجتماعی چشم و زبان خود را بسته و هرگز در رابطه با این مسایل سخنی به‌زبان نیاورند. البته، به لطف اینترنت و دسترسی همیشگی کاربران به اخبار و اطلاعات در سطح جهانی، شمار زنان ناآگاه در حال کاهش است. اما این روند در مورد خشونت علیه زنان روند معکوس داشته است. به این مفهوم که بر اساس اظهارات رئیس سازمان پزشکی قانونی مشهد در نشست «جهان به سوی امنیت و عدالت برای زنان» که در روز پنج شنبه در مشهد برگزار شد، در سال ۹۵ تعداد همسرآزاری حدود ۱۴ درصد بوده است که حدود ۳.۲ درصد نسبت به سال ۹۴ افزایش داشته است.
بر اساس این آمار، ۵۲ درصد خشونت‌ها روانی و کلامی، ۸/ ۳۷ درصد فیزیکی و ۲/ ۱۰ درصد جنسی بوده‌اند.
این در حالیست که یشتر زنانی که به دلیل همسرآزاری به پزشکی قانونی مراجعه کرده‌اند، دارای تحصیلات ابتدایی هستند و زنان با تحصیلات عالی، کمترین فراوانی را در میان مراجعان همسرآزاری دارند.
در نتیجه تحقیقات به‌عمل آمده مشخص شده، یکی از علل خشونت اعتیاد است و نیمی از مردانی که به همسرآزاری اقدام کرده‌اند، اعتیاد به مواد مخدر داشته‌اند، همچنین درآمد پایین خانواده در میزان خشونت تأثیرگذار است.
یکی از علل خشونت اعتیاد است و نیمی از مردانی که به همسرآزاری اقدام می‌کنند، اعتیاد به مواد مخدر دارند.
خشونت علیه زنان در همه طبقات اجتماعی، اقتصادی، نژادی، سنی و جغرافیایی یافت می شود. اما در برخی از گروه ها شایع تر است. خشونت بازتابی از حس پرخاشگری است. خشونت خانگی نوع خاصی از خشونت است که در سطح خانواده اعمال و منجر به آسیب یا رنج جسمی یا روانی می شود.
ممکن است زنان در همه دوران زندگی خود با خشونت روبه‌رو شوند. علاوه بر همسر، پدر و برادر و حتی فرزندان پسر نیز می‌توانند عاملین خشونت علیه زنان بشمار بروند.
در این راستا بد نیست بدانید که اخیرا یک سایت دولتی در بریتانیا نوشته، رفتار آمرانه و حسادت آمیز، پیامک فرستادن پشت سر هم به قصد چک کردن و یا دور نگه داشتن زن از دوستان و اعضای فامیلش هم همه از مصادیق خشونت علیه زنان هستند.
همزمان با برگزاری این کمپین های جهانی، برخی کاربران با دیدن آنچه زنان این روزها در شبکه های اجتماعی درباره خشونت علیه زنان می نویسند متعجب می شوند و حتی گاهی از کوره در می روند. برخی مردان اعتقاد دارند: «ما هرکاری بکنیم و هر چه بگوییم می شود خشونت علیه زنان!»
اما گفتنی است وبسایت ویژه خشونت علیه مردان در بریتانیا نوشته، بر اساس آمار از هر سه قربانی خشونت دو نفر زن هستند و یک نفر مرد یعنی در برابر ۲.۲ میلیون قربانی مرد ۴.۵ میلیون قربانی زن وجود دارد.
هر رفتار خشنی از جانب هر که باشد و بر هرکسی اعمال شود، چه زن چه مرد، محکوم و اشتباه است.
از این رو، فعالان منع خشونت علیه زنان در این رابطه اعلام داشته اند که هر رفتار خشنی از جانب هر که باشد و بر هرکسی اعمال شود، چه زن چه مرد، محکوم و اشتباه است. هر انسانی حق دارد یک زندگی عاری از خشونت داشته باشد. بااینکه خشونت علیه مردان نیز از سال ۲۰۰۵ دو برابر شده است اما درخواست این کمپین این است که مردان نیز در این مبارزه دوشادوش زنان حرکت کنند چون مردان و پسران در فرهنگ سازی برای مبارزه با خشونت و سوءاستفاده و آزار زنان توسط مردان نقش اساسی دارند.
گفتنی است، در موارد شدید، خشونت علیه زنان می‌تواند سبب مرگ آنان شده یا احساس خودکشی در آنان را تقویت کند. در بیش از ۴۰ درصد از موارد خشونت علیه زنان، آسیب جسمانی گزارش شده است. تجاوز به زنان می‌تواند منجر به بارداری‌های ناخواسته، سقط جنین، بروز بیماری‌های مربوط به دستگاه تناسلی و همچنین بیماری‌های مقاربتی گردد.
خشونت علیه زنان همچین می‌تواند منجر به پدید آمدن اختلالاتی چون افسردگی، اختلال استرسی پس از ضایعه روانی، اختلال اضطرابی، مشکلات خواب و اختلال غذا خوردن شود.
همچنین خشونت جنسی در دوران کودکی می‌تواند تاثیرات عمیقی بر زندگی آینده فرد بگذارد و وی را در معرض اعتیاد به الکل و مواد مخدر و یا تن دادن به روابط جنسی نامتعارف و پرخطر قرار دهد.
خشونت جنسی یکی از زیرمجموعه‌های خشونت علیه زنان و از مهمترین آنهاست. یورستات، مرکز آمار و اطلاعات اروپا، آماری را در رابطه با خشونت جنسی علیه زنان که شامل تجاوز جنسی و آزار جنسی می‌شود، منتشر کرده است. این آمارها براساس گزارش‌هایی رسمی از سوی قربانیان خشونت جنسی تهیه شده است.
آخرین آمار منتشره توسط این مرکز نشان می‌دهد که کشورهای سوئد، ایرلند شمالی، بلژیک، لوکزامبورگ و فنلاند بالاترین گزارش‌ها در مورد آزار جنسی در سال ۲۰۱۵ را داشته‌اند.
در آخر شاید بد نباشد بدانید، علت نامگذاری ۲۵ نوامبر به عنوان روز جهانی رفع خشونت علیه زنان، کشتن خواهران میرابال از مخالفان رافائل لئونیدس تروخیو دیکتاتور جمهوری دومینیک بود که در سال ۱۹۶۰ از سوی مأموران امنیتی این کشور ماه‌ها مورد شکنجه و تجاوز قرار گرفتند و سرانجام در ۲۵ نوامبر این سال به قتل رسیدند.
در همین راستا ۲۵ نوامبر روز جهانی محو خشونت علیه زنان قرار داده شده که به مدت ۱۶ روز و تا روز حقوق بشر که ۱۰دسامبر است، ادامه خواهد داشت.
سازمان ملل اشتباه کرده باید مینوشت “#نه ـ به خشونت علیه مردان
این قدر زنان مردا رو دیوونه کردن که اصلا مرد به حساب نمیاد