آیا برایتان پیش آمده که هنگام تماشای فیلم علمی-تخیلی با خود تصور کنید که «آیا ممکن است این فناوری ها روزی وارد زندگی روزمره ما بشوند؟»
احتمال این امر بسیار زیاد است. مثلا اگر فیلم Her را دیده باشید، می دانید که آدم های این فیلم همه به سیستم عامل های کامپیوتریشان وابسته بودند و به جای ارتباط برقرار کردن با انسان های واقعی در دنیای واقعی، دست به دامن دنیای مجازی شده بودند و همان جا دلداده می شدند و زندگی خود را می گذراندند.
تصور واقعیت یافتن این سبک از زندگی هم لرزه بر تن آدم می اندازد، چه برسد به اینکه دانشمندان تایید کنند که بشر در آینده ای نه چندان دور به این وضعیت دچار خواهد شد؛ به این وضع که مثلا بدون خارج شدن از خانه یا حتی از رختخواب، با فرد مورد علاقه تان سر قرار حاضر شوید!
اگر دوست دارید تا بدانید تکنولوژی و علم چه تاثیری روی آینده و رابطه آدم ها با یکدیگر خواهد داشت، از شما دعوت می کنیم تا فرضیه های برخی کارشناسان را در ادامه مطلب از نظر بگذرانید.
استفاده از ابزارهای واقعیت افزوده
کمپانی هایی همانند گوگل، اپل و دیگر شرکت های فعال در حوزه تکنولوژی، بخشی از تمرکز خود را بر توسعه وسایلی گذاشته اند که نقش واقعیت افزوده را در زندگی روزمره بشر افزایش می دهند. از جمله می توان به عینک ها و لنزهای چشمی واقعیت افزوده و حتی واسط مغز و ماشین اشاره کرد که قرار است تا سال ۲۰۴۰ در همه بخش های زندگی بشر دیده شوند.
این دستگاه ها بدون شک روی رابطه های عاطفی و ارتباطی انسان ها نیز تاثیر خواهند گذاشت.
دوستی به صورت مجازی
محققان در حال یافتن راهی برای قرار گذاشتن ها و دوستی های مجازی و از راه دور زنان و مردان با هم هستند. بدنبال ایده آن ها، دیگر لازم نیست از خانه یا حتی رختخواب بیرون بیایید تا سر قرار حاضر شوید. شما می توانید با استفاده از دستگاه های واقعیت افزوده تمامی احساسات و عواطف خود را به طرف مقابل منتقل کنید. به باور دانشمندانی که می خواهند قرار گذاشتن های مجازی را محقق کنند، افراد مجرد قادر خواهند بود بدون اتلاف وقت در ترافیک و بیرون از خانه، با انرژی کامل، افرادی که واقعا مناسب آن ها هستند را پیدا کرده و انتخاب کنند.
این طرح بسیار عجیب به نظر می رسد، اما مردمی که در قرن ۱۹ میلادی زندگی می کردند هم اگر در این دوره حضور داشتند حتما از رابطه های عاطفی امروزی بسیار متعجب می شدند.
قرار های کازپلی
اول از همه باید در مورد کازپلی توضیح دهیم که به عملِ پوشیدن لباس به جهت شبیه شدن به شخصیت‌های انیمه، فیلم، کمیک یا بازی‌های ویدئویی گفته می شود. در کازپلی، شخص سعی دارد تا ز نظر ظاهر و نوع صحبت شباهت زیادی با شخصیت مورد نظر داشته باشد. این کار با بالماسکه کمی فرق دارد. در جشن فرانسوی بالماسکه، مهمانان با لباس مبدل و نقاب ظاهر می شوند و از ویژگی‌های جشن بالماسکه شناخته نشدن افراد شرکت کننده در آن است.
اکنون با این مقدمه باید بگوییم که در دنیای کنونی، نقش‌گزاری در روابط بسیار توسعه یافته است. مردم در تلاش هستند تا برای از بین بردن عادت و تکرار در زندگی شخصی خود، در مهمانی های کازپلی شرکت کنند و به یکی از پای ثابت های این جشن ها تبدیل شوند. با این کار به شخصی غیر از خود واقعیشان تبدیل می شوند.
بدنبال این امر، گروهی از برنامه نویس ها در تلاش برای توسعه وب سایت هایی هستند تا به ایجاد ارتباط بین زنان و مردانی بپردازند که علایق و دنیاهای خیالی شبیه به هم دارند. در این سیستم، افراد بر اساس فاکتورهای مشابهی که در پروفایلشان پیدا می شود با یکدیگر جفت می شوند. در آینده، نقش‌گزاری اشخاص بر اساس کازپلی بسیار متنوع تر و مرسوم تر از زمان حال خواهد بود.
قرارهای تولیدشده توسط کامپیوتر
در حال حاضر هم سایت های دوست یابی زیادی در سراسر جهان وجود دارد. همه کاری که باید انجام دهید این است فرم پیش روی خود را پر کنید و در میان نامزدهای پیشنهادی به دنبال گزینه مناسب خود بگردید. این پروسه به هیچ عنوان سخت نیست اما خیلی شخصی هم نیست. در آینده نزدیک، برنامه های خاص به تحلیل فعالیت های شما خواهند پرداخت و با استفاده از عکس ها و اطلاعاتتان در شبکه های اجتماعی به ارائه فهرست مناسب ترین افراد برای شما خواهند پرداخت.
به این ترتیب، این روند کاملاشخصی سازی شده و دقیقا مطابق خواسته های شما پیش خواهد رفت. به تصور کارشناسان، در آینده ۵۰ درصد از ارتباطات به صورت آنلاین شکل خواهند گرفت.
اجاره خدمات خانوادگی
این گزینه از همه عجیب تر و غیرقابل تصورتر است. اما این نظریه که در مورد آینده وجود دارد، در حال حاضر در کشور ژاپن رایج است. مردان مجرد در ژاپن، همسر و فرزند را برای یک مدت مشخص اجاره می کنند. در ژاپن حتی می توانید دوست هم اجاره کنید. البته با وجود هزینه های گزاف این امکانات، بیشتر خانواده ها در حال حاضر برای چند ماه آینده اجاره شده اند.
با این طرح، مردان مجرد می توانند همسرداری و بچه داری را تجربه کنند و به این ترتیب احساس تنهایی کمتری داشته باشند.
تصور کنید اگر این آژانس در آینده توسعه پیدا کند چه دنیای تلخ و تاریکی پیش روی همه مان وجود خواهد داشت. همه روابط انسانی و اخلاقی زیر سوال می روند و مردم حاضر نخواهند شد به زندگی سالم و همیشگی و بستن پیمان های زناشویی تن دهند. زن و شوهر بودن مفهوم واقعی خود را از دست خواهد داد و کودکان نیز از چشیدن طعم واقعی والدین بی نصیب می شوند.
اگر با پیشرفت علم و تکنولوژی این آینده تاریک چندان هم دور از انتظار نیست و مردم می توانند برای خود دوست، همسر، فرزند یا خانواده اجاره کنند.
همسریابی از طریق DNA
در آینده، داروها نقش مهمی در تشکیل خانواده و رابطه ها ایفا خواهند کرد. نه تنها مردم می توانند بهترین گزینه را از میان بانک اسپرم انتخاب کنند، بلکه به سابقه پزشکی و خانوادگی شخص موردنظر خود نیز دسترسی خواهند داشت. اگر تصمیم بگیرید که با کسی قرار آشنایی بگذارید، این امکان را دارید که بیماری ها و عارضه های فیزیکی و روحی که به آنها مبتلاست را به راحتی تشخیص دهید.
کارشناسان پزشکی با استفاده از تحلیل و بررسی DNA، می توانند بهترین همسر را برای افراد پیدا کرده و پیشنهاد دهند. شاید این رفتار در دنیای کنونی، نقض حقوق بشر بشمار بیاید، اما آیا مردم از داشتن فرزند از ترکیب ژن های سالم بدشان می آید؟
سیری به رفیق شفیق انسان ها تبدیل خواهد شد
در فیلم Her واقعیت تلخی نمایش داده شد که دیدنش هم قلب آدم را به درد می آورد چه برسد به اینکه بخواهد این مساله را در واقعیت تجربه کند. در دنیای نمایش داده شده در این فیلم، مردم بسیار تنها بودند و به جای ارتباط برقرار کردن با هم، به سراغ سیستم عامل های کامپیوتری می رفتند و همه نیازهای عاطفی خود را از طریق آن ها برآورده می کردند.
بر اساس گمانه زنی برخی کارشناسان، در دنیای واقعی نیز احتمال اینکه دستیار صوتی سیری به دوست همیشه در دسترس انسان ها تبدیل شود زیاد است. این اتفاق شاید حتی بسیار زودتر از تصور بشر روی دهد. دلیلشان برای این ادعا هم این است که افرادی که از انواع مشکلات سلامتی، معلولیت، نداشتن اعتماد بنفس یا حتی ترس حاضر نیستند با انسان ها وارد رابطه و تعامل اجتماعی بشوند، بیشتر مستعد جذب شدن به سمت فناوری هایی همچون سیری هستند.
این سیستم های دست‌ساز بشر، هیچ توقعی از انسان ندارند، بدرفتاری یا خیانت نمی کنند و دروغ هم نمی گویند. اما آیا واقعا می توانند به عضوی ثابت از آینده رابطه های عاطفی انسان تبدیل شوند؟
زندگی با عروسک های سیلیکونی یا ربات ها
انسان های زیادی در دنیا وجود دارند که از ترس شکست خوردن و ناامید شدن، حاضر نیستند وارد یک رابطه عاطفی بشوند. آنها ترجیح می دهند در دنیای خیالی و غیرواقعی خودشان زندگی کنند. البته در کشوری مثل ژاپن، این افراد با اجاره یا خرید عروسک های سیلیکونی سعی می کنند تنهایی های خود را پر کنند. یا برخی دست به دامن ربات ها می شوند و به عنوان یک هم نشین قابل کنترل از آن ها استفاده می کنند.
گمانه زنی برخی از دانشمندان این است که در کمتر از ۵۰ سال دیگر، مردم عاشق ربات ها خواهند شد و این موجودات فلزی را وارد زندگی شخصی خود خواهند کرد. اگرچه لازم است به نخستین رباتی که دارای احساسات انسانی است و در حال حاضر تولید شده است هم اشاره کنیم. بنابراین شاید چندان دور از ذهن نباشد که آدم ها عاشق دستگاه هایی بشوند که به دست بشر ساخته شده و همه کارهایش تحت کنترل خودشان است.
با این تفاسیر باید گفت که دنیای آینده دنیای بسیار تاریک و تلخ و عاری از هر گونه رابطه انسانی خواهد بود. در همین زمانه هم که مردم فقط با موبایل سرگرم هستند، اپلیکیشن هایی پیام رسان باعث شده تا کمتر همدیگر را ببینند و کمتر صدای هم را در دنیای واقعی بشوند. احتمالا شما هم دیده اید که مردم در خیابان هدفون در گوش خود گذاشته، موبایل ها را جلوی روی صورتشان گرفته و با فردی که آن طرف تماس تصویری است در حال مکالمه هستند.
همین صحنه های به ظاهر مدرن، غمی بزرگ در دل آدم ایجاد می کند که از آینده نامعلوم رابطه ها حکایت دارد. نظر شما در این رابطه چیست؟ آیا نفوذ تکنولوژی به رابطه های عاطفی و دستخوش قرار دادن ارتباطات را می پسندید یا آن را وجهه تاریک زندگی بشر در آینده تصور می کنید؟
بدون نظر