درست است که به نسبت سابق نوجوان های کنونی توانمندی های اجتماعی بیشتری دارند، اما همچنان شمار گسترده ای از این قشر تا پیش از رسیدن به سن ۱۸ سالگی به شدت به خانواده های خود وابسته هستند و بدون کمک آن ها نمی توانند خیلی از امور زندگی خود را به انجام برسانند.
به همین خاطر، رئیس سابق دانشگاه استنفورد، در نتیجه تحقیقات خود ۸ مهارتی را نام برده که اشخاص می بایست تا سن ۱۸ سالگی بیاموزند. تا بدین طریق بتوانند به راحتی و به دور از هرگونه استرس و نگرانی در اجتماع حاضر شده و استعدادهای خود را بکار گیرند.
اگر کنجکاو هستید تا با این مهارت ها آشنا شوید، توصیه می کنیم تا ادامه مطلب را از نظر بگذرانید. همراهمان باشید.
بر خلاف آنچه به کودکان گفته می شود که با غریبه ها صحبت نکند، یک جوان ۱۸ ساله باید بتواند با غریبه ها مواجه شود. این روبه‌رو شدن باید با هدف برطرف کردن نیازهای روزمره و با در نظر گرفتن ادب و احترام همراه باشد.
او باید بتواند مسیر رفت و آمدهای خود را به راحتی پیدا کند. چرا که ممکن است در این زمان برای درس خواندن به شهری دورتر از محل اقامت خانواده اش برود. بنا بر این باید بتواند همه رفت و آمدها و مشکلات احتمالی میان راه برطرف کند و در صورت استفاده از وسیله نقلیه، کلیه کارهایی چون بنزین زدن و کارهای مشابه را انجام دهد.
یک جوان ۱۸ ساله باید توانایی این را داشته باشد که تمامی تکالیف مدرسه و آخرین مهلت تحویل پروژه ها را بدون یادآوری، به خاطر آورده و در زمان مناسب، آنها را به پایان برساند.
آنچه در دوران کودکی به کودکان واگذار نمی کنیم، مسئولیت های مربوط به خارج از منزل است که مانع از مواجهه آنها با خطرات احتمالی اطراف منزل شویم اما از ۱۸ سالگی قادر خواهیم بود که مسئولیت هایی را که آنها را وا می دارد به نیازهای خود پاسخ دهند و در گذشته توسط والدین آنها انجام می پذیرفت، را بر عهده بگیرند.
کودکان قادر نیستند به حل مشکلات احتمالی خود و یا محیط اطرافشان بپردازند. اما در ۱۸ سالگی می بایست که درگیری ها و مشکلات این چنینی را خودشان حل کنند.
بالا و پایین هایی در زندگی وجود دارد که یک جوان ۱۸ ساله می بایست بتواند با آنها دست و پنجه نرم کند. بدین ترتیب اگر در گذشته راهی را اشتباها طی می کردند، مشکل خاصی پیش نمی آمد. اما اکنون می بایست با اتفاقات احتمالی مواجه و در صدد حل آنها برآیند.
در ۱۸ سالگی، هر نوجوانی می بایست به دنبال کسب درآمد رفته و قدرت مدیریت آن را نیز پیدا کند. پیش از این و در دوران کودکی، هر آنچه که ضروری بوده و به آن احتیاج داشته در اختیارش قرار می گرفته و اکنون، خودش می بایست به فراهم آوردن احتیاجات روزمره خود بپردازد.
با شروع سن ۱۸ سالگی، فرد می بایست قدرت ریسک پذیری را پیدا کند. در واقع این اعتقاد وجود دارد که موفقیت حاصل نمی شود مگر آنکه فرد تلاش و کوشش فراوان انجام داده باشد و چندین بار شکست و زمین خوردن را تجربه کرده باشد. این تنها زمانی اتفاق می افتد که اتفاقات همیشه و همواره به خوبی پیش نروند.
در آخر هم یادآوری کنیم که تمامی این موارد می بایست بدون تماس با والدین و کمک گرفتن از آنها صورت پذیرد. اگر نوجوان ها دایم تماس بگیرند و به دنبال راه چاره بگردند، احتمال اینکه هرگز نتوانند مسیر درست زندگی را پیدا کنند، زیاد خواهد بود.
بدون نظر