عروسی سلطنتی مگان مارکل و شاهزاده هری برگزار شد و خبرهای آن مثل توپ در سراسر جهان صدا کرد. به همین بهانه گفتیم شاید بد نباشد در مورد لباس عروسی و تغییر و تحولاتی که این لباس در ۲۰۰ سال اخیر شاهد آن بوده برایتان بنویسیم؛ در مورد اینکه لباس عروسی چه بوده و چگونه به شکل کنونی خود رسیده است.
در ایران تا جایی که می‌توان به خاطر آورد، لباس عروسی سفید و بلند بوده است. اما مثلا در کشوری همچون آمریکا این لباس در سال‌های اخیر هر نوع شکل و رنگی را به خود دیده.
از این رو، آگاهی از روند تغییرات لباس عروس در خاطره‌انگیزترین و ماندگارترین شب زندگی‌اش شاید برایتان هم جالب باشد. اگر این طور است از شما دعوت می‌کنیم تا در ادامه مطلب همراهمان باشید.
در دهه ۱۸۰۰ میلادی در کشوری همچون آمریکا، لباس عروس همیشه سفید نبوده است. در آن زمان لباس عروسِ «سفید» فقط مختص ثروتمندان بود زیرا شستن این لباس با دست تقریبا غیرممکن بشمار می‌رفت.به دلایلی که در بالا ذکر کردیم، مردم عادی بهترین و گران‌قیمت‌ترین لباس خود را به‌عنوان لباس عروسی به تن می‌کردند و لزوما لباس عروشی‌شان سفید نبوده است.مردم هند از دیرباز رنگ قرمز را برای لباس عروس انتخاب کرده‌اند زیرا نماد خوش‌شانسی، باروری و خوشبختی است. در برخی از کشورهای آسیایی همچنان قرمز رنگ اصلی لباس عروسی بشمار می‌رود. (دهلی نو – هندوستان – ۲۰۱۴)ملکه ویکتوریا در عروسی خود در سال ۱۸۴۰ میلادی سنت‌شکنی کرده و یک لباس توری عاجی‌رنگ (سفید مایل به زرد) از جنس ابریشم به عنوان لباس عروس پوشید. او همچنین از تاج گلی که با شکوفه‌های نارنجی تهیه شده بود برای تزئین موهایش استفاده کرد. (ملکه ویکتوریا و شاهزاده آلبرت در ۱۰ فوریه سال ۱۸۴۰ میلادی در شهر لندن با هم پیوند زناشویی بستند)مجله‌های زنان در آن دوران رنگ سفید را به‌عنوان بهترین و متناسب‌ترین رنگ برای لباس عروس معرفی کردند و آن را نماد معصومیت، پاکی و سادگی خطاب کردند. (نقاشی رنگ روغن از ملکه ویکتوریا در لباس سفید عروسی و تاج‌گل و تور که در سال ۱۸۴۷ میلادی به عنوان هدیه به شاهزاده آلبرت اهدا شد.)تا چندین قرن، زنان که شامل ملکه الیزابت نیز می‌شود لباس‌های عروسی خود را در طول سال‌های بعد می‌پوشیدند. البته طراحی و سایز لباس را با توجه به مد سال‌های مختلف تغییر می‌دادند.تا دهه ۱۹۲۰ میلادی، عروس لباس‌های ساده‌ای می‌پوشید. اما در عصر تحولات جنجالی قرن بیستم، زمانی که مد و فشن با تحول شگرفی روبه‌رو شد، تزئینات مختلفی به لباس‌های عروس نیز اضافه شد. (۱۹۲۷ میلادی)اما در دوران جنگ جهانی دوم وضعیت چندان مساعد نبود و زنان زیادی استطاعت مالی کافی برای خرید لباس نو را نداشتند. به همین خاطر یا لباس دست دوم استفاده می‌کردند یا لباس‌های فرم خود را به عنوان لباس عروس می‌پوشیدند.پس از جنگ، زنان به پوشیدن لباس‌های میدی روی آوردند. آغازگر این مد، نماد زیبایی سینما یعنی آدری هپبورن بود که در سال ۱۹۵۴ میلادی در مراسم عروسی خود لباس نیمه‌بلند به تن داشت. (آدری هپبورن دست در دست همسرش مل فِرِر که او نیز بازیگر بود در جشن عروسی خود در سال ۱۹۵۴ راه می‌روند)در دهه ۱۹۶۰ میلادی، زنان اجازه یافتند تا لباس‌های کوتاه و کفش‌های پاشنه بلند برای مراسم ازدواج خود به تن کنند. این عکس مراسم ازدواج دوم آدری هپبورن است که یک دهه پس از ازدواج اول او صورت گرفت. (آدری هپبورن و همسر دومش، دکتر آندری دوتی در مقابل سالن شهرداری مورگس در کشور سوئیس – ۱۹۶۹ میلادی)در دهه ۷۰ میلادی بیشترین اهمیت لباس عروس روی فرم آستین‌ها بود که اغلب بلند و رها طراحی می‌شدند. شاهدخت «آن» سبک Tudor را در آن دهه مد کرد. (شاهدخت «آن» و همسرش کاپیتان مارک فیلیپس در مراسم عروسی خود در سال ۱۹۷۳ میلادی در تراس کاخ در حال خوشامدگویی به مهمان‌های خود هستند.)در دهه ۸۰ میلادی لباس‌های عروسی به سبک شاهدخت‌ها دوخته می‌شد. دامن‌های پر و بلند با خط کمر بسیار طبیعی و تاجی بر سر. (شاهزاده چارلز در حال بوسیدن دست عروس خود، پرنس دایانا در مراسم عروسیشان در سال ۱۹۸۱ میلادی)در دهه ۹۰ میلادی، زرق‌وبرق زیادی که در لباس‌های دوره‌های قبلی بود تقریبا از لباس عروس حذف شد و جای خود را به سادگی و مینیمالیستی شدن داد. اما در عوض، آستین لباس عروس نیز از آن حذف شد. (کریستی هفنر همسرش بیل ماروویتس در مراسم عروسی خود در سال ۱۹۹۵ میلادی)رنگ سفید که انتخاب همیشگی اغلب مردم جهان برای لباس عروسی بود، جای خود را به رنگ‌های دیگر داد. به طوری که بر اساس گزارش‌های موجود در سال ۲۰۱۴ حدود ۴ تا ۵ درصد لباس‌های عروسی رنگی بوده‌اند.
بدون نظر