ناعادلانه‌ترین و عجیب ترین نادیده‌گرفته‌شدگان اسکار ۲۰۱۹ در مهم‌ترین بخش‌ها [قسمت دوم]

تقریباً هر کسی چیزی در مورد نقاط ضعف و مشکلات جوایز اسکار برای گفتن دارد، با این وجود جوایز اسکار همچنان پیشاهنگ باکیفیت ترین مراسم اهدای جوایز سینمایی باقی مانده است. آکادمی علوم و هنرهای تصویری متحرک نیز به شیوه های مختلف نشان داده که می داند در کجاها دچار مشکل و نقص بوده و سعی کرده تغییراتی تاثیر گذار را در فرآیندهای تصمیم گیری خود اعمال کند. اگر چه برخی از این تغییرات جنجالی و غیرعقلانی جلوه کرده اند، برخی دیگر نتایج خوبی را در پی داشته اند. برای مثال در بخش نامزدهای بهترین فیلم سال اسکار ۲۰۱۹ شاهد یک فیلم کمیک بوکی، یک فیلم سیاه و سفید ساخته نتفلیکس، فیلم های مورد علاقه منتقدین، فیلم های موفق در باکس آفیس و یک بازسازی پیچیده از «رانندگی برای خانم دیزی» (Driving Miss Daisy) بودیم که در نهایت فیلم «کتاب سبز» (The Green Book) برنده مجسمه طلایی این بخش شد. با این وجود هنوز مشکلات و نواقصی وجود دارد.

صنعت اسکار اهمیت بسیار زیادی به موفقیت فیلم ها در بخش جوایز و همچنین تبلیغات فیلم می دهد و به همین دلیل است که هر ساله تعدادی از بهترین فیلم های سال نادیده گرفته می شوند تنها به این دلیل که نمی توانند به خوبی پشتیبانی شوند. وقتی که آکادمی اسکار اواردز می گوید که به بهترین فیلم های تولید شده در جهان احترام می گذارد منظورش بهترین فیلم های ساخته شده در ایالات متحده، بریتانیا و کشورهای عضو ناتو است. بسیاری از بهترین، هیجان انگیزترین و شالوده شکن ترین فیلم های سال در واقع فیلم های مستند و فیلم های خارجی هستند که معمولاً نادیده گرفته می شوند. در این مطلب تلاش داریم کمی به این رویه ناخوشایند بپردازیم. در حالی که هیچ چیزی نمی تواند زمان را به عقب بازگرداند، در ادامه این مطلب قصد داریم نادیده گرفته شدگان برجسته در هر دسته بندی مراسم اسکار ۲۰۱۹ را به شما معرفی کنیم. بدون شک این لیست کاملاً شخصی است اما بسیاری از موارد اشاره شده مورد توافق اغلب سینما دوستان و منتقدین این عرصه هستند.

بخش بهترین کارگردانی: لین رمسی برای «تو هیچ وقت واقعاً اینجا نبودی»

شاید در این بخش کمتر کسی فکر می کرد بردلی کوپر برای فیلم «ستاره ای متولد شده است» نامزد نشود. رایان کوگلر نیز برای فیلم «پلنگ سیاه» شانس و شایستگی حضور در میان نامزدهای بهترین کارگردانی اسکار را داشت. لوکرتیا مارتل نیز پس از سال ها با فیلم «زاما» (Zama) به عرصه فیلمسازی بازگشت که یک شاهکار به تمام معنا بوده و علیرغم شایستگی اش برای قرار گرفتن در میان نامزدهای بخش های مختلف اسکار ۲۰۱۹، به کلی نادیده گرفته شد. با این وجود بدترین جفای این بخش در حق لین رمسی برای فیلم «تو هیچ وقت واقعاً اینجا نبودی» (You Were Never Here) صورت گرفت. رمسی بدون شک یکی از بهترین فیلم سازان حال حاضر سینمای جهان است و این که وی هنوز نتوانسته نامزد دریافت جایزه اسکار شود بی عدالتی است.

کار او در «تو هیچ وقت واقعاً اینجا نبودی» نشان دهنده دیدگاه منحصربفرد و بسیار ماهرانه در عرصه فیلمسازی است. بسیاری از کارگردانان در سال گذشته برای ساخت فیلم هایی که به روانشناسی و شخصیت پیچیده شخصیت های داستان وابسته اند تلاش کردند (از جمله آدام مک کی در «معاون») که آنطور که انتظار می رفت از آب درنیامدند اما رمسی بار دیگر یک فیلم فوق العاده در این سبک ساخت که بسیار تلخ، هنرمندانه و البته موثر است. در روزگاری که همه از مسائل جنسیتی حرف می زنند و در شرایطی که منتقدان از نبود نامزدهای زن شکوه می کنند، جای تعجب است که چرا هیچ کسی از این کارگردان و فیلم فوق العاده اش صحبتی به میان نمی آورد. جایزه این بخش نیز در نهایت به آلفونسو کوارون برای فیلم «روما» رسید.

بخش بهترین فیلمبرداری: فیلم «جنگ خصوصی»

فیلم های «اولین انسان» (First Man) و «پلنگ سیاه» (Black Panther) از فیلم های برجسته ای بودند که انتظار می رفت در میان نامزدهای این بخش حضور داشته باشند. فیلم های مستند نیز در این بخش باید مورد توجه قرار می گرفتند. سال گذشته فیلم «جریان انسانی» (Human Flow) از آی ویوی نادیده گرفته شد و امسال نیز فیلم «سولوی آزاد» (Free Solo) می توانست در بخش بهترین فیلم برداری نامزد شود. «اولین اصلاح شده» (First Reformed) نیز برداشت های بسیار زیبایی دارد اما هیچ فیلمی به اندازه «جنگ خصوصی» (A Private War) در این بخش نادیده گرفته نشده است، فیلمی که ترکیبی بی نقص از یک فیلم و مستند است تا داستانی را بازگو نماید که مخاطب را به خود جذب می نماید.

این فیلم توسط رابرت ریچاردسون فیلم برداری شده که تعدادی از بهترین فیلم برداری های تاریخ سینما را در همکاری با کارگردانان سرشناسی مانند الیور استون، کوئنتین تارانتینو و مارتین اسکورسیزی انجام داده است. «جنگ خصوصی» توسط متیو هاینمان کارگردانی شده که خود در گذشته فیلم بردار بوده است. هاینمان و ریچاردسون قبلاً نیز فیلم هایی در مورد ژورنالیسم جنگی ساخته بودند و همکاری آن ها در این فیلم توانسته واقعیت را در مورد یکی از مشهورترین و بزرگ ترین گزارشگران جنگی نسل ما به تصویر بکشد. جایزه اسکار بهترین فیلم برداری سال ۲۰۱۹ در نهایت به فیلم «روما» رسید.

بیشتر بخوانید: فهرست کامل برندگان اسکار ۲۰۱۹؛ شبی بزرگ برای «راپسودی بوهمی»، «روما» و ناکامی «سوگلی»

بخش بهترین تدوین: فیلم «ماموریت غیر ممکن: فال اوت»

با توجه به قرار گرفتن فیلم های «روما» و «ستاره ای متولد شده است» بسیار غیرمنتظره بود که این دو فیلم در بخش بهترین تدوین نامزد نشدند. همچنین تصور می شد که فیلم «بیوه ها» (Widows) نیز شانسی برای رقابت در این بخش داشته باشد. این بخش از آن بخش های جوایز اسکار است که فیلم های هیجانی و اکشنی مانند «بچه راننده» (Baby Driver) می توانند نامزد شده و حتی مانند فیلم «اولتیماتوم بورن» (The Bourne Ultimatum) برنده نیز بشوند.

فیلم «ماموریت غیرممکن: فال اوت» (Mission Impossible: Fallout) خیلی زود وارد جمع بهترین فیلم های اکشن تمام دوران شد و تدوین فیلم نقش مهمی در این زمینه داشت. دسته بهترین تدوین اسکار معمولاً شاهد حضور فیلم هایی است که نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم سال می شوند، اما نادیده گرفتن بهترین، هیجان انگیزترین و محبوب ترین قسمت بهترین فرانچایز اکشن این روزها در این بخش ناامید کننده و شرم آور بود. جایزه بهترین تدوین اسکار ۲۰۱۹ در نهایت به فیلم «راپسودی بوهمی» رسید.

بخش بهترین جلوه های ویژه: فیلم «پدینگتون ۲»

حذف شدن «پلنگ سیاه» (Black Panther) از بخش بهترین رقابت جلوه های ویژه، فیلمی که با نامزدی در بخش بهترین فیلم سال تابوشکنی کرده بود، شوکه کننده بود. نادیده گرفته شدن «آکوامن» (Aquaman) نیز بسیاری را عصبانی کرد و بی توجهی به فیلمی مانند «ماموریت غیرممکن: فال اوت» با آن بدلکاری های خیره کننده نیز نشان داد که داوران اسکار بیشتر به سمت جلوه های ویژه کامپیوتری تمایل دارند و بخش بدلکاری به دسته بندی مجزای خود در مراسم اسکار نیاز مبرم دارد. فیلم «نابودی» (Annihilation) جلوه های بصری خیره کننده ای داشت، به خصوص در مورد آن خرس غران، اما نادیه گرفتن «پدینگتون ۲» (Paddington 2) در بخش بهترین جلوه های ویژه، غیرمنصفانه ترین تصمیم گیری داوران در این بخش بود.

جلوه های ویژه مدت هاست که به تنهایی به یک بلیط برنده برای فروش در گیشه تبدیل شده است و پیشرفت های تکنولوژی در این عرصه نیز باعث شده که فیلم ها تمرکز بیشتری بر روی تاثیرگذاری جلوه های ویژه بر تماشاگر داشته باشند. با این وجود هر چند سال یک بار فیلم هایی مانند «پدینگتون ۲» منتشر می شوند که ثابت می کنند برای بدست آوردن پول در گیشه لازم نیست به جلوه های ویژه به منظور کارها و سکانس های بی معنی متوسل شد. در «پدینگتون ۲» از جلوه های ویژه در مورد شخصیت مرکزی داستان استفاده شده و یکی از دوست داشتنی ترین تجربه های سینمایی سال رقم زده می شود. در نهایت فیلم «نخستین انسان» (First Man) برنده جایزه اسکار بهترین جلوه های ویژه شد.

بخش بهترین فیلم مستند: فیلم «فیلمساز»

در این بخش معمولاً فیلم های مستندی که به موفقیت تجاری دست می یابند و فیلم هایی که پیچش های داستانی دارند نامزد می شوند. به همین دلیل نادیده گرفته شدن مستند پرفروش «همسایه من می شوی؟» (Won’t You Be My Neighbor) شوکه کننده بود. حذف کمتر شوکه کننده اما تعجب برانگیز فیلم «طفره روها» (Shirkers) نیز از اتفاقات جالب در بخش نامزدهای بهترین مستند سال بود. حذف فیلم پرفروش «سه غریبه یکسان» (Three Identical Strangers) نیز اتفاقی بود که هیچ کس انتظارش را نداشت. با این وجود بدترین تصمیم داوران اسکار در بخش بهترین فیلم مستند، حذف فیلم «فیلمساز» (Filmworker) بود که البته آن هیاهوی دیگر فیلم های مستند سال را نداشت اما با توجه به این که معمولاً فیلم های مستند با موضوعات اجتماعی (و تراژیک) و یا در مورد شخصیت های معروف در این بخش نامزد می شوند و فیلم «فیلمساز» نیز هر دوی این مولفه ها را داشت، این فیلم می توانست حداقل شانسی برای رقابت در بخش بهترین فیلم مستند سال اسکار داشته باشد.

این فیلم داستان لئون ویتالی را روایت می کند، بازیگری بااستعداد و خوش آتیه که آینده شغلی خود در این حوزه را رها می کند تا دستیار استنلی کوبریک بزرگ شود و بدین ترتیب دستاوردهای او در این عرصه برای دهه ها مخفی باقی ماند. این موضوع باعث می شود که داستان فیلم تا حدودی تراژیک و در مورد شخصی با شهرت کم باشد. اما همزمان یک فیلم خوش ساخت است که به نوبه خود می تواند الهام بخش باشد و نشان دهد که هنر و تعهد خود می توانند الهام بخش باشند. نامزد شدن «فیلمساز» در بخش بهترین مستند سال می توانست ادای دینی باشد به ویتالی و دیگر هنرمندان بدون چهره و گمنامی که فیلم هایی را می سازند که در مراسم اسکار مورد توجه قرار می گیرند.

بیشتر بخوانید: ناعادلانه‌ترین و عجیب ترین نادیده‌گرفته‌شدگان اسکار ۲۰۱۹ در مهم‌ترین بخش‌ها [قسمت اول]

بهترین فیلم خارج: فیلم «موسئو»

به عنوان یکی از بهترین و مورد ستایش قرار گرفته ترین فیلم های سال و تاریخ جشنواره کن، انتظار می رفت که فیلم «سوختن» (Burning) در بخش بهترین فیلم خارجی (غیر انگلیسی) دستکم نامزد شود. فیلم «همه می دانند» (Everybody Knows) اثر اصغر فرهادی نیز می توانست در این بخش حضور داشته باشد هر چند آن جذابیت فیلم های گذشته فرهادی را نداشت. فیلم های «مرز» (Border) و «گناهکار» (The Guilty) نیز از نادیده گرفته شدگان این بخش بودند. این دسته بندی اسکار مشکلات خاص خودش را دارد اما دستکم فیلم های خارجی زبانی را برجسته می سازد که در صورت وجود نداشتن این دسته بندی، در داخل ایالات متحده گمنام باقی می ماندند. فیلم «روما» (Roma) نماینده رسمی کشور مکزیک در مراسم اسکار ۲۰۱۹ بود اما با توجه به این که سرویس اینترنتی تتفلیکس تهیه کنندگی این فیلم را بر عهده داشت و کارگردانی آن را ساخته بود که در دهه اخیر در هالیوود فعالیت داشت، نمی توان «روما» را تولید صنعت سینمای مکزیک دانست و به همین دلیل داوران می توانستند فیلم آلفونسو کوارون را واجد شرایط نامزدی در بخش بهترین فیلم خارجی سال ندانند.

اما در مورد فیلم «موسئو» (Museo) نمی توان استدلال مشابهی داشت زیرا این فیلم در مکزیک تهیه شده بود. این فیلم که داستان واقعی یک سرقت متهورانه و خشونت بار از موزه و عواقب آن را روایت می کند در جشنواره فیلم برلین به نمایش درآمد و در ایالات متحده نیز به صورت محدود اکران شد و به همین دلیل بود که کمتر مورد توجه قرار گرفت. «موسئو» از آن دسته فیلم های خارجی بود که می توانست از نامزدی در بخش بهترین فیلم خارجی زبان اسکار سود ببرد. جدای از سیاست های داوران در نامزد کردن فیلم ها، این فیلم از آن دسته فیلم های هیجان انگیزی است که از داستان سرقت و مولفه های آن برای پرداختن به فرهنگ، میراث و عواقب کارهای انسان استفاده می نماید که شایستگی مورد توجه قرار گرفتن در اسکار را دارد. در نهایت این فیلم آلفونسو کوارون بود که توانست جایزه بهترین فیلم خارجی اسکار ۲۰۱۹ را بدست آورد.

بخش بهترین فیلم سال: فیلم «دزدان فروشگاه»

پیش از همه باید بگوییم که بسیاری فکر می کردند مراسم اسکار ۲۰۱۹، در بخش بهترین فیلم سال یادآور اسکار ۲۰۱۶ خواهد بود که در آن دیمین شزل با فیلم «لا لا لند» (La La Land) و بری جنکینز با فیلم «مهتاب» (Moonlight) به رقابت پرداخته و تاریخ ساز شدند. امسال نیز شزل با فیلم «نخستین انسان» و جنکینز نیز با فیلم «اگر خیابان بیل می توانست حرف بزند» (If Beale Street Could Talk) از شانس های نامزدی اسکار به شمار می آمدند که البته هیچ کدام موفق به قرار گرفتن در میان نامزدهای نهایی بهترین فیلم سال نشدند. صحبت های زیادی در مورد دیگر فیلم های خوب یک سال گذشته مانند «نابودی» (Annihilation)، «مرز» (Border)، «موروثی» (Hereditary)، «مرگ استالین» (The Death of Stalin)، «پدینگتون ۲» (Paddington 2)، «متاسفم که مزاحم شدم» (Sorry to Bother You)، «تو هیچ وقت واقعاً اینجا نبودی» و «زاما» نوشته ایم که می شد با آن ها فهرستی قوی تر از بهترین فیلم های نامزد اسکار از آنچه که تهیه شده بود بدست آورد.

اما هیچکدام از این فیلم ها در صدر شوکه کننده ترین نادیده گرفته شدگان اسکار بهترین فیلم قرار نمی گیرد، عنوانی که به فیلم «دزدان فروشگاه» (Shoplifters) ساخته هیروکازو کوره-ئه دا می رسد. وقتی که می خواهیم از ترکیب مهارت تکنیکی و داستان پردازی تاثیرگذار و قوی صحبت می کنیم نمی توانیم از کنار نام آلفونسو کوارون به عنوان بهترین فیلمساز حال حاضر جهان براحتی بگذریم. وقتی که پای بررسی روابط انسان ها و شیوه به کار بردن آن ها در جامعه به میان می آید نیز باید کوره-ئه دا را بهترین فیلمساز جهان دانست. کوره-ئه دا برنده جایزه نخل طلایی کن شده و کوارون نیز شیر گلدن گلوب و بسیاری جوایز دیگر را در جشنواره ای یک سال اخیر و به خصوص اسکار ۲۰۱۹ دریافت کرد.

کوره-ئه دا باید این امکان را می یافت که در بخش های مختلف با آلفونسو کوارون رقابت می کرد زیرا «سارقان فروشگاه» بهترین فیلم دوران فعالیت هنری قابل توجه این کارگردان سرشناس آسیایی است. «دزدان فروشگاه» یک فیلم بی نقص و زیباست که سبک ساخت آن منحصر به کارهای این کارگردان ژاپنی است. اگر چه این فیلم در بخش بهترین فیلم خارجی نامزد دریافت جایزه اسکار شد اما شایستگی آن را داشت که در میان نامزدهای بهترین فیلم سال و بهترین کارگردانی نیز حضور داشته باشد.

بیشتر بخوانید: بهترین بدترین‌ها؛ بازیگرانی که با ایفای نقش‌ منفی جایزه اسکار را بدست آوردند [قسمت دوم]