تب فراگیر زایمان‌های توریستی بعد از سفر برخی از سلبریتی‌ها و افراد مشهور به خارج از کشور حالا به زنان پا به ماه دربرخی از شهرستان‌ها هم سرایت کرده است اما این بار آنهایی که توان مالی کمتری دارند برای اینکه از قافله زایمان‌های توریستی عقب نمانند، تهران را مقصد تولد فرزندشان انتخاب می‌کنند.
گروهی از متخصصان زنان و زایمان معتقدند؛ توهم هویت بخشی زنان پا به ماه را از شهرهای دور به پایتخت می‌کشاند تا به باور خودشان فرزندشان شناسنامه تهرانی داشته باشد. اگر یک روز در کلینیک‌های تخصصی زنان و زایمان حضور پیدا کنید مادران پا به ماهی را خواهید دید که هفته‌های آخر بارداری خود را در تهران می‌گذرانند تا فرزندشان در این شهر به دنیا بیاید.
برخی از پدر و مادرها از دلیل اصلی تصمیم خود درگرفتن شناسنامه تهرانی برای فرزندشان می‌گویند که همیشه آرزو داشتند فرزندشان به اصطلاح بچه تهران باشد و در شهری با امکانات بیشتر به دنیا بیاید. البته برخی دیگر هم دغدغه‌های جدیدتری دارند؛ اینکه فرزندشان را در مدرسه و دانشگاه بچه شهرستان خطاب نکنند.
به‌گفته دکتر محمد نجار، این روزها لاکچری بازی سر درازی پیدا کرده است، می‌گوید: از چند ماه گذشته میزان مراجعه زنان پا به ماه بویژه از شهرستان‌های قزوین، کرج، رشت، کرمانشاه، ایلام و بندرعباس به بیمارستان‌های شمال شهر تهران افزایش یافته است. اصلی‌ترین علت مراجعه این زنان فقط ثبت محل تولد تهران در شناسنامه فرزندشان است.
نکته قابل تأملی که این متخصص زنان به آن اشاره می‌کند؛ کلینیک‌های شمال شهر هفته‌ای چند مرتبه میزبان زنان بارداری از اسلامشهر، شهریار و شهر قدس تهران است در حالی که خدمات زایمان در مراکز درمانی شهرهای اطراف تهران ارائه می‌شود اما این پدر و مادرها نیز برای آنکه شناسنامه فرزندشان صادره از مناطق شمالی شهر تهران باشد راهی بیمارستان‌های این مناطق می‌شوند.
به‌گفته این متخصص زنان، مراجعین شهرستانی که برای زایمان به تهران می‌آیند فقط اسم و محل بیمارستان را در اینترنت جست‌و‌جو می‌کنند و برای‌شان مهم است که مثلاً شمالی‌ترین بیمارستان تهران را برای زایمان انتخاب کنند.
تنها مردمی که محل تولد تاریخ تولد و خلاصه عن تولدو لاکچری حساب میکنن و براش این همه له له میزنه.
تنها ملتی که شهرستانی دهاتی شهری تهرانی داره.
تنها ملتی که خلاصه شب و روز برا حرفایی مثل فرهنگ و خلیج فارس و تمدن ۳۰۰۰ ساله یقه جر میده ولی تو عمل عقب مونده ترین کشور دنیاست. مردمی که کافیه تمدن ۳۰۰۰ ساله رو ۲۹۹۹ ساله بگی میان جرت میدن.
به هر خارجی که میرسیم منشور کوروشو مثال میزنیم و میگیم ما اصلا تبعیض نداریم ولی بیشترین تبعیض چه جنسیتی چه مذهبی چه نژادی رو داریم. اینا به کنار ما یه تبعیضایی مثل محل تولد و شهرستانی و تهران, دهاتی و شهری داریم. خلاصه اینکه اخر حرف زدن و ته عمل کردنیم.
المانیا و ژاپنیا حرفشو نمیزنن عمل میکنن.
تو اشنامون نوزاد یکیشون چشماش یکم قهوه ایی روشنه. پدر مادرش چشاش تیره هست. پسر چندسالش حالا چشاش یکم روشنه. پدر و مادر حتی لیسانس نداره ولی شب و روز تئوری اجدادشو برامون میگه از فلان کشور اروپایی هستن. قبلا پوسترای نانسی ارجمو دیده بود میگفت اجدادمون از لبنان اومده. هرماه تئوریش عوض میشه. فعلا رسیدن هلند و اونورا.
خلاصه اینه وضع مردمی با ۳۰۰۰ سال تمدن و فرهنگ اصیل و نمیدونم چی چی.
کاش یه عرب بودم با شتر تو صحرا میچریدم. والله
![ترکیب کیبورد و تاچ اسکرین؛ صفحه کلید DS Pixel کار با صفحه‌های لمسی را ساده می‌کند [تماشا کنید]](https://static.digiato.com/digiato/2024/11/0_21-388x462.jpg)
تنها مردمی که محل تولد تاریخ تولد و خلاصه عن تولدو لاکچری حساب میکنن و براش این همه له له میزنه.
تنها ملتی که شهرستانی دهاتی شهری تهرانی داره.
تنها ملتی که خلاصه شب و روز برا حرفایی مثل فرهنگ و خلیج فارس و تمدن ۳۰۰۰ ساله یقه جر میده ولی تو عمل عقب مونده ترین کشور دنیاست. مردمی که کافیه تمدن ۳۰۰۰ ساله رو ۲۹۹۹ ساله بگی میان جرت میدن.
به هر خارجی که میرسیم منشور کوروشو مثال میزنیم و میگیم ما اصلا تبعیض نداریم ولی بیشترین تبعیض چه جنسیتی چه مذهبی چه نژادی رو داریم. اینا به کنار ما یه تبعیضایی مثل محل تولد و شهرستانی و تهران, دهاتی و شهری داریم. خلاصه اینکه اخر حرف زدن و ته عمل کردنیم.
المانیا و ژاپنیا حرفشو نمیزنن عمل میکنن.
تو اشنامون نوزاد یکیشون چشماش یکم قهوه ایی روشنه. پدر مادرش چشاش تیره هست. پسر چندسالش حالا چشاش یکم روشنه. پدر و مادر حتی لیسانس نداره ولی شب و روز تئوری اجدادشو برامون میگه از فلان کشور اروپایی هستن. قبلا پوسترای نانسی ارجمو دیده بود میگفت اجدادمون از لبنان اومده. هرماه تئوریش عوض میشه. فعلا رسیدن هلند و اونورا.
خلاصه اینه وضع مردمی با ۳۰۰۰ سال تمدن و فرهنگ اصیل و نمیدونم چی چی.
کاش یه عرب بودم با شتر تو صحرا میچریدم. والله
بچه شهرستانم ، محل تولدمم شهرستانه و همه جاهم میگم
من که هنوز خط شهرستانم رو استفاده می کنم و بعضی اوقات حس می کنم به دلیل اینکه ماله یه استان محروم هستم تو تهران به دیده تحقیر نگاه می کنن.