مرجان با نام اصلی شهلا صافی ضمیر ، خواننده و بازیگر زن قبل از انقلاب در سن ۷۲ سالگی در بیمارستانی در لس آنجلس و به دلیل ایست قلبی درگذشت. او متولد سال ۱۳۲۷ در تهران بود، پدرش از مدیران وزارت راه و مادرش معلم بود. او در دوران نوجوانی برای مجری گری در یک برنامه کودک و نوجوان انتخاب شده و سپس به عنوان گوینده برنامه کودک تلویزیون ملی ایران مشغول به کار شد. با شروع فعالیت بازیگری نام هنری مرجان را برای خود برگزید.
اولین حضور او در دنیای سینما در سن ۲۱ سالگی در فیلمی به نام دنیای پرامید به کارگردانی احمد شیرازی بود که در آن برای اولین بار از نام هنری مرجان استفاده شد. مرجان با ترانه کویر دل که پیش از آن توسط یک خواننده ترک به نام آژدا پکان و به زبان فرانسوی خوانده شده بود به شهرت رسید. وی پس از اتمام تحصیلات با مهدی علی محمدی که آن زمان دوبلور و گوینده رادیو بود ازدواج کرده که حاصل آن یک دختر به نام پوپک بود اما بعد از شهرت و بازی در سینما از وی طلاق گرفته و با فریدون ژورک که آن زمان کارگردان و تهیه کننده سرشناسی بود ازدواج کرد.
گفته می شود جدایی مرجان از شوهر اولش به خاطر محدودیت هایی بوده که وی برای کار مرجان در زمینه بازیگری ایجاد کرده بود. گفته می شود وی به این دلیل نام مرجان را برای خود انتخاب کرد که شهلا ریاحی در آن دوران شهرتی در سینما داشت و مرجان نمی خواست از این نام استفاده کند.
همچنین وی از جمله بازیگرانی بود که بعد از بازی در سینما به موسیقی روی آورد. مرجان در طول دوران حرفه ای خود در سینمای پیش از انقلاب در فیلم های متعددی با چهره های سرشناس سینمای کشور مانند محمد علی فردین، ناصر ملک مطیعی، رضا بیک ایمانوردی، سعید راد و ایرج قادری همبازی شد.
مرجان و پله
بعد از ورود به دنیای موسیقی و شهرت در این عرصه، مرجان بازیگری را کنار گذاشت و تنها بر خوانندگی متمرکز شد. اولین ترانهٔ او «دو دونه» ساختهٔ پرویز مقصدی، با تنظیم واروژان بود و به سرعت به یکی از محبوب ترین خوانندگان کشور تبدیل شد. وی پس از انقلاب در ایران ماند اما در سال ۱۳۶۱ به خاطر عضویت و ارتباط با مجاهدین خلق همراه با شوهرش دستگیر شد.
مرجان و همسرش در آمریکا
مرجان بعدها آزاد شده و ۱۷ سال بعد در سال ۱۳۸۰ از ایران خارج و به ایالات متحده مهاجرت کرد. وی در طول دوران حضور در ایران اجازه فعالیت نداشت. وی حتی پس از خروج از ایران نیز به ارتباط خود با سازمان مجاهدین خلق ادامه داد و ترانه هایی سیاسی نیز خواند.
مرد که مرد.بدرک که مرد.با خبر مرگ این به من بخت برگشته چه سودی میرسه.این همه آدم روزانه میمیرن باید خبر همشون رو بشنویم.این خبر نون وآب نمیشه که واسمون
به جهنم که مرد!
شما با همین هنرمند نما دو زاری ها خوش باش! به بقیه کاری نداشته باش!!
جهنم واقعی جای شما و امثال شماست
با سلام! یاد خاطرش همواره گرامی باد!!
رفتی و بی تو دلم پر درده، پاییز قلبم ساکت و سرده، دل که می گفتم محرمه با من، کاشکی میدیدی بی تو چه کرده… آرام بخواب مرجان…
روحش شاد…
مرد که مرد.بدرک که مرد.با خبر مرگ این به من بخت برگشته چه سودی میرسه.این همه آدم روزانه میمیرن باید خبر همشون رو بشنویم.این خبر نون وآب نمیشه که واسمون