کاهش آی کیو ایرانی ها؛ نخبه‌ها نه ازدواج می‌کنند نه بچه‌دار می‌شوند

فاطمه محمدبیگی، نماینده ی مجلس گفت: با ادامه ی روند کاهش جمعیت کشور در حال حاضر میانگین ضریب هوشی یا IQ ایرانی‌ ها از ۱۰۴ به ۶۸ رسیده است؛ دلیل آن این است که نخبگان و تحصیلکردگان ما عمدتاً ازدواج نکرده‌ اند یا دیر ازدواج کردند یا نهایتاً تک‌ فرزند و دو فرزندی هستند.

نماینده ی مردم قزوین و آبیک در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: از سال ۱۳۸۵ جامعه‌ شناسان و جمعیت‌ شناسان تذکر دادند که وضعیت جمعیتی ایران رو به وخامت است اما متأسفانه در دولت‌ های وقت این تذکرات جدی گرفته نشد! تا اینکه رهبری معظم در سال ۱۳۸۹ به مسئولان تذکری جدی در حوزه ی جمعیت دادند.

وی تصریح کرد: کسانی که با علم جمعیت و نظریه‌ های این رشته آشنا هستند، می‌ دانند که عامل رشد و پیشرفت کشورها، ثروت اجتماعی کشورها است و منظور از ثروت اجتماعی، جمعیت است؛ اگر این ثروت با منابع طبیعی و جغرافیایی همراه شود منجر به استخراج صنعت و تکنولوژی می‌ شود و در نتیجه باعث بالا رفتن ضریب رشد کشور می‌ شود و اگر با سبک زندگی ایرانی – اسلامی عجین شود، جنبه ی تعالی و تکامل روحی انسان را نیز پوشش می‌ دهد؛ پس نقش و اهمیت جمعیت دو چندان می‌ شود.

محمدبیگی افزود: متأسفانه تحت تأثیر سیاست‌ های بین‌ المللی بانک جهانی، سیاست‌ های صندوق بین‌ المللی پول و سازمان بهداشت جهانی که ثابت شده بازیچه ی سیاست‌ های جمعیتی پنتاگون و صهیونیزم بین‌ الملل هستند، جنگ جمعیتی پنهانی در سطح سازمان‌ های بهداشت جهانی آغاز شده است! این جنگ با رنگ و لعاب تنظیم خانواده و دلسوزی برای کشورها، قصد کنترل و کاهش جمعیت برخی از کشورها را دارد؛ در واقع با این کار سیطره ی علمی، اقتصادی، تکنولوژیکی و سیاستی استکبار بر جهان تثبیت می‌ شود.

این نماینده ی مجلس خاطر نشان کرد: حتی در دهه ی ۱۳۶۰ صندوق جهانی پول به کشورهایی که سیاست‌ های تنظیم خانواده را رعایت نمی‌ کردند، وام نمی‌داد! به این معنی که با اجبار تمامی نظام بانکی، پولی و سیاسی کشورها را تحت تأثیر خود قرار می‌ داد! جالب است که کشورهایی مثل آمریکا، کنوانسیون بین‌المللی تنظیم خانواده را امضا نکردند! در زمان بوش پدر، نماینده ی آمریکا در سازمان ملل اظهار کرد متأسفم که نماینده ی کشوری هستم که خود اعتقادی به امضای این کنوانسیون ندارد اما کشورهای آسیایی و آفریقایی باید آن را امضا کنند! در آن زمان ما درگیر جنگ تحمیلی و مشکلات اقتصادی بودیم و خیلی متوجه این نقشه‌ های پشت‌ پرده نشدیم! متأسفانه سیاست‌ های تنظیم خانواده به‌ غلط و بیش از اندازه ادامه پیدا کرد به‌طوری که ایران نخستین و تنهاترین کشور دارنده ی جایزه جمعیت است که در رابطه با کاهش جمعیت به آن دست پیدا کرده‌ است!

وی افزود: ایران تنها کشوری است که در قله ی کاهش رشد جمعیت در برنامه‌ های تنظیم خانواده قرار دارد! در سال ۱۳۶۵ این برنامه‌ ریزی شد که در دهه ی ۱۳۹۰ نرخ باروری ایران از ۶ فرزند به حدود ۴ فرزند برسد؛ به‌ طرز عجیبی ما در سال ۱۳۷۲ به این نرخ دست پیدا کردیم به‌ عبارت دیگر ما مسیر ۳ یا ۴ دهه‌ ای را در عرض ۷ سال طی کردیم! با این حال این طرح باید در مجلس و دولت مورد بازنگری قرار می‌ گرفت، اما متأسفانه این اتفاق نیفتاد و دولت‌ ها تذکر‌های جمعیتی را جدی نگرفتند؛ ارائه ی این روند تا سال ۱۳۹۰ نرخ باروری را به ۲ فرزند کاهش داد و در حال حاضر این نرخ به حدود ۱.۶ فرزند کاهش یافته است!

محمدبیگی تأکید کرد: کاهش جمعیت، خطرات اضمحلال جمعیتی، پدیده ی سالمندی، کاهش نیروی کار، خطر امنیت ملی، خطر بیماری‌ های سرطانی، خطر افزایش بار بیماری‌ ها، عدم توان نگهداری از سالمند و کاهش “IQ” را به ما هشدار می‌ دهد؛ طبق تحقیقات، در حال حاضر میانگین ضریب هوشی یا “IQ” ایرانی‌ها ۶۸ است در حالی که در سال‌ های اول انقلاب ضریب هوشی ایرانیان ۱۰۴ بود! و ایران جزو ۴ کشور برجسته  ضریب هوشی در جهان قرار داشت؛ دلیل آن این است که نخبگان و تحصیلکردگان ما عمدتاً ازدواج نکرده‌ اند یا دیر ازدواج کردند یا نهایتاً تک‌ فرزند و دو فرزندی هستند لذا ذخیره ی ژنتیکی ایرانی‌ ها در حال کاهش است! از بُعد علمی، سلامت‌ محوری و اقتصادی این وضعیت زیبنده ی جمهوری اسلامی ایران نیست و به‌طور کلی به‌ صلاح هیچ کشوری نیست.

این نماینده ی مجلس گفت: حتی در چین و هند با جمعیتی میلیاردی و با وجود آسیب‌ های جمعیتی، سیاست‌ های جمعیتی از حالت تک‌ فرزندی خارج شدند! زیرا این کشورها متوجه شدند که با ادامه ی این روند، ذخیره ی ژنتیکی خود را از دست می‌دهند؛ اگر مشاهده می‌ کنیم که در دهه ی ۷۰ و ۸۰ رشد تکنولوژی خوبی در سطح جهان داشتیم، علت آن بالا بودن جمعیت متولدین دهه ۵۰ و ۶۰ است؛ ما در دهه ی ۹۰ با کاهش المپیادی‌ها مواجه شدیم در حالی که در دهه‌ های قبل در المپیادهای فیزیک و شیمی مقام‌ آور بودیم!

وی افزود: فرزندآوری و ازدواج در جوانی به زیرساخت‌ های اقتصادی و قانونی نیاز دارد و این گره به‌ دست مجلس و دولت باز می‌ شود؛ مجلس در رأس امور است و اگر در ۸ سال گذشته درست عمل می‌ کرد، امروز می‌ توانستیم میوه ی درخت اصلاح جمعیت را بچینیم! ما در حال حاضر در پنجره و فرصت جمعیتی قرار داریم و این یعنی جمعیت ۱۵ تا ۴۵ سال که در سن باروری هستند در صورت تأهل به‌ صورت بالقوه قابلیت فرزندآوری دارند.

نماینده ی مردم قزوین و آبیک در مجلس شورای اسلامی خاطر نشان کرد: اگر در ۸ سال گذشته مواردی همچون سیاست‌های تشویقی جمعیتی، مرخصی‌ های زایمان، مرخصی‌ های بارداری، دورکاری و همینطور بسته‌ های مشوق فرزندآوری، طرح‌های تکریم مادری و همسری، بیمه ی زنان خانه‌ دار، بیمه ی ویژه فرزندان یا وام فرزندآوری به مرحله ی اجرا می‌ رسید، قطعاً امروز به اهداف بالاتر از دو فرزند نائل می‌ شدیم؛ آیندگان از ما سؤال خواهند کرد و ما باید جوابگوی نسل‌ های بعد باشیم! اصلاح این روند باید به‌ صورت قانون به‌ تصویب مجلس درآید.