به گفته دانشمندان برای شروع یک تمدن جدید در مریخ تنها به ۱۱۰ انسان نیاز است و این تعداد حداقلی است که برای ساخت ابزارها و کالاها، قبل از این که تدارکات به پایان برسد لازم خواهد بود. این افراد اگر قرار باشد روی کره مریخ قدم گذاشته و در سیاره سرخ زندگی کنند باید در داخل گنبدهایی پر از اکسیژن قرار داشته باشند. همچنین باید صنعت و کشاورزی نیز روی این سیاره راه اندازی شود. پروفسور ژان مارک سالوتی بعد از تحقیقاتی گسترده، پیشنهاداتی را در این زمینه ارائه کرده که برخی از آن ها بیشتر شبیه پیشگویی هستند. نتایج این تحقیق تایید می کند که یک زندگی واقعی از نسخه شخصیت مت دیمون در فیلم The Martian وجود نخواهد داشت.
این فیلم داستان فضانوردی به نام مارک واتنی را روایت می کند که بعد از جا ماندن در مریخ، در این سیاره خشن و بدون اکسیژن باید برای زنده ماندن تلاش کند. تحقیق پروفسور سالوتی امکان ساخت شهرهای فضایی را یک قدم بسیار کوچک، جلوتر برده است. وی در این باره می گوید: «امکان بقا در روی یک سیاره دیگر و خوداتکایی چقدر محتمل است؟ این سوال برای فتح فضا در آینده و شاید نیز برای آینده انسان در کل از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد. در اینجا من نشان می دهم که یک مدل ریاضی را می توان برای مشخص کردن حداقل تعداد ساکنان و روش زندگی برای بقا روی سیاره ای دیگر، با استفاده از مریخ به عنوان نمونه، به کار گرفت».
این محقق فرانسوی تصریح می کند: «این مدل بر اساس مقایسه بین نیازهای زمانی برای اجرای تمامی فعالیت های انسانی به منظور بقا در دراز مدت و زمان در دسترس برای ساکنان است. یکی از پارامترهای مهم این مدل فاکتور اشتراکی نام دارد که امکان کاهش نیاز زمانی برای هر فرد را ایجاد می سازد اگر، برای مثال، آن فعالیت مربوط به ساخت و ساز یک چیز باشد که بتوان آن را بین چند نفر تقسیم کرد».
سالوتی در ادامه می افزاید: «برای بقا در مریخ، برخی پیش فرض ها برای سازماندهی ساکنان و مسائل مهندسی صورت گرفته است. حداقل تعداد ساکنان محاسبه شده و نتیجه ۱۰۰ نفر بوده است». این کارشناس موسسه ملی پلی تکنیک بوردو، فرانسه می گوید که بقا در مریخ به دسترسی به منابع طبیعی و کمتر بودن نیازمندی زمانی کاری افراد نسبت به ظرفیت زمانی کاری آن هاست. برای مثال، این که آیا ساکنان آینده مریخ می توانند تا قبل از اینکه منابع ذخیره آن ها به پایان برسد اقلام و ابزارهای جدید کافی تولید کنند مهم ترین چالش برای بقا در این سیاره و دیگر سیارات مشابه خواهد بود.
سالوتی فرض را بر این گذاشته که به دلیل جنگ، نبود منابع یا اعلام جمهوری مستق مریخی توسط ساکنان آینده این سیاره، زنجیره تامین از زمین قطع شود. فاکتورهای دیگر مدل او شامل تعداد ساکنان، شرایط زندگی قابل قبول، انتخاب های مهندسی اصلی برای کشاورزی، صنعت و حمایت از زندگی و چگونگی سازماندهی و توزیع منابع است. ایلان ماسک، میلیاردر و کارآفرین مشهور آمریکایی سرمایه گذاری عظیمی روی برنامه اسپیس ایکس انجام داده، با این امید که روزی بتواند مریخ را مسکونی سازد. او اخیراً اولین راکت تجاری حامل تو فضانورد را به پایگاه فضایی بین المللی فرستاده است.
بیشتر بخوانید: ۴ پروژه فضایی بزرگ و جاه طلبانهای که می توانند بشریت را نجات دهند
بدون نظر