۱۰ تریلر برتر تاریخ سینما با موضوع گرفتار شدن در طبیعت وحشی و تلاش برای بقا

فضاهای بیرونی شرایط را برای ساخت شخصیت های قهرمان و ترسناک و همچنین داستان های سینمایی که می توانند زمان های طولانی ادامه داشتنه باشند را فراهم سازند. در فیلم هایی که روایت آن ها در فضاهای باز و طبیعت وحشی  می گذرد همه چیز در سطح بالایی قرار دارد. طبیعت وحشی به شکل بی پایانی رازآلود و جذاب است که همزمان یادآور گذشته غیرمتمدن ما و چالش های خطرناکی است که ماجراجویی در آن در پی دارد. وقتی شخصی در طبیعت گم شده، غذایش به پایان رسیده و سعی دارد از خورده شدن توسط یک خرس گریزلی فرار کند، زیبایی پس زمینه با خشونت و بیرحمی طبیعت ترکیب می شود. در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با بهترین فیلم های تاریخ سینما در مورد سرگردانی در طبیعت وحشی و تلاش برای بقا آشنا کنیم که در آن ها طبیعت خود به یک فاکتور تصمیم گیرنده در سرنوشت شخصیت ها تبدیل می شود و تمامی ویژگی های ترسناک و بیرحم شخصیت های منفی را داراست.

۱۰- The Edge

دوران حرفه ای لی تاماهوری دوران چندان قابل اعتنایی نبود و پس از درام منسجم Once Were Warriors، او را بیشتر به خاطر فیلم های اکشن بی منطقی مانند Die Another Day و Next می شناسند. فیلم The Edge اما متفاوت از دیگر فیلم های اوست و بخش زیادی از این موفقیت را مرهون سناریو دیوید ممت و بازیگران ستاره فیلم، آنتونی هاپکینز و الک بالدوین، است. در این فیلم هاپکینز نقش چارلز مورس را بازی می کند، میلیاردی با حافظه قوی که همراه با دوست عکاسش باب گرین (بالدوین) و همسر مورس برای گرفتن عکس به آلاسکا می روند. وقتی هواپیمای آن ها در دل طبیعت وحشی سقوط می کند، آن ها خود را نه تنها در مبارزه با عناصر طبیعی بلکه یک خرس گریزلی آدمخوار و البته یکدیگر می بینند. اگر چه دیالوگ ممت در این فیلم در بهترین جایگاه خود نیست اما The Edge را باید فیلمی منسجم و سرگرم کننده با داستانی جمع و جور دانست که بسیار یادآور سینمای هالیوود دهه ۱۹۷۰ و بررسی موضوعاتی مانند مردانگی، خیانت و عدالت است.

۹- ۱۲۷ Hours

اگر از طرفداران جیمز فرانکو نیستید بهتر است از فیلم ۱۲۷ Hours دور بمانید زیرا او تقریباً تنها شخصیتی است که در تمام طول فیلم در قاب تصویر خواهید دید. این فیلم که بر اساس داستانی واقعی و به کارگردانی دنی بویل ساخته شده، روایت منسجم و خلاصه ماجرای آرون رالستون با کمی خلاقیت است. رالستون یک کوهنورد شیفته طبیعت و فعالیت های ورزشی در فضای باز است که می خواهد یک روز را به دره نوردی بپردازند. در میانه راه رالستون سقوط کرده و به درون یک دره می افتد، در حالی که یک صخره بزرگ روی دستش افتاده و او را گرفتار کرده است. او که در می یابد هیچ کس صدای درخواست کمکش را نمی شنود روزهای متوالی انتظار کمک را می کشد و در نهایت می پذیرد که برای زنده ماندن باید بهایی سنگین بپردازد. بویل به خوبی توانسته فضای تنگ و ناخوشایند اطراف رالستون در آن گرفتاری شکنجه وار را به تصویر کشیده و فیلمبرداری خلاقانه ای انجام دهد. فرانکو با یک بازی ساده اما ظریف توانسته توازن را برقرار کرده و سکانس پایانی و کلوزآپ بریدن دست نیز چیزی است که باید دید.

۸- Into The Wild

این فیلم که باز بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده در مورد مرد جوانی است که از دنیای متمدن فرار می کند، فیلمی ساخته شان پن که بسیار پرهزینه تر از فیلم ۱۲۷ Hours است. فیلم Into The Wild داستان کریستوفر مک کندلس (امیل هیرش) را در سفرش به آلاسکا دنبال می کند. اگر چه برای بسیاری از جوانان فارغ التحصیل آمریکایی یکسال خوشگذرانی پیش از گرفتار شدن در مشکلات بزرگسالی غیرمعمول نیست اما مک کندلس تصمیم می گیرد کمی زیاده روی کند. بدین منظور وی تمام کارت های اعتباری اش را شکسته، از ایالتی به ایالت دیگر سفر کرده و در نهایت به طور کلی تمدن را پشت سر می گذارد و به درون طبیعت وحشی آلاسکا می رود.

اینجاست که وی در می یابد طبیعت نیز می تواند به اندازه مردم خشن و بیرحم باشد اما وقتی می خواهد بازگردد در می یابد که رودخانه آرامی که پشت سر گذاشته به یک رود خروشان تبدیل شده و بدین ترتیب در دل طبیعت وحشی گرفتار می شود. شان پن از قبل نیز نشان داده بود که کارگردانی با چشم های تیزبین نسبت به ترکیبات زیباست و پیشینه بازیگری اش نیز گرفتن بازی های خوب از بازیگران فیلمش را تضمین می کند. Into the Wild نیز از این قاعده مستثنی نیست و می توان آن را مدیتیشنی جذاب و پرمعنا در باب امید و سرخوردگی دانست که هم سرگرم کننده و هم دردناک است.

۷- The Grey

در آلاسکا می مانیم. The Grey تماماً هنرنمایی و تصویرسازی مشقت های لیام نیسن است، تریلری تاریک که شخصیت مردانه و سرسخت نیسن بار دیگر در بوته آزمایش قرار می گیرد. او در این فیلم نقش جان اوتوی را بازی می کند، یک کارگر بخش حفاری نفت که بعد از سقوط هواپیمایشان، خود را در طبیعت وحشی آلاسکا همراه تعدادی از همکارانش گرفتار می یابد. در این میان سر و کله گروهی گرگ گرسنه پیدا می شود که مصمم هستند اوتوی و همراهانش را برای شام بخورند. فضای داستان همان فرمول همیشگی تلاش برای بقاست و در حالی که هیچ یک از کلیشه های ژانر را نمی شکند اما در باب تنش و اکشن باکیفیت ظاهر می شود. نیسن در چنین نقش هایی مهارت دارد و تماشای او که در مواجهه با هر مشکلی راه حلی در چنته دارد خوشایند است.

جو کارناهان کارگردانی است که کمتر به خاطر ظرافت فیلم هایش شناخته می شود اما ظرافت چیزی نیست که The Grey به دنبال آن است، جایی که حیات وحش بیرحم به خوبی به تصویر کشیده شده است. همانند دیگر فیلم های این ژانر، The Grey نیز جوی مردانه داشته و ماهیت مردانگی به سخت ترین شکل ممکن مورد امتحان قرار می گیرد. در زیر ظاهر نهیلیستی داستان نیز یک شالوده عرفانی قرار دارد که رویارویی انسان با نهایت چالش هایش را به تصویر می کشد.

۶- Alive

علیرغم اینکه فیلم Alive بر همان اساس تلاش برای بقای انسان در محیط بیرحم به دنبال سقوط هواپیماست، اما شباهت هایش با The Grey در همینجا به پایان می رسد. این فیلم بر اساس یک داستان واقعی دیگر ساخته شده و داستان تیم راگبی اروگوئه را روایت می کند که بعد از سقوط هواپیمایشان در اکتبر ۱۹۷۲ در کوهستان های آند گرفتار شدند، ماجرایی که آن ها را به سمت همنوع خواری برای بقا سوق داد. فرانک مارشال، کارگردان، این فیلم را بر اساس کتابی نوشته پیرس پل رید به همین نام ساخته و تصمیم گرفته بر اعمال قهرمانانه شخصیت ها و نه فضای عرفانی که در سکانس های ابتدایی و در متن اصلی کتاب وجود دارد تاکید نماید.

با توجه به ماجرای ترسناک و خشن داستان، Alive فیلمی حساس و دارای مرزهای خاص است که نمی خواهد گرفتاری های این مردان را احساساتی جلوه دهد و در حالی که نمی توان آن را یک شاهکار دانست اما مارشال درماندگی که بیش از دو ماه شخصیت های فیلم را درگیر خود کرده بود به خوبی به تصویر کشیده است. فیلمبرداری فیلم را باید یکی از نقاط قوت اصلی آن دانست. سکانس ابتدایی سقوط هواپیما نیز یک سکانس بسیار خارق العاده است، سکانس به شدت هیجان انگیز و دلهره آور که نشان می دهد مارشال چیزهایی در مورد تنش در دوران همکاری اش با استیون اسپیلبرگ آموخته است.

۵- The Way Back

وقتی در ابتدای فیلمی نوشته می شود «بر اساس داستانی واقعی»، باید این موضوع را با دیده تردید نگریست زیرا فیلمسازان دیدگاهی لیبرال به واژه «واقعی» دارند. همچنین آن ها مجبورند داستان را سینمایی و متناسب با ساختار روایی معمول فیلم های مهیج و پرتنش روایت کنند. در مورد فیلم The Way Back، اعتبار منبع اصلی که فیلم از روی آن ساخته شده نیز بارها به چالش کشیده شده است. فیلم پیتر ویر که تا حدودی بر اساس کتاب The Long Walk نوشته ساوومیر راویژ ساخته شده با سکانسی از یکی از کمپ های کار اجباری شوروی در سیبری آغاز می شود، منطقه ای وسیع در شمال روسیه که یکی از غیرقابل سکونت ترین نقاط کره زمین به شمار می آید. یک اسیر جنگی لهستانی به نام یانوژ ویژچک (جیم استرجس) همراه با سه زندانی دیگر، از جمله یک مهندس آمریکایی (اد هریس)، یک بازیگر (مارک استرانگ) و یک جانی روسی بدذات (کالین فارل) از زندان فرار می کنند.

اینکه بگوییم سفر آن ها طولانی و دشوار است روایتی ساده انگارانه از چیزی است که انتظار آن ها را می کشد. با یک فیلمبرداری بی نقص از راسل لوید که سکانس های فیلم را از کوهستان های یخ زده سیبری تا صحرای گوبی به زیبایی به تصویر می کشد، The Way Back داستان بقا را با یک شالوده سیاسی حساب شده ترکیب می کند. اگر چه این فیلم را نمی توان بهترین فیلم ویر دانست اما شخصیت سازی قوی و بازی های خوب ستارگان از نقاط قوت فیلم است که به آن جایگاهش در این فهرست را بخشیده است.

۴- Far North

همانطور که عنوان فیلم نشان می دهد، فیلم Far North حتی بیشتر از The Way Back شخصیت ها را به دل طبیعت وحشی می برد، در قلب تندرای قطب شمال و در دورترین فاصله از تمدن بشری. این فیلم همچنین ما را به یک قلمرو فرهنگی متفاوت می برد و داستان را حول شخصیت اصلی زنی شکل می دهد که تحت تاثیر پیشگویی های شمنی قرار دارد. میشله یئو در فیلم نقش سایوا را بازی می کند که همراه با یک زن جوان تر به نام آنجا سعی می کند در طبیعت یخ زده زندگی کرده و همزمان خود را از دید سربازهای شوروی دور نگه دارد. بعد از اینکه از دستگیر شدن می گریزند، این دو به سمت شمال پیش رفته جایی که امیدوارند در امان باشند اما با یک مرد زخمی به نام لوکی (شان بین) مواجه می شوند.

بعد از شکل گیری رابطه ای بین آنجا و لوکی، این دو تصمیم می گیرند به تمدن بازگشته و خانواده تشکیل دهند. اما حسادت سالوا حوادثی را رقم می زند که تنها باید شاهد آن ها باشید تا درکشان کنید. شوربختانه فیلم Far North در داخل و بیرون از سینماها مورد بی مهری قرار گرفت اما می توان آن را فیلمی بدون تاریخ مصرف ندانست که تنها حضور سربازان شوروی و یک بی سیم ساده می تواند نشانگر فضای قرن بیستمی فیلم باشد. همچنین این فیلم یکی از شوکه کننده ترین و غیرمنتظره ترین پایان بندی های تاریخ سینما را دارد که معنایی تازه به موضوع پیچیده رابطه جنسی و مرگ می بخشد.

۳- Valhalla Rising

نیکلاس ویندینگ رفن کارگردانی است که، چه خوب و چه بد، اغلب مفهوم مردانگی را مورد بررسی قرار داده، فیلم هایش را پر از شخصیت های قهرمان و ضدقهرمانی می کند و علاقه زیادی به تصویرسازی تمرد از قانون دارد. با Valhalla Rising، وی مفهوم خود از مردانگی را به قلمرویی تازه می برد و داستان خود را در فضایی روایت می کند که قانونی وجود ندارد. مدس میکلسن در این فیلم نقش یک چشم را بازی می کند، یک قهرمان شمالی که همراه با پسری بی نام در حال سفر است تا اینکه به گروهی از صلیبیون مسیحی می پیوندد که در تلاش برای رسیدن به سرزمین مقدس هستند.

فیلم که در قالب شش بخش روایت می شود با هدف بررسی افسانه ها ساخته شده و تا حدودی نیز در این کار موفق می شود، در حالی که تصویرسازی عمداً مبهم کارگردان و محتوای سمبلیک فیلم آن را از فضای تاریخی داستان دور می کند. میکلسن که قبلاً نیز همکاری های خوبی با رفن داشته، با بازی کم دیالوگ خود توانسته به خوبی بار سنگین فیلم را به دوش بکشد و حضور خود در فضای کوهستانی غالب فیلم را همواره یادآور شود. همچنین Valhalla Rising لحظاتی از خشونت و بیرحمی تقریباً شاعرانه ای دارد که انگار کارگردان می خواسته احساسات زیبایی شناختی ترنس مالیک را با رویه کارگردانی ورنر هرتسوگ ترکیب کند.

۲- Walkabout

برخلاف فیلم قبلی، نیکلاس روگ در فیلم بی نقص خود با نام Walkabout در سال ۱۹۷۱ توانسته آن تصویر شفافی که در ذهن داشته به تصویر بکشد. روگ که قبل از ورود به عرصه کارگردانی خود یک فیملبردار شناخته شده بود، استعداد بی نظیر خود در ساخت فیلم های غنی، نمادین و چندلایه را نشان می دهد که به سنت او در دوران فیلمسازی اش تبدیل شده بود. او که از قبل با فیلم هنرمندانه و خلاقانه خود، Performance، مخاطبان سینما و منتقدان را به وجود آورده بود، در فیلم Walkabout به سراغ طبیعت استرالیا رفته و داستان دو دانش آموز را روایت می کند که در بیابان گرفتار می شوند.

در این فیلم جنی آگوتر و لوک روگ در نقش خواهر و برادری ظاهر می شوند که درگیری شان با پدرشان به یک تجربه هولناک تبدیل می شود در میانه راه یک پسربچه بومی به کمکشان آمده و راه و روش زنده ماندن در بیابان خشک را به آن ها می آموزد. فراتر از یک داستان ساده در مورد بقا در محیط خشن، این فیلم دارای ساختاری مینیمالیستی بوده و موضوعات متعددی را مورد بحث قرار می دهد با میزانسن بسیار دقیق که از تصاویر زیبا و قوی برای کنار هم قرار دادن تم ها و ایده ها با یک کیفیت بی نظیر استفاده می کند.

۱- Aguirre, The Wrath Of God

اگر قرار بود فیلمی را نام ببرید که مشقت ها و رنج های تولید آن در نتیجه پایانی قابل مشاهده باشد، اولین فیلمی که نام آن به ذهن خطور می کرد فیلم Apocalypse Now بود. یک فیلم دیگر که داستان آن در جنگل رخ می دهد، اشتراکات بصری و شماتیک با اثر حماسی-جنگی فرانسیس فورد کوپولا داشته و ساخت آن با مصائب بسیار همراه بود، شاهکار ورنر هرتسوگ با نام Aguirre, The Wrath of God است. بدنبال فتح تمدن اینکا، گروهی از فاتحان اسپانیایی به رهبری لوپ دو آگیره از دل جنگلی انبوه به جستجوی شهر افسانه ای طلا، الدورادو، می روند. کلاوس کینسکی قهرمان همیشگی فیلم های هرتسوگ اما اینجا نیز شخصیت کج خلق پشت دوربین را در خدمت شخصیت آگیره به کار می گیرد.

بدین ترتیب این فیلم را باید به یک اندازه فیلم هرتسوگ و کینسکی دانست زیرا وی حضوری در برابر دوربین دارد که در تاریخ سینما بی سابقه بوده است، مردی که به احتمال فراوان خود یک دیوانه مطلق بود. هرتسوگ تصمیم گرفت فیلم را بر اساس نظم زمانی به تصویر بکشد و نتیجه این رویکرد باعث شده که فیلم به شکلی غیرقابل مقایسه واقعی است و بازیگرانی که حضور مداوم در جنگل انبوه، همانند شخصیت های داستان، آن ها را درمانده و خسته کرده است. هرتسوگ حتی سکانس های فیلم خود را مطابق با وضعیت جوی فیلمبرداری کرد و حتی یک سیل واقعی را نیز در سناریو خود گنجاند. ده سال بعد کینسکی و هرتسوگ برای ساخت Firzcarraldo به آمازون بازگشتند که به تولیدی پرتنش تر و مشکل آفرین تر از فیلم قبلی تبدیل شد.

بیشتر بخوانید: ۱۰ فیلم تامل برانگیز برتر قرن بیست و یکم که تا مدت‌ها شما را به فکر فرو خواهند برد