فرشته حسینی بازیگر افغانستانی سینمای ایران چند روز قبل در اینستاگرام خود از اتفاقاتی که برای مادر و خواهرش رخ داده بود گلایه کرد.
حسینی در پستی نوشت:
امروز صبح وقتی خواهر کوچکم نتوانست در مدرسه‌ی آنلاین شرکت کند، مادرم متوجه می‌شود که سیم‌کارتش مشکلی برایش پیش آمده، به مخابرات می‌رود و مشکل را می‌گوید و طبق معمول به مادرم می‌گویند “ صاحاب سیمکارت باید بیاد!”
حالا این صاحابِ سیمکارت یک فردی بوده که قادر به خرید سیم کارت بوده و برای مادرم زمانی سیمکارت خریداری کرده ، چون *مادر من خودش نمی‌تواند سیمکارت بخرد برای اینکه مدارک اقامتی‌اش “کارت آمایش” است* و حالا در دسترس نیست این صاحاب سیم کارت!
کارت آمایش کارتی‌ست که افغانستانی هایی که به صورت “قانونی” تاکید میکنم “قانونی” در ایران زندگی میکنند ،دارند.
پس مشکل سیمکارت مادرم را حل نمیکنند و به او سیم کارت جدیدی هم نمی‌فروشند. مادرم با من تماس گرفت و گفت “امروز روز خیلی بدی داشتم، زهرا نتوانست درس یاد بگیرد و همه‌ی امروز را گریه کرد. گفت من هم امروز در مخابرات گریه کردم چون هیچ کار دیگری نتوانستم بکنم!
من اینجا می‌نویسم چون مسیٔولی را نمی‌شناسم که بروم پیشش و‌گلایه و شکایت کنم ! اما اینجا می‌نویسم بلکه مسیٔول یا مسیٔولینی دیدند!
آقا یا خانم مسیٔول ! خانواده ی من ، مادر من، به صورت کاملا “قانونی” و با مدارکی که خود شما هر سال برای تمدیدش مبالغ نه چندان کمی را دریافت میکنید در این کشور زندگی میکنند! پس چرا حق خرید سیمکارت ندارند؟ چرا خواهر من در کشوری که در آن “به دنیا” آمده نباید بتواند با آرامش خاطر درس بخواند و هر روز نگران چیزی باشد؟
آقا یا خانم مسیٔول بهتر است بدانید که خواهر من حتی فرق نژاد را نمی‌داند و “فارسیِ ایرانی” صحبت میکند پس اگر گریه میکند فقط برای این است که میخواهد درس بخواند.
من در اینجا می‌نویسم و از شما و از هرکسی که کاری ازش ساخته‌است درخواست میکنم که به این مسیٔله رسیدگی کنید!
من در این کشور ۲۳ سال پیش به دنیا آمدم و اینجا بزرگ شدم و احساس تعلق خاطر دارم به خیابان ها و آدم هایش. پس تکلیف مارا مشخص کنید!
اگر مدارک قانونی داریم و قانونی زندگی میکنیم که خب این بازی ها و مشکلات چیست هنوز بعد از سال ها؟ اگر این مدارک از نظر شما نا کار آمد است که خب فکری برای مدارک بکنید؟
مادر من ، عزیز من، امروز در مخابرات گریه کرده برای بی‌ارزش ترین چیز که حتی نباید یک مشکل به حساب بیاید!
من منتظر پاسخی هستم از طرف هر مسیٔولی!
گلایه ی فرشته حسینی خیلی زود واکنش وزیر ارتباطات را به دنبال داشت.
یک روز بعد محمدجواد آذری جهرمی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در پرستی اینستاگرامی نوشت:
دیروز یکی از مهاجرین عزیز افغانستانی، با انتشار این تصویر در صفحه اینستاگرامش، از مشکلاتی که تهیه سیمکارت برای مادرشان فراهم کرده بود نوشته بودند و خواسته بودند به این موضوع رسیدگی شود.
بررسی کردم؛ اول که هیچ محدودیتی برای واگذاری سیمکارت به مهاجرینی که دارای مدارک اقامتی معتبر هستند؛ وجود ندارد.
دوم اینکه برای واگذاری سیمکارت به مادر ایشان، هیچ استعلامی از سامانه احراز هویت سازمان تنظیم مقررات نشده است. این بدان معناست که دفتر خدمات ارتباطی، از وظایف خود تخطی کرده است. به او گفته‌اند سیمکارت به شما نمی‌دهند، تا چند تومان پول بیشتر بگیرند و نقره داغش کنند. بی‌وجدانی است انصافا.
سوم اینکه، شب گذشته، مدیر روابط عمومی وزارت ارتباطات، جناب آقای هادیان با ایشان تماس می‌گیرد و ضمن دلجویی مشکل مادرشان را حل میکنند.
چهارم اینکه به سازمان تنظیم مقررات دستور دادم که اولا دفتر متخلف شناسایی، برخورد قانونی با ایشان، به عمل آید. در سامانه ۱۹۵هم امکان ثبت شکایات اتباع سایر کشورها از دفاتر خدماتی فراهم آید.
پس از پیگیری های وزیر ارتباطات، فرشته حسینی هم با انتشار پست دیگری از آذری جهرمی تشکر کرد.
حسینی در اینستاگرام خود نوشت:
آقای جهرمی عزیز از شما بی نهایت ممنونم که در میان این همه مشکلات لطف کردید و پیگیر رسیدگی به این مسیٔله شدید.
در متن شما خواندم که هیچ منع قانونی وجود ندارد و برخوردی که با مادر من شده سلیقه‌ای‌بوده.
من خیلی خوشحالم که شما نوشتید” هیچ منع قانونی وجود ندارد.”
امروز با پست شما فهمیدم که این کار به هیچ وجه منع قانونی ندارد و با دلخوشی و دلگرمی پست شما را شر میکنم. تا دیگر برخورد سلیقه‌ای شکل نگیرد.
و از شما و همکاران شما که از دیروز واقعا بدون هیچ حس تفاوتی برای حل این مسیٔله تلاش کردند ممنونم .
*بسیار مهم است اینکه دانسته شود این کار منع قانونی ندارد.*
با قدردانی از توجه شما .
فرشته حسینی متولد ۱۳۷۶ است. او از پدر و مادری مهاجر و افغان تبار در تهران متولد شد و بازیگری را نزد مهتاب نصیرپور و محمد رحمانیان آموزش دید. حسینی به خاطر نقش آفرینی در فیلم «رفتن» به کارگردانی نوید محمودی در جشنواره بین‌المللی فیلم مراکش موفق به کسب بهترین بازیگر زن برای بازی در این فیلم شد.
هیچوقت المان امریکا کانادا بریتانیا انگلیس هلند نمیشیم.
حتی ترکیه هم نمیشیم.
بعضی وقتا فکر میکنم مسئولین عمدا این کارا رو میکنن تا یه ضرری بزنن. از جایی پول میگیرن احتمالا.
وگرنه ۳۰ سال زمان زیادیه. ترکیه تو ۲ سال یه سیستم راه انداخت انواع اقامت میده. حتی شهروندی میده.
اشنای خودمون الان استانبوله تو یه کارگاه خیاطی کار میکنه. نصف کارگرا ایرانی و افغانستانیه. نصف دیگش سوری . کارفرماشون یه فرم برا تک تکشون اورد اینا پر و امضا کردن ۱ هفته بعد یه کارت اقامت برا همشون دادن. با همون کارت همه کار میکنن. به جایی رسیدیم حتی برا کارگری کسی نمیاد. گلخونه های ورامین کمبود دارن. یه پروژه مسکن مهر با ترکیه قرارداد بستن. حتی کارگر از ترکیه میاد. کدومو کارگرا؟ شنیدم اکثرشونم همین کارگرای افغانستانی و ایرانی هستن که رفتن ترکیه و ترکیه همین کارگرا رو قراره با دستمزد ده براابر بفرسته تا برامون خونه بسازه.
طی این ۲۵ سالی که از خدا عمر گرفتم هر دفعه خواستیم یه کشوری بشیم اما هرسال به سومالی نزدیکتر شدیم. اول گفتن ژاپن میشیم. بعدش کره بعدش مالزی بعدش امارات بعدش ترکیه. اما حتی ترکیه نشدیم.
بازیگرا همه رفتن خارج اونجا فیلم میسازن بعد ده برابر قیمت باید فیلماشونو بخریم یا حق لیسانسشو بگیریم. یادتونه که گزارشگر صدا و سیما رفته بود کره یا ژاپن و با موبایل از بین تماشاچیها لایو گذاشته بود و شبکه ۳ این لایو رو پخش میکرد. چون نمیخواستن حق لیسانس بدن.
خودمون میکنیم. نه اسراعیل مقصره نه امریکا نه ترامپ نه انگلیس نه فرانسه نه روسیه نه چین.
ادامه
اون شبکه مشترک بین تنها سه کشور فارسی زبان یعنی ایران افغانستان تاجیکستان رو دیدین مسئولین چیکار کردن. زدن زیرش چون رقص و موزیک و فرهن اصیل ایرانی رو قرار بود نمایش بده. نمیدونم این چه مسئولینی هستن که حتی با فرهنگ اصیل مملکت مشکل دارن. بعضی سازمانای امنیتی اسپانسر این شبکه رو که اتفاقا افغانستانی بود و ساکن ایران رو اینقدر اذیت کردن که کلا جمع کرد رفت استرالیا. اونجا فارسی وان رو زد . تبدیل شد به اولین شبکه ی فارسی زبانی که قابل رقابت با شبکه های ترکی و عربی و خارجی باشه. یا خانواده زلاند تو لوس انجلس. وقتی هیچ هموطنی حاظر نبود رو خواننده های لوس انجلسی کمک کنه این خانواده اومدن استودیو زدن برامون. تنها سه کشور فارسی زبان وجود داره ها. ۴ تا نیست. اون از تاجیکستان که اونقدر انگولک کردیم کلا روابطو قطع کرد. اینم افغانستان. قشنگ میشه حدس زد مسئولین از یه جایی پول میگیرن این کارا رو میکنن. اون مرزبانایی که اون ادما رو غرق کردن یواشکی محاکمه شدن. شبیه قضیه هواپیمای اوکراینی شد.
داریم به کجا میریم؟
به دو واکنش متفاوت کشور ترکیه و ایران نگاهی بندازیم. رییس جمهور ترکیه: هرجایی که یک تورک زبان زندگی کنه و تحت ظلم باشه تا اخرین قطره ی خون سربازانمان به کمکش میشتابیم. نتیجه میشه چیزی که امروز میبینین. ترکیه شمال عراقو میگیره چون ترکمن نشینه. قسمتی از سوریه رو میگیره چون ترکمن نشینه. نقش فعال تو قفقاز داره.
اما ایران: چند هفته پیش یه کلیپ تو تلگرام دیدم یکی از نماینده های پارلمان افغانستان سخنرانی میکرد از ظلم فاشیسم افغان/پشتونها بر علیه فارسی زبونای افغانستان. و اما واکنش ایران؟ اتباع میتونن سه سیمکارت بخرن. به صورت تاریخی چه بخواییم چه نخواییم این مسئولین رو دوش ما هست. یه پدر/مادر نمیتونن بگن مسئولیتش من نیست. اصلا نمیشه.
جالب اینه بیشترین تراز مثبت تجاری کشور با افغانستانه. حداقل برا از دست ندادن همین تراز تجاری امیدوارم یه کارایی کنن. تا تجربه ایی مثل قطر و عراق تکرار نشه.
فرهنگ ایرانی هزار قبل از اسلام فرهنگ حیا و پوشش چادر بوده.
کجای دنیا میلیون ها مهاجر قانونی و غیرقانونی رو پناه و تحصیل رایگان داده ؟
در همین ماجرای پناهنده های سوری دیدیم ترکیه و اروپا چه زجری دادن
هیچوقت المان امریکا کانادا بریتانیا انگلیس هلند نمیشیم.
حتی ترکیه هم نمیشیم.
بعضی وقتا فکر میکنم مسئولین عمدا این کارا رو میکنن تا یه ضرری بزنن. از جایی پول میگیرن احتمالا.
وگرنه ۳۰ سال زمان زیادیه. ترکیه تو ۲ سال یه سیستم راه انداخت انواع اقامت میده. حتی شهروندی میده.
اشنای خودمون الان استانبوله تو یه کارگاه خیاطی کار میکنه. نصف کارگرا ایرانی و افغانستانیه. نصف دیگش سوری . کارفرماشون یه فرم برا تک تکشون اورد اینا پر و امضا کردن ۱ هفته بعد یه کارت اقامت برا همشون دادن. با همون کارت همه کار میکنن. به جایی رسیدیم حتی برا کارگری کسی نمیاد. گلخونه های ورامین کمبود دارن. یه پروژه مسکن مهر با ترکیه قرارداد بستن. حتی کارگر از ترکیه میاد. کدومو کارگرا؟ شنیدم اکثرشونم همین کارگرای افغانستانی و ایرانی هستن که رفتن ترکیه و ترکیه همین کارگرا رو قراره با دستمزد ده براابر بفرسته تا برامون خونه بسازه.
طی این ۲۵ سالی که از خدا عمر گرفتم هر دفعه خواستیم یه کشوری بشیم اما هرسال به سومالی نزدیکتر شدیم. اول گفتن ژاپن میشیم. بعدش کره بعدش مالزی بعدش امارات بعدش ترکیه. اما حتی ترکیه نشدیم.
بازیگرا همه رفتن خارج اونجا فیلم میسازن بعد ده برابر قیمت باید فیلماشونو بخریم یا حق لیسانسشو بگیریم. یادتونه که گزارشگر صدا و سیما رفته بود کره یا ژاپن و با موبایل از بین تماشاچیها لایو گذاشته بود و شبکه ۳ این لایو رو پخش میکرد. چون نمیخواستن حق لیسانس بدن.
خودمون میکنیم. نه اسراعیل مقصره نه امریکا نه ترامپ نه انگلیس نه فرانسه نه روسیه نه چین.
ادامه
اون شبکه مشترک بین تنها سه کشور فارسی زبان یعنی ایران افغانستان تاجیکستان رو دیدین مسئولین چیکار کردن. زدن زیرش چون رقص و موزیک و فرهن اصیل ایرانی رو قرار بود نمایش بده. نمیدونم این چه مسئولینی هستن که حتی با فرهنگ اصیل مملکت مشکل دارن. بعضی سازمانای امنیتی اسپانسر این شبکه رو که اتفاقا افغانستانی بود و ساکن ایران رو اینقدر اذیت کردن که کلا جمع کرد رفت استرالیا. اونجا فارسی وان رو زد . تبدیل شد به اولین شبکه ی فارسی زبانی که قابل رقابت با شبکه های ترکی و عربی و خارجی باشه. یا خانواده زلاند تو لوس انجلس. وقتی هیچ هموطنی حاظر نبود رو خواننده های لوس انجلسی کمک کنه این خانواده اومدن استودیو زدن برامون. تنها سه کشور فارسی زبان وجود داره ها. ۴ تا نیست. اون از تاجیکستان که اونقدر انگولک کردیم کلا روابطو قطع کرد. اینم افغانستان. قشنگ میشه حدس زد مسئولین از یه جایی پول میگیرن این کارا رو میکنن. اون مرزبانایی که اون ادما رو غرق کردن یواشکی محاکمه شدن. شبیه قضیه هواپیمای اوکراینی شد.
داریم به کجا میریم؟
به دو واکنش متفاوت کشور ترکیه و ایران نگاهی بندازیم. رییس جمهور ترکیه: هرجایی که یک تورک زبان زندگی کنه و تحت ظلم باشه تا اخرین قطره ی خون سربازانمان به کمکش میشتابیم. نتیجه میشه چیزی که امروز میبینین. ترکیه شمال عراقو میگیره چون ترکمن نشینه. قسمتی از سوریه رو میگیره چون ترکمن نشینه. نقش فعال تو قفقاز داره.
اما ایران: چند هفته پیش یه کلیپ تو تلگرام دیدم یکی از نماینده های پارلمان افغانستان سخنرانی میکرد از ظلم فاشیسم افغان/پشتونها بر علیه فارسی زبونای افغانستان. و اما واکنش ایران؟ اتباع میتونن سه سیمکارت بخرن. به صورت تاریخی چه بخواییم چه نخواییم این مسئولین رو دوش ما هست. یه پدر/مادر نمیتونن بگن مسئولیتش من نیست. اصلا نمیشه.
جالب اینه بیشترین تراز مثبت تجاری کشور با افغانستانه. حداقل برا از دست ندادن همین تراز تجاری امیدوارم یه کارایی کنن. تا تجربه ایی مثل قطر و عراق تکرار نشه.
فرهنگ ایرانی هزار قبل از اسلام فرهنگ حیا و پوشش چادر بوده.
کجای دنیا میلیون ها مهاجر قانونی و غیرقانونی رو پناه و تحصیل رایگان داده ؟
در همین ماجرای پناهنده های سوری دیدیم ترکیه و اروپا چه زجری دادن