فیلم In the Earth از بسیاری از جهات یک فیلم تکان دهنده است، فیلمی که در غافلگیر کردن و ویران کردن انتظارات مخاطب بسیار بی نقص عمل می کند در حالی که از عناصر ناخوشایند داستان خود نهایت استفاده را می برد. اگر چه فیلم در پیام پایانی خود کمی نامنسجم و مبهم عمل می کند، اما In the Earth یک فیلم تکان دهنده و نیشدار بوده و از جنگل به عنوان یک فضای زیبا و همزمان خطرناک استفاده مناسبی می کند. این فیلم به کارگردانی و نویسندگی بن ویتلی، نمایش دهنده افراط و تفریط های موجود در طبیعت انسان است در حالی که شخصیت های آن با رمز و رازهای اطرافشان درگیر می شوند.
این فیلم که مملو از خشونت، دشواری و سفرهای ذهنی توهم گونه است، با داستان درگیر کننده خود مخاطب را جذب می کند، داستانی که اگر چه فراز و نشیب های کیفی بسیاری دارد اما از لحاظ مفهومی به شدت تفکربرانگیز و جذاب است. داستان فیلم در دوران شیوع همگانی یک بیماری رخ می دهد در حالی که یک دانشمند به نام مارتین لاوری (جوئل فرای) بعد از ماه ها قرنطینه وارد یک مرکز تحقیقاتی می شود تا درمانی برای این بیماری پیدا کند. او و یک راهنما به نام آلما (الورا تورچیا) وارد جنگل می شوند تا دکتر الیویا وندل را پیدا کنند، کسی که برای تحقیقات بیشتر وارد جنگل شده و از ماه ها قبل دیگر ارتباطی برقرار نکرده است. وقتی آلما و مارتین توسط یک باورمند به روح زمین به نام زک (ریس شیراسمیت) ربوده می شوند، اتفاقات ترسناک و عجیبی رخ می دهد که مسیر کلی داستان را پیچیده تر از قبل می کند.
فیلم In the Earth نگاه ثابت و عمیقی به هیچ یک از بحث هایی مطرح شده در خود ندارد اما همچنان می تواند پیام غیرمستقیم خود در مورد رویکردهای اشتباه انسان نسبت به طبیعت و میل آن به ویرانی محیط زیست را منتقل نماید. در حالی که محققان تلاش می کنند جنگل اطرافشان را درک کنند، در دام استفاده از زمین برای بدست آوردن منافع خود می افتند بدون اینکه به هزینه این امر توجهی داشته باشند. به همین دلیل است که پایان فیلم بسیار رازآلود و تعمق برانگیز است و از مخاطب می خواهد که نیت انسان را مورد پرسش قرار دهد. فیلم In the Earth همیشه در آستانه پاسخ گفتن به پرسش هاست اما در نهایت اطلاعات اندکی فاش شده و ابهام نکته اصلی فیلم است که کلیت داستان بر آن اتکا دارد. آیا هدف از جنگل به دام انداختن شخصیت هاست یا اینکه جنگل می خواهد به آن ها پیامی منتقل کند؟ آیا فرقه پرناگ فگ ریشه تمام انحرافات است یا چیز یا کس دیگری مسئول است؟
وقتی به عنوان یک جامعه در مورد طبیعت صحبت می کنیم، یک طوفان یا بوران سخت به عنوان نیروهای ویرانگر مورد بحث قرار می گیرند تا اینکه به این نکته اشاره شود که طبیعت هیچ متحدی ندارد و در واقع محیط زیست تنها به عنوان بخشی از یک سیستم عمل می کند. فیلم In the Earth به مخاطب اجازه می دهد تا به مشکل واقعی و منبع و عامل آن فکر کند بدون اینکه خیلی در این مورد شفاف و واضح باشد در حالی که پیچیدگی داستان خود را تا فریم آخر حفظ می کند. ویتلی تصاویر توهمی را با رازهای افسانه شناسی و عرفان را با ثبات و قدرت طبیعت در هم می آمیزد. دانشی که توسط شخصیت الیویا تشریح می شود، جذابیت عرفانی که زک در آن گم می شود و کنجکاوی و شکاکیت شدید آلما با هم ترکیب شده، درگیر شده، مکمل یکدیگر بوده و نقش کنتراست یکدیگر را بازی می کنند در حالی که داستان تغییر پیدا کرده و اطلاعات بیشتری هویدا می شود.
چیزهای زیادی برای رمزگشایی و باز کردن وجود دارد و این همه عنصر به خلق یک داستان به یاد ماندنی اما به شکل غیریکسانی ترسناک منتهی می شود، در فیلمی که هدف آن تنها گذاشتن مخاطب با یک تجربه بصری و شنیداری تکان دهنده است که احساس عجیبی در او ایجاد می کند. در In the Earth جنگل به شکلی تکان دهنده و ترسناک زنده می شود: مه غلیظ به مانند یک کابوس ترسناک از راه می رسد، برگ ها با صدایی ترسناک تکان می خورند و صداها خبر از خطری در همین حوالی می دهند. این ترکیبات فضایی را ایجاد می کند که همزمان بسیار تنگ و تهدید آمیز و به شکل عجیبی پذیرنده است در حالی که جنگل نیز به اندازه دیگر شخصیت های فیلم ، حضوری موثر در داستان دارد.
بازیگران فیلم بخش زیادی از بار فیلم را بر دوش دارند، به ویژه وقتی پای عناصر وحشت و سکوت ترسناک در میان باشد. جوئل فرای تعادلی بین جدیت و احساسی بودن از خود ارائه می دهد، الورا تورچیا اعتماد و شکاکیت را به شخصیت پردازی آلما تزریق می کند، هیلی اسکویرز نیز در نقش الیویا شخصیتی باثبات و ترسیده را به طور همزمان به تصویر می کشد و ریس شیراسمیت نیز به خوبی در قالب شخصیت زک فرو رفته که بسیار شخصیتی شفاف و صادق به نظر می رسد اما به یکباره وارد یک حالت خشونت و بیرحمی دیوانه وار می شود که او را به یک شخصیت منفی بی نقص در یک فیلم چند لایه و تکان دهنده تبدیل می کند.
In the Earth اما فیلمی همواره در حال نوسان است. فیلمی ترسناک و بیدار کننده به یک جذابیت خلسه آور، تریلری زیست محیطی با تم هایی جذاب و درامی در مورد آدم ربایی که از اکشن های خشن و گیج کننده سود می برد. اگر چه همه این تم ها انسجام کاملی ندارند اما داستان هدیه های بسیاری برای ارائه به مخاطب دارد و به اندازه کافی قوی هست که تاثیر بزرگ و پایدار روی مخاطب بگذارد.
خیلی فیلم مزخرفی بود آشغال بود بعد از این فیلم هرگز کوچیک ترین نگاهی به فیلم هایی که این کارگردان می‌سازه نمیکنم حیف وقتم