فرشته حسینی ، بازیگر جوان افغان تبار، که چند سالی است فعالیت خود را به طور رسمی در سینمای ایران آغاز کرده، این روزها به واسطه ی بازی در سریال پرمخاطب «قورباغه» و همینطور حواشی رابطه اش با نوید محمدزاده، بازیگر مشهور، به چهره ی شناخته شده تری بدل شده است.
اولین حضور رسمی فرشته حسینی در سینمای ایران با بازی در فیلم «رفتن» به کارگردانی نوید محمودی رقم خورد که جایزه ی بهترین بازیگر زن از جشنواره بین المللی فیلم مراکش را در سال ۹۵ برای او به ارمغان آورد.
حسینی پس از این موفقیت، در سال ۹۶ در تلویزیون افغانستان حضور یافت و در گفتگویی با لهجه ی زیبای افغانستانی از ماجرای زندگی خود گفت.
به گفته ی حسینی، او بازیگری را از ۱۰ سالگی زیر نظر اساتید ایرانی آغاز کرد. خانواده ی پرجمعیت او در آن سال ها زندگی سختی داشتند اما فیلم های زیادی تماشا می کردند و او از همان زمان تصمیم گرفت وارد سینما شود و توانایی افغان ها در عرصه ی هنر را ثابت کند. حسینی ۲ سال به صورت آزاد آموزش تئاتر دید.
او همچنین در این مصاحبه گفت در مسیر بازیگر شدنش سختی های زیادی متحمل شد و آنقدر که سرکوب شد تشویق نشد، به همین خاطر در لحظه ی گرفتن جایزه اش در جشنواره مراکش تنها به پدر و مادر خود و طعنه هایی که از دیگران به خاطر بازیگر شدن او شنیده بودند فکر می کرد چون آن ها می گفتند ممکن نیست یک دختر افغان بتواند در ایران و عرصه های جهانی موفق شود.
فیلم «رفتن» درباره ی مهاجرت است به همین خاطر فرشته حسینی جایزه ی خود را به برادرش تقدیم کرد که به اروپا مهاجرت کرده و سختی های زیادی در این راه متحمل شده است.
حسینی همچنین گفت در دورانی که برای بازیگر شدن تلاش می کرد بیشتر از سمت دوستان افغان خود تحقیر می شد چون آن ها معتقد بودند یک دختر نباید وارد کار بازیگری شود. او گفت گرچه سختی های زیادی کشیده و در دوران مدرسه بارها تحقیر شده بود اما در عرصه ی هنر هیچ تحقیر و توهینی از سوی دوستان ایرانی خود ندیده و محبت و کمک زیادی از سمت کارگردانان و بازیگران ایرانی به او شده است.
حسینی در انتها خطاب به جوانان افغان، چه در ایران و چه در افغانستان، گفت برای موفق شدن راهی جز تلاش نیست و نباید اجازه دهند افغان بودن شان مانع پیشرفت شان شود. به عقیده ی او، تنها خودشان می توانند تصوری که از کشورشان وجود دارد را تغییر دهند و ثابت کنند افغانستان تنها جنگ و فقر نیست.
فرشته حسینی در سال ۷۶ از پدر و مادری مهاجر و افغان تبار در تهران متولد شد و جز خود ۶ خواهر و برادر دارد. او که فعالیت هنری خود را از کودکی با بازی در تئاتر آغاز کرده، در سال ۹۴ برای اولین بار با بازی در فیلم «من یک بازیگر شادم» ساخته ی سامره رضایی، کارگردان افغان تبار جلوی دوربین رفت. فیلم «رفتن» نیز که سرآغاز ورود حسینی به سینمای ایران بود، ساخته ی نوید و جمشید محمودی، دو برادر افغان تبار است که سال ها است به صورت حرفه ای در سینمای ایران فعالیت دارند. حسینی در دو فیلم دیگر برادران محمودی، «شکستن همزمان بیست استخوان» و «هفت و نیم» هم حضور داشته است. فیلم های سینمایی «یلدا» ساخته ی مسعود بخشی و «سونامی» ساخته ی میلاد صدرعاملی و سریال «قورباغه» ساخته ی هومن سیدی، دیگر آثاری هستند که این بازیگر جوان در آن ها نقش آفرینی کرده است.
بیشتر بخوانید:
ای جونم ، خیلی مونده تا ما مفهوم واقعی فرهنگ وتمدن رو بفهمیم چه ما وچه افغانها
حسینی شده عیسی ی
حسینی شده عیسی ی
درود بر این خانم هنرمند و زیبا’درود بر هردو ملت’
آرزوی موفقیت میکنم براتون قدرت و ایستادگی شما قابل تحسینه
بعنوان یک انسان تلاشگر تحسینت میکنم فرشته جان،و آفرین بهت میگم ک با وجود اینهمه تحقیر و سختی از هدفت دست نکشیدی و دلسرد نشدی،درود بر تو
باعث افتخاری هم برای ما هم برای افغان های محترم
من مطمئنم خیلی سختی کشیده…امیدوارم همیشه شاد باشه
ی روز زن بگیرم. زن افغانی میگیرم.
فقط و فقط.
و در ادامه ک بیچاره ها همیشه تو تحقیر و سختی کمبود امکانات زندگی کردن.
خدایا… آیا چرا؟ هَـن…؟
افغانها فقط خونه هامون نگرفتن وگرنه همه جا رخنه کردن