فصل چهارم سریال The Handmaid’s Tale هر چهارشنبه در شبکه HULU منتشر می شود. این سریال بر اساس رمانی به همین نام نوشته مارگارت اتوود در سال ۱۹۸۵ ساخته شده و الیزابت ماس در نقش اصلی سریال با نام جون آزبورن بازی می کند. اگر به تازگی به جمع تماشاگران این سریال پیوسته اید یا می خواهید اطلاعات بیشتر و دقیق تری در مورد سریال The Handmaid’s Tale و قوانین و شرایط شخصیت ها داشته باشید، با ادامه این مطلب همراه باشید.
ندیمه یا Handmaid کیست؟
داستان سریال The Handmaid’s Tale در یک دنیای پادآرمانشهری می گذرد که بعد از دومین جنگ داخلی ایالات متحده یک دولت توتالیتر با گرایش های مذهبی تندروانه و سختگیرانه بر سر کار می آید، در شرایطی که تنها درصد کمی از زنان دارای قدرت باروری هستند و تولدها به شدت کاهش یافته است. زنان دارای قدرت باروری که در این کشور تازه تاسیس به نام گیلیاد زندگی می کنند با عنون ندیمه شناخته می شوند و برای مبارزه با کاهش زاد و ولد در جهان، به عنوان برده جنسی با هدف صرف باردار شدن و فرزند آوری به کار گرفته می شوند. ندیمه ها و همچنین برخی دیگر از زنان موسوم به «زنان مرده یا فاسد شده» (fallen women) معمولاً زنانی هستند که بیش از یک بار ازدواج کرده اند (این زنان را در سریال زناکار می نامند) و البته زنان مجرد یا ازدواج نکرده، زنان همجنسگرا که خائنان جنسیتی نامیده می شوند، غیرمسیحی ها، مخالفان سیاسی و دیگر چهره های آکادمیک را نیز شامل می شوند.
این ندیمه ها هر کدام به منزل یکی از فرماندهان و مقامات ارشد گیلیاد فرستاده می شوند و در آنجا طی مراسمی مذهبی و به شکلی تجاوزگونه با نام «مراسم» (ceremony) با صاحبخانه که فرمانده (commander) نامیده می شود، رابطه جنسی برقرار می کنند. این مراسم در برابر چشم های زنان فرماندهان که قدرت باروری ندارند انجام می شود و اگر ندیمه ها باردار شدند، در هنگام تولد آن را به فرمانده و همسرش داده و خود دوباره به خانه فرمانده دیگری فرستاده خواهد شد. هویت و نام واقعی ندیمه ها کاملاً حذف شده و تنها با پیشوند Of به اضافه اسم خانوادگی فرماندهی که اکنون به او اختصاص داده شده شناخته می شوند. کلمه Of در اینجا به معنای «متعلق به» در نظر گرفته می شود.
بدین ترتیب هر ندیمه با انتقال به خانه یک فرمانده دیگر، نام جدیدی دریافت خواهد کرد. ندیمه ها با لباس های بلند قرمزشان، چکمه های سنگین قهوه ای و سربندهای سفیدشان و همچنین عرقچین های سفیدی که با نام «بال» (wing) شناخته می شوند، براحتی در جامعه شناخته می شوند. سربند بزرگ تر و سفید روی سر که بزرگ تر است، صورت آن ها را از چشم عامه مردم دور نگه داشته و باعث می شود ندیمه ها نیز نتوانند از دید جانبی و گوشه چشم خود استفاده کنند. زنانی که جزو ندیمه ها نیستند نیز به دسته های کوچکتری تقسیم شده و با رنگ لباس هایی که می پوشند شناخته می شوند.
مارتاها (Martha)
مارتاها در واقع زنانی هستند که قابلیت باروری ندارند و به عنوان خانه داران و آشپزان در خانه های فرماندهان گیلیاد خدمت می کنند و نامشان را از کتب مقدس مسیحیت گرفته اند. آن ها لباس های گشاد و بلند سبزرنگ پوشیده و سربند به سر دارند. مارتاها معمولاً منبع اصلی انتشار خبرها و شایعات در گیلیاد بوده و نقش مهمی در شکل گیری و اجرای نقشه های گروه های مقاومت دارند.
همسران فرماندهان گیلیاد
همسران فرماندهان و مقامات ارشد گیلیاد نیز لباس های آبی رنگ گشاد می پوشند که بسیار به لباس های زنان در دهه ۱۹۵۰ شباهت دارد. آن ها اجازه دارند کفش های پاشنه بلند به پا کرده و موهایشان را از پشت به شکل مرتبی می بندند. در بیرون از خانه، همسران فرماندهان گیلیاد کلاه ها و دستکش های زیبا و مرغوبی می پوشند. اگر چه همسران فرماندهان گیلیاد بالاترین رتبه را در میان زنان این کشور دارند اما همگی تحت امر شوهرانشان بوده و اجازه دخالت در امور غیر از خانه را ندارند. آن ها نمی توانند چیزی غیر از متون مذهبی بخوانند یا بنویسند و به طور کلی علیرغم اینکه نقش بسزایی در شکل گیری و به قدرت رسیدن گیلیاد داشته اند، نقش اندکی در حکومتداری و تعیین سیاست های این حکومت توتالیتر دارند.
بیوه های فرماندهان گیلیاد
بیوه های فرماندهان گیلیاد نیز ظاهری مشابه زنان فرماندهان دارند با این تفاوت که رنگ لباس های آنان ترکیبی از سیاه و آبی است. جایگاه این زنان بعد از مرگ شوهرانشان به شدت نزول پیدا می کند و به ندرت در جامعه دیده می شوند. برخی می گویند که این بیوه ها کشته شده یا به کولونی ها فرستاده می شوند و در صورتی که فرزند داشته باشند، فرزندانشان نیز از آن ها گرفته می شوند.
همسران اقتصادی (Ecnowives)
در سریال The Handmaid’s Tale، زنان دیگری از کلاس پایین تر نیز وجود دارند که لباس های خاکستری می پوشند. این زنان در واقع همسران مردان پایین تر از فرماندهان گیلیاد مانند محافظان (Guardians) و سربازان یا مردان اقتصادی (Economen) هستند. شوهران آن ها نمی توانند ندیمه داشته باشند و مارتاها نیز در خانه آن ها کار نمی کنند. همسران اقتصادی خود باید کارهای خانه را انجام داده و در صورتی که باردار شوند خود باید مسئولیت نگهداری و مراقبت از فرزندشان را بر عهده بگیرند. در کتاب اتوود، لباس های آنان معمولاً دارای چندین رنگ است که نشان دهند هم نقش زن، هم مارتا و هم ندیمه را ایفا می کنند که به ترتیب نماد همدمی شوهر، کار در منزل و باروری را ایفا می کنند. در سریال این زنان لباس های خاکستری و ارزان قیمت به تن دارند و باید سر خود را بپوشانند. در صورت مرگ همسر نیز آن ها باید لباس تمام سیاه بپوشند.
غیرزنان (Unwomen)
زندانیان زن که با عنوان Unwomen یا کسانی که زنانگی خود را از دست داده اند. این زنان در واقع پایین ترین دسته در میان زنان گیلیاد هستند و شامل بخش زیادی از زنانی هستند که به دلیلی از جامعه گیلیاد طرد شده اند. از زنان این دسته می توان به زنان عقیم شده، فعالان حقوق بشر، زنان متهم به زنا، فمنیست ها، زنان متهم به خیانت جنسیتی و ندیمه های تنبیه شده یا ندیمه هایی که بعد از چند سال فرستاده شدن به خانه فرماندهان باردار نمی شوند، خارجی ها و زنان دگر اندیش اشاره کرد. این زنان لباس های بسیار کهنه ای به تن کرده و تا زمان مرگ باید در مزرعه ها یا کولونی ها (Colonies) به کار اجباری مشغول باشند.
خاله ها (Aunts)
خاله ها، در سریال The Handmaid’s Tale، زنان بی رحمی هستند که مسئولیت آموزش و تحت نظر داشتن ندیمه ها را بر عهده دارند. آن ها همچنین مسئولیت کنترل کردن اعدام های در ملاء عام موسوم به Particicutions که برای ندیمه هاست را نیز بر عهده دارند. این اعدام در واقع با مشارکت ندیمه ها انجام می شود که نوعی رسیدن به رستگاری تلقی می شود. واژه Particicution در واقع ترکیبی از دو واژه اعدام (execution) و مشارکت (participation) است. کسانی که اعدام می شوند معمولاً مردانی هستند که به جرم تجاوز و دیگر انواع خشونت علیه ندیمه ها دستگیر شده و توسط خود ندیمه ها اعدام می شوند. آن ها لباس هایی خاکستری به تن کرده و تنها زنان در گیلیاد هستند که اجازه خواندن دارند.
جزبل ها (Jezebels)
جزبل ها در واقع نامی است که به زنان سابقاً شاغل، آکادمیک ها و روسپی ها داده شده و در دنیای گیلیاد تنها نقش فاحشه را دارند. در دنیای گیلیاد، این زنان نیازهای جنسی فرماندهان را برطرف کرده و تنها ابزاری برای خوشگذرانی مقامات ارشد گیلیاد هستند و در جایی زندگی می کنند که فرماندهان تمام قوانین و محدودیت های ایجاد شده در گیلیاد را زیر پا می گذارند. در دنیای The Handmaid’s Tale، روی آوردن به روسپیگری و تبدیل شدن به جزبل راهی برای فرار از زندانی شدن، رفتن به کولونی یا اعدام است. جزبل ها به اقلام ممنوعه ای مانند آرایش، مشروبات الکلی، مواد مخدر، کتاب و غیره دسترسی دارند. تمام روابط جنسی که گیلیاد گناه و خلاف می انگارد، مانند همجنسگرایی، در دنیای جزبل ها چشم پوشی می شود.
با این وجود، جزبل ها بسیار کم ارزش بوده و تنها به عنوان ابزاری برای رفع نیازهای جنسی و عموماً خارج از قاعده فرماندهان گیلیاد تحمل می شوند. آن ها در واقع برده های مقامات ارشد گیلیاد محسوب می شوند و در صورت نافرمانی یا دردسرسازی، به کولونی ها فرستاده شده یا کشته می شوند. لباس های آنان نیز معمولاً لباس هایی است که زنان پیش از شکل گیری گیلیاد که به نام انقلاب دوم شناخته می شود، می پوشیدند.
بدون نظر