از زمان شروع موفقیتش در هالیوود با فیلم Guardians of the Galaxy، کریس پرت همیشه سهم خود را از بلاک باسترهای بزرگ ژانر اکشن و علمی تخیلی داشته و فیلم The Tomorrow War تازه ترین اثر او در این حوزه بوده است. قبل از آنکه آمازون امتیاز مالکیت این فیلم را برای انتشار در سرویس استریمینگ خود خریداری کند، نقشه این بود که فیلم علمی تخیلی مذکور در سینماها به شکلی سنتی به نمایش درآید. با توجه به داستان The Tomorrow War و سکانس های اکشن متعدد و جلوه های ویژه سنگین آن، کاملاً قابل درک است که چرا قرار بود این فیلم در سینماها اکران شود. اما تغییر توجه به سمت سرویس استریمینگ شاید به سود فیلم تمام شده است، زیرا این فیلم در میان دیگر فیلم های مشابه جایگاه بالایی به خود اختصاص نمی دهد.
فیلم The Tomorrow War دارای یک داستان هیجان انگیز، ساختار جذاب و بازی های قابل قبولی از بازیگران اصلی است اما همچنان یک فیلم کمتر استاندارد و معمولی در ژانر خود است. در فیلم The Tomorrow War سربازانی از سال ۲۰۵۱ به گذشته سفر می کنند تا به بشریت در مورد یک نبرد مرگبار علیه موجودات فرازمینی به نام وایت اسپایک ها (Whitespikes) هشدار دهند. بدلیل تلفات سنگین انسانی، آن ها از مردم چند دهه قبل می خواهند که به آینده سفر کرده و به جبهه آن ها کمک نمایند. دن فورستر (کریس پرت) که سرباز کهنه کار ارتش آمریکا و اکنون معلم دبیرستان است یکی از شهروندانی است که برای این ماموریت انتخاب می شود. او در تلاش برای کمک به نجات جهان و خانواده اش به سال ۲۰۵۱ می رود تا در این نبرد سرنوشت ساز سهم خود را داشته باشد. به عنوان کارگردان فیلم، مک کی که به خاطر فیلم های انیمیشنی مانند Robot Chicken و The LEGO Batman Movie شناخته می شود توانسته به خوبی به سمت فیلم های لایو اکشن تغییر ذائقه دهد.
The Tomorrow War حاوی سکانس های اکشن بسیار خوبی است و اگر چه در زمینه تنش و هیجان ژانر علمی تخیلی و اکشن در رتبه بالایی قرار نمی گیرد اما تماشای این سکانس ها همچنان خوشایند و لذت بخش است. هر سکانس حاوی لحظاتی پرتنش و پرتعلیق است و دنبال کردن اکشن داستان نیز برای مخاطب بسیار ساده خواهد بود. وایت اسپایک ها به شکل مناسبی، موجودات فرازمینی هولناکی هستند و طراحی شخصیت آن ها نیز به خوبی صورت گرفته است. این موجودات یک سطح بالاتر از موجودات فرازمینی معمول در فیلم های علمی تخیلی هستند و در تمام طول فیلم حضور ترسناکی دارند. مک کی با هوشمندی شرایط را فراهم ساخته تا در نهایت هویت واقعی این موجودات را افشا کند (شبیه فیلم Jaws) و بدین ترتیب اولین تصویر کامل از وایت اسپایک ها به شدت تاثیرگذار و ترسناک است. اما مشکل اصلی فیلم The Tomorrow War در حوزه سناریو است که توسط زاک دین نوشته شده است.
فیلم داستانی بسیار جذاب دارد و سعی دارد گریزی به برخی مسائل اجتماعی نیز بزند (به ویژه معضل گرمایش جهانی) اما به ندرت به بررسی فراتر از ظاهر این مسائل رفته و تنها به شکل بسیار کم عمق به چنین مسائل مهمی می پردازد. این موضوع باعث می شود که داستان فیلم که تا حدودی ترکیبی از دیگر فیلم های علمی تخیلی است، بیشتر شبیه یک داستان دنبال کننده یک رویکرد استاندارد و سرراست بدون هیچگونه خلاقیت باشد و نه چیزی خیلی خاص و جدید. با این وجود، The Tomorrow World همچنان به خاطر جهان سازی خود باید مورد تحسین قرار گیرد، زیرا دین دنیایی ساخته که در فیلم های بعدی این مجموعه ارزش بررسی عمیق تر و بهتر را دارد. برخی تماشاگران فیلم ممکن است متوجه برخی تناقضات و نادیده گرفته شدن منطق در روایت داستان شوند اما به طور کلی سناریو فیلم The Tomorrow World یک مبنای خوب و قابل قبول را برای کلیت فیلم ایجاد می کند و لحظات قابل توجه و باکیفیت بسیاری دارد که برای به وجد آوردن مخاطب و جذب او طراحی شده اند. روابط شخصیت دن با دخترش میوری (رایان کیرا آرمسترانگ) را باید قلب احساسی و عاطفی داستان و نقطه اتکای آن از این حیث دانست.
در حوزه بازیگری نیز پرت مانند همیشه همان شخصیت اکشن قهرمان را به تصویر می کشد که طرفداران او اکنون با آن آشنا هستند. پرسونای معمولی او دروازه ای برای ورود به دنیای The Tomorrow War’ است اما می توان گفت که بازیگران جانبی نیز گاهی اوقات بازی او را تحت الشعاع قرار می دهند. به طور خاص، سم ریچاردسون در نقش چارلی یکی از بهترین بازی های فیلم را ارائه می دهد، کسی که نقش یکی از غیرنظامیانی را بازی می کند که همراه دن به آینده می رود. چارلی شخصیتی دارد که در حوزه نظامی و مبارزه با موجودات فرازمینی ذره ای مهارت و تجربه ندارد و بدین ترتیب در دنیای آینده مانند یک ماهی است که از آب بیرون افتاده باشد و نقشش تنها برای خنده و سبک سری های روایت است.
جی کی سیمونز نیز بخش زیادی از حضور خود در داستان در نقش پدر دورافتاده دن، جیمز، قدرت بازیگری خود را به رخ می کشید و شاید بازیگر دیگری نمی توانست به تاثیرگذاری و قدرت او این نقش را بازی کند. با این وجود برخی شخصیت های فیلم آنچنان که باید به تصویر کشیده نمی شوند، به طوری که این احساس در مخاطب ایجاد می شود که تنها برای پر کردن نقش های فرعی و مورد نیاز چنین فیلمی در داستان گنجانده شده اند. البته قرار نیست فیلم The Tomorrow War یک بررسی شخصیت عمیق باشد اما در مجموعه انتخاب بازیگران مناسبی که مخاطب بتوانند به آن جدب شده و با این بازیگران و شخصیت های متبوعشان ارتباط برقرار کنند صورت نگرفته است. با توجه به شکستن رکورد تماشای آنلاین در سرویس استریمینگ Amazon Prime که با The Tomorrow War اتفاق افتاده است، این فیلم در زمینه جلب مخاطب عملکرد بسیار خوبی داشته و به هدف خود رسیده است. این فیلم از آن دسته فیلم های با بودجه ساخت بالایی است که در شلوغی باکس آفیس در یک سال معمولی سینمایی گم شده اما گزینه ای مناسب برای نمایش در سرویس های استریمینگ بوده است، جایی که مخاطبان می توانند در آرامش در خانه های خود به تماشای آن بنشینند.
The Tomorrow War یک اثر افزوده شده جذاب به دنیای سینمایی علمی تخیلی و سفر در زمان است اگر چه اینچنین فیلم هایی هیچگاه نمی توانند به جایگاهی فراموش نشدنی دست یابند. آن هایی که به هیاهوی اطراف فیلم یا بازیگران آن علاقه دارند باید به تماشای آن بنشینند زیرا فیلم The Tomorrow War برای تماشا در یک روز گرم تابستانی مناسب است، حتی در شرایطی که چند فیلم بسیار مورد انتظار و بلاک باستر به همین زودی ها منتشر خواهند شد. فیلم The Tomorrow War با ۱۳۸ دقیقه طول داستان با سکانس های بسیار خشن و اکشن در حال نمایش در Amazon Prime است.
خیلی تلاش کردی در عین حال که از فیلم تعریف کردی الکی یسری ایرادات بگیری.عزیزم نقد یه فیلم صرفا ایراد درآوردن از فیلم نیست.خیلی چیزای مهمی از نظر منفی فیلم داشت که حتی اشاره هم نکردی ولی از اون ور میگی مثلاً چرا به گرمایش زمین بیشتر نپرداخت!!خب مثلاً تو بودی چجوری بیشتر میپرداختی؟البته نظر هرکی محترممه
بزرگترین ایراد فیلم اونجا بود که وقتی اینده رو تو حال نجات دادی قائداتا دیگه نباید اون موجودات و اون آینده اتفاق میفتاد! یا باید نظریه دنیای موازی مطرح میشد که تو یه بعد زمین نابود میشد توسط این موجودات و تو بعد دیگه نجات پیدا میکرد. وقتی انسانی از اینده به‌گذشته میاد یا برعکس نباید بتونه خودشو ببینه که کودک یا پیره، چون این در واقع همون انسانه یک روح داره، مگر یه انسان دقیقا مثل ما ولی در یه بعد دیگه حالا از طریق کرم چاله بتونه وارد بعد ما و زمان ما بشه
سلام دوست عزیز. خب درسته حرفتون در تئوری ولی توی فیلم به نظرم هیچ کدوم از این اشکالا وجود نداشت هر چند فیلم کیفیت ساخت زیادی نداشت و می شه گفت یه فیلم درجه دو بود. هنوز ما نمی دونیم که اتفاقاتی که توی فیلم افتاد باز هم توی آینده تکرار میشه یا نه و قاعدتاً باید دیگه تکرار نشه بعد از کارهایی که شخصیت های اصلی انجام دادن و موجودات فرازمینی رو زیر یخچال های روسیه از بین بردن. در مورد ایراد دوم هم شخصیت ها در هر دو جهان تغییری نمیکردن و نمیدونم ایراد شما چیه بهش.
**خطر اسپویل**
به نظر من فیلم تا قبل از بازگشت دن فارستر (کریس پرت) از ماموریتش در آینده سناریوی تقریبا قابل قبولی داره (هرچند بخشی که دخترش در مورد آینده دن و رها کردن خانواده اش بدون هیچ دلیل و منطقی میگه می تونست حذف بشه و اشکالی هم در روایت فیلم بوجود نیاد) ولی بعد از بازگشت دن، فیلم نامه شدیدا دچار افت میشه: پیدا کردن محل موجودات فضایی به اون شکل کمدی و بچه گانه، درخواست از دولت برای کمک که بدون دلیل و توجیه رد میشه و درنهایت ماموریت ۴-۵ نفره قهرمانانه برای نجات بشریت
کاملا درسته و با شما موافقم. گاف توی فیلم زیاده و واسه همین یه فیلم درجه دوم حساب میشه. موضوع جالبی داشت و میشد باهاش یه فیلم عالی ساخت اما نتیجه نهایی خوب نبوده و بعد از بازگشت به گذشته خیلی داستان آبکی میشه به خصوص بخش مبارزه با موجودات فضاییش و سکانس مبارزه پایانی
خیلی تلاش کردی در عین حال که از فیلم تعریف کردی الکی یسری ایرادات بگیری.عزیزم نقد یه فیلم صرفا ایراد درآوردن از فیلم نیست.خیلی چیزای مهمی از نظر منفی فیلم داشت که حتی اشاره هم نکردی ولی از اون ور میگی مثلاً چرا به گرمایش زمین بیشتر نپرداخت!!خب مثلاً تو بودی چجوری بیشتر میپرداختی؟البته نظر هرکی محترممه
بزرگترین ایراد فیلم اونجا بود که وقتی اینده رو تو حال نجات دادی قائداتا دیگه نباید اون موجودات و اون آینده اتفاق میفتاد! یا باید نظریه دنیای موازی مطرح میشد که تو یه بعد زمین نابود میشد توسط این موجودات و تو بعد دیگه نجات پیدا میکرد. وقتی انسانی از اینده به‌گذشته میاد یا برعکس نباید بتونه خودشو ببینه که کودک یا پیره، چون این در واقع همون انسانه یک روح داره، مگر یه انسان دقیقا مثل ما ولی در یه بعد دیگه حالا از طریق کرم چاله بتونه وارد بعد ما و زمان ما بشه
سلام دوست عزیز. خب درسته حرفتون در تئوری ولی توی فیلم به نظرم هیچ کدوم از این اشکالا وجود نداشت هر چند فیلم کیفیت ساخت زیادی نداشت و می شه گفت یه فیلم درجه دو بود. هنوز ما نمی دونیم که اتفاقاتی که توی فیلم افتاد باز هم توی آینده تکرار میشه یا نه و قاعدتاً باید دیگه تکرار نشه بعد از کارهایی که شخصیت های اصلی انجام دادن و موجودات فرازمینی رو زیر یخچال های روسیه از بین بردن. در مورد ایراد دوم هم شخصیت ها در هر دو جهان تغییری نمیکردن و نمیدونم ایراد شما چیه بهش.
**خطر اسپویل**
به نظر من فیلم تا قبل از بازگشت دن فارستر (کریس پرت) از ماموریتش در آینده سناریوی تقریبا قابل قبولی داره (هرچند بخشی که دخترش در مورد آینده دن و رها کردن خانواده اش بدون هیچ دلیل و منطقی میگه می تونست حذف بشه و اشکالی هم در روایت فیلم بوجود نیاد) ولی بعد از بازگشت دن، فیلم نامه شدیدا دچار افت میشه: پیدا کردن محل موجودات فضایی به اون شکل کمدی و بچه گانه، درخواست از دولت برای کمک که بدون دلیل و توجیه رد میشه و درنهایت ماموریت ۴-۵ نفره قهرمانانه برای نجات بشریت
کاملا درسته و با شما موافقم. گاف توی فیلم زیاده و واسه همین یه فیلم درجه دوم حساب میشه. موضوع جالبی داشت و میشد باهاش یه فیلم عالی ساخت اما نتیجه نهایی خوب نبوده و بعد از بازگشت به گذشته خیلی داستان آبکی میشه به خصوص بخش مبارزه با موجودات فضاییش و سکانس مبارزه پایانی