جولیا دوکورنو، فیملساز فرانسوی به تنها دومین کارگردان زنی تبدیل شد که جایزه نخل طلایی فستیوال کن ۲۰۲۱ را دریافت می کند، پس از آنکه بهترین جایزه این جشنواره به خاطر فیلم Titane به او داده شد. در یک لحظه شوکه کننده، اسپایک لی به عنوان رییس هیئت داوران جشنواره کن امسال، به اشتباه پیش از موعد مقرر اسم فیلم برنده را اعلام کرد. پیش از پایان این جشنواره هیجان برای اعلام تمامی برندگان به بالاترین حد خود رسیده بود. دوکورنو که پیش از این نیز با ساخت فیلم متفاوت Raw به شهرت رسیده بود، امسال با دومین فیلم خود به جشنواره کن بازگشت که اولین حضور او در بخش رقابت برای بهترین فیلم کن بود.
فیلم Titane داستان یک زن جوان را روایت می کند که از یک تصادف خودرویی در دوران کودکی جان سالم به در برده و در بزرگسالی رابطه ای عجیب را با خودروها دارد. اگر چه دیدگاها نسبت به فیلم دوکورنو بسیار متفاوت بود اما همکاران اسپایک لی در هیئت داوران، از جمله ماتی دیوپ، کلبر مندونچا فیلهو، جسیکا هاوزنر، مگی جیلنهال، ملانی لورن، طاهر رحیم و سونگ کانگ-هو و البته مایلین فارمر این فیلم را برای دریافت جایزه نخ طلایی مناسب دیدند. جایزه Grand Prix که دومین جایزه معتبر این فستیوال بود نیز در نهایت به صورت مشترک به اصغر فرهادی برای فیلم «قهرمان» و جوهو کوزومانن برای فیلم Compartment No.6 رسید. اصغر فرهادی که دو جایزه اسکار را در کارنامه دارد یک روایت اخلاقی پیچیده را در فیلم خود دارد که بر یک زندانی تمرکز دارد، زندانی که کار نیکش در یکی از معدود روزهای آزادیش یک سری اتفاقات خوب و بد را برای وی رقم می زند.
فیلم Compartment No.6 نیز به خاطر فضای عاشقانه و ملاقات اتفاقی دو معشوق در یک قطار لقب Before Sunrise سینمای فنلاند را دریافت کرده است. فیلم Memoria به کارگردانی آپیچاتپونگ ویراسثاکول کارگردان تایلندی و فیلم Ahed’s Knee از نداو لاپید از اسراییل نیز به طور مشترک جایزه بهترین فیلم از نگاه هیئت داوران را به خود اختصاص دادند. جایزه بهترین کارگردانی جشنواره کن نیز به لئوس کاراکس کارگردان فرانسوی برای فیلم Annette با بازی آدام درایور و ماریون کوتیارد رسید که روایت دو عاشق است که عشقشان سرانجام بدی دارد و موسیقی آن را گروه پاپ کالت Sparks تولید کرده است. جایزه بهترین سناریو نیز به ریوزوکه هاماگوچی برای فیلم Drive My Car رسید که اقتباسی از رمانی کوتاه نوشته هاروکی موراکامی است.
در بخش بهترین بازیگر مرد نیز جایزه به کیلب لاندری جونز برای فیلم Nitram رسید که روایت جاستین کورزل از قتل عام بندر آرتور استرالیا در سال ۱۹۹۶ است و جایزه بهترین بازیگر زن نیز به رناته رینسو برای فیلم The Worst Person in the World به کارگردانی خواکیم تریه رسید. جایزه دوربین طلایی برای اولین فیلم نیز به آنتونتا آلامات کوسیجانوویچ برای Murina رسید که یک درام خانوادگی پرتنش در ساحل آدریاتیک بود.
بعد از کنسل شدن فستیوال کن در سال ۲۰۲۰، این فستیوال با بازگرداندن فیلم های سینمایی به پرده بزرگ سینما به نحوی سینمای بین المللی را نجات داد. در ۱۲ ماه گذشته فستیوال هایی سینمایی بسیاری به شکل هیبریدی یا مجازی (غیر از فستیوال ونیز) برگزار شده اند اما در مورد فستیوال کن چنین اتفاقی نیفتاد. مقررات سختگیرانه مربوط به شیوع کرونا سفر را برای چهره های شناخته شده صنعت سینما و رسانه ها دشوار کرده بود و بسیاری مجبور بودند هر ۴۸ ساعت یک بار تست کرونا بدهند تا بتوانند به این فستیوال دسترسی داشته باشند. مهم ترین چهره ای که به دلیل تست مثبت کرونا این جشنواره را از دست داد، لیا سیدو بود که به دلیل ابتلا به کرونا ناچار شد از خانه این جشنواره را تماشا کند. اما تیلدا سوینتون جای او را پر کرد در حالی که گروهی متنوع از کارگردانان از اقصی نقاط جهان در این مراسم حضور داشتند.
در بخش مستند نیز باید به فیلم The Story of Film: A New Generation ساخته مارک کازنز اشاره کرد که در مراسم افتتاحیه به نمایش درآمده و نگاهی بود به یک دهه اخیر سینما. در این فیلم، کارگردان این سوال را مطرح می کند که چه فیلم هایی مرزهای این رسانه را جابجا کرده اند و چطور؟
در ادامه شما را با برخی از بهترین فیلم های جشنواره کن ۲۰۲۱ آشنا می کنیم.
۱- Petrov’s Flu
کیریل سربرنیکوف در فیلم Petrov’s Flu ما را به یک تور ۲۴ ساعته در روز قبل از کریسمس به یکاترینبرگ می برد که بیشتر شبیه شیرجه ای در یک نقاشی متعلق به روسیه پس از اتحاد جماهیر شوروی است. شخصیت اصلی این فیلم یک طراح کتاب های کمیک به نام پتروف است که تقلای او با آنفلوانزا مخاطبان فیلم را به شدت می ترساند. او تب دارد، تمام شهر تب دارد و ماجراهای واقعی و توهمی نیز با هم مصادف می شوند. از یک اتوبوس شلوغ تا اعدام در ملاء عام و سپس رفتن به پشت یک نعش کش سرقت شده، همراه با شخصیت اصلی در حال سفر در زیر پوست یک جامعه هستیم و با شخصیت های متفاوتی روبرو می شویم که هر یک سایه هایی از پوچ گرایی، رذالت و گروتسک بودن هستند.
۲- Neptune Frost
به کمک لین مانوئل میراندا و عذرا میلر شاهد یک موزیکال آینده نگرانه آفریقایی ساخت رواندا هستیم که تحلیلی بر شخصیت های بیناجنسیتی است. در فیلم سائول ویلیامز و آنیسیا اوزیمان اتفاقات بسیاری در مورد انقلاب های سایبرپانکی رخ می دهد. این فیلم به شدت جاه طلبانه بذر امید بین فرهنگی را می کارد و مرزهای این ژانر را جابجا می کند.
۳- Hit the Road
فیلم «جاده خاکی» پناه پناهی که با عنوان Hit the Road معرفی شده، در مورد یک خانواده شاد اما دچار مشکل شده در یک سفر جاده ای اس تکه یک نوجوان کاریزماتیک، یک برادر ترش رو و یک محموله خطرناک در صندوق عقب آن را تکمی ل می کند. پناه پناهی که دختر جعفر پناهی است، یک فضای چهار چرخ جذاب با چهار بازیگر فوق العاده را برای ساخت یک فیلم بسیار دیدنی به کار گرفته است.
ظاهرا بعد از گلدن گلوب و اسکار با اون برندگان فاجعه شون، کن هم اینقدر ذلیل شده که به همچین فیلم بی سر و تهی نخل طلا میده.