یک کمپانی فعال در عرصه تولید محصولات هوافضا به نام Bell Textron در فورت وورث، تگزاس یک نسخه مفهومی هلیکوپتر-جت را برای پرنده پرسرعت عمودپرواز (High-Speed Vertical Takeoff and Landing (HSVTOL)) جدید خود منتشر کرده است. این پرنده به خاطر اینکه شبیه یک هلیکوپتر بلند شده و فرود می آید مورد توجه قرار گرفته اما در هنگام پرواز شبیه یک هواپیمای بال ثابت عمل می کند. نسخه مفهوهی و برنامه های توسعه این پرنده نتیجه مطالعه نیروی هوایی در جستجوی خلق هواپیمایی هستند که بتواند جایگزین پرنده های عمودپرواز کنونی V-22 Osprey شود. تصاویر منتشر شده سه پرنده را در حالت پرواز نشان می دهد. سیستم پیشرانه هیبریدی که هم شامل پروانه و هم موتور جت توربینی است، نیروی لازم برای این پرنده را تولید می کنند.
این پرنده در حالتی از زمین بلند می شود که پروانه هایش به سمت بالا هستند و بدین ترتیب قدرت لیفت عمودی ایجاد می شود و به پرنده امکان می دهد که فرآید تیک آف معمول روی باند پرواز را لازم نداشته باشد. بعد از بلند شدن، پروانه ها ۹۰ درجه به سمت جلو خم شده و حرکت رو به جلو را موجب می شوند. در ادامه، سرعت این پرنده هیبریدی افزایش یافته و موتور توربوفن داخلی تولید انرژی را در دست می گیرد که سرعت رو به جلو را بیش از پیش افزایش می دهد. از آنجا به بعد چرخش پروانه ها متوقف می شود و به سمت عقب خم شده و برای کاهش اصطکاک کششی، با نازل موتور همسطح می شوند. تاریخچه این پرنده مفهومی به دهه ۱۹۶۰ و پرنده Bell 627 باز می گردد. کمپانی Bell می گوید که نمونه مفهومی HSVTOL از نقطه ضعف نیروی به سمت پایین تولید شده توسط پروانه ها هنگامی که رو به بالا هستند رنج می برد.
تمامی پرنده های عمود پرواز پروانه ای این مشکل را دارند به ویژه V-22 Osprey. اما طراحی هوشمندانه V-22 Osprey باعث می شود که عملکردی بهتری از هلیکوپترها و پرنده های کج روتور Osprey داشته باشد. به گفته کمپانی Bell، این پرنده می تواند به سرعت پرواز شبه جتی ۴۰۰ گره برسد که در مقایسه با سرعت ۱۵۰ گره UH-60 Blackhawk و ۲۷۰ گره V-22 بسیار قابل توجه است. این کمپانی می گوید که این پرنده مفهومی قابل درجه بندی است و این یعنی می تواند بیش از ۱۰۰,۰۰۰ پوند یا کمتر از ۴,۰۰۰ پوند وزن ناخالص داشته باشد. برای مثال وزن ۱۰۰,۰۰۰ پوند دو برابر وزن هلیکوپتر CH-47 Chinook است که می تواند ۱۳ تن یا ۵۵ سرباز را جابجا کند. این نسخه مفهومی سه پیکربندی متفاوت برای یک شکل اصلی مشترک پرنده را نشان می دهد. این پرنده در بالاترین قسمت خود در سمت چپ دارای یک کابین کامل و یک در کناری برای ورود به آن است.
همچنین این هلیکوپتر-جت عمود پرواز دارای طراحی خاصی با دو دم است اما باله های دم از هم جدا بوده و یک رمپ بار بین این دو قرار می گیرد. به نظر می رسد این طراحی به احتمال فراوان جایگزین V-22 Osprey شود. پرنده وسط نیز دارای دری در بخش بدنه اصلی و کلاس کابین دار است که نشان می دهد این پرنده دارای سرنشین خواهد بود. این نمونه همچنین دارای یک نوک شبیه کوسه است که معمولاً در پرنده های نظامی به کار گرفته می شود و این بدان معناست که ممکن است برای حمل سلاح های هوا به هوا یا هوا به زمین در فضای داخلی خود به کار گرفته شود. برج الکترو-اپتیکال این پرنده به دوربین های دید در روز و شب و احتمالاً یک نشانه گیر لیزری نیز مجهز است. این بخش از پرنده برای تعقیب و هدف قرار دادن اهداف زمینی مناسب است.
پرنده سمت راست نیز کوچکتر از دو نسخه قبلی است و نه در دارد و نه کابین خلبان که نشان می دهد یک پرنده بدون سرنشین با قابلیت کنترل از راه دور است. بخش سفید چهارگوش بالای بدنه اصلی احتمالاً یک فضای بار ماژولار و قابل جدا شدن است که می تواند انواع مختلفی از تجهیزات از جمله جمرها، سلاح های ضد زیردریایی و هر نوعی از محموله های مفید را حمل نماید.
بدون نظر