قاسم جعفری، کارگردان باسابقه ی سینما و تلویزیون، در نامه ای اعتراضی به رئیس صدا و سیما، از سانسور گسترده ی سریال اخیر خود «زندگی زیباست» و همچنین ۱۵ سال دوری اجباری از این رسانه به دلیل نپذیرفتن کارهای سفارشی گله کرد.
قاسم جعفری، کارگردان برخی از پربیننده ترین سریال های سال های نه چندان دور تلویزیون، همچون «مسافری از هند»، «خط قرمز» و «کمکم کن»، پس از سال ها دوری از قاب تلویزیون بالاخره با سریال جدیدی به نام «زندگی زیباست» به این رسانه بازگشته است. از آغاز پخش این مجموعه تلویزیونی از شبکه دو سیما اظهارات مختلف و بعضاً ضد و نقیضی از سوی عوامل کار درباره ی حذفیات این سریال مطرح شده است.
شهرزاد جعفری، دختر قاسم جعفری که در سریال «زندگی زیباست» نقش آفرینی کرده چندی قبل در مصاحبه ای گفت این سریال ۵۰ قسمت بود اما ۱۰ قسمت از آن حذف شده است. او همچنین گفت بازیگران سریال به خاطر حجم زیاد سانسورها شگفت زده شده اند و وقتی می فهمند چه صحنه‌هایی حذف شده از تعجب شاخ در می‌آورند.
اظهارات شهرزاد جعفری توسط نویسنده ی سریال، پریسا شمس هم تأیید شد و او نیز در مصاحبه ی جداگانه ای حیرت خود را از حذفیات این مجموعه ی تلویزیونی ابراز کرد.
با این حال، تهیه کننده ی سریال «زندگی زیباست»، حامد افضلی، ادعاهای مطرح شده درباره ی سانسور این سریال را رد کرد و گفت هیچ قسمتی از این مجموعه حذف نشده و هرآنچه تحویل شبکه دو داده‌ایم روی آنتن دیده می‌شود.
اما ماجرای سریال «زندگی زیباست» زمانی جالب تر می شود که بدانیم این سریال پس از دو سال توقیف در جدول پخش شبکه دو قرار گرفته است.
این سریال در سال ۹۸ ساخته شد اما دو سالی در توقیف بود. دلیل مشخصی برای توقیف این مجموعه تلویزیونی اعلام نشده و تاکنون هم موضوعی که جزء خط قرمزهای تلویزیون و مسائل ممنوعه باشد در آن دیده نشده است.
اما قاسم جعفری که در این مدت حاضر به مصاحبه درباره ی سانسورهای سریال جدیدش نشده بود، بالاخره سکوت خود را شکست و در نامه ای طولانی خطاب به رئیس صدا و سیما اعتراض خود را ابراز کرد.
گزیده ای از صحبت های قاسم جعفری در این نامه:
«من قاسم جعفری سازنده پرمخاطب ترین سریال‌های تلویزیون فقط به دلیل نپذیرفتن ساخت سریال‌های سفارشی، امنیتی و شعاری از سال ۱۳۸۵ تا امروز (یعنی ۱۵ سال) حق فعالیت در صداوسیما را نداشته‌ام.
بیش از ۶۰۰ دقیقه و یا به عبارتی ۱۵ قسمت از سریالم را سانسور کرده‌اید، عنوانش را از «عشق» به «زندگی زیباست» تغییر داده و هشت قسمت ابتدایی سریال که معرف هویت قهرمان‌های سریال بوده را بدون نمایش حتی یک سکانس حذف کرده‌اید، بدون اطلاع من به عنوان خالق اثر، سریال را تدوین و صداگذاری کرده و بر آن موسیقی گذاشته و بدون اعلام قبلی و به یک‌باره روانه آنتن کرده‌اید و کارمند تهیه‌کننده‌تان در تمام رسانه‌ها و سایت‌ها اعلام می‌کند سریال بدون سانسور در حال پخش است و وقتی دیگر هنرمندان سریال درباره سانسور می‌گویند، با قدرتی که در اختیار دارید قدیمی‌ترین خبرگزاری مملکت را وادار به حذف مصاحبه از روی سایت می‌کنید.
مردم دیگر چشمشان به رسانه میلی شما نیست و فرستنده‌هایشان رسانه غبارگرفته شما را نمی‌بیند، چون با هر نگاه، صدا و تصویری مخالفت می‌کنید، نخبه‌کشی مرامتان شده و چشم و گوش‌هایتان را بر حقیقتی که در جامعه رخ داده بسته‌اید. کجا هستند کارگردانانی که با آثارشان مخاطب را پای تلویزیون می‌نشاندند؟ کجاست عادلی که یک تنه بار همه ورزش رسانه را با برنامه‌اش به دوش می کشید؟ چرا مزدک میرزایی‌ها ناچار به ترک وطن می‌شوند؟ مرا متهم نکنید که معاندم و همه اینها را می‌گویم چون دنبال رفتنم، من در این خاک ریشه دارم، خون بسیاری از عزیزانم بر روی این خاک و برای دفاع از وطن ریخته شده، بهترین‌هایم در این سرزمین آرمیده‌اند … نه قصد مهاجرت دارم و نه پناهندگی ..
بد نیست بدانید از صفر تا صد تولید این سریال تحت بیشترین نظارت‌ها بوده و یک بار به مدت یک‌ماه فیلمبرداری توسط مدیر شبکه ۲ که در کارنامه‌اش ۴۲ سال مدیریت فرهنگی (به سن انقلاب اسلامی) دارد، تعطیل شد تا مجددا بررسی‌های کارشناسانه‌تری صورت بگیرد؛ مدیر محترمی که از سال ۱۳۵۸ تاکنون بر بسیاری از مسندهای فرهنگی کشور( شبکه های گوناگون سیما، رادیو، سازمان سینمایی، بنیادفارابی و….) تکیه زده؛ ولی سه سال تمام از پخش سریالی که به سفارش خودش ساختم جلوگیری کرد، در اولین مواجهه‌اش در زمان ساخت سریال فقط تاکید کرد، سریالی بسازم که پایه‌های میزش سست نشود!! چه کسی باید جواب حیف و میل بیت‌المالی را بدهد که هزینه ساخت ۱۵ قسمت به نمایش درنیامده سریال من شد؟
در شبکه همین مدیر خستگی‌ناپذیر از ادامه حضور و نوشتن خانم جمیله دارالشفایی یکی از نویسندگان سریال که بخش زیادی از سریال و شخصیت‌ها را نوشتند جلوگیری وحتی پس از سه سال، آوردن نامش در تیتراژ و اخبار سریال ممنوع شد. نویسنده دیگر سریال ترجیح داد با وجود نگارش کامل ۲۰ قسمت سریال، اسمش درسریال نباشد تا بعدها حضورش دراین سریال مانع ادامه فعالیت‌هایش درصداوسیما نباشد، از شدت سانسور قرار شد تا حتی من به‌عنوان خالق اثر اسمم در تیتراژ سریال نیاید ولی همین مدیران شما شرط کردند درصورتی می‌توانی خودت بالای سر جنازه سریالت زاری کنی و سانسورهایش را انجام دهی که نامت در تیتراژ بماند، شاید به تصور خودشان برای لطمه به اعتبار گذشته‌ام در سریال‌سازی!
آقای علی عسکری … من یک فیلمسازم نه برانداز، کجا کار کنم وحرفم را بزنم؟ کجا از درد و غم مردم سرزمینم، از عشق و از دغدغه‌های جوانان وطنم بگویم؟ دیگر سریال‌سازها را با همین رفتار و سانسورها به جایی رساندید که از تلویزیون فرارکنند و به شبکه خانگی پناه ببرند. حالا که صداوسیمایتان آنجا را هم دست گرفته و سانسور را حاکم کرده، تکلیف چیست؟
امثال من فریاد مردمی خواهیم بود که شما صدایشان را در رسانه‌تان خفه کردید و فردایی که خیلی دور نیست، آیندگان درمورد شما که مدیر بزرگترین رسانه این مرز و بوم بودید نظرخواهند داد، کاش قبل ازرفتن کمی به خودتان بیایید و تغییری ایجاد کنید، هرچند اندک اما در فردای جامعه تاثیرش را خواهید دید. فردایی که خیلی دیر نیست، در غیر آن دیگر مردم این سرزمین، رسانه شما را نخواهند دید. شما با تفکر خودتان مظلوم ظلم خویش هستید و با این رفتار و منش به زودی کرکره تلویزیون را باید پایین بکشید. چه دوست داشته باشید و بخواهید و یا نخواهید و دوست نداشته باشید.»
بدون نظر