سلب مسئولیت: روزیاتو صرفا نمایشدهنده این متن تبلیغاتی است و تحریریه مسئولیتی درباره محتوای آن ندارد.
الیزابت و مری، دوقلوهای سیامی که در جولای سال گذشته در کامرون متولد شدند، این دوقلوها از ناحیه باسن به هم چسبیده بودند. آنها نهتنها از نظر فیزیکی، بلکه از نظر سیستمی نیز از بسیاری از نقاط به هم وابسته بودند.
این دو نوزاد از طناب نخاعی گرفته تا برخی از نقاط مانند ستون فقرات، دستگاه ادراری، دستگاه گوارش، از دستگاه دفع و تناسلی تا سیستم عصبی و عروقی… به یکدیگر وابسته بودند.
پس از بررسی های تخصصی، دوقلوهای به هم چسبیده از کامرون به بیمارستان آجی بادم آلتونی زاده انتقال داده شدند. آنها وقتی ۹ ماهه بودند ارتشی از پزشکان و متخصصان از بسیاری از شاخهها، در پایان ۷ ماه جراحی و درمانهای مختلف و پروسه های طولانی و در نهایت بعد از ۲۷ ساعت جراحی با موفقیت از هم جدا شدند. آنها اکنون در ۱۶ ماهگی با آسایش و خوشحالی از بدست آوردن دوباره بدن خود از بیمارستان مرخص شده اند.
کارولین و ریچارد آکوی ساکن کامرون، ۳ سال بود که ازدواج کرده بودند و مشتاقانه منتظر بودند تا نوزادان دوقلو خود را در آغوش بگیرند. کارولین آکوی، ۲۶ ساله، در تمام دوران بارداری خود معاینات منظم داشت و همه چیز خوب به نظر می رسید. هنگامی که برگ های تقویم ۶ جولای ۲۰۲۰ را نشان داد، نوزادان دوقلو با سزارین به موقع چشم به جهان گشودند. اما با یک شگفتی بزرگ و غیر منتظره! دوقلوها در حالی به دنیا آمدند که از ناحیه باسن به هم چسبیده بود!.. وقتی مادر به هوش آمد، پرستاران دوقلوهای سیامی را با تردید به دامان او دادند. سوال های مادر جوابی پیدا نمی کرد، انگار حرف ها تمام شده بود. با این حال، مادر و پدر جوان، شکرگزاری از زنده بودن هر دو نوزادشان، با متانت تمام با این وضعیت روبرو شدند.
حتی شیردادن به دلیل چسبیده بودن این نوزادان کاری بسیار مشکل بود. پدر ۲۸ ساله ریچارد آکوی می گوید: «ما از این واقعیت که فرزندان ما نمیتوانستند آزادانه حرکت کنند بسیار ناراحت بودیم. ما هم متاسف بودیم که دختر بچه هایمان وقتی گرسنه بودند و گریه می کردند همسرم مجبور بود به نوبت و یکی یکی به آنها شیر دهد اما این نوزادان هدیهای برای ما بودند و ما خودمان را وقف آنها کردیم تا به بهترین شکل ممکن از آنها مراقبت کنیم. کارولین آکوی نیز میگوید : ما هرگز امید خود را از دست ندادیم و ایمان داشتیم که هر دوی آنها میتوانند در سلامت کامل از یکدیگر جدا شوند و این رویا با تلاش و موفقیت فوق العاده پزشکان ترکیه به واقعیت تبدیل شده است.
جراحیهای بزرگ برای نوزادان!
هیچ امکانات پزشکی و فنی در کامرون برای جدا کردن نوزادان وجود نداشت. در حالی که زوج آکوی با مشکلات دوقلوهای به هم چسبیده خود دست و پنجه نرم می کردند، پدر ریچارد آکوی نیز در طول همه گیری کووید-۱۹ که عمیقاً کامرون و همچنین کل جهان را تحت تأثیر قرار داد، کار خود را ازدست داده بود.
با این حال، نور امید غیر منتظره ظاهر شد. ریاست جمهوری کامرون هزینه درمان دوقلوهای به هم چسبیده را بر عهده گرفت و با پزشکان بیمارستان آجی بادم تماس گرفته شد. همچنین همه برنامه ها انجام شد و در ۳۰ مارچ ۲۰۲۱، دوقلوهای کوچک سیامی به بیمارستان آجی بادم آلتونی زاده آورده شدند و روند جراحی اصلی آغاز شد.
همبستگی برای درمان!
تیم ویژه کودکان در بیمارستان آجی بادم همواره با یکدیگر در تلاش هستند تار مراجعین و بیماران احساس خوشی را در پایان درمان تجربه کنند. این تیم با تجربه متشکل از متخصصین بیهوشی، تیم مراقبتهای ویژه کودکان، رادیوژیست، فیزیتراپ و جراح قلب و عروق است. در جداسازی دوقلوهای به هم چسبیده این تیم نقش موثری را ایفا نمودند که در زیر به آن ها اشاره شده است.
- پروفسور بوراک تاندر متخصص جراحی مغز و اعصاب کودکان (متخصص جراحی کودکان از بیمارستان آجی بادم آلتونی زاده)
- پروفسور ممت اوزک متخصص جراحی پلاستیک و ترمیمی زیبایی
- پروفسور دکتر هاکان آغیر متخصص بیهوشی
- پروفسور دکتر آگوپ چیتاک متخصص مراقبت های ویژه کودکان
دوقلوهای به هم چسبیده کامرونی با کمک این تیم بعد از طی ۷ ماه طول درمان با سلامتی کامل از یکدیگر جدا شدند.
جزئیات جراحی با ساخت مدل های سه بعدی!
هدف این بود که هر دو دوقلوی به هم چسبیده به زندگی خود ادامه دهند. به منظور بازگرداندن هر دوی آنها به بدن خود و به حداقل رساندن خطر، مدلهای سه بعدی از دوقلوها قبل از عمل، به لطف معاینات رادیولوژی و آنژیوگرافی تهیه شد.
هر دو نوزاد به صورت جداگانه و مشکلات خاصی که داشتند از نظر آناتومی بدن به صورت سه بعدی مدل شدند. این طراحی سه بعدی توسط مرکز طراحی زیستی دانشگاه آجی بادم مدل سازی شد. این طراحی توسط Erdi Dirilen و Kutalp Kurt انجام شد که توسط پزشکان متخصص، در جراحی مورد استفاده قرار گرفت.
نوزادان پس از ۲۷ ساعت جراحی به بدنهای خود دست یافتند!
هنگامی که برگ های تقویم ۱۲ آگوست ۲۰۲۱ را نشان داد، روز بزرگ و حیاتی برای دوقلوهای کوچک فرا رسید. آن ها را روی تخت جراحی قرار دادند تا بدن چسبیده آنان را از یکدیگر جدا کنند. این عمل جراحی که از ساعت ۸ صبح آغاز شد، ۲۷ ساعت به طول انجامید.
پس از عمل حساس اما موفقیت آمیز، در ۱۳ آگوست ۲۰۲۱، الیزابت و مری برای اولین بار به طور جداگانه در بخش مراقبت های ویژه بستری شدند و تحت درمان قرار گرفتند. آن ها وقتی از خواب بیدار شدند، دنیای جدیدی برایشان آغاز شده بود! آنها با بدن های به هم چسبیده وارد یک سالگی شده بودند، اما در ۱۳ ماهگی دوباره متولد شدند!
تا آن روز، آن ها هرگز چهره یکدیگر را ندیده بودند، زیرا همیشه پشت سر هم بودند. در ابتدا جدا شدن بدنشان از یکدیگر را تجربه کردند، اما روز به روز شروع به تجربه راحتی در پیوند دوباره با بدن خود کردند. اگرچه نمی توانستند آن را با زبان خود بیان کنند، اما شادی خود را بیشتر از چشمان درخشان و زبان بدن خود منعکس می کردند.
برقراری ارتباط بعد از جدایی
پدر و مادر این دوقلوها این نکته را بیان کردند که، چقدر از دیدن خوشحالی فرزندان خود احساس رضایت دارند و بیمارستان آجی بادم آلتونی زاده محیطی آرام را در روند درمان نوزادان فراهم نموده است. آن ها گفتند که: با دیدن آنها در اتاق های جداگانه، در تخت های خودشان، آزادانه حرکت می کردند، گویی دنیا مال ما شد. از آنجایی که الیزابت و مری تا آن زمان به مدت ۱۳ ماه به صورت به هم چسبیده با هم زندگی کرده بودند، مدام با دستان یکدیگر را لمس می کردند، دنبال هم می گشتند و گریه می کردند. پس از مراقبت های ویژه، الیزابت تا صبح که برای اولین بار مری را ملاقات کرد، دستش را از روی مری برنداشت. همه، از پزشکان تا پرستاران، از مدیریت گرفته تا پرسنل، ما را از اعتماد به نفس، صمیمیت و روحیه کاریشان بسیار خوشحال کردند. ما از همه آنها سپاسگزاریم. هیچ کلمه ای برای توصیف شادی ما وجود ندارد. همه در کشور ما با هیجان منتظر ما هستند و بازگشت با چنین پایان خوش و شروعی جدید و سالم بسیار خوشحال کننده است.
تیم درمان چه کردند؟ چه احساسی داشتند؟
پشت تحقق موفقیت آمیز این “بهترین فراق”؛ از جراحی مغز و اعصاب اطفال تا جراحی پلاستیک، از جراحی کودکان تا رادیولوژی، از اورولوژی تا بیهوشی، از جراحی قلب و عروق تا تیم مراقبت های ویژه، بسیاری از پزشکان از شاخه های مختلف و ارتش عظیمی از متخصصان سلامت با دقت و سختکوشی کار می کنند.
متخصص جراحی مغز و اعصاب کودکان پروفسور ممت اوزک گفت: به عنوان یک تیم جراح مغز و اعصاب، ابتدا جراحی جدایی را آغاز کردیم. از آنجایی که نخاع، کیسه های نخاعی، غشای نخاعی و استخوان دنبالچه به هم چسبیده بودند ابتدا آنها را جدا کرده و اقدامات جراحی مربوط به حیطه خود را تکمیل کردیم. حتی قرار گرفتن بیمار روی میز عمل نیز جزییات خاص خود را دارد. اینجا دو کودک به هم چسبیده وجود دارند که حصول موقعیت ایده آل برای یکی، امکان بهبود دیگری را بسیار سخت میکند! به دلیل چسبندگی این کودکان، ما مجبور شدیم برای اولین بار در زندگی خود عمل جراحی را در حالت خوابیده به پهلو انجام دهیم. زیرا نمی توانید دوقلوهای به هم چسبیده را همانطور که می خواهید روی میز عمل قرار دهید. حتی این یک تفاوت بسیار بزرگ و ویژگی خاصی بود که جراحی را بسیار دشوار می کرد. بسیار خوشحالیم که عمل جراحی با موفقیت انجام شد. تلاش تیم فیزیوتراپی کودکان را نباید نادیده گرفت. این تیم ۳ بار در روز می آمدند و این کودکان را از نظر حرکت و راه رفتن فیزیوتراپی میکردند. دکتر بوراک تاندر همچنین گفت: این دوقلوها دارای نخاع، مجاری ادراری، روده و برخی از عروق مشترک بودند. رکتوم به صورت یک مقعد باز می شد. مجموعه عضلانی ساخت مدفوع نیز تنها یکی بود که یکی از چالش برانگیزترین موارد جراحی به شمار میآمد. کولوستومی برای نصف کردن آن انجام شد. یکی از دوقلوها واژن نداشت، و واژن دیگری دارای مشکل بود. در جراحی فضایی برای ایجاد واژن در آینده باز شد. هر دو رحم نداشتند یا رشد نکرده بودند. دستگاه گوارش و دفع، دستگاه تناسلی، سیستم عروقی و عصبی به صورت مشترک بود. برای اینکه فرآیند جداسازی کامل باشد، کل تیم مدل سه بعدی را که آماده کرده بودیم بررسی کردند و مراحل جراحی جداسازی را مشخص کردند. لحظه ای که آنها برای اولین بار یکدیگر را دیدند، لحظه بسیار احساسی برای تیم بود.
متخصص جراحی زیبایی، پلاستیک و ترمیمی پروفسور هاکان آغیر گفت: «ما قبل از عمل جراحی جداسازی پوست و بافتهای عضلانی زیر پوست را انجام دادیم تا دوقلوهای به هم چسبیده را جدا کنیم. برای به دست آوردن بافت کافی در مرحله اول جراحی جداسازی، عملیات گشادکننده بافت و قرار دادن آن در اطراف محل جداسازی دوقلوهای به هم چسبیده را انجام دادیم. این مرحله مقدماتی و مرحله اول بود. در مرحله دوم وظیفه بستن محل جراحی مغز و اعصاب و جراحی اطفال را در حین عمل بر عهده گرفتیم. به عنوان یک تیم، می توانیم بر مشکلات بهبود زخم پس از عمل غلبه کنیم. ما از بالاترین سطح تیمهای مراقبتهای ویژه، تیمهای بیماریهای عفونی و مراقبتهای پرستاری برخورداریم .»
متخصص بیهوشی دکتر سرپیل اوستالار اوزگن گفت: “وظیفه ما به عنوان تیم بیهوشی این بود که نوزادان را بخوابانیم و آنها را به امن ترین و راحت ترین روش برای کار جراحان در طول عمل در حالت بیهوشی نگه داریم . ما عملیات را با تهیه تمام تجهیزات در دو رنگ مختلف برای دو نوزاد و کدگذاری آنها با رنگ ها برای عدم ایجاد سردرگمی آغاز کردیم. ما به الیزابتی ها و مری ها تقسیم شدیم. ۲۷ ساعت در واقع مانند یک ساعت برای ما گذشت. زیرا همه بسیار حرفه ای و با استفاده از تمام امکانات تکنولوژیک کار می کردند و روی کار خود متمرکز بودند. بچه ها الان خیلی خوب هستند، به سرعت رشد می کنند. از اینکه در این تیم جراحی حضور داشتم بسیار خوشحال هستم. دیدن این کودکان در سلامت کامل بعد از و عمل خوشحالی ، رقص و آواز محلی اطرافیان بسیار خوشحال کننده بود.»
متخصص مراقبت های ویژه کودکان پروفسور آگوپ چیتاک فرآیند مراقبت های ویژه را اینگونه خلاصه کرد: فرایند جداسازی دوقلوها با جراحی، فرآیندی طولانی، پیچیده و دشوار بود. این نوع جراحی؛ مراقبت های بعد از عمل، پیگیری و درمان در بخش مراقبت های ویژه اطفال نیازمند تمام این فرآیند بود. با توجه به مشکلات احتمالی از قبل، بر اساس نیازهای احتمالی اتاق، تخت، پرستار، دارو، فرآوردههای خونی و تجهیزات آمادگی لازم را داشتیم. تمام علائم حیاتی دوقلوهای جدا شده پس از انتقال به تختهای خود در بخش مراقبتهای ویژه پس از عمل پیگیری شد. جراحی طولانی مدت می تواند خطر عفونت داشته باشد. عفونت ها را هم خیلی جدی پیگیری کردیم. ما در ارتباط مستمر با تیم جراحی بودیم. وقتی علائم حیاتی آنها مشکلی را نشان نداد، بیدار شدند و از دستگاه تنفس مصنوعی جدا شدند. دوقلوهای ما که چند روز دیگر در بخش مراقبتهای ویژه اطفال پیگیری شدند، بهعنوان دو نوزاد سالم از روی تختهای خود در بخش مراقبتهای ویژه به اتاق های بستری منتقل شدند.
بدون نظر