اسقف اعظم دزموند توتو (Desmond Tutu) فعال اجتماعی شناخته شده ی ضد آپارتاید در سن ۹۰ سالگی درگذشت. مرگ این برنده ی جایزه صلح نوبل و مبارز کهنه کار اهل آفریقای جنوبی علیه حکومت اقلیت در کشورش، روز یکشنبه اتفاق افتاده و توسط رییس جمهور آفریقای جنوبی تایید شده است. سیریل رامافوسا در بیانیه ای نوشت:«مرگ اسقف اعظم بازنشسته دزموند توتو فصل دیگری از داغ خداحافظی ملت ما با نسلی از شهروندان آفریقای جنوبی است که یک آفریقای جنوبی آزاد را به ما هدیه کردند». دزموند توتو که اسقف اعظم سابق کیپ تاون بود، در سال ۱۹۸۴ به خاطر فعالیت هایش در زمینه آشتی دادن قبایل دشمن در دوران آپارتاید، برنده جایزه صلح نوبل شده بود.
دزموند توتو در کنار نلسون ماندلا، شناخته شده ترین شخصیت های مخالف آپارتاید در کشورشان بودند. مرگ دزموند توتو تنها چند هفته پس از آن رخ می دهد که اف دبلیو دی کلرک، آخرین رییس جمهور آفریقای جنوبی در دوران آپارتاید، در سن ۸۵ سالگی درگذشت. در دهه ی ۱۹۸۰، وقتی حزب حاکم به دستگیری و زندانی کردن مخالفان آپارتاید مشغول بود، توتو دو بار پاسپورت خود را از دست داده و بعد از یک راهپیمایی بزرگ دستگیر شد. در تمام طول زندگی اش، توتو یک مبارز خستگی ناپذیر برای حقوق بشر بود و به فعالیت های خود بعد از اولین انتخابات دموکراتیک در آفریقای جنوبی پس از سال ۱۹۹۴ نیز ادامه داد.
اسقف اعظم دزموند توتو علاوه بر آپارتاید، برای مبارزه با ایدز، سل، فقر، نژادپرستی، بیگانه هراسی و تبعیض جنسیتی تلاش می کرد. رابطه ی او با ماندلا بسیار عمیق بود و بدنبال آزادی ماندلا از زندان در فوریه ۱۹۹۰، او را در میدان گرند پرید شهر کیپ تاون به جمعیت حاضر معرفی کرد. ماندلا اولین شب آزادی اش را در خانه ی توتو خوابید. چهار سال بعد، توتو در مراسم ادای سوگند ماندلا به عنوان اولین رییس جمهور دموکراتیک آفریقای جنوبی حضور داشت. او رأی دادن در انتخابات سال ۱۹۹۴ را «شبیه عاشق شدن» توصیف کرد، تشبیهی که هم شوخ طبعی توتو و هم احساسات عمیقش بعد از دهه ها مبارزه با آپارتاید را نشان می داد.
این روحانی صریح اللهجه و برجسته، هم از نظر سفیدپوستان و هم سیاهپوستان، وجدان بیدار کشور به شمار می آمد، کسی که نقش مهمی در آشتی دادن جبهه ها و گروه های مختلف سیاسی، فرهنگی و نژادی آفریقای جنوبی داشت. اسقف اعظم دزموند توتو تنها ۱۶۸ سانتیمتر قد داشت اما لبخندش خیلی زود انسان را جذب می کرد و یک انسان بسیار عاطفی بود.
بدون نظر