شباهت جالب هادی محقق ، کارگردان برنده ی جشنواره فیلم فجر به مرحوم حسین پناهی مورد توجه قرار گرفته است.
متفاوت ترین سخنرانی بعد از جایزه در اختتامیه ی جشنواره فیلم فجر متعلق به هادی محقق برنده ی دیپلم افتخار بهترین کارگردانی برای فیلم خود به نام «دِرب» بود. محقق در ابتدای صحبتش شعر کوتاهی از مرحوم حسین پناهی، بازیگر و شاعر مشهور خواند: ««دم به کله می کوبد و شقیقه اش دو شقه می شود، بی آنکه بداند، حلقه ی آتش را خواب دیده است»
محقق در ادامه ی صحبت هایش یادی از حسین پناهی کرد: «نمی دانم الان حسین پناهی کجا است. نمی دانم الان در کپرهای دژکوه است یا دارد “سایه خیال” آقای جوزانی بزرگ را با عزت الله انتظامی مرور می کند، یا دارد با ماه کنیزو، مادرش قصه های هزار ساله را از بر می کند، یا با حاج علی پناه، پدرش دارد می رود به کوه.»
محقق یادآوری کرد پناهی هم یک بار از جشنواره فیلم فجر یک دیپلم افتخار دریافت کرده بود، جایزه ای که برای بازی اش در فیلم «سایه خیال» به نویسندگی مسعود جعفری جوزانی، یکی از اعضای هیأت داوران جشنواره ی امسال به او تعلق گرفت.
محقق در اینباره گفت: «نمی دانم همه چیز شبیه هم است بدون آنکه متوجه شویم. بعضی وقت ها می گویم نکند ما خواب کسی باشیم که سال ها پیش در زیر درخت بلوطی به خواب رفته باشد.»
اما فقط متفاوت بودن این سخنرانی جالب توجه نبود. محقق که همچون مرحوم پناهی متولد استان کهگیلویه و بویر احمد است، شباهت ظاهر و صحبتش کردنش به حسین پناهی هم توجه مخاطبان را به خود جلب کرد.
فیلم سینمایی «درب» به نویسندگی و کارگردانی هادی محقق و تهیه کنندگی برادر کوچک ترش، رضا محقق، روایتگر داستان یک مأمور اداره برق است که تلاش می کند تا برق خانه ای تک و دور افتاده را وصل کند.
«دِرب» داستان دو برادر معلول است؛ یکی از آن ها به هیچ وجه قادر به حرکت نیست ولی برادر دیگر تنها از ناحیه پا به پایین فلج مادرزادی است و او نان آور خانواده محسوب می شود. روزی برق خانه آن ها می‌رود و بعد از مدتی کارمند اداره برق که برای مشکل آن ها به خانه شان مراجعه می کند، وضعیت شان را می بیند و از لحاظ اخلاقی و وجدانی به هم می ریزد. در این میان موتور تُشَکِ برقی برادر معلول از کار می افتد و مأمور درصدد راه اندازی دوباره ی آن است که اتفاقاتی رخ می دهد.
اتفاقات فیلم در یک مکان جغرافیایی مشخص به نام «دِرب» که به معنای کشمکش میان مرگ و زندگی است، می افتد. این مکان یکی از روستاهای توابع شهرستان دهدشت در کهگیلویه و بویراحمد است.
نقش اول این فیلم را هادی محقق ایفا کرده و باقی نقش آفرینان نابازیگر هستند.
این فیلم در سال ۱۴۰۰ در روستاهای استان کهگیلویه و بویراحمد ساخته شد.
هادی محقق کیست؟
سید هادی محقق متولد سال ۱۳۵۷ در دهدشت از شهرهای استان کهگیلویه و بویراحمد، کارگردان و فیلمنامه نویس است.
او فارغ التحصیل رشته مکانیک خودرو است.
محقق فعالیت هنری خود را به عنوان بازیگر و کارگردان تئاتر و سپس به عنوان بازیگر، طراح و دستیار کارگردان تلویزیون آغاز کرد. او سپس شروع به ساخت فیلم هایی برای تلویزیون کرد.
در سال ۹۱ اولین فیلم بلند خود به نام «او خوب سنگ می زند» را با بازی ساعد سهیلی ساخت که در سال ۹۲ برنده ی جایزه بهترین فیلم بخش بین الملل و بهترین دستاورد هنری از جشنواره فیلم فجر شد.
«ممیرو» و «ایرو» از دیگر ساخته های هادی محقق هستند که در دوره های پیشین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمدند.
زندگینامه حسین پناهی
حسین پناهی در سال ۱۳۳۵ در روستای دژکوه از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد به دنیا آمد.
در سال ۵۱ به خواست پدرش برای تحصیل در مدرسه حوزه علمیه آیت الله گلپایگانی به قم رفت. بعد از پایان تحصیلات به محل زندگی خود بازگشت و چند ماهی در کسوت روحانیت به مردم خدمت کرد تا اینکه اتفاقی مسیر زندگی او را تغییر داد.
یک روز زنی با پرسشی درباره ی نجس شدن روغن محلی حاصل تلاش چند ماهه اش توسط فضله موش به او مراجعه کرد. پناهی می دانست کل روغن نجس شده ولی از آنجایی که حاصل چند ماه تلاش زن روستایی، خرج سه چهار ماه خانواده اش را باید تامین می کرد، به او گفت همان فضله و مقداری از اطراف آن را درآورد و دور بریزید و باقی روغن مشکلی ندارد. بعد از این اتفاق بود که پناهی علیرغم فشارهای اطرافیان، دیگر نتوانست تحمل کند که در کسوت روحانیت بماند و در سال ۵۴ لباس روحانیت را کنار گذاشت. این اقدام پناهی به طرد چند ساله ی او از سوی خانواده اش منجر شد.
پس از انقلاب مدتی در بخش فرهنگی سپاه پاسداران اهواز در کنار افرادی چون صادق آهنگران مشغول کار شد.
بعد از مهاجرت به تهران فعالیت هنری خود را در زمینه ی تئاتر آغاز کرد.
اولین تجربه ی بازیگری او در سال ۶۰ با حضور در یک مجموعه تلویزیونی به نام «نهضت سوادآموزی» رقم خورد. او در سال ۶۵ با بازی در فیلم «گذرگاه» به کارگردانی شهریار بحرانی وارد سینما شد.
پناهی در کنار بازیگری، به کار نویسندگی و کارگردانی تئاتر و تلویزیون هم مشغول بود.
او طی سال های فعالیت خود در عرصه ی نمایش در فیلم ها و سریال های زیادی بازی کرد که از معروف ترین آن ها می توان به فیلم سینمایی روز واقعه و سریال های تلویزیونی محله برو بیا، محله بهداشت، رعنا، روزی روزگاری، آژانس دوستی، امام علی، یحیی و گلابتون، همسایه ها و روزگار قریب اشاره کرد.
حسین پناهی در سریال آژانس دوستی
حسین پناهی گرچه در میان مردم به عنوان بازیگر شناخته می شود اما بیشتر شاعر بود. اشعار او عمدتاً به سبک شعر سپید هستند. نخستین مجموعه شعر او با نام من و نازی در سال ۷۶ منتشر شد که تاکنون بیش از ۱۶ بار تجدید چاپ و به ۶ زبان زنده ی دنیا ترجمه شده است. پناهی چند آلبوم دکلمه با صدای خود از شعرهایش هم منتشر کرد.
حسین پناهی در سال ۵۶ با همسرش شوکت ازدواج کرد. ثمره ی این ازدواج دو دختر بنام های لیلا متولد ۱۳۵۷ و آنا متولد ۱۳۵۹ و یک پسر بنام سینا متولد ۱۳۶۳ است.
پناهی در نهایت در مرداد سال ۸۳ در سن ۴۸ سالگی درگذشت. او که در اواخر عمر خود تنها زندگی می کرد، پیکر بی جان او چند روز پس از مرگ در خانه اش پیدا شد. پزشکی قانونی علت مرگ وی را ایست قلبی اعلام کرد. پیکر او با وصیت خودش در کنار قبر مادرش در محل زادگاه خود در روستای دژکوه به خاک سپرده شد.
حسین پناهی یک آدم بود و یه استعدادی حالا داشت. استعدادشم خیییلی ناب نبود. تقلید از اون چه ارزشی داره؟ چی رو میخواد ثابت کنه؟ تو سعی کن خودت باشی یک خودِ متفاوت و جالب.
تقلید کردن یک شخص از دیگری چه آسیبی به شما می رساند، یاد بگیریم به عقیده و نظر دیگران مادامی که به ما آسیبی نمی رساند و مزاحمتی ایجاد نمی کند، به ما ربطی ندارد.
حسین پناهی یک آدم بود و یه استعدادی حالا داشت. استعدادشم خیییلی ناب نبود. تقلید از اون چه ارزشی داره؟ چی رو میخواد ثابت کنه؟ تو سعی کن خودت باشی یک خودِ متفاوت و جالب.
تقلید کردن یک شخص از دیگری چه آسیبی به شما می رساند، یاد بگیریم به عقیده و نظر دیگران مادامی که به ما آسیبی نمی رساند و مزاحمتی ایجاد نمی کند، به ما ربطی ندارد.