یک قطار زرهی که روزگاری ابزار جنگی نامربوط و نامناسبی برای میدان های جنگ امروزی به شمار می رفت، در اوکراین دیده شده است. قطار جنگی روسیه که دارای زرهی فولادی است و به توپ های ضدهوایی مسلح شده است، با هدفی ظاهراً بشردوستانه وارد اوکراین شده است. استفاده از قطارهای زرهی به بیش از یکصد سال پیش باز می گردد، زمانی که در جنگ بوئر در آفریقا به کار گرفته شد. قطار زرهی ولادیمیر پوتین اولین بار در هفتم فوریه در شهر میلیتوپول رویت شد که اکنون در کنترل نیروهای روسی قرار دارد. بر اساس گزارش رسانه های روسی، این قطار برای تخلیه شهروندان خارجی به اوکراین فرستاده شده است که البته بسیاری در مورد آن تردید دارند.
روسیه چهار قطار زرهی دارد: بایکال (Baikal)، آمور (Amur)، تِرِک (Terek) و دون (Don). این کشور پس از به پایان رسیدن جنگ دوم چچن در اوایل دهه ۲۰۰۰ قطارهای زرهی خود را بازنشسته کرد اما در سال ۲۰۱۵ بود که بار دیگر آن ها را به خدمت فرا خواند. بر اساس گزارش های تایید نشده، دو قطار بایکال و آمور در روزهای اخیر در مناطق اشغالی اوکراین دیده شده اند. هر یک از این قطارهای زرهی به دو توپ ضد هوایی ZU-23-2 مسلح هستند. توپ ضد هوایی ZU-23-2 یک سلاح ضد هوایی دو لوله ای ۲۳ میلیمتری است که با دست هدایت می شود و با یک هدفگیر روزنه ای بسیار قدیمی هدفگیری کرده و فاقد ویژگی های مدرنی مانند دوربین دید در شب، استابلایزر، و مسافت یاب لیزری است. این توپ ها معمولاً برای محافظت از قطار در برابر حملات هوایی و البته شبیخون های زمینی به کار می روند. علاوه بر این توپ ها، قطارهای زرهی کرملین معمولاً تعدادی تانک و خودروهای زرهی مخصوص نیروهای پیاده نیز روی واگن های مسطح خود دارند.
از این تجهیزات مورد استفاده برای تولید نیروی آتش بیشتر می توان به یک تانک های تی-۶۲ و یک خودرو زرهی BMP-2 اشاره کرد. تانک T-62 با توجه به استانداردهای امروزی تانکی از رده خارج شده به حساب آمده اما دارای توپ اصلی ۱۱۵ میلیمتری و چند مسلسل است که همگی در یک بسته زرهی سنگین قرار دارند. خودرو زرهی BMP-2 هم دارای یک توپ خودکار ۳۰ میلیمتری و موشک های ضد تانک هدایت شونده Konkurs است. قطارهای زرهی روسیه به شدت محافظت شده و زره دار بوده و صفحات فولادی روی واگن های آن تعبیه شده، اگر چه مشخص نیست که قطر این زره ها چقدر است. انتظار می رود که این زره آنقدر قطور باشد که آتش سلاح های سبک و شاید حتی مسلسل های سنگین ۱۲.۷ میلیمتری را نیز تاب بیاورد. سیستم جمینگ الکترونیکی برای جلوگیری از انفجار بمب های کنترل از راه دور کارگذاری شده روی ریل نیز یکی دیگر از قابلیت های دفاعی قطارهای زرهی روسیه است.
کنترل این قطارها در دست نیروهای راه آهن وزارت دفاع روسیه است که برای اولین بار در سال ۱۸۵۱و برای ساخت و مدیریت خطوط راه آهن در این کشور راه اندازی شد. با طول بیش از ۵,۶۰۰ مایل، روسیه به شدت به قطارها برای حمل و نقل مسافران و کالاهای نظامی وابسته است. روسیه از قطارهای زرهی در دوران جنگ داخلی، جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم نیز استفاده کرده است. اما قطارهای زرهی همیشه یک نقطه ضعف داشته اند: اگر خط راه آهن از کار انداخته شود، این قطارها توان پیشروی نخواهند داشت.
بدین ترتیب این احتمال وجود دارد که چریک های اوکراینی و پهپادهای مسلح با سلاح های نقطه زن، مانند پهپادهای TB-2 Bayraktar، بتوانند خطوط راه آهن را برای جلوگیری از حرکت این قطارهای زرهی که نقش مهمی در تامین تسلیحات و مایحتاج نیروهای روسی حاضر در اوکراین دارند، مورد هدف قرار دهند. در این صورت، قطارهای زرهی روسیه نیز به سرنوشت دیگر بخش های نیروهای نظامی مکانیزه این کشور مبتلا خواهند شد که عمدتاً زمینگیر شده، توان حرکت به سمت جلو رانداشته و توان عقب نشینی نیز ندارند.
بدون نظر