محققان یک قرص ضدبارداری مردانه تولید کرده‌اند که در آزمایشات اولیه بر روی موش‌ها تا ۹۹ درصد موثر بوده و تعداد اسپرم‌ها را بدون هیچگونه عارضه جانبی قابل مشاهده‌ای کاهش می‌دهد.
با آنکه انتخاب‌های زیادی برای کنترل بارداری در زنان وجود دارد، گزینه‌های پیشگیری از بارداری مردان همواره محدود بوده است. اما حالا تحقیقات جدید نشان می‌دهد که دانشمندان یک قدم به تولید قرص‌های ضدبارداری مردانه با اثربخشی ۹۹ درصدی نزدیک‌تر شده‌اند.
دکتر عبدالله النعمان، فارغ التحصیل دانشگاه مینه‌سوتا که در این تحقیق مشارکت داشته گفت: «مطالعات متعدد نشان داده که مردان نیز مایلند در مسئولیت کنترل بارداری با همسر خود سهیم باشند. اما تاکنون تنها دو گزینه موثر وجود داشته است: کاندوم و وازکتومی. دانشمندان دهه‌ها تلاش کرده‌اند تا یک قرص ضدبارداری مردانه موثر بسازند، اما هنوز هیچ داروی تاییدشده‌ای در بازار وجود ندارد و گزینه‌های دیگر پیشگیری از بارداری مردانه همواره با خطر همراه هستند.»
او ادامه داد: «اکثر قرص‌های ضدبارداری مردانه که در حال حاضر تحت آزمایش بالینی قرار دارند هورمون جنسی تستوسترون را هدف قرار می‌دهند که می‌تواند منجر به افزایش وزن، افسردگی و افزایش سطح کلسترول لیپوپروتئین شود. ما می‌خواستیم یک قرص ضدبارداری غیرهورمونی مردانه بسازیم تا از این عوارض جلوگیری کنیم.»
در همین حال، داروهای ضدبارداری هورمونی زنانه موجود نیز با فهرستی از عوارض جانبی احتمالی ازحمله افزایش وزن، لختگی خون و برخی موارد مرگ همراه است و مطالعات نشان می‌دهد استفاده از این داروها در زنان به دلایل متعدد رو به کاهش بوده است.
روند تولید داروی جلوگیری از بارداری مردان
محققان برای تولید قرص‌های ضدبارداری غیرهورمونی جدید، پروتئینی به نام گیرنده آلفا رتینوئیک اسید (RAR-α) را مورد هدف قرار دادند که نقش مهمی در رشد سلولی، تشکیل اسپرم و رشد جنین دارد. آنها به مدت چهار هفته این قرص را به موش‌های نر خوراندند که در نتیجه تعداد اسپرم‌ها به طرز چشمگیری کاهش یافت و درنتیجه دریافتند حذف ژن RAR-α در موش‌های نر، بدون هیچگونه عارضه جانبی منجر به عقیم شدن آنها می‌شود.
آنچه این قرص را از سایر داروها متمایز می‌کند این است که با هدف قرار دادن یک گیرنده به جای هر سه گیرنده، ترکیبی تولید می‌کند که به ادعای محققان احتمال بروز عوارض جانبی را کمتر خواهد کرد.
دانشمندان می‌گویند هیچ عارضه جانبی قابل مشاهده‌ای وجود نداشت و به نظر می‌رسد اثرات این دارو قابل برگشت است؛ به طوری که موش‌ها می‌توانند چهار تا شش هفته پس از توقف دریافت این دارو دوباره تولید مثل کنند.
آزمایشات بالینی این دارو بر روی انسان تا پایان سال آغاز خواهد شد. پروفسور گوندا از دیگر محققان این پروژه گفت: «هیچ تضمینی وجود ندارد که این دارو بر روی انسان هم جواب بدهد. اما واقعا حیرت‌زده می‌شوم اگر ببینم روی انسان هم تاثیرگذار است.»
بدون نظر