دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن ، نویسنده، مترجم، حقوقدان و چهره فرهنگی بنام ایران ، در سن ۹۷ سالگی به دلیل ضعف و کهولت سن در تورنتوی کانادا از دنیا رفت.
مدت ها پیش خبر درگذشت دکتر ندوشن به اشتباه در برخی رسانه ها اعلام شده بود. اما شیرین بیانی، نویسنده و پژوهشگر و همسر محمدعلی اسلامی ندوشن ، با اعلام تایید این خبر گفت:
«خبر این دفعه صحیح است و ایشان روز گذشته (پنجم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱) جهان فانی را وداع گفتند. در عرض پنج سال ضعف و از پاافتادگی فراوان داشتند و در عرض دو روز کسالت ما را ترک کردند.»
بیانی خاطرنشان کرد:
«محمدعلی عمری را با عزت و خوبی و راحتی طی کرد و با همان آرامش هم دنیا را ترک کرد.»
بیوگرافی محمدعلی اسلامی ندوشن
محمدعلی اسلامی نُدوشَن ، شاعر ، منتقد، نویسنده، مترجم، حقوقدان و پژوهشگر ایرانی، در سومین روز از شهریور ماه سال ۱۳۰۳ در خانواده ای متوسط به دنیا آمد و در ۵ اردیبهشت ماه رخت از این جهان فانی بربست.
تحصیلات دکتر ندوشن
ندوشن ابتدا در مدرسه «ناصرخسرو» ندوشن تحصیلات خود را در مقطع ابتدایی به پایان رساند و بعد از آن به شهر یزد رفت و در مدرسه «خان» یزد به ادامه تحصیل پرداخت. بعد از آن هم وارد دبستان «دینیاری» شد و تا کلاس سوم متوسطه را در دبیرستان «ایرانشهر» یزد گذراند.
این نویسنده و مترجم فقید در سال ۱۳۲۳ به تهران مهاجرت کرد؛ بقیه دوره متوسطه را در دبیرستان البرز به پایان رساند. پس از پایان دبیرستان، وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد و توانست مدک لیسانس خود را از این دانشگاه کسب کند.
نوشن از ۱۲ سالگی شعرسرایی را شروع کرد. اما زندگی در تهران او را در این زمینه حرفه ای تر کرد. تا جایی که برخی از اشعار خود را در مجله سخن آن زمان منتشر کرد.
اما تحصیلات ندوشن به دانشگاه تهران ختم شد زیرا برای ادامه تحصیل به اروپا رفت و در رشته حقوق بین‌الملل از دانشگاه کشور فرانسه فارغ التحصیل شد. سپس با دفاع از پایان‌نامهٔ خود با عنوان «کشور هند و کامنولث»، موفق به کسب درجهٔ دکتری حقوق بین‌الملل، از دانشکده حقوق دانشگاه سوربن فرانسه شد.
حرفه دکتر ندوشن
پس از بازگشت به ایران، ابتدا در کرسی قضاوت نشست و به عنوان قاضی در دادگستری مشغول به کار شد. اما مدتی بعد به دعوت فضل‌الله رضا برای تدریس به دانشگاه تهران رفت.
ندوشن از سال ۱۳۴۸ تا دو سال پس از انقلاب بهمن ۵۷ در دانشگاه حقوق و دانشکده ادبیات دانشگاه تهران و در برخی دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های عالی از جمله: دانشگاه ملی، مدرسه عالی ادبیات، مدرسه عالی بازرگانی و مؤسسه علوم بانکی دروس حقوقی و ادبیات تطبیقی تدریس می کرد.
محمدعلی اسلامی بر اساس تألیفاتی که در زمینه ادبیات انتشار داده بود، از اعضای هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد و تدریس دروس «نقد ادبی و سخن سنجی»، «ادبیات تطبیقی»، «فردوسی و شاهنامه»، «شاهکارهای ادبیات جهان» را در دانشکده ادبیات، و تدریس «تاریخ تمدن و فرهنگ ایران» را در دانشکده حقوق برعهده گرفت.
دوران بازنشستگی دکتر ندوشن
او در سال ۱۳۵۹ از دانشگاه تهران بازنشسته شد. آخرین فعالیت وی در ایران تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران و در مقطع دکتری ادبیات، به تدریس «مکتب‌های ادبی جهان» اشتغال داشت.
دکتر ندوشن پایه گذار فصلنامه ادبی هستی بود. او در برخی از مجلات ادبی ایران از جمله نگین، سخن و یغما مقاله می‌نوشت.
محمد اسلامی در سال های اخیر از جمله نویسندگان روزنامه اطلاعات و روزنامه اطلاعات بین المللی بود که به طور همزمان در لندن و لس‌آنجلس منتشر می شد. این روزنامه در دوره ریاست جمهوری حسن روحانی تعطیل شد.
ندوشن از جمله پرکارترین ادبا و محققان معاصر ایران بود و با علاوه بر تالیف کتاب به ترجمه آثار غیرایرانی به زبان فارسی از جمله آثاری درباره ادبیات و فرهنگ ایران پرداخته است. از وی بیش از ۷۰ اثر تالیف و ترجمه و صدها مقاله باقی مانده است.
دکتر ندوشن و یک عمر تحقیق
دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن بیشتر عمر خود را صرف مطالعه و تحقیق آثار علمی و ادبی ایران و ترجمه آثار نویسندگان جهان کرد.
او مقالات گوناگونی در مجلات «پیام نو»، «مجله سخن»، «یغما»، «راهنمای کتاب» و «نگین» با امضای مستعار «م. دیده‌ور» به چاپ رساند.
دکتر ندوشن در مدت ۷۰ سال بیش از ۷۰ کتاب و صدها مقاله در باب فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی به رشتهٔ تحریر درآورد. تأسیس ایران‌سرای فردوسی و انتشار فصل‌نامهٔ هستی از اقدامات او در زمینهٔ اعتلای فرهنگ و ادب فارسی است.
برخی از کتاب‌های محمدعلی اسلامی ندوشن عبارت‌اند از:
«ماجرای پایان‌ناپذیر حافظ»، «چهار سخنگوی وجدان ایران»، «تأمّل در حافظ»، «زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه»، «داستان داستان‌ها»، «سرو سایه‌فکن»، «ایران و جهان از نگاه شاهنامه»، «نامه نامور»، «ایران را از یاد نبریم»، «به دنبال سایه همای»، «ذکر مناقب حقوق بشر در جهان سوم»، «سخن‌ها را بشنویم»، «ایران و تنهائیش»، «ایران چه حرفی برای گفتن دارد؟»، «مرزهای ناپیدا»، «شور زندگی» (وان گوگ)، «روزها» (سرگذشت – در چهار جلد)، «باغ سبز عشق»، «ابر زمانه و ابر زلف»، «افسانه افسون»، «دیدن دگر آموز»، «شنیدن دگر آموز»، «جام جهان‌بین» و «آواها و ایماها».
ازدواج
دکتر ندوشن در سال ۱۳۴۵ با شیرین بیانی، نویسنده چندین کتاب تاریخی و استاد تاریخ دانشگاه تهران، ازدواج کرد و دو فرزند پسر به نام‌های رامین و مهران دارد.
درگذشت محمدعلی اسلامی ندوشن
دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن در سن ۹۷ سالگی به دلیل ضعف و کهولت سن در تورنتوی کانادا از دنیا رفت. به گفته همسر دکتر ندوشن، ایشان در عرض پنج سال ضعف و از پاافتادگی فراوان داشتند و در عرض دو روز کسالت ما را ترک کردند.
همسر اسلامی ندوشن درباره مراسم تشییع پیکر او و این‌که آیا به ایران منتقل می‌شود گفته که چون کسالت نداشت در این فکرها نبودیم، در همین جا (کانادا) به طریق اسلامی به امانت به خاک سپرده می‌شوند.
بدون نظر