ورود اولین کاوشگران به «چاه جهنم» در یمن پس از میلیون ها سال دوری انسان از آن

چاهی در یمن که منبع جذابیت های فانتزی بوده توسط گروهی از غارنوردان تحقیقاتی عمانی برای اولین بار در تاریخ مورد کاوش قرار گرفته است. این حفره مشهور که با نام «چاه جهنم» شناخته می شود، میلیون ها سال پیش در میانه بیابان المحره شکل گرفته و عرض آن ۳۰ متر عنوان شده است. ماجراجویانو مردم محلی به خاطر ترس از شرایطی که در عمق این حفره عظیم وجود دارد از وارد شدن به چاه برهوت خودکاری کرده اند و بدین ترتیب این چاه تاکنون دست نخورده باقی مانده است. بعد از اینکه بویی بسیار متفاوت و خاص از داخل این چاه به مشام رسید، داستان های زیادی در مورد آن شکل گرفت؛ از زندانی برای جن های ناراضی تا دروازه ای به جهنم یا آخرت.

برخی داستان های منطقی تر می گویند که چاه جهنم در واقع یک آتشفشان خاموش است، آتشفشانی که می تواند در لحظه مناسب باعث نابودی کره زمین شود. سال گذشته تیمی از محققان تصمیم گرفتند به عمق این حفره ۳۶۷ فوتی بروند و بفهمند که در عمق چاه جهنم چه چیزی پنهان شده است. این گروه اولین کسانی بودند که موفق شده بودند با موفقیت خود را به انتهای این حفره مرموز برسانند. این گروه با یک سیستم بسیار هوشمندانه قرقره ای از دریچه بسیار متقارن این حفره وارد آن شوند و هشت نفر از این تیم ده نفره توانستند خودشان را به عمق ۱۱۲ متری این حفره برسانند. آن ها با زمینی سفت در انتهای گودال مواجه شدند و اگر چه خبری از جن ها نبود اما بویی بسیار بد و متعفن در انتظارشان بود.

در واقع این بوی بد از جسد حیواناتی ناشی می شد که آنجا مرده بودند، جانورانی که بیش از حد به این حفره نزدیک شده و به درون آن سقوط کرده بودند. چاه جهنم تا آن زمان هرگز توسط هیچ انسانی مورد کاوش قرار نگرفته بود و به همین دلیل اکتشافات حیرت انگیزی در داخل آن رخ داد، از جمله یک نمونه نادر مروارید غاری نادر که بین استالاگمیت ها رشد می کند. همچنین آبشارهایی روی دیواره این چاه به سمت پایین جریان داشتند. محمد الکندی، عضو تیم عمانی این کاوش زیرزمینی و استاد زمین شناسی دانشگاه آلمانی تکنولوژی عمان می گوید که این اکتشاف یک پروژه مرتبط با علاقه شخصی اعضای تیم بودوه است: «فکر می کردیم این چیزی است که یک عجایب جدید و بخشی از تاریخ یمن را فاش خواهد کرد»