علائم سکته مغزی که دانستن آنها و اقدام فوری، از مرگ حتمی نجاتتان می‌دهد

سعیده اکبری جمعه، ۱۳ خرداد ۱۴۰۱

کارشناسان می گویند دانستن علائم سکته مغزی و اقدام کمکی فوری می تواند در مرگ و زندگی تفاوت ایجاد کند. وقتی نوبت به سکته می شود، سریع عمل کردن مهم است!

به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری در ایالات متحده، «زمان از دست رفته مساوی با مغز از دست رفته است. بنابراین، هر دقیقه مهم است.»

سکته یک رویداد پزشکی جدی است و در صورت عدم درمان سریع می تواند منجر به ناتوانی یا حتی مرگ شود.

سکته رایج است. طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، در ایالات متحده هر ۴۰ ثانیه یک نفر سکته مغزی می کند.

با توجه به اخبار – و ماه ملی آگاهی از سکته مغزی – متخصصان از مردم می خواهند تا در مورد علائم سکته مغزی بیشتر بدانند تا بتوانند آنها را شناسایی کرده و زودتر کمک پزشکی دریافت کنند.

واقعاً سکته چیست؟

سکته قلبی یک حمله قلبی است و حمله مغزی یک سکته مغزی است. معمولاً کاهش ناگهانی جریان خون به مغز است. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، این عارضه می تواند به این معنی باشد که چیزی جریان خون را به مغز مسدود کند یا یک رگ خونی در مغز پاره شود.

دو نوع اصلی وجود دارد: ایسکمیک و هموراژیک. اکثر سکته ها ایسکمیک هستند و زمانی رخ می دهند که خون به مغز توسط لخته ها یا ذراتی مانند رسوبات چربی به نام پلاک مسدود می شود.

هنگامی که یک شریان مغز نشت می کند یا پاره می شود، به آن سکته هموراژیک می گویند.

گاهی اوقات، جریان خون فقط برای مدت کوتاهی مسدود می شود – معمولاً حداکثر پنج دقیقه – و به آن حمله ایسکمیک گذرا (TIA) یا سکته کوچک می گویند. این حملات هنوز یک اورژانس پزشکی هستند و می توانند یک علامت هشدار دهنده برای سکته مغزی در آینده باشند.

چه اتفاقی برای مغز می افتد؟

در یک سکته هموراژیک، خونی که از شریان خارج شده است، زمانی که فشار زیادی وارد می کند به سلول های مغز آسیب می رساند.

هنگامی که جریان خون در سکته ایسکمیک قطع می شود، سلول های مغز نمی توانند اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت کنند. سلول ها می توانند در عرض چند دقیقه شروع به مردن کنند.

سکته مغزی اغلب با سردرد شدید و ناگهانی، مشکلات بینایی در یک یا هر دو چشم، مشکل در راه رفتن، فلج یا بی حسی در صورت یا اندام ها، و مشکل در صحبت کردن یا درک دیگران شناسایی می شود.

کارشناسان از مخفف FAST (صورت، بازوها، گفتار، زمان تماس با پزشک) برای توصیف اقدامات لازم در صورت سکته مغزی استفاده می کنند.

ابتدا از فرد بخواهید لبخند بزند و ببیند آیا یک طرف صورتش می افتد یا خیر. سپس، از آنها بخواهید که هر دو دست را بلند کنند — توجه داشته باشید که در سکته، یکی از بازوها نمی تواند بالا بیاید یا به سمت پایین حرکت می کند. سوم، با درخواست از آنها برای تکرار یک عبارت ساده بررسی کنید که آیا گفتار نامفهوم یا عجیب وجود دارد.

اگر هر یک از این موارد باعث نگرانی شد، فوراً به دنبال کمک پزشکی فوری باشید.

نحوه درمان سکته مغزی چگونه است؟

درمان و بهبودی از این عارضه به شدت سکته مغزی و سرعت دریافت مراقبت های پزشکی از بیمار بستگی دارد.

سکته‌های کوچک‌تر ممکن است تأثیر کمتری بگذارند، اما سکته‌های بزرگ‌تر می‌توانند زندگی بسیاری از افراد را تغییر دهند. البته، جایی که سکته مغزی در مغز اتفاق می‌افتد، می‌تواند تأثیرات آن را تحت الشعاع قرار دهد؛ مانند اینکه آیا فرد در بهبودی خود باید راه رفتن یا صحبت کردن را مجدداً یاد بگیرد یا نه.

اگر بتوانید در یک بازه زمانی مشخص به بیمارستان بروید، ممکن است بتوانید درمان‌های نجات دهنده زندگی مانند داروی لخته‌ساز یا روشی برای بازگرداندن جریان خون دریافت کنید.

سکته مغزی یکی از علل اصلی مرگ و میر در ایالات متحده است و می تواند باعث ناتوانی شود، اما قابل درمان است. اگر دچار سکته مغزی شده اید، مراجعه فوری به بیمارستان یا مرکز درمانی، می تواند با بازگرداندن سریع جریان خون، نتایج را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.

چگونه از سکته مغزی جلوگیری کنیم؟

فشار خون بالا، سن و سابقه حوادث عروقی همگی از عوامل خطر بزرگ برای سکته مغزی هستند. دیابت و مصرف زیاد الکل نیز می تواند خطر ابتلا را افزایش دهد.

شش چیز وجود دارد که به افراد توصیه می شود نه تنها از سکته مغزی، بلکه از سایر خطرات عروقی جلوگیری می کنند.

همان چیزی که از بیماری قلبی جلوگیری می کند از بیماری عروق مغزی نیز جلوگیری می کند.

سیگار نکشیدن کلید کاهش خطر است. علاوه بر این، برای کاهش تجمع پلاک، یک رژیم غذایی با غذای کامل و کم‌چرب، ۳۰ دقیقه ورزش در روز (تا زمانی که پزشک آن را برای شما بی‌خطر بداند)، کاهش استرس و خواب کافی مصرف کنید.

بزرگسالان هر شب به طور متوسط به هفت ساعت خواب بدون وقفه نیاز دارند.

ایجاد شبکه ای از عشق و حمایت برای سلامتی شما مهم است. آنهایی که محبت‌آمیزترین، حمایت‌کننده‌ترین و قوی‌ترین شبکه‌های اجتماعی را دارند، در واقع با کمترین میزان بیماری قلبی عروقی مواجه می‌شوند.