حسن شماعی زاده خواننده و آهنگساز پیش از انقلاب با انتشار ویدیویی در صفحه اینستاگرام خود، از تخریب خانه اش در تهران خبر داد.
شماعی زاده روز گذشته ویدیویی در صفحه شخصی خود در اینستاگرام به اشتراک گذاشت که در آن شاهد نمای بیرونی خانه و بعد تصاویری که از لای نرده‌های پنجره از داخل خانه گرفته شده هستیم. خانه‌ای که اگرچه از بیرون هنوز تقریبا سالم به نظر می‌رسد اما درونش به ویرانه بی‌شباهت نیست.
این خواننده مقیم لس آنجلس که از ابتدا مخالفت خود با مصادره خانه اش در تهران را بارها اعلام کرده بود و از آن به عنوان میراثی برای فرزندانش یاد می‌کرد، این بار هم با لحنی مشابه در توضیح این ویدیو نوشت: «مشغول تخریب خانه فرزندان من جهت آپارتمان سازی هستند. خانه فرزندانم مصادره شده چون پدرشان خواننده بود.» ویدیویی که باعث ابراز همدردی و تاسف از سوی بسیاری از کاربران فضای مجازی شد.
حسن شماعی زاده پیش از این با به اشتراک گذاشتن عکس هایی از خانه‌اش در خیابان نیاوران تهران نوشته بود: «خانه فرزندانم را که به دلیل خواننده بودن پدرشان و مال مخلوط به حرام و درآمد از طریق موسیقی مصادره شده بود، برای فروش گذاشته‌اند. خانه ام را نخرید. به زودی برمی‌گردم و خانه ام را پس می‌گیرم. این خانه فرزندانم است. هرکس آن را بخرد با مشکل روبه‌رو خواهد شد و پولش را دور ریخته است. این خانه صاحب دارد و دارای سند رسمی است.»
شماعی زاده پیش از این بارها اعلام کرده بود که زمین این خانه را در سال ۱۳۵۴ و با ارث پدری همسرش خریداری کرده و خانه به نام فرزندانش است. تاکید او بر خرید این خانه با پول همسرش و عدم دخالت خودش در این فرآیند به این خاطر است که دلایلی که برای مصادره منزلش با حکم دادگاه آورده شده بود، مجهول المالک بودن خانه، مال مخلوط به حرام و اشتغال به خوانندگی و درآمد از طریق موسیقی عنوان شده بود.
حسن شماعی زاده خواننده، آهنگساز و نوازنده پاپ شناخته شده‌ای است که مانند بسیاری از خوانندگان و بازیگران قدیمی، پس از انقلاب ۵۷ به امریکا مهاجرت کرد. او سال ۱۳۲۱ در اصفهان متولد شد و از ۱۳ سالگی با حضور در ارکستر یکی از تئاترهای اصفهان پا به عرصه هنر گذاشت. شماعی زاده ترانه «خانه» را در سال ۱۳۷۵ برای خانه‌اش در نیاوران ساخت.
خبری بود که بانکها صاحاب بیشترین املاک تو ایران هستن.
با بالا بردن دستوری و عجیب املاک و خونه سودشون به صورت تصاعدی خیلی خیلی بالا میره.
ما که صاحاب خونه شدن رو به لقایش بخشیدیم.
به زور ۵۰ میلیون جور کردیم رو پیش گذاشتیم. تا قرون اخر این ۵۰ میلیون قرض و قوله هست. اجاره یک و نیم روش رفت.
حالا دردامد من حدود ۸ میلیون توماهه. خانومم از ظهر تا عصر که میرم سر کار یه مغازه فروشندگی میکنه ۴ میلیون میگیره. کلا ۱۲ میلیون. و محل زندگی تو تهران. تو تهران ۱۲ میلیون دیگه بخور نمیره. زیر خط فقره
از این هشت میلیون نصفشو باید بدم به جا قرضی ها. به خدایی که دوتا بچه بهم داده قسم میخورم ۴ میلیونشو برا قرضیم میدم. یکساله گفتم ۵۰ میلیونو پس میدم. یه خیری پیدا شد بدونه سودو بدونه چک و سفته گفت بهت ۵۰ میدم ولی یکساله هر ماه قسطی پس بده. خدا خیرش بده. به خدا رفتم بانک وام نتونستم بگیرم. پیش یه سری اشنا رفتم یا گفتن بر اساس قیمت سکه و طلا و ارز میدیم. یعنی ۵۰ میلیون دلار به نرخ امروز شد ۲۰۰ میلیون باید ۲۰۰ میلیون بدم.
حتی نزول رفتم بگیرم. ندادن گفتن اعتباری نیست.
فیکس ۳ میلیون اجاره الان میدیم.
خورد و خوراک چیزی نخوریم ۴ میلیون خرج میشه.
قبلا هفته ایی یه بار میرفتیم بیرون الان نمیریم. اخرین باری که رفتیم رو یادمه. رفتیم فست فودی. قیمتا رو دیدیم تو دلم با ناراحتی گفتم انگار اخرین باره. بچه هام نمیدونستن. خانومم فهمید و دستمو گرفت. درد مشترک. حس مشترک. پیتزایی که ۶۵ بود شده ۸۵ هزار تومن. الان حدود یک ماهه نرفتیم. بچه هام اصرار که چرا نمیریم. میگیم بدمزه هست. میگیم کثیفه. میگیم بیماری میاره.
به خدا دیگه پس انداز نمیشه کرد. نهایتا ماهی ۵۰۰ هزار تومن پس انداز میشه. خدا میدونه سال دیگه چقدر رو پیش و اجاره بزارن. صاحابخونه بفهمه ماهی ۵۰۰ پس انداز میکنم میاد رو اجاره ۵۰۰ بیشتر میزاره.
نه خودمون به خودمون رحم داریم نه دولت.
الان داریم خرت و پرتها رو میفروشیم. یه ماشین حساب مهندسی از زمان دانشجویی داشتم. همینو گذاشتم برا فروش. ۲ روز قبل یه دانشجویی اومد خرید. میگفت چند ماه داره پول پس انداز میکنه برا خرید ماشین حساب. حالا ماشین حساب من تگزاس اینسترومت اصل بود. اون موقع مفت بود. با پول تو جیبی میشد ماشین حساب خرید. دانشجوی مهندسی برق دانشگاه علم و صنعت. ماشین حساب قدیمی که سه و نیم گذاشته بودم به یک روز نکشید مشتری اومد و با کلی التماس و خواهش و اینکه دانشجو هست و با پس انداز چندماهه داره این پول رو جور کرده رو دادم ۲ میلیون. به خدا قسم میخورم مشتری دیگه بود گفت سه و نیم میدم. اما دلم سوخت و ۲ میلیون به این دانشجو دادم.
دلم چطور سوخت؟
گفت حاظره ۲ میلیونشو الان بده. یک و نیمشو طی سه قسط. برا اعتماد کردن من گفت با اسنپ بریم پرند خونش تو پرند و با پدرش صحبت کنم برا قسط یه ماشین حساب.
دانشجوی مملکت الان لنگ ماشین حساب مونده. پسر همسایه بالایی دانشجوعه کامپیوتر نرم افزار میخونه. اما لپ تاپ نداره.
وضع مملکت اینطوریه.
تکنسین یه سازمان هستم شیفت شب. چون یک میلیون بیشتره حقوق. برا ۱ میلیون شیفت شب میرم.
اینقدر مال حروم میخورن این بانکها و بنیادها و کوفت و زهر مارها که نگو.
دلخوش به مسکن مهر و ملی کردن. معلوم نیست این مسکن ملی کی به دستمون برسه. تازه گفتن شاید ۱۰ سال دیگه اولین مسکنای مهر به دست مردم برسه.
من ۴۵ ساله میشم اون موقع. دیگه مسکن چه بدردم میخوره.
خبری بود که بانکها صاحاب بیشترین املاک تو ایران هستن.
با بالا بردن دستوری و عجیب املاک و خونه سودشون به صورت تصاعدی خیلی خیلی بالا میره.
ما که صاحاب خونه شدن رو به لقایش بخشیدیم.
به زور ۵۰ میلیون جور کردیم رو پیش گذاشتیم. تا قرون اخر این ۵۰ میلیون قرض و قوله هست. اجاره یک و نیم روش رفت.
حالا دردامد من حدود ۸ میلیون توماهه. خانومم از ظهر تا عصر که میرم سر کار یه مغازه فروشندگی میکنه ۴ میلیون میگیره. کلا ۱۲ میلیون. و محل زندگی تو تهران. تو تهران ۱۲ میلیون دیگه بخور نمیره. زیر خط فقره
از این هشت میلیون نصفشو باید بدم به جا قرضی ها. به خدایی که دوتا بچه بهم داده قسم میخورم ۴ میلیونشو برا قرضیم میدم. یکساله گفتم ۵۰ میلیونو پس میدم. یه خیری پیدا شد بدونه سودو بدونه چک و سفته گفت بهت ۵۰ میدم ولی یکساله هر ماه قسطی پس بده. خدا خیرش بده. به خدا رفتم بانک وام نتونستم بگیرم. پیش یه سری اشنا رفتم یا گفتن بر اساس قیمت سکه و طلا و ارز میدیم. یعنی ۵۰ میلیون دلار به نرخ امروز شد ۲۰۰ میلیون باید ۲۰۰ میلیون بدم.
حتی نزول رفتم بگیرم. ندادن گفتن اعتباری نیست.
فیکس ۳ میلیون اجاره الان میدیم.
خورد و خوراک چیزی نخوریم ۴ میلیون خرج میشه.
قبلا هفته ایی یه بار میرفتیم بیرون الان نمیریم. اخرین باری که رفتیم رو یادمه. رفتیم فست فودی. قیمتا رو دیدیم تو دلم با ناراحتی گفتم انگار اخرین باره. بچه هام نمیدونستن. خانومم فهمید و دستمو گرفت. درد مشترک. حس مشترک. پیتزایی که ۶۵ بود شده ۸۵ هزار تومن. الان حدود یک ماهه نرفتیم. بچه هام اصرار که چرا نمیریم. میگیم بدمزه هست. میگیم کثیفه. میگیم بیماری میاره.
به خدا دیگه پس انداز نمیشه کرد. نهایتا ماهی ۵۰۰ هزار تومن پس انداز میشه. خدا میدونه سال دیگه چقدر رو پیش و اجاره بزارن. صاحابخونه بفهمه ماهی ۵۰۰ پس انداز میکنم میاد رو اجاره ۵۰۰ بیشتر میزاره.
نه خودمون به خودمون رحم داریم نه دولت.
الان داریم خرت و پرتها رو میفروشیم. یه ماشین حساب مهندسی از زمان دانشجویی داشتم. همینو گذاشتم برا فروش. ۲ روز قبل یه دانشجویی اومد خرید. میگفت چند ماه داره پول پس انداز میکنه برا خرید ماشین حساب. حالا ماشین حساب من تگزاس اینسترومت اصل بود. اون موقع مفت بود. با پول تو جیبی میشد ماشین حساب خرید. دانشجوی مهندسی برق دانشگاه علم و صنعت. ماشین حساب قدیمی که سه و نیم گذاشته بودم به یک روز نکشید مشتری اومد و با کلی التماس و خواهش و اینکه دانشجو هست و با پس انداز چندماهه داره این پول رو جور کرده رو دادم ۲ میلیون. به خدا قسم میخورم مشتری دیگه بود گفت سه و نیم میدم. اما دلم سوخت و ۲ میلیون به این دانشجو دادم.
دلم چطور سوخت؟
گفت حاظره ۲ میلیونشو الان بده. یک و نیمشو طی سه قسط. برا اعتماد کردن من گفت با اسنپ بریم پرند خونش تو پرند و با پدرش صحبت کنم برا قسط یه ماشین حساب.
دانشجوی مملکت الان لنگ ماشین حساب مونده. پسر همسایه بالایی دانشجوعه کامپیوتر نرم افزار میخونه. اما لپ تاپ نداره.
وضع مملکت اینطوریه.
تکنسین یه سازمان هستم شیفت شب. چون یک میلیون بیشتره حقوق. برا ۱ میلیون شیفت شب میرم.
اینقدر مال حروم میخورن این بانکها و بنیادها و کوفت و زهر مارها که نگو.
دلخوش به مسکن مهر و ملی کردن. معلوم نیست این مسکن ملی کی به دستمون برسه. تازه گفتن شاید ۱۰ سال دیگه اولین مسکنای مهر به دست مردم برسه.
من ۴۵ ساله میشم اون موقع. دیگه مسکن چه بدردم میخوره.
این پست فطرت ها واسه ظلم و سختی که سر امثال شما و ما آوردن باید جواب بدن
بنده خدا شما ماهی یه بار میری فست فود ما سالی یکبار نمیریم
خدارو شکر کن
علت بر باعث و بانیش
تو آتیش جهنم تا ابدو دهر بسوزه
چشم دنبالشه حرام حرامه مطمئننا زندگی خوبی نخواهند داشت تو اون خونه