سید جواد هاشمی، بازیگر، کارگردان و تهیه کننده سینما در مصاحبه ای به گفتگو در مورد فیلم شهر گربهها ۲ پرداخته و تایید کرده است که ترلان پروانه دیگر در نقش پیشونی سفید در قسمت بعدی فیلم آهوی پیشونی سفید حضور نخواهد داشت. هاشمی در این باره گفته است:
کاملاً از ترلان پروانه برای حضور در این فیلم قطع امید کردهام، نه او تمایل به حضور در این پروژه را دارد و نه ما تمایلی به ادامه حضور او در این پروژه داریم، چرا که ترلان دیگر بزرگ شده و به نظر میآید مناسب این نقش نیست. در واقع گریم پیشونی سفید برای بچهها جذاب است، به همین دلیل باید آهویی بسازیم که آن گریم را داشته باشد. البته ما نمیتوانیم بازیگران نقشهایی مانند عجوزه، گرگ و یا روباه را تغییر دهیم، اما «پیشونی سفید» با آن گریم قابل تغییر است.
این بازیگر سینما و تلویزیون در ادامه تصریح کرد:
در حال حاضر، پیشنهادهای زیادی برای بازیگری دارم اما به دلیل مشغله کاری که دارم نمیتوانم نقشهای طولانی را بازی کنم. اما در این میان نقشهای کوتاه و با هویت را دوست دارم و یا اگر قرار است نقشی طولانی بازی کنم بهتر است که یک نقش با هویت با یک کارگردان و نوشته خوب باشد. البته من بیشتر از هر کسی دوست دارم که تولید کنم.همچنان بازی در نقش اسوهها و اسطورههای دفاع مقدس من را هیجانزده میکند، اما اگر بخواهم مردم را هیجانزده کنم باید همچنان نقشهای منفی بازی کنم.
سید جواد هاشمی در مورد حاشیه های مربوط به قسمت اول شهر گربه ها و ماجرای سکانس رقص در آن نیز گفت:
نمیتوانم در حال حاضر برای قسمت دوم «شهر گربهها» قضاوتی داشته باشم، اما باید این را بگویم مشکلی که برای «شهر گربهها» یک به وجود آمده بود، بخشهای موسیقی و رقص در فیلم بود، متاسفانه کسانی فیلم را قضاوت کرده بودند که اصلاً فیلم را ندیده و فکر کرده بودند که آن گربهای که رقصیده، زن است در حالی که این گربه مرد بود و متاسفم که بیانیهای هم در این باره امضا کرده و بعد هم عذرخواهی نکردند. در واقع این روزها قضاوتها راحت شده و باعث شکلگیری برخی از حواشی و اتفاقات میشود، به هر حال باید بگویم در «شهر گربهها» ۲، صحنههای موسیقی آن کمتر بوده و حتی سعی کردهایم نسبت به قسمت اول، بیشتر به خانواده فکر کنیم که شاید خانوادهها از این طریق فرزندان خود را به سینما بیاورند. متاسفانه شرایط تولید به گونهای است که کار را برای خانواده بسازیم و همین مساله باعث میشود که کمی از بچهها فاصله بگیریم، تا خانوادهها نیز به بهانه دیدن این فیلم به سینماها بروند».
هاشمی در مورد پیشرفت ساخت قسمت دوم فیلم شهر گربه ها نیز می گوید:
در گذشته، پیش تولید سریال «پیشونی سفید» را آغاز کرده بودم که به دلیل مشکلات اقتصادی پیش تولید آن متوقف شد و در حال حاضر تلاش میکنم تا پیش تولید این سریال را دوباره شروع کنم تا بتوانم آن را برای کودکان تولید کنم…به دنبال دریافت پروانه ساخت فیلم «شهر گربههای ۲» هستم تا بتوانم هرچه سریعتر آن را نیز برای اکران آماده کنم. البته همانند گذشته و با اطلاع به مسئولان ارشاد، فیلمهای خود را به دلیل اینکه بتوانم بخشی از مشکلات اقتصادی سینمای کودک را جبران کنم، در ۲ قسمت فیلمبرداری کردهام، در این میان بخشهایی از فیلم مانند ویژوال، صداگذاری و یا موسیقی باقی مانده است.
سید جواد هاشمی در مورد واکنش های مثبت به شهر گربه ها نیز تصریح کرد:
میگفتند این فیلم از فیلمهایی چون «درخت گردو» و یا «خورشید» فروش بیشتری داشته است، اما کسی نمیداند با مجموع فروش شبکه نمایش خانگی، بازهم نتوانستم هزینه فیلم را باز گردانم، آن هم هزینه فیلمی که بیش از ۲ سال قبل از اکران ساخته شده بود. اگر بخواهد ساده بگویم در پروسه تولید این فیلم یک ویلا فروختهام ۵۰۰ میلیون تومان، اما این ویلا امروز ۱۴ برابر قیمت پیدا کرده است. یعنی فیلم من باید ۱۴ برابر میفروخت تا بتوانم همان ارزش پول ۲ سال قبل خود را به دست بیاورم.
وی در بخشی از صحبت هایش به مشکلات اقتصادی و پرهزینه شدن ساخت فیلم اشاره کرده و گفت:
چگونه ممکن است به عنوان یک تهیهکننده ۱۴ برابر ضرر کنم اما بلیت مثلاً یک و نیم برابر شده باشد؟ به همین دلیل ساخت فیلم غیردولتی برای اصحاب هنر تصویر اصلاً صرف نمیکند و این یعنی یک اتفاق برنامهریزی شده برای نابودی سینمای خصوصی، در حالی که اصل ۴۴ قانون اساسی میگوید بخش خصوصی باید تقویت شود، این در حالی است که اصلاً هیچ اتفاقی به خصوص برای سینما رخ نداده است. در حال حاضر خندهدارترین اتفاق این است که شهر پر است از بیلبوردهای تبلیغی سریال تلویزیونی و این یعنی سینما برو جلو لنگ بنداز! نمیدانم چنین اتفاقهایی هنرنمایی است یا زورآزمایی. آخر به چه قیمتی زورآزمایی با این سینمای مفلوک میکنند که یک سینماگر نتواند در تلویزیون تبلیغ کند، چرا که باید فیلمی بسازد که تلویزیون دوست داشته باشد؟…فکر میکنم چنین فضایی با هدف سخت کردن شرایط برای تهیهکننده بخش خصوصی است تا عطایش را به لقایش ببخشد و دیگر فیلم نسازد و در نهایت فیلمهایی با نگاه و رویکرد دولتی ساخته شود، آن وقت است که دیگر بازگشت سرمایه اهمیتی ندارد. چرا که یک نگاه عاقلانه نشان میدهد اگر برای یک فیلم سینمایی ۱۰ میلیارد تومان هزینه کرده باشیم، حتی بعد از گذشت یک سال و نیم، ۵۰ میلیارد تومان هم بفروشد باز هم تهیهکننده از نظر اقتصادی ضرر میکند.
بدون نظر