احمد گلشیری، مترجم پیشکسوت ادبیات داستانی، در سن ۷۶ سالگی درگذشت. سیامک گلشیری، نویسنده و فرزند این مترجم، این خبر را تایید کرد. او گفت:
«پدرم شب گذشته (دوشنبه، ۱۰ مردادماه) از دنیا رفت.»
احتمالاً مراسم تشییع پیکر و خاکسپاری پیکر احمد گلشیری، فردا (چهارشنبه، ۱۲ مردادماه) برگزار خواهد شد.
این مترجم پیشکسوت که مدتی به بیماری پارکینسون مبتلا بود در سال ۱۳۲۵ به دنیا آمد. او فعالیت ادبی خود را از جنگ اصفهان آغاز کرد. احمد گلشیری، برادر هوشنگ گلشیری، نویسنده فقید و پدر سیامک گلشیری، نویسنده است.
تحصیلات احمد گلشیری
احمد گلشیری تحصیلات ابتدایی را در آبادان سپری کرد و تا کلاس دهم همان‌جا ماند. سپس به اصفهان رفت و در آنجا دورهٔ دبیرستان را در دبیرستان ادب پشت سر گذاشت.
گلشیری الفبای زبان انگلیسی را در انجمن ایران آمریکا و شورای فرهنگی بریتانیای اصفهان آموخت و آنگاه در دانشکدهٔ ادبیات اصفهان، که فؤاد فاروقی آن را بنا کرده بود، درس خواند.
فاروقی که تحصیل‌کردهٔ آمریکا بود و در ادارهٔ دانشکدهٔ ادبیات اصفهان اختیار تام داشت، خود به لندن و نیویورک رفت و چند تن استاد زبان به اصفهان دعوت کرد. از میان استادانی که او برای تدریس زبان به اصفهان آورد، کریگزبی، اهل نیویورک، و لُرِن، اهل انگلیس، را گلشیری هیچ‌گاه از یاد نمی‌برد و از آن دو بسیار آموخت.
آثار برجسته احمد گلشیری
از میان آثاری که احمد گلشیری ترجمه کرده، مجموعه چندجلدی داستان و نقد داستان است که جلد اول آن در سال ۱۳۶۸، جلد دوم در سال ۱۳۷۰، جلد سوم در سال ۱۳۷۶ و جلد چهارم در سال ۱۳۷۸ به چاپ رسید و ۱۲ سال از عمر این مترجم را به خود اختصاص داد.
از دیگر آثار احمد گلشیری مجموعه ۱۰ رمان است با عنوان‌های «ساعت شوم» نوشته گابریل گارسیا مارکز، «پدرو پارامو» نوشته خوان رولفو، «نفرین ابدی بر خواننده این برگ‌ها» نوشته مانوئل پوئیگ، «ناپدیدشدگان» نوشته آریل دورفمن، «از عشق و دیگر اهریمنان» نوشته گابریل گارسیا مارکز، «گرسنه» نوشته کنوت هامسون، «شکار انسان» نوشته خوزه ایبالدو ریبیرو، «دوئل» از آنتون چخوف، «سال‌های سگی» نوشته ماریو بارگاس یوسا، و «چه کسی پالومینو مالرو را کشت» نوشته ماریو بارگاس یوسا که در سال‌های ۱۳۶۲ تا ۱۳۸۳ منتشر شده‌اند.
گلشیری، عصر دیروز به دلیل نارسایی قلبی از دنیا رفت. زمان و مکان تشییع و خاکسپاری وی هنوز اعلام نشده است.
بدون نظر