۷ ویژگی که نشان می دهند فرد مقابل شما روان پریش است

آیا شما در اطراف خود یک فرد یا بیمار روانی می شناسید؟ آیا می توانید علائم بیماری روانی را تشخیص دهید؟ با هفت ویژگی هشدار دهنده ای آشنا شوید که نشان می دهد یک فرد روان پریش است و باید مراقب رفتار او باشید.

یک روانشناس بالینی الگوهای رفتاری متمایز یک فرد بیمار روانی، از فقدان همدلی تا هرگز عذرخواهی، را جمع آوری می کند تا این افراد در رادار توجه شما بماند.

اصطلاح «بیمار روانی» برای شما چه معنایی دارد؟

آیا واژه روانی تصاویری از تبهکاران در سینما و تلویزیون مانند جوکر جنایتکار، هیث لجر در فیلم موفق بتمن شوالیه تاریکی، را تداعی می کند؟

فردی که «عامل هرج و مرج» است و اهمیتی نمی دهد که در تلاش برای فروپاشی جامعه چه کسی را آزار می دهد یا می کشد؛ او یک روان پریش واقعی است؛ درست است؟

در جامعه ای که ما زندگی می کنیم صدها و هزاران روان‌پریشی واقعی (و کمتر خطرناک‌تر) وجود دارد که با خوشحالی در میان ما زندگی می‌کنند.

واژه «روانی» یک اصطلاح غیررسمی است که کسی را «بی‌احساس، خشن و از نظر اخلاقی فاسد» توصیف می‌کند.

البته، تعداد زیادی که تحت این اصطلاح قرار می‌گیرند و روانی نامیده می شوند به هیچ وجه روحیه خشونت‌آمیز ندارند و بسیاری انسان هایی «موفق» هستند؛ به‌ویژه اگر عملکرد بالایی داشته باشند.

خیلی از افراد روان‌پریش ویژگی‌های مرتبط با رهبری مؤثر را نشان می‌دهند؛ مانند متقاعدسازی، کاریزما و خلاقیت. در واقع، رسانه فورچون تا آنجا پیش رفت که اعلام کرد ۱۲ درصد از رهبران شرکت ها روانی هستند. هالیوود نیز گاهی اوقات درباره آنها فیلم می سازد، مانند شخصیت مایکل داگلاس گوردون گکو در وال استریت در سال ۱۹۸۷.

مهاجم شرکتی Gekko دارای تمام ویژگی های یک روان پریش بود؛ کاملاً در اثر حرص و آز و با فقدان باور نکردنی همدلی و مسئولیت برای اعمال خود.

بنابراین، اکنون که ما به یک تمایز واضح رسیدیم، چگونه می توانیم این ویژگی ها را در زندگی واقعی تشخیص دهیم؟

در ادامه، فهرستی از برخی از نشانه هایی که نشان می دهد یک فرد ممکن است یک بیمار روانی باشد، را خواهید دید.

۱- به شدت بیش از حد اعتماد به نفس دارند

اعتماد به نفس یک چیز است، اما اعتماد به نفس بیش از حد می تواند یک پرچم قرمز باشد.

یک بیمار روانی «اغلب حس استحقاق دارد و نگرش برتری نسبت به دیگرانی که آنها را از آنها پست‌تر می‌دانند اتخاذ می‌کند».

بنابراین، اگر کسی تمایل به اظهارات بیش از حد در مورد اهمیت خود دارد، می تواند یک علامت نگران کننده باشد.

۲- به سادگی نمی توانند همدلی کنند

مردم به طور کلی تمایل دارند به احساسات دیگران اهمیت دهند یا حداقل از آنها آگاه هستند. به همین دلیل اقداماتی را انجام می دهند تا دیگران را ناراحت نکنند.

اما بیماران روانی بسیار متفاوت هستند. بی احساسی واقعی و بی توجهی رک و بی رحمانه به دیگران نشان می دهند. آنها نه فقط توانایی همدلی ندارند بلکه واقعاً بدشان نمی آید به کسی صدمه بزنند.

یک آزمون سریع برای سنجش سطح همدلی یک فرد این است که سعی کنید ببینید چگونه به احساسات شما واکنش نشان می‌دهد. افراد روانی اغلب «با شخصی که با او صحبت می‌کنند ناهمسو هستند».

این طیف گسترده‌ای از پاسخ‌ها را در بر می‌گیرد، و می‌تواند از پشیمانی نکردن در هنگام ناراحتی، نشان ندادن ذره‌ای هیجان در هنگام دریافت خبرهای خوب و، به‌طور باورنکردنی، حتی خمیازه کشیدن در هنگام خمیازه متغیر باشد! اساساً، قطع ارتباط واقعی با هر چیزی که می گویید یا انجام می دهید.

۳- جذاب هستند؛ اما فقط به صورت سطحی

سایکوپات ها در مجذوب کردن مخاطبان بسیار خوب هستند. بیماران روانی می توانند بسیار دوستانه و خوب ظاهر شوند، اما همه این جذابیت ها سطحی است.

آنها زرادخانه عظیمی از راه‌ها برای جذب شما با شوخ طبعی دارند و چاپلوسی اغلب سلاح‌های انتخابی آنها است. اما همه این رفتارها همیشه برای تحقق یک هدف بالاتر انجام می شود؛ هدفی که به تنهایی به آنها خدمت می کند. این اهداف متفاوت است، اما اغلب به پول و قدرت خلاصه می شود.

۴- مطلقاً هیچ درکی از احساسات ندارند

فرد روان‌پریش احساسات را کاملاً بی معنی می دانند.

روان‌پریشان به این شکل سخت‌گیر هستند. چیزی در مغزشان کم است. آنها نمی توانند احساس ترس کنند، نمی توانند عشق یا شفقت را احساس کنند. وقتی آنها ازدواج می کنند، برای عشق نیست. به این دلیل است که احساس می کنند برای آنها راحت است یا به آنها کمک می کند تا به یک هدف برسند.

۵- فوق العاده تکانشی هستند

خودانگیختگی عالی است، اما بیش از حد آن می تواند فوق العاده نگران کننده باشد. سایکوپات ها تمایل دارند ابتدا عمل کنند و بعداً سؤال بپرسند.

اگر یک روان پریش بخواهد کاری انجام دهد، هر عواقبی که باشد آن را انجام می دهد. افراد روانی از عواقب انجام کارهای خطرناک نمی‌ترسند. آنها به دنبال هیجان هستند. هیجان خطر!

۶- هرگز و هرگز عذرخواهی نمی کنند (و اگر عذرخواهی کنند، منظورشان این نیست)

به نظر می رسد متاسفم سخت ترین کلمه برای هر کسی باشد اما بالاخره انجام می شود. برای روانی ها سخت ترین کلمه نیست؛ گفتنش کاملاً غیرممکن است!

سایکوپات ها “پاسخ گناه یا پشیمانی واقعی” ندارند.

به‌جای تصدیق و اعتراف به هر اشتباهی، فرد روان‌پریش توضیحی طولانی در مورد علت خرابکاری ارائه می‌دهند، اما عذرخواهی نمی‌کنند. و اگر آنها این کار را انجام دهند فوق العاده غیر صادقانه خواهد بود.

اگر به این موضوع علاقه دارید که آیا فردی می‌تواند یک بیمار روانی باشد یا خیر، به نحوه عذرخواهی او دقت کنید. این غیرمعمول نیست که یک سایکوپات قبل از اینکه میز را به سمت شما بچرخاند و شما را «بیش از حد حساس» خطاب کند، پوزخندی خفیف نشان دهد.

۷- خیلی فریبکارند

سایکوپات ها عاشق دروغ گفتن هستند. آنها در این کار بسیار خوب هستند و این کار را زیاد انجام می دهند.

افراد روان‌پریش داستانی در مورد اینکه چه کسی هستند می‌سازند… هویتی کاملاً نادرست که برای جذب افراد ایجاد می‌کنند. آنها نمایشی را برای ایجاد روابط نادرست [به منظور] انجام دادن هدف عالی خود به نمایش خواهند گذاشت.

پیشنهاد می کنیم این مطالب را هم بخوانید:

هشدار برای عوارض جانبی داروهای روانگردان؛ از بی‌اشتهایی ساده تا توهم و روان‌پریشی حاد

۵ ویژگی مشترک و مهمی که همه روان آزاران و سایکوپات های معروف دارند

افسردگی ؛ بیماری خاموشی که روح را از درون می‌تراشد

۸ اختلال روانی نادر و عجیب که شرایط ترسناکی برای بیمار رقم می زنند

تصورات رایج و نادرستی که در ارتباط با بیماری های روحی و روانی وجود دارند