ناسا مجبور شد که ماموریت بسیار مورد انتظار آرتمیس ۱ خود را به تعویق بیندازد، پس از آنکه با مشکل نشتی در موتور شماره ۳ روبرو شد، مشکلی که در آخرین تست تمرین لباس خیس کشف نشده بود زیرا تست به خاطر یک نشت هیدروژن دیگر به سرانجام نرسیده بود. این مشکل حدود ساعت ۷:۳۰ دقیقه به موقت محلی شناسایی شده و پرتاب ماهواره آرتمیس ۱ حدود یک ساعت بعدتر به وقت محلی لغو شد. بدین ترتیب صدها هزار نفری که قرار بود نظاره گر این پرتاب تاریخی باشند دست خالی به خانه بازگشتند در حالی که اولین مرحله از ماموریت حماسی سفر به ماه کنسل شد. جاناتان مک داول، فیزیک اخترشناس مرکز هاروارد-اسمیتسونین برای اختر فیزیک گفته است که اگر ناسا فرآیند «خونریزی» موتور را در آخرین تمرین خیس انجام می داد می توانست به موقع این سیستم لانچر فضایی را پرتاب کند.
ناسا که تایید کرده این موتور معیوب تست نشده است، گفته است که داده ها در مورد نشتی این موتور بررسی کرده و بسته به نتایج، تلاش خواهد کرد روز جمعه ساعت ۱۲:۴۸ بعدازظهر به وقت محلی، دوباره این عملیات پرتاب را انجام دهد. کپسول اوریون (Orion) که یک کپسول بدون سرنشین است، سه آدمک را با سنسورهایی برای اندازه گیری لرزش، تشعشع کهکشانی و دیگر شرایط فضایی در خود دارد. این سه آدمک قرار است ماموریت شش هفته ای که قرار است با سقوط کپسول در ماه اکتبر در اقیانوس آرام به پایان برسد را انجام دهند. ماموریت آرتمیس ۱ اولین گام حیاتی آژانس فضایی ایالات متحده برای رسیدن به هدف خود در پیاده کردن انسان روی سطح ماه در یک برهه زمانی سه ساله بود که احتمالاً شامل قدم گذاشتن اولین زن فضانورد و اولین انسان رنگین پوست روی کره ماه نیز خواهد بود.
اگر همه چیز روز جمعه طبق برنامه پیش رفته و موفقیت آمیز باشد، پروازی دیگر در سال ۲۰۲۴ انجام خواهد شد و این بار از فضانوردان واقعی استفاده می شود تا اینکه انسان یک بار دیگر، یک سال بعد، انسان بتواند روی سطح کره ماه فرود آید که بخشی از پروژه جاه طلبانه ۹۳ میلیارد دلاری آرتمیس است. نیم قرن از اولین و آخرین پیاده روی انسان روی کره مریخ در دسامبر ۱۹۷۲ می گذرد، در حالی که بیش از نیمی از جمعیت جهان هنوز شاهد فرود روی کره ماه نبوده اند. آخرین تمرین لباس خیس که قرار بود آخرین مرحله تست پیش از دوشنبه باشد در ۲۰ ژوئن انجام شد تا مشخص شود تمام سیستم ها برای این پرتاب حماسی آماده اند. در این تست بود که نشت هیدروژن از SLS شناسایی شد که باعث شد ناسا تست لازم برای اینکه مهندسان بتوانند این مسئله و برنامه ریزی برای رفع آن در هنگام پرتاب رفع کنند را ناتمام بگذارد. اما این نشت در موتور شماره ۳ بود که همه برنامه ها برای انجام پرتاب امروز را خراب کرد.
بدون نظر