نیکول آناپو من؛ اولین زن بومی آمریکایی به فضا خواهد رفت

نیکول آناپو من (Nicole Aunapu Mann) فضانورد و سرهنگ سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده اولین زن بومی آمریکایی خواهد بود که در پروژه بعدی ناسا در ماه اکتبر به ایستگاه فضایی بین المللی پا خواهد گذاشت.

نیکول من پیش از اینکه در سال ۲۰۱۳ توسط ناسا استخدام شده و دو سال بعد آموزش‌های خود را به اتمام برساند، در ماموریت های جنگی ایالات متحده در عراق و افغانستان حضور داشت.

او که یکی از اعضای قبایل سرخپوستان وایلاکی در کالیفرنیای شمالی است به رویترز گفت: «به شدت هیجان‌زده‌ام. راه درازی بود، اما ارزشش را داشت.» نیکول من در ناسا تحت آموزش های دشوار در سیستم های ایستگاه فضایی بین المللی (ISS)، پیاده روی فضایی، یادگیری زبان روسی، رباتیک و تمرین های جسمانی قرار گرفت.

من که اولین زن بومی آمریکایی در فضا خواهد بود گفت: «واقعا احساس غرور می‌کنم. مهم است که به تنوع انسان‌ها احترام بگذاریم و این را به‌‌ویژه به نسل جوان‌تر انتقال دهیم.» اولین مرد بومی آمریکا در فضا جان هرینگتون (John Herrington) بود که در سال ۲۰۰۲ به فضا رفت.

نیکول من دارای مدرک تحصیلی از آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده و دانشگاه استنفورد است و در طول دوران سربازی خود خلبان آزمایشی جنگنده مافوق صوت و چندمنظوره بوئینگ اف/ای ۱۸ هورنت (F/A-18 Hornet) و سوپر هورنت (Super Hornet) بود.

من که دو مدال تقدیر از نیروی دریایی و تفنگداران دریایی دریافت کرده، هنگام رفتن به فضا چند یادگاری را با خود به مدار خواهد برد تا برایش یادآور خانه باشد، ازجمله یک دریم کچر یا کابوس گیر (dreamcatcher) که یک طلسم محافظتی سنتی برای بومیان آمریکا محسوب می‌شود و مادرش به او داده است.

او به همراه جاش کاسادا فضانورد ناسا، کویچی واکاتای ژاپنی و آنا کیکینا، فضانورد روسی قرار است سوم ماه اکتبر از ایستگاه فضایی کندی در فلوریدا با فضاپیمای دراگون اسپیس اکس (SpaceX’s Dragon) به فضا پرتاب شود. این ماموریت پس از پرتاب آرتمیس ۱ ناسا انجام خواهد شد که اخیرا پرتاب آن به دلیل مشکلاتی در موتور به تعویق افتاد.

سیستم پرتاب فضایی ناسا و کپسول خدمه اوریون بخشی از هدف بلندمدت آمریکا برای پانهادن بر سطح ماه طی دو سال آینده است.

نیکول من می‌گوید: «کاری که ما در مدار پایین زمین انجام می‌دهیم نه تنها فضانوردان را آموزش می‌دهد بلکه فراهم‌کننده توسعه فنی و مفاهیم عملیاتی است که برای زندگی مستمر و پایدار به آن نیاز داریم.»