تاکنون چهار اپیزود از سریال خاندان اژدها منتشر شده است و متاسفانه باید بگوییم که نتیجه اصلاً در حد انتظارات نبوده است. می توان مدعی شد که خاندان اژدها، دستکم تا به اینجای سریال، در هیچ حوزه ای با سریال اورجینال قابل مقایسه نیست. وقتی دو سریال را با هم مقایسه می کنیم می توانیم در حوزه های مختلفی در مورد تفاوت کیفیت دو سریال صحبت کنیم. اول از همه اینکه اگر همین الان به تماشای اپیزودهای اول و دوم سریال بازی تاج و تخت بنشینید، حتی با توجه به اینکه بیش از یک دهه پیش ساخته و منتشر شده و شاید بارها و بارها آن را دیده اید، در شرایطی که دورنمای تلویزیون در این یک دهه تغییرات زیادی را متحمل شده است، هنوز هم از تماشای آن لذت خواهید برد.
در همان اپیزود اول سریال بازی تاج و تخت شاهد اتفاقات هیجان انگیز هستیم، تنش هایی که مرتباً ایجاد می شوند و اتفاقاتی غیرمنتظره که رخ می دهند. اما در تمام چهار اپیزود اول سریال خاندان اژدها به اندازه اپیزود اول سریال اورجینال شاهد اتفاقات و روایت های هیجان انگیز نبوده ایم. در حالی که در اپیزودها و فصول ابتدایی بازی تاج و تخت به هیچ عنوان شتاب و عجله ای برای روایت داستان و پرش های زمانی دیده نمی شود (که از نقاط قوت داستان و عوامل اصلی جذابیت سریال است) در چهار اپیزود ابتدایی خاندان اژدها می توان عجله در روایت را به وضوح دید، همه چیز سریع پیش می رود، اتفاقات خیلی خلاصه روایت می شوند و پرش زمانی به وضوح دیده می شود. اتفاقات خیلی کوتاه هستند و بعد از یک سکانس کسالت آور کوتاه به سرعت وارد سکانس دیگری می شویم که به اندازه اولی کوتاه و کسالت آور است. به هیچ چیز، هیچ اتفاق و هیچ شخصیتی به صورت عمیق پرداخته نمی شود.
تعداد شخصیت ها و لوکیشن ها بسیار اندک و محدود (در مقایسه با بازی تاج و تخت) هستند و همه اتفاقات عمدتاً در فضاهای بسته کینگز لندینگ رخ می دهند، در داخل دیوارهایی که بسیار تاریک و بی روح هستند، نه منظره ای، نه سفری و نه نمایی از فضای بیرونی شهر. نکته دیگر اینکه برخلاف بازی تاج و تخت که به صورت توأمان و همزمان داستان شخصیت های مختلفی در بخش های مختلف وستروس یا حتی فراتر از آن را روایت می کند، در خاندان اژدها تقریباً اکثر قریب به اتفاق روایت در کینگز لندینگ است. سازندگان، به هر دلیلی، نتوانسته اند از مزیت داشتن شخصیت های کمتر برای پرداخت عمیق تر و بیشتر شخصیت ها استفاده کنند.
معدود سکانس های اکشن خیلی سریع به پایان می رسند؛ برای مثال سکانس مبارزات در جشن تولد فرزند پادشاه و نبرد دیمون تارگرین و مار دریایی با دراهار خرچنگ چران. جنگ مذکور خیلی خلاصه و به شکلی مبهم آغاز شده و به سرعت به پایان می رسد بدون اینکه ذره ای به شخصیت دراهار به عنوان اولین شخصیت شرور داستان پرداخته شود. در سریال بازی تاج و تخت به هیچ وجه شاهد چنین نگاه های سرسری به شخصیت ها، حتی فرعی ترین شخصیت ها، نیز نبودیم اما در خاندان اژدها انگار سازندگان برای پیشبرد داستان عجله دارند. نقطه ضعف دیگر خاندان اژدها در مقایسه با بازی تاج و تخت بازی بازیگران است. اگر چه بازی رینیرا و دیمون و حتی ویسریس قابل دفاع است اما بقیه بازیگران بازی های چندان قابل توجهی ندارند که تا حدودی می تواند به دلیل عدم پرداخت شخصیتی مناسب و نداشتن فرصت کافی برای نشان دادن خود در داستان است.
برای یک لحظه شخصیت ادارد استارک با بازی شان بین را در ذهنتان به یاد بیاورید و حتی اگر شده لحظاتی از بازی او را در فصل اول بازی تاج و تخت تماشا کنید، لذت ببرید و در ادامه آن را از هر لحاظی با شخصیت های خاندان اژدها و بازی هایش و هر چیزی که فکر می کنید مقایسه کنید تا متوجه تفاوت ها شوید. همین موضوع در مورد تمام شخصیت های سریال اورجینال صدق می کند، از جمله شخصیت تیریون لنیستر با بازی پیتر دینکلیج. هیچ یک از این شخصیت ها و بازی بازیگرانشان جایگزینی در پیش درآمد خاندان اژدها ندارند، حتی چیزی نزدیک به آن ها نیز وجود ندارد. همه چیز، در اکثر موارد به شکلی مطلق، دور محور رینیرا و گاهی دیمون است و بقیه شخصیت ها به طور کامل به حاشیه رفته اند، موضوعی که در سریال بازی تاج و تخت وجود نداشته و هر یک از شخصیت ها به اندازه کافی وقت برای نشان دادن خود داشتند.
اما شاید بزرگ ترین و ناامید کننده ترین تفاوت خاندان اژدها و بازی تاج و تخت مربوط به دیالوگ های غنی و پرمعنی باشد. در حالی که در بازی تاج و تخت هر یک از شخصیت ها، در هر اپیزود، بارها دیالوگ هایی ماندگار و بسیار پرمعنی به زبان می آوردند که هنوز هم بعد از سال ها در یادها مانده اند، در خاندان اژدها خبری از چنین دیالوگ هایی نیست و دیالوگ ها عمدتاً ساده و معمولی هستند. در اینجا خبری از دیالوگ های نیش دار و طعنه آمیز که از جذابیت های زبانشناختی بازی تاج و تخت بودند نیست. در زمینه طراحی لباس نیز تفاوت ها بین دو سریال قابل توجه است. لباس هایی که در سریال اورجینال بر تن شخصیت ها می بینیم بسیار ساده تر و قابل باورتر هستند اما در سریال خاندان اژدها، لباس ها و یونیفرم ها، عموماً اما نه همه آن ها، بیش از حد مجلل و پرزرق و برق هستند، برای مثال به زره برادر مار دریایی نگاه کنید که البته تنها در چند سکانس بسیار کوتاه دیده می شود.
نبود تنش و هیجان و سریع پیش رفتن داستان، در کنار پرداخت ضعیف و سرسری شخصیت ها و اتفاقات نقطه ضعف اصلی سریال خاندان اژدها، دستکم در مقایسه با سریال بازی تاج و تخت، هستند. البته نباید این موضوع را نیز نادیده گرفت که کیفیت بالای سریال بازی تاج و تخت، دستکم در ۴ فصل اول، استانداردهای ساخت سریال و انتظارات ما را بالا برده و بار سنگینی روی شانه های سازندگان خاندان اژدها گذاشته اما نویسنده به عنوان یکی از طرفداران سریال بازی تاج و تخت بر این باور است که تفاوت کیفیت این دو بسیار فراتر از حد انتظار است. قابل درک است که کیفیت بالای بازی تاج و تخت از همه جهات، باعث شده انتظارات ما از هر سریالی و به طور ویژه دنباله ای که بر این سریال ساخته شده بالا برود اما نتیجه ای که دستکم تاکنون در چهار اپیزود منتشر شده خاندان اژدها دیده ایم فرسنگ ها با انتظارات از دنباله یک سریال شاهکار و افسانه ای فاصله دارد.
پیش از انتشار، از زبان منتقدان که زودتر از همه سریال را دیده بودند، نقل شد که نتیجه از سریال اورجینال نیز بهتر است و ما نیز در روزیاتو در مطلبی به آن پرداختیم اما در کمال ناباوری، آن چیزی که تاکنون از خاندان اژدها دیده ایم این است که نه تنها از آن باکیفیت تر و بهتر نیست بلکه فاصله بسیاری با استانداردی دارد که بازی تاج و تخت در دنیای تلویزیون خلق کرده است. امیدواریم که تنش جانشینی ویسریس و بزرگ شدن شخصیت های اصلی داستان و درگیری هایی که بین آن ها رخ می دهد، تمام مشکلات و نقاط ضعفی که گفته شد، یا دستکم برخی از آن ها، را در ادامه داستان رفع کند، هر چند با توجه به آنچه که تاکنون دیده ایم، امید زیادی به رخ دادن اتفاق و تغییر بزرگی در مسیر طی شده نداریم. بیش از هر چیزی، سرسری بودن پرداخت شخصیت ها، نبود تنش و هیجان و اکشن کافی و مهم تر از همه، نبود دیالوگ های قوی و به یاد ماندنی در خاندان اژدها آزار دهنده است.
اقای علی پناهی در مورد تاج و تخت خیلی افسانه وار و حماسی حرف می زنید .تاج و تخت هم روند کندی داشت و کسالت اوری هایی در میان بود.صحنه های جنسی بی پروا و خشونت عجیبی داشت که باعث جلب توجه شد
از فصل چهاربه بعد تا فصل شش یک فیلم فانتزی هیجان انگیز متوسط شد و هفت و هشت هم که سقوط کرد
در مورد دیالوگ قطعا درست میگید
اما قسمت چهار خانه اژدها واقعا انتظارات رو برد بالا خیلی سریع وارد داستان شد
عجیبه از یه تولیدکننده محتوای سینما و سریال که شخصیت محدود و لوکیشن محدود رو ضعف بدونه اندازه ریگ بیابون فیلم باشخصیت و لوکیشن محدود و همچنین سریال داریم که شاهکارن
مث بال غربی ارون سورکین..منطقه گرگ و میش رادسرلینگ ..یا همین لاست جدا از فلش بک هاش..
تو. فیلماهم ساراباند ..طناب..خارش هفت ساله..دوازده مرد خشمگین..مکالمه کاپولا..
قسمت چهار پیچیدگی خوبی داشت چندشخصیت و روابط پیچیده ..چیزی که گیم اف ترون باگستردگی تولید وقسمت های زیاد وشخصیت های زیاد البته به خوبی نمایش داد
سه قسمت اول واقعا ضعیف بود امادرقسمت چهار اوجی گرفت که در گات به این زودی ندیدیم
دوست عزیز بنده هر انتقادی به این سریال داشتم در باب مقایسه با سریال گات بوده و نگفتم که سریالهای با لوکیشن محدود جذاب نیستن. در مورد کند بودن داستان گات باید بگم که همین کند بودن با تنش و اکشن همراه بود که بر جذابیت سریال اضافه می کرد. هیچ بخشی از داستان گات رو نمی تونیم تا فصل چهارم اضافی بدونیم و توی متن هم اشاره کردم که بی نقصی سریال تا فصل چهارم مد نظره و بعدش افت کرده. خشونت و برهنگی بخشی از جذابیت سریال بود که یک حس «واقعی بودن» داستان ایجاد می کرد. در دنیای واقعی، جنگ ها با خشونت محض و تجاوز همراهه که اگر چه ناخوشایند اما واقعیته، و این موضوع در گذشته بسیار بدتر از امروز بوده در هر دو وجهش. ملاک بنده در نقد خاندان اژدها هم صرفا چهار اپیزود اول بوده و بارها هم به این موضوع اشاره کردم و امیدوارم در ادامه شرایط بهتر بشه ولی باز هم اعتقاد دارم که کیفیت اپیزودهای اول گات بسیار بسیار بهتر و باکیفیت تر از چهار اپیزود اول خاندان اژدهاست از هر جنبه ای که فکرش رو بکنین. طول سکانس های گات رو با طول سکانس های خاندان اژدها مقایسه کنین که در دومی بسیار کوتاهه و از سکانس کوتاهی به یک سکانس کوتاه دیگه می پره. باز هم به نظر بنده کیفیتشون تا به اینجا خیلی فاصله داره
جناب پناهی گرامی
تا حالا در چندسریتل دیدید بین چهار شخصیت(در اینجا رینیرا ..اتون هاور.پادشاه..الیسنت)چنین رابطه پیچیده شکل بگیره و البته قابل درک
و شخصیتی بنام دیمون مرموز باشه.
و همسر اون مردسیاهپوست تارگرین ها فقط باچندصحنه تا حدی به اندازه کاریزمای وحشت اور سرسی برسه
البته من کتاب رو نخوندم صرفا حس خودم رو میگم و فقط قسمت چهار متحیرم کرد و سه قسمت قبل رو باشما موافقم
درباب خشونت هم اگر من شمارو به محله جنایت خیز ببرم و از نزدیک با نمای بسته نشون بدم مردی شکم زن باردار رو می دره بااین استدلالکه بخوام خشونت رو نشون بدم آیا بخش ادراک ذهنتون فعال میشه یا اضطراب پس از حادثه و ناامیدی شمارو میگیره و ترسی شدید که باعث تحلیل نامناسب شما ازجنلیت بشه
بلکه من می تونم همین رو با تمهیدات دیگه با نوع دیگری از اشنایی نشون شما بدم
برای همین میگن باید حس رو به اندازه تحریک کرد که مخاطب شخصیت رو بفهمه شما خشونت رو میبینی که یافضاو کلیت داستان رو درک کنی یاشخص خشن رو یا هردو .
در گات هردو رو ضربه می زنه
اما خشونت عروسی خونین چون باداستان همراهه تاثیر می ذاره
به دیالوگ والدرفری هنگام مرگ زنش توجهکنید
بکشش یکی دیگه می گیرم
و بعد صحنه چاقو خوردن کتلین استارک.ساده اما تاثیرگذار
اما خشونت رمزی درباب گریجوی یا جفری فقط باعث کیشه بگیم دیوونن
اما وارد شخصیت این دیوونه نمیشیم و یه احساس کلی و غیرموثر داریم
به جاش صحنه خورده شدن پسررعیت توسط سگ رمزی به علت نشان ندادن صحنه تکه پاره شدن کارسازه
صحنه تجاوز و مرگ دخترمعصوم درچشمهباکره برگمان به علت عدم عریانی و اکت بازیگر و کشته شدن در هنگام شوک وارده خیلی تاثیرگذار تر از
صحنه تجاوز به بلوچی در فیلم نوئه یا حرکات مازوخیستی ایزابل هوپر در معلم پیانوی هانکه
و خشونت بازی های مسخره این کارگردانه
مهم تاثیره نه شدت و غلظت مهم مهار و کنترل شدته
نه چسبوندن امپر
دقیقا عالی بود این برداشتتون .منم اینار و حس‌کردم و متوجه شدم.نمیدونم چرا جذابیت نداره این فیلم شاید سر بازیگران نامشهوری که داره..تحلیلتون عالی بود..بازی تاج و تخت نسخه اول کارگردانی بود خیلی بخاطرش خرج کردن و زحمت کشید..مناظر زیبایی داخل فیلم تاج و تخت بود این خاندان اژدها محدود تصاویر و از اژدها زیادی استفادع شده تا الان و خز کردن که تخیلیه
آقا شما دوست نداشتی سریال بازی تاج و تخت نمیدیدی معلومه که این سریال افسانه بود اتفاقا خیلی هم انتقاد درستی بود من به شخصه تو این ۴ قسمت چیزی خاصی ندیدم و هر چقدر تلاش کردم هر قسمت دوبار ببینم نشد یعنی همون یکبار کافی بود در صورتی که سریال اصلی من ۴ بار از اول تا آخر دیدم و از شنبه هم قرار برای بار پنجم ببینم . خیلی سریالهارو با بازی تاج و تخت مقایسه کردن من سعی کردم همشونو ببینم بعضیهاشون به آخر نرسوندم و چندتاشونم برای بار اول کافی بود . به نظر من بعضی ها از روی بغض و نفرت نظر میدن انگار عظمت و بزرگی سریال بازی تاج و تخت نونشونو بریده .
سلام
دیدگاه تون به این سریال خیلی اشتباه بود
گات فوق العاده ولی خاندان اژدها عالی بوده نه که اصلا در حد سریال اورجینال نبوده
لطفاً اگه سواد کافی ندارید ، بلاگ ننویسید
اولا مرسی بابت مقاله ی خوبتون، دوما درست نیست ک اینقدر زود مقایسه کنیم، هنوز چار قسمت اومده و خیلی دیگه مونده تا بشه مقایسه کرد. قاعدتا بازیگرای گات، خیلی بهتر و جاافتاده تر بودن در بطن داستان، اما باید فرصت داد ب این سریال.
بهرحال ب نظر من، درست اینه ک با ارباب حلقه ها مقایسه بشه، خب مطمینا بین این دو سریال فعلی، خاندان اژدها خیلی خیلی سرتر از سریال ارباب حلقه هاست.
امیدوارم روند این سریال بهتر بشه و به خاندان های استارک و لنیستر ها و …، بیشتر پرداخته بشه.
دنباله سریالی که تونست با فاصله کمی هم اندازه سریال اصلی خوب باشه Better call saul بود از این سریال آبی گرم نمیشه بعید میدونم که حتی برای فصول بعد تمدید هم بشه. این چند قسمت و یا حتی این فصل رو هم اگه مخاطب ببینه رو اعتبار سریال اصلی و بعد نا امید به سراغ سریالی دیگر
به عنوان کسی که بازی تاج و تخت رو دو بار دیدم و کتاب‌ها رو خوندم و درگیر برگردان کتاب پنجم هستم دیدگاهم اینه که داستان خاندان اژدها خواهی‌نخواهی از تاج و تخت کم‌مایه‌تره. چرا که بازی تاج و تخت هر فصلش از یکی از کتاب‌ها بود و داستان هر فصل از یک کتاب بالای هزار صفحه گلچین میشد. حالا خاندان اژدها تنها از صد برگه داستان که خود مارتین در کتاب خون و آتش بهش پرداخته آغاز شده و خدا می‌دونه کی بخواد پایان بگیره. پس به ناچار با داستانی به‌مراتب کم‌جان‌تر روبه‌رو هستیم. هرچند خود مارتین از سازندگان این سریال هست و سریال وفادارانه‌تر با داستان‌پردازی و شخصیت‌پردازی‌های این نویسنده پیش می‌ره. خودم همیشه شیفته‌ی نگاه گستاخانه و بی‌پروای مارتین بوده و هستم و این نگاه رو در سریال تازه بیشتر می‌بینم. از بازی‌ها، سکانس‌ها و صحنه‌گردانی‌ها لذت بیشتری از سریال پیش می‌برم. این سریال بسیار به سلیقه‌ی نویسنده نزدیکتره. بهتره بیننده‌ها با بازی تاج و تخت مقایسه‌اش نکنن که باز هم میگم داستان پرقدرتی پشتوانه‌ی سریال پیش بود و باز هم همه، از جمله خود مارتین، رو سرافکنده کرد. این سریال رو با این دید ببینید که پشتوانه‌ی داستانی کم‌توانی داره، اما بازی بازیگرها بهتره، هزینه‌ی بیشتری شده، بسیار به داستان وفادارتره و اگه پیرمرد تا پایان سریال در میان ما باشه پایان‌بندی بسیار بهتری رو نوید می‌ده.
مهمترین ضعف سریال خاندان اژدها در مقایسه با بازی تاج و تخت فیلمنامه هست. و همیشه یکی از عناصر کلیدی برای ضعیف یا قوی بودن فیلمنامه هم عنصرِ منطق روایی هست. بنابراین
بقیه عوامل مثل تعدد شخصیت و لوکیشن و ماجراها در یک فیلم یا سریال، اگر حتی موجود هم باشن ولی مبتنی بر یک منطق روایی استوار و پذیرفتنی نباشن اصلا نمیتونن کاری از پیش ببرن و بی فایده خواهند بود! اون چیزی که در بازی تاج و تخت بیشتر از همه باعث همراهی ما میشد فیلمنامه و منطق روایی بسیار محکم و غافلگیر کننده ای بود که در اکثر قسمتهای اون سریال حاکم بود که در خاندان اژدها به کلی غایبه و انگار اون تخیل و منطق اثرگذاری که در بازی تاج و تخت بود اینجا اصلا وجود نداره!شاید خاندان اژدها رو از نظر ضعف در فیلمنامه و منطق داستان بشه با اپیزود پایانی بازی تاج و تخت و اون سرسری جمع شدن ماجراها و اون جلسه ی ابلهانه در انتهای داستان( جلسه رای گیری برای خاتمه جنگ و تعیین تکلیف ماجراها و افراد) مقایسه کرد که حتی باعث بروز ناراحتی و شکایات مخاطبها و ایجاد کمپین اعتراضی در آمریکا برای تولید مجدد اپیزود نهایی شد! در خاندان اژدها از این نقاط ضعف در فیلمنامه و باگهای دراماتیک و احمقانه تا دلتون بخواد زیاده که همینا باعث عدم جذابیت سریال میشه. مثلا چگونگی لو رفتن رابطه شاهدخت با اون شوالیه ی احمق محافظش! چطور میشه پذیرفت در این قصری که هیچ رازی از هیچ کسی پنهان نمیمونه و کل افرادِ حاضر به شکلی داستان لغزش شاهدخت رو شنیدن و این اتفاق اونقدر بزرگ و مهم بوده که حتی وزیر قدرتمند پادشاه با اون همه سابقه هم به همین دلیل عزل و مجبور به ترک دربار شده ولی این اخبار و اتفاقات و شایعات در مورد رابطه شاهدخت با دیمون به گوش اون شوالیه ی ابله محافظ که خودش پارتنر ماجرا بوده نرسیده تا با توسل به همین بی خبری و غفلت به اون شکل احمقانه خودش رو پیش ملکه لو بده که بله من با شاهدخت خوابیدم!حتی اگه خبر رو هم نشنیده بود اصلا منطقی نیست که اون شوالیه ی خنگ اینجوری لو بده خودش رو.یا سفر دریایی مضحک پادشاه به جزیره مار آبی! با اون مشقت و حال خراب و با اون همه مقدمات و کشتی و… رفت اونجا سی ثانیه صحبت کرد و پیشنهاد ازدواج رو داد و برگشت.در حالی که اینکار رو میتونست به سادگی با یه پیغام محرمانه یا از طریق کسی دیگه یا با احضار مار آبی انتقال بده!یا مثلا فالگوش وایسادن دیمون در تمام جلساتی که در شورا بر علیهش برگزار و در مورد جانشینی حرف زده میشد.هر سری جلسه برگزار میشد دیمون اون پشت داشت گوش میداد بدون هیچ مانعی. شما دفتر امام جماعت روستا هم نمیتونی به همین سادگی بری فالگوش وایسی.اینها همش به ناخودآگاه شما یادآوری میکنه که این اتفاقات منطق درستی تدارن و با هوش و زکاوت شما نمیخونه. فیلمنامه ی بازی تاج و تخت مدام حتی هوش و احساس آدمهای باهوش رو هم غافلگیر میکرد و شما در اون سریال همچین سکانسهای خزعبلی واقعا نمیدیدی و همه چیز جدی و غافلگیر کننده و در عین حال منطقی بود و کاراکترها هم به همون نسبت پیچیده و عجیب و غافلگیرکننده.( تمام این ایراداتی که گفتم همش بر میگرده به فیلمنامه و فیلمنامه ی خاندان اژدها انقد ضعیفه که اصلا کار به شکایت از کم بودن لوکیشن و سکانس اکشن و این داستانها نمیکشه) واقعا وقتم رو با دیدن این چند قسمت هدر دادم.
معذرت می‌خوام ولی خیلی مطالب سطحی و یک طرفه (و بدون خواندن منبع اقتباس) نوشته شده
خیلی لوکیشن ها هستن که تو گات نبودن ولی قراره تو خاندان اژدها ببینیم (نمونش استورمز اند با توجه به کتابا)
چهار قسمت یه سریال رو نمیشه با یه سریال هشت فصلی مقایسه کرد
حتما به کانال فیلمباز توی یوتیوب با گویندگی محسن مراجعه کنید و نقد و بررسی هر قسمت رو ببینید تا متوجه بشین چقدر فیلمبرداری بازیگری دیالوگ ها شخصیت ها و هر چیز به ظاهر بی ارزش توی سکانس ها چه حکمت و درایتی پشتشه، اونوقت نظرتون عوض میشه و کامل نقدتون رو پاک میکنید.
میدونم که چک میکنید?
اقای علی پناهی در مورد تاج و تخت خیلی افسانه وار و حماسی حرف می زنید .تاج و تخت هم روند کندی داشت و کسالت اوری هایی در میان بود.صحنه های جنسی بی پروا و خشونت عجیبی داشت که باعث جلب توجه شد
از فصل چهاربه بعد تا فصل شش یک فیلم فانتزی هیجان انگیز متوسط شد و هفت و هشت هم که سقوط کرد
در مورد دیالوگ قطعا درست میگید
اما قسمت چهار خانه اژدها واقعا انتظارات رو برد بالا خیلی سریع وارد داستان شد
عجیبه از یه تولیدکننده محتوای سینما و سریال که شخصیت محدود و لوکیشن محدود رو ضعف بدونه اندازه ریگ بیابون فیلم باشخصیت و لوکیشن محدود و همچنین سریال داریم که شاهکارن
مث بال غربی ارون سورکین..منطقه گرگ و میش رادسرلینگ ..یا همین لاست جدا از فلش بک هاش..
تو. فیلماهم ساراباند ..طناب..خارش هفت ساله..دوازده مرد خشمگین..مکالمه کاپولا..
قسمت چهار پیچیدگی خوبی داشت چندشخصیت و روابط پیچیده ..چیزی که گیم اف ترون باگستردگی تولید وقسمت های زیاد وشخصیت های زیاد البته به خوبی نمایش داد
سه قسمت اول واقعا ضعیف بود امادرقسمت چهار اوجی گرفت که در گات به این زودی ندیدیم
دوست عزیز بنده هر انتقادی به این سریال داشتم در باب مقایسه با سریال گات بوده و نگفتم که سریالهای با لوکیشن محدود جذاب نیستن. در مورد کند بودن داستان گات باید بگم که همین کند بودن با تنش و اکشن همراه بود که بر جذابیت سریال اضافه می کرد. هیچ بخشی از داستان گات رو نمی تونیم تا فصل چهارم اضافی بدونیم و توی متن هم اشاره کردم که بی نقصی سریال تا فصل چهارم مد نظره و بعدش افت کرده. خشونت و برهنگی بخشی از جذابیت سریال بود که یک حس «واقعی بودن» داستان ایجاد می کرد. در دنیای واقعی، جنگ ها با خشونت محض و تجاوز همراهه که اگر چه ناخوشایند اما واقعیته، و این موضوع در گذشته بسیار بدتر از امروز بوده در هر دو وجهش. ملاک بنده در نقد خاندان اژدها هم صرفا چهار اپیزود اول بوده و بارها هم به این موضوع اشاره کردم و امیدوارم در ادامه شرایط بهتر بشه ولی باز هم اعتقاد دارم که کیفیت اپیزودهای اول گات بسیار بسیار بهتر و باکیفیت تر از چهار اپیزود اول خاندان اژدهاست از هر جنبه ای که فکرش رو بکنین. طول سکانس های گات رو با طول سکانس های خاندان اژدها مقایسه کنین که در دومی بسیار کوتاهه و از سکانس کوتاهی به یک سکانس کوتاه دیگه می پره. باز هم به نظر بنده کیفیتشون تا به اینجا خیلی فاصله داره
جناب پناهی گرامی
تا حالا در چندسریتل دیدید بین چهار شخصیت(در اینجا رینیرا ..اتون هاور.پادشاه..الیسنت)چنین رابطه پیچیده شکل بگیره و البته قابل درک
و شخصیتی بنام دیمون مرموز باشه.
و همسر اون مردسیاهپوست تارگرین ها فقط باچندصحنه تا حدی به اندازه کاریزمای وحشت اور سرسی برسه
البته من کتاب رو نخوندم صرفا حس خودم رو میگم و فقط قسمت چهار متحیرم کرد و سه قسمت قبل رو باشما موافقم
درباب خشونت هم اگر من شمارو به محله جنایت خیز ببرم و از نزدیک با نمای بسته نشون بدم مردی شکم زن باردار رو می دره بااین استدلالکه بخوام خشونت رو نشون بدم آیا بخش ادراک ذهنتون فعال میشه یا اضطراب پس از حادثه و ناامیدی شمارو میگیره و ترسی شدید که باعث تحلیل نامناسب شما ازجنلیت بشه
بلکه من می تونم همین رو با تمهیدات دیگه با نوع دیگری از اشنایی نشون شما بدم
برای همین میگن باید حس رو به اندازه تحریک کرد که مخاطب شخصیت رو بفهمه شما خشونت رو میبینی که یافضاو کلیت داستان رو درک کنی یاشخص خشن رو یا هردو .
در گات هردو رو ضربه می زنه
اما خشونت عروسی خونین چون باداستان همراهه تاثیر می ذاره
به دیالوگ والدرفری هنگام مرگ زنش توجهکنید
بکشش یکی دیگه می گیرم
و بعد صحنه چاقو خوردن کتلین استارک.ساده اما تاثیرگذار
اما خشونت رمزی درباب گریجوی یا جفری فقط باعث کیشه بگیم دیوونن
اما وارد شخصیت این دیوونه نمیشیم و یه احساس کلی و غیرموثر داریم
به جاش صحنه خورده شدن پسررعیت توسط سگ رمزی به علت نشان ندادن صحنه تکه پاره شدن کارسازه
صحنه تجاوز و مرگ دخترمعصوم درچشمهباکره برگمان به علت عدم عریانی و اکت بازیگر و کشته شدن در هنگام شوک وارده خیلی تاثیرگذار تر از
صحنه تجاوز به بلوچی در فیلم نوئه یا حرکات مازوخیستی ایزابل هوپر در معلم پیانوی هانکه
و خشونت بازی های مسخره این کارگردانه
مهم تاثیره نه شدت و غلظت مهم مهار و کنترل شدته
نه چسبوندن امپر
دقیقا عالی بود این برداشتتون .منم اینار و حس‌کردم و متوجه شدم.نمیدونم چرا جذابیت نداره این فیلم شاید سر بازیگران نامشهوری که داره..تحلیلتون عالی بود..بازی تاج و تخت نسخه اول کارگردانی بود خیلی بخاطرش خرج کردن و زحمت کشید..مناظر زیبایی داخل فیلم تاج و تخت بود این خاندان اژدها محدود تصاویر و از اژدها زیادی استفادع شده تا الان و خز کردن که تخیلیه
چرا جبهه میگیری این فیلم ب خوبی گات نیست..اینا انتقاد هایی هست که همه میکنن
آقا شما دوست نداشتی سریال بازی تاج و تخت نمیدیدی معلومه که این سریال افسانه بود اتفاقا خیلی هم انتقاد درستی بود من به شخصه تو این ۴ قسمت چیزی خاصی ندیدم و هر چقدر تلاش کردم هر قسمت دوبار ببینم نشد یعنی همون یکبار کافی بود در صورتی که سریال اصلی من ۴ بار از اول تا آخر دیدم و از شنبه هم قرار برای بار پنجم ببینم . خیلی سریالهارو با بازی تاج و تخت مقایسه کردن من سعی کردم همشونو ببینم بعضیهاشون به آخر نرسوندم و چندتاشونم برای بار اول کافی بود . به نظر من بعضی ها از روی بغض و نفرت نظر میدن انگار عظمت و بزرگی سریال بازی تاج و تخت نونشونو بریده .
شروع خاندان اژدها خیلی از شروع کات بهتره لطفاً تعصبی نباش
شعر گفتیا
سلام
دیدگاه تون به این سریال خیلی اشتباه بود
گات فوق العاده ولی خاندان اژدها عالی بوده نه که اصلا در حد سریال اورجینال نبوده
لطفاً اگه سواد کافی ندارید ، بلاگ ننویسید
یه برداشت دیگم اینکه دیالوگ ها خیلی پیچیده و‌مفهومیه که در حد کتابی هست دیالوگ ها
اولا مرسی بابت مقاله ی خوبتون، دوما درست نیست ک اینقدر زود مقایسه کنیم، هنوز چار قسمت اومده و خیلی دیگه مونده تا بشه مقایسه کرد. قاعدتا بازیگرای گات، خیلی بهتر و جاافتاده تر بودن در بطن داستان، اما باید فرصت داد ب این سریال.
بهرحال ب نظر من، درست اینه ک با ارباب حلقه ها مقایسه بشه، خب مطمینا بین این دو سریال فعلی، خاندان اژدها خیلی خیلی سرتر از سریال ارباب حلقه هاست.
امیدوارم روند این سریال بهتر بشه و به خاندان های استارک و لنیستر ها و …، بیشتر پرداخته بشه.
دنباله سریالی که تونست با فاصله کمی هم اندازه سریال اصلی خوب باشه Better call saul بود از این سریال آبی گرم نمیشه بعید میدونم که حتی برای فصول بعد تمدید هم بشه. این چند قسمت و یا حتی این فصل رو هم اگه مخاطب ببینه رو اعتبار سریال اصلی و بعد نا امید به سراغ سریالی دیگر
دقیقا هوس اف دراگون جلو گات یه جوک خنده داره !
به عنوان کسی که بازی تاج و تخت رو دو بار دیدم و کتاب‌ها رو خوندم و درگیر برگردان کتاب پنجم هستم دیدگاهم اینه که داستان خاندان اژدها خواهی‌نخواهی از تاج و تخت کم‌مایه‌تره. چرا که بازی تاج و تخت هر فصلش از یکی از کتاب‌ها بود و داستان هر فصل از یک کتاب بالای هزار صفحه گلچین میشد. حالا خاندان اژدها تنها از صد برگه داستان که خود مارتین در کتاب خون و آتش بهش پرداخته آغاز شده و خدا می‌دونه کی بخواد پایان بگیره. پس به ناچار با داستانی به‌مراتب کم‌جان‌تر روبه‌رو هستیم. هرچند خود مارتین از سازندگان این سریال هست و سریال وفادارانه‌تر با داستان‌پردازی و شخصیت‌پردازی‌های این نویسنده پیش می‌ره. خودم همیشه شیفته‌ی نگاه گستاخانه و بی‌پروای مارتین بوده و هستم و این نگاه رو در سریال تازه بیشتر می‌بینم. از بازی‌ها، سکانس‌ها و صحنه‌گردانی‌ها لذت بیشتری از سریال پیش می‌برم. این سریال بسیار به سلیقه‌ی نویسنده نزدیکتره. بهتره بیننده‌ها با بازی تاج و تخت مقایسه‌اش نکنن که باز هم میگم داستان پرقدرتی پشتوانه‌ی سریال پیش بود و باز هم همه، از جمله خود مارتین، رو سرافکنده کرد. این سریال رو با این دید ببینید که پشتوانه‌ی داستانی کم‌توانی داره، اما بازی بازیگرها بهتره، هزینه‌ی بیشتری شده، بسیار به داستان وفادارتره و اگه پیرمرد تا پایان سریال در میان ما باشه پایان‌بندی بسیار بهتری رو نوید می‌ده.
دیشب ک سریال میدیدم ،پیش خودم گفتم این سریال خیلی معمولیه،،گیم اف در تمام جهات کم نقص بود ،ب هیچ وجه خاندان اژدها نمیتواند خاطره ساز باشد
مهمترین ضعف سریال خاندان اژدها در مقایسه با بازی تاج و تخت فیلمنامه هست. و همیشه یکی از عناصر کلیدی برای ضعیف یا قوی بودن فیلمنامه هم عنصرِ منطق روایی هست. بنابراین
بقیه عوامل مثل تعدد شخصیت و لوکیشن و ماجراها در یک فیلم یا سریال، اگر حتی موجود هم باشن ولی مبتنی بر یک منطق روایی استوار و پذیرفتنی نباشن اصلا نمیتونن کاری از پیش ببرن و بی فایده خواهند بود! اون چیزی که در بازی تاج و تخت بیشتر از همه باعث همراهی ما میشد فیلمنامه و منطق روایی بسیار محکم و غافلگیر کننده ای بود که در اکثر قسمتهای اون سریال حاکم بود که در خاندان اژدها به کلی غایبه و انگار اون تخیل و منطق اثرگذاری که در بازی تاج و تخت بود اینجا اصلا وجود نداره!شاید خاندان اژدها رو از نظر ضعف در فیلمنامه و منطق داستان بشه با اپیزود پایانی بازی تاج و تخت و اون سرسری جمع شدن ماجراها و اون جلسه ی ابلهانه در انتهای داستان( جلسه رای گیری برای خاتمه جنگ و تعیین تکلیف ماجراها و افراد) مقایسه کرد که حتی باعث بروز ناراحتی و شکایات مخاطبها و ایجاد کمپین اعتراضی در آمریکا برای تولید مجدد اپیزود نهایی شد! در خاندان اژدها از این نقاط ضعف در فیلمنامه و باگهای دراماتیک و احمقانه تا دلتون بخواد زیاده که همینا باعث عدم جذابیت سریال میشه. مثلا چگونگی لو رفتن رابطه شاهدخت با اون شوالیه ی احمق محافظش! چطور میشه پذیرفت در این قصری که هیچ رازی از هیچ کسی پنهان نمیمونه و کل افرادِ حاضر به شکلی داستان لغزش شاهدخت رو شنیدن و این اتفاق اونقدر بزرگ و مهم بوده که حتی وزیر قدرتمند پادشاه با اون همه سابقه هم به همین دلیل عزل و مجبور به ترک دربار شده ولی این اخبار و اتفاقات و شایعات در مورد رابطه شاهدخت با دیمون به گوش اون شوالیه ی ابله محافظ که خودش پارتنر ماجرا بوده نرسیده تا با توسل به همین بی خبری و غفلت به اون شکل احمقانه خودش رو پیش ملکه لو بده که بله من با شاهدخت خوابیدم!حتی اگه خبر رو هم نشنیده بود اصلا منطقی نیست که اون شوالیه ی خنگ اینجوری لو بده خودش رو.یا سفر دریایی مضحک پادشاه به جزیره مار آبی! با اون مشقت و حال خراب و با اون همه مقدمات و کشتی و… رفت اونجا سی ثانیه صحبت کرد و پیشنهاد ازدواج رو داد و برگشت.در حالی که اینکار رو میتونست به سادگی با یه پیغام محرمانه یا از طریق کسی دیگه یا با احضار مار آبی انتقال بده!یا مثلا فالگوش وایسادن دیمون در تمام جلساتی که در شورا بر علیهش برگزار و در مورد جانشینی حرف زده میشد.هر سری جلسه برگزار میشد دیمون اون پشت داشت گوش میداد بدون هیچ مانعی. شما دفتر امام جماعت روستا هم نمیتونی به همین سادگی بری فالگوش وایسی.اینها همش به ناخودآگاه شما یادآوری میکنه که این اتفاقات منطق درستی تدارن و با هوش و زکاوت شما نمیخونه. فیلمنامه ی بازی تاج و تخت مدام حتی هوش و احساس آدمهای باهوش رو هم غافلگیر میکرد و شما در اون سریال همچین سکانسهای خزعبلی واقعا نمیدیدی و همه چیز جدی و غافلگیر کننده و در عین حال منطقی بود و کاراکترها هم به همون نسبت پیچیده و عجیب و غافلگیرکننده.( تمام این ایراداتی که گفتم همش بر میگرده به فیلمنامه و فیلمنامه ی خاندان اژدها انقد ضعیفه که اصلا کار به شکایت از کم بودن لوکیشن و سکانس اکشن و این داستانها نمیکشه) واقعا وقتم رو با دیدن این چند قسمت هدر دادم.
معذرت می‌خوام ولی خیلی مطالب سطحی و یک طرفه (و بدون خواندن منبع اقتباس) نوشته شده
خیلی لوکیشن ها هستن که تو گات نبودن ولی قراره تو خاندان اژدها ببینیم (نمونش استورمز اند با توجه به کتابا)
چهار قسمت یه سریال رو نمیشه با یه سریال هشت فصلی مقایسه کرد
حتما به کانال فیلمباز توی یوتیوب با گویندگی محسن مراجعه کنید و نقد و بررسی هر قسمت رو ببینید تا متوجه بشین چقدر فیلمبرداری بازیگری دیالوگ ها شخصیت ها و هر چیز به ظاهر بی ارزش توی سکانس ها چه حکمت و درایتی پشتشه، اونوقت نظرتون عوض میشه و کامل نقدتون رو پاک میکنید.
میدونم که چک میکنید?