چرا روسیه بعد از ۵ ماه هنوز نتوانسته حتی یک توپخانه آمریکایی HIMARS را نابود کند؟

۲۶ قبضه از ۲۵ قبضه: این تعداد سیستم های راکت انداز خودکششی HIMARS ساخت آمریکاست که اوکراین بعد از پنج ماه تحویل از جانب واشنگتن همچنان از آن ها در میدان نبرد استفاده می کند. این ناوگان کوچک از توپخانه که با قدرت نقطه زنی خود ویرانی زیادی برای روس ها در پی داشته اند تاکنون تلفاتی نداشته و با ادعای مقامات اوکراینی، روس ها تاکنون نتوانسته حتی یک قبضه از آن ها را نیز شکار کند، علیرغم اینکه نابود کردن آن ها را یکی از اولویت های خود در خط مقدم نبرد قرار داده است. گفته می شود که سیستم توپخانه ای HIMARS یکی از اصلی ترین دلایل عقب نشینی روسیه از اوکراین بوده است.

اولین سیستم HIMARS در ۲۳ ژوئن به اوکراین رسید، که یکی از چهار کامیون راکت انداز بود. نیروهای اوکراینی به سرعت این راکت اندازها را به کار گرفته و دپوهای مهمات روس ها را با آن ها هدف قرار دادند. با هدف وادار کردن روسیه به استفاده بی رویه از گلوله های توپخانه و کاهش تعداد آن ها در زرادخانه دشمن، نیروهای اوکراینی در برهه ای مدعی شده بودند که روس ها روزانه ۵۰,۰۰۰ گلوله توپخانه ای شلیک کرده در حالی که این تعداد برای اوکراینی ها تنها ۵,۰۰۰ گلوله در طول روز است. این قدرت توپخانه ای روسیه اما تلفات سنگینی به نیروهای اوکراینی وارد کرده و روزانه ۲۰۰ سرباز یا غیرنظامی اوکراینی را به کام مرگ می فرستاد.

M142 HIMARS یک کامیون زرهی است که برای حمل و پرتاب شش راکت توپخانه ای برد بلند به صورت همزمان طراحی شده است. این کامیون ها گلوله های راکتی به طول ۱۳ فوت را با برد ۴۳ مایل پرتاب می کنند که گلوله هایی هدایت شونده با کلاهک هسته ای ۲۰۰ پوندی با قدرت انفجار بالا و متشکل از ۱۶۰,۰۰۰ ترکش تنگستنی است. هر راکت دقت بالایی داشته و در بدترین حالت در کمتر از دو متری هدف فرود می آید که در مقایسه با دیگر سیستم های توپخانه ای از دقت بسیار بالاتری برخوردار بوده و دارای قدرت نقطه زنی مشابه موشک هاست.

ترکیب برد، دقت و قدرت انفجاری بالای این گلوله ها که به اختصار GMLRS نام دارد، همراه با سرعت و تحرک بالای پلتفرم کامیونی باعث شده که HIMARS به دشمنی بزرگ برای نیروهای روسی تبدیل شود. این کامیون ها با تاکتیک شلیک کن و فرار کن توانسته اند به خط مقدم نبرد نزدیک شده و به حداکثر برد خود برسند. شلیک کردن ۶ راکت این سیستم تنها چند دقیقه زمان می خواهد و زمانی که گلوله ها به هدف رسیده اند، کامیون از موقعیت پرتاب خود عقب نشینی کرده و دیگر ردیابی محل شلیک برای نیروهای روسی بیفایده است.

تلفات روس ها در نتیجه این سیستم راکتی چنان بالا بوده است که نیروهای روسی یکی از اولویت های خود را شناسایی و نابود کردن این سیستم توپخانه ای قرار داده اند. مقامات رسمی روسیه و بال های رسانه ای کرملین مدعی شده اند که روسیه تاکنون توانسته بسیاری از سیستم های HIMARS را نابود کرده است اما یک مقام ارشد وزارت دفاع ایالات متحده هفته گذشته مدعی شده که نیروهای روسی تاکنون حتی یک فروند از این سیستم را هدف قرار نداده اند.

شلیک گلوله های GMLRS اغلب اوقات طوری زمانبندی می شود که با پرتاب راکت های غیرهدایت شونده گراد همزمان باشد و این موضوع باعث گیجی نیروهای شناسایی توپخانه دشمن شده است. همچنین نیروهای اوکراینی قوانین امنیتی سختگیرانه ای برای سیستم های HIMARS برقرار کرده و عکس گرفتن از آن ها همراه با هر سازه یا بنای مشهور یا هر چیزی که موقعیت مکانی آن ها را فاش می کند را ممنوع کرده اند. این کامیون ها به احتمال فراوان با اسکورت حرکت می کنند، به ویژه سیستم های هوایی بدون سرنشین ضدحمله ای که برای شناسایی و جمینگ پهپادهای روسی به کار می روند.

این واقعیت که نیروهای اوکراینی هنوز از ۲۸ قبضه توپخانه HIMARS در بزرگراه های این کشور استفاده کرده و بارانی از راکت های دقیق و ویرانگر را روی اهداف خود در مناطق تحت کنترل روس ها رها می کنند باعث شک و تردید در ادعای روس ها مبنی بر نابود کردن برخی از این سیستم ها شده است، آن هم در جنگی که روس ها تاکنون ناکامی ها و شکست های متعددی را در آن تجربه کرده اند. شاید روسیه در نهایت بتواند به خواست خود رسیده و یرخی از این سیستم ها را هدف قرار دهد اما شواهد و قرائن نشان می دهد که تاکنون موفق به انجام چنین کاری نشده است.