یک قاتل زنجیره ای ملقب به «افعی» هفته گذشته پس از حکم دادگاه به دلیل سن و رفتار خوبش با وجود به قتل رساندن حدود ۲۴ گردشگر آزاد شد. اما او تنها قاتل سریالی نیست که طعم آزادی را چشیده است.
چارلز سوبرج (Charles Sobhraj) ملقب به افعی، یک قاتل زنجیرهای است که در دهه ۱۹۷۰ با شکار کوله گردهای غربی در امتداد مسیر هیپی ها، وحشت را به جنوب آسیا آورد. او حداقل ۲۴ گردشگر، ازجمله ۱۴ نفر تنها در تایلند، را به قتل رسانده است. یک فرانسوی هندی-ویتنامی تبار که به قربانیان خود مواد مخدر میداد و سپس آنها را به حومه شهر میبرد و به طرز وحشیانهای میکشت.
روش مورد علاقه این سادیست این بود که قربانیان خود را پیش از خفه کردن، مثله کردن با چاقو یا شلیک به آنها، بیمار کند؛ با هر چیزی از قرص های اسهال آور گرفته تا پودر خارش آور.
سوبرج پس از محکومیت در سال ۲۰۰۴ به جرم قتل یک جهانگرد آمریکایی به نام کانی جو برونزیچ در سال ۱۹۷۵، در حال گذراندن حبس ابد بود. اما این قاتل که حالا ۷۸ سال دارد، هفته گذشته آزاد شد و پس از حکم دادگاه به خاطر سن و رفتار خوبش به فرانسه بازگردانده شد.
معلوم نیست که او قصد دارد باقی عمر خود را چگونه زندگی کند، اما سوبرج اولین قاتل زنجیره ای نیست که دوباره به جامعه بازگشته است. در اینجا با تعدادی از بدنام ترین ها آشنا میشویم.
شارلین گالیگو
شارلین گالیگو (Charlene Gallego) و همسرش جرالد در اواخر دهه ۱۹۷۰، شهر ساکرامنتو در کالیفرنیا را به وحشت انداختند و ۱۰ قربانی را که اکثرا نوجوانان بودند، ربوده و به قتل رساندند.
این زوج که به خاطر اشتیاق به رابطه جنسی خشن به هم پیوسته بودند، دختران جوان را با فریب دادن به داخل یک ون برده و میدزدیدند. سپس آنها را میبستند، مورد تجاوز جنسی قرار میدادند و به قتل میرساندند و اجسادشان را یا به خاک سپرده یا دور میانداختند.
آنها در سال ۱۹۸۰ هنگامی که یکی از دوستانِ دو قربانیشان، ربوده شدن آنها را دید و شماره خودرو را به پلیس گزارش کرد دستگیر شدند. جرالد حکم اعدام گرفت اما شارلین به دلیل توافقی که محکومیت او را به ۱۶ سال و ۸ ماه کاهش میداد، پذیرفت که علیه شوهرش شهادت دهد.
پس از آزادی از زندان در سال ۱۹۹۷، او نام خود را تغییر داد و به فیر اوکس کالیفرنیا نقل مکان کرد و گمان میرود در ۶۶ سالگی هنوز در آنجا زندگی میکند. جرالد در سال ۲۰۰۲ در حالی که در انتظار اعدام بود بر اثر سرطان درگذشت.
جیری استراکا
جیری استراکا (Jiri Straka) که به نام «قاتل اسپارتاکیاد» شناخته میشود (زیرا جنایات او در جریان رویداد ورزشی اسپارتاکیاد شوروی اتفاق افتاد) یک قاتل زنجیره ای اهل چک است که مسئول ۱۱ مورد حمله به زنان در پراگ بین فوریه و آگوست ۱۹۸۵ بود؛ زمانی که تنها ۱۵ تا ۱۶ سال سن داشت. در طول کمی بیش از یک ماه از فوریه ۱۹۸۵، او به طور وحشیانه به زنان ۲۰ تا ۵۴ ساله حمله کرد و سه نفر را کشت.
او یکی از قربانیان خود را با بند لباس زیرش خفه کرد، دیگری را با قلوه سنگ حسابی کتک زد و یک نفر دیگر را با فرو کردن یک جفت لباس زیر، خاک رس، سنگ و خاک در دهانش خفه کرد.
هنگامی که استراکا در ماه می ۱۹۸۵ دستگیر شد، پلیس باور نمیکرد که او قادر به انجام آنچه قربانیان بازمانده اش او را متهم کردند باشد. تا اینکه خودش با خوشحالی به آنها اعتراف کرد و اضافه کرد که اصلا احساس پشیمانی نمیکند و فقط از اینکه دستگیر شده متاسف است.
او که زیر سن قانونی بود به ۱۰ سال زندان و اختگی شیمیایی محکوم شد، اما در سال ۱۹۹۴ از سوی رئیس جمهور چک عفو شد.
پس از گذراندن ۱۰ سال در بیمارستان روانی، استراکا مرخص شد، با زنی که در همان بیمارستان با او ملاقات کرده بود ازدواج کرد و نام خانوادگی خود را به نواک (Novak) تغییر داد. او به مرز لهستان نقل مکان کرد و حالا که ۵۳ ساله است در آنجا زندگی قانونمندی دارد.
ولفگانگ ابل و مارکو فورلان
قاتل سریالی آلمانی ولفگانگ ابل (Wolfgang Abel) و مارکو فورلان (Marco Furlan) دو نئونازی بودند که گمان میرود بین سالهای ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۴، ۲۸ قتل را در ایتالیا، هلند و آلمان انجام دادهاند.
این دو مرد در دبیرستان با هم دوست شدند و با این ایده متحد شدند که قرار است «منحرفها» – کارگران جنسی، همجنس گرایان، معتادان به مواد مخدر، روحانیون گناهکار و هرکسی که درگیر پورنوگرافی است – را از جهان حذف کنند.
این زوج که نام «لودویگ» را برگزیدند، رفتارهای وحشتناکی داشتند؛ ازجمله سوزاندن زنده زنده افراد با کوکتل مولوتوف قبل از فرار از صحنه. اولین قربانی آنها در سال ۱۹۷۷ مردی بود که آنها معتقد بودند به دلیل میراث رومی اش، هم معتاد به مواد مخدر و هم کولی بود.
آنها هفت سال بعد دستگیر شدند، اما در سال ۲۰۱۰ هر دوی آنها بهطور مشروط بیرون آمدند و تا سال ۲۰۱۶ کاملا آزاد شدند.
سیلوانو وارد براون
سیلوانو وارد براون (Silvano Ward Brown) که با نام «خفه کننده پاناما» شناخته میشود، اولین قاتل زنجیره ای آمریکای مرکزی است که از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۳ سه زن را کشت.
او ۱۸ سال داشت و پیش از این که اولین قتل خود را انجام دهد دو سال را در زندان نوجوانان سپری کرده بود. او به خانه یک زن ۱۸ ساله وارد شد، برهنه شدن او را تماشا کرد و سپس دو ضربه چاقو به او زد. براون به زندان رفت اما بعد در سال ۱۹۶۹ آزاد شد و چهار سال بعد یک کارگر جنسی را در شهر کولون پاناما به دلیل ناتوانی در انجام فعالیت جنسی خفه کرد.
دومین قتل مشابه، پلیس را به سمت براون هدایت کرد که لباس یکی از زنان در ماشینش پیدا شد و در نهایت به همه قتلها اعتراف کرد.
مشخص شد که براون یک بیمار روانی با انحراف خطرناک است. او که به ۲۰ سال زندان محکوم شده بود در سال ۱۹۹۳ آزاد شد و اکنون ۸۱ ساله است. براون در شهر پاناما زندگی میکند و شغلش نگهبانی است.
خوزه پاز بزرا
خوزه پاز بزرا (Jose Paz Bezerra) در دهه ۱۹۶۰ کارگران جنسی را در منطقه مورومبی در سائوپائولو برزیل به وحشت انداخت و گمان میرود که حداقل ۲۴ زن را به طرز وحشیانهای کشته باشد؛ امری که باعث شد به او لقب «هیولای مورومبی» بدهند.
تمام قتلهای او به یک شیوه مشابه پایان مییافت؛ قربانیان برهنه در زمینهای خالی از سکنه رها میشدند، با دهان بسته و در حالی که با لباسهای خودشان بسته شده، مورد تجاوز جنسی قرار گرفته و خفه شده بودند.
بزرا پس از دستگیری گفت که مادرش یک کارگر جنسی بود و هنگام کار او را مجبور میکرد تماشایش کند. همین موضوع باعث شد که او از مادرش و همه کارگران جنسی نفرت پیدا کند. او تا زمان دستگیری، ۲۰ زن را که بیشتر آنها شباهت زیادی به مادرش داشتند، مورد تجاوز قرار داده و به قتل رساند.
بزرا به بیش از ۶۰ سال زندان محکوم شد، اما در آن زمان کشور برزیل در قوانین تنبیهی خود یک خلاء داشت: حداکثر مجازات مجاز توسط قانون تنها ۳۰ سال بود. او در سال ۲۰۰۱ پس از گذراندن دوران محکومیت خود آزاد شد و اکنون در سن ۷۱ سالگی، احتمالا جایی در برزیل آزادانه زندگی میکند.
پدرو لوپز
پدرو لوپز (Pedro Lopez) یک قاتل زنجیرهای کلمبیایی ملقب به «هیولای آند» است که اعتراف کرده بیش از ۳۰۰ دختر جوان را کشته است.
گفته میشود که او قتلهایش را در سن ۲۱ سالگی آغاز کرده است؛ زمانی که به خاطر سرقت ماشین در زندان بود و سه زندانی را که به او تجاوز گروهی کرده بودند، به قتل رساند. لوپز پس از آزادی در سال ۱۹۷۸ به سرتاسر آمریکای جنوبی سفر کرد و دختران جوان را به قتل رساند. او بعدا ادعا کرد که تنها در آن سال هزار دختر را کشته است.
او در مارس ۱۹۸۰ دستگیر شد؛ زمانی که پلیس را به قبر ۵۳ نفر از قربانیان خود در اکوادور که همگی دختران ۹ تا ۱۲ ساله بودند هدایت کرد. او تنها به خاطر قتل ۱۱۰ دختر جوان در اکوادور مجرم شناخته شد و به ۲۴۰ قتل دیگر از دختران ناپدید شده در کشورهای همسایه پرو و کلمبیا اعتراف کرد.
لوپز به ۱۶ سال زندان در اکوادور محکوم شد اما پس از ۱۴ سال به دلیل رفتار خوب آزاد شد و سپس یک سال را در یک مرکز روانی در کلمبیا سپری کرد تا اینکه در سال ۲۰۰۲ به قید وثیقه آزاد شد. او به سرعت قرارداد وثیقه خود را نقض کرد و اکنون در سن ۷۴ سالگی، مشخص نیست کجاست.
کارلا هومولکا
کارلا هومولکا (Karla Homolka) یک قاتل زنجیرهای کانادایی است که همدست همسرش پل برناردو بود و در تجاوز و قتل حداقل سه نوجوان در انتاریو – از جمله خواهر خودش – بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲ مشارکت فعال داشته است.
هنگامی که این زوج در نهایت دستگیر شدند، کارلا موفق شد دادستان ها را متقاعد کند که او بهطور ناخواسته در قتل های برناردو شریک بوده است و در نتیجه با دادستان ها یک معامله بحث برانگیز برای کاهش مجازات زندان در ازای اقرار گناه انجام شد. این توافق نامه توسط مطبوعات کانادایی، «معامله با شیطان» نامیده شد؛ به ویژه پس از انتشار ویدئویی از جنایات این زوج که ثابت میکرد هومولکا از آنچه در ابتدا ادعا کرده بود مشارکت فعالتری داشت.
پس از آزادی از زندان در سال ۲۰۰۵، هومولکا در کبک ساکن شد، جایی که با برادر وکیل خود ازدواج کرد. او نام خود را به لیان بوردلیس (Leanne Bordelais) تغییر داد و اکنون در سن ۵۳ سالگی مادر سه فرزند است.
بیشتر بخوانید:
جفری دامر قاتل سریالی آدمخوار چطور هم بندانش را مجبور به قتل خودش کرد؟
بدون نظر