وقتی به یک فیلم علمی تخیلی بی نقص فکر می کنیم، ذهنمان اغلب به دهه ۱۹۸۰ باز می گردد، با فیلم هایی مانند The Thing, The Terminator و Aliens که به وضوح عصر طلایی ژانر علمی تخیلی بود. از آنجایی که سینمای امروزی بیشتر روی بلاک باسترهای ابرقهرمانی و بلاک باسترهای ابرقهرمانی بیشتر!!! تمرکز دارد، این حس به وجود می آید که ژانر علمی تخیلی کلاسیک نادیه گرفته شده است. اگر چه این ژانر دیگر مانند گذشته شناخته شده نیست، برخی از بهترین، سرگرم ترین و جذاب ترین فیلم های این ژانر در چند دهه اخیر منتشر شده اند. با فیلم هایی مانند Dune, Moon, Gravity, Interstellar, Blade Runner 2049, Annihilation, Inception, District 9 و Arrival، هیچ بحثی وجود ندارد که ژانر علمی تخیلی هنوز هم میلیون ها نفر از دوستداران دو آتشه سینما را در سراسر جهان سرگرم می کند.
اکنون اگر شما نیز از طرفداران مفاهیم آن جهانی مانند سفر در زمان، موجودات فرازمینی و سفرهای بین جهان ها هستید، مطمئناً بسیاری از این فیلم های شناخته شده را دیده اید. اما فیلم های علمی تخیلی کمتر شناخته شده تری نیز وجود دارند که اخیراً منتشر شده و شایستگی توجه بیشتری را داشتند. بدین ترتیب می خواهیم شما را با ۱۰ مورد از بهترین فیلم های علمی تخیلی سال های اخیر آشنا کنیم که تحت الشعاع فیلم های پرسروصداتری قرار گرفته و آنطور که باید دیده نشدند، اما اگر به ژانر علمی تخیلی علاقه دارید باید حتماً به تماشایشان بنشینید. لازم به ذکر است که اکثر این فیلم ها در سرویس های استریمینگ مانند نتفلیکس و آمازون منتشر شده اند که نقش مهمی در شناخته شده نبودنشان در مقایسه با دیگر فیلم های علمی تخیلی داشته که اکران سینمایی را تجربه کرده اند.
۱۰- In The Shadow Of The Moon
فیلم In the Shadow of the Moon داستان پلیسی به نام لاک را روایت می کند که یک شب گشت شبانه اش را مانند همیشه آغاز می کند اما وقتی سه نفر در سراسر شهر با ذوب شدن مغزهایشان می میرند، لاک نمی تواند دلیل مرگ آن ها را کشف کند. به مدت ۲۰ سال بعد، او به شکلی وسواس گونه در تلاش برای حل این پرووند است، بدون اینکه بداند رفتارها و کارهایش آینده جهان را شکل خواهد داد. اگر بدون اینکه به شما گفته شود با یک فیلم علمی تخیلی مواجه هستید به تماشای این فیلم می نشستید، هرگز فکر نمی کردید که در حال تماشای فیلمی در این ژانر هستید.
تا نزدیک پایان فیلم، In the Shadow of the Moon شبیه یک تریلر کارآگاهی است اما عناصر علمی تخیلی آرام آرام وارد داستان شده و متوجه خواهید شد که لاک با چیزهایی درگیری است که فراتر از یک کار پلیسی معمول است. مانند اکثر بهترین فیلم های رازآلود، در In the Shadow of the Moon نیز شاهد تعادلی بی نقص از فاش نکردن بیش از حد تا اوج داستان هستیم و همزمان پیچیدگی و تنش را از ابتدای فیلم شاهد هستیم. اگر چه این فیلم با مفاهیم پیچیده علمی و تئوری های عمیق سروکار دارد اما بیشتر از همه چیز روی تلاش ها و تقلاهای شخصیت اصلی داستان تمرکز دارد که باعث می شود مخاطب ارتباطی عمیق تر با داستان برقرار کند.
۹- Code 8
Code 8 شبیه نسخه های واقع گرایانه تر از X-Men است. در این دنیا، شخصیت های با قدرت های ابرانسانی از توانایی هایشان برای مبارزه با شخصیت های قدرتمند شرور یا موجودات فرازمینی استفاده نمی کنند بلکه بسته به مهارتشان، وظایفی به آن ها محول شده است. از آنجایی که ابرانسان های شغل های بزرگ را به خود اختصاص داده اند، انسان های معمولی بسیاری بیکار و اضافی تلقی می شوند که باعث می شود سرخوردگی بسیاری در جامعه ایجاد شود. وقتی این قدرت ها تصمیم می گیرند ربات هایی به نام نگهبانان را جایگزین خود کنند، در واقع بیکار در خیابان ها رها می شوند و بدین ترتیب برای بقا دست به جرم و جنایت می زنند.
اگر از فیلم های ابرقهرمانی مملو از جلوه های ویژه کامپیوتری خسته شده اید اما هنوز از مفهوم هسته ای این فیلم ها لذت می برید، فیلم Code 8 مناسب شماست. دنیاسازی پنج دقیقه ابتدایی این فیلم بسیار بهتر از دنیاسازی است که در تمام طول یک فیلم ابرقهرمانی بلاک باستر دیده اید. از جلوه های ویژه به ندرت استفاده شده اما این سکانس های اندک نیز بسیار واقعی و جذاب هستند. همچنین اگر به دنیای Arrowverse علاقه دارید، در فیلم Code 8 استفن و رابی امل در دو نقش اصلی این فیلم حضور دارند. تنها مشکل این فیلم این است که طول آن ۹۸ دقیقه است. از آنجایی که سازندگانش دنیایی بسیار باشکوه و جذاب را خلق کرده اند، مایه تاسف است که مخاطبان فرصت دیدن دنیایی طولانی تر را در این فیلم نداشته اند و می توانست طول فیلم بسیار بیشتر باشد.
۸- Spectral
فیلم Spectral در مورد یک تیم عملیات ماوراءالطبیعه است که با ارواح می جنگند. بر اساس تنها خلاصه داستان فیلم، شاید فکر کنید که با یک فیلم بی کیفیت درجه دوم از Asylum Studios مواجه هستید. اما Spectral فیلم باکیفیت و موفقی است زیرا همه چیز کاملاً سرراست و درست پیش می رود. وقتی ارتش اولین بار فانتوم ها را با یک دوربین طیفی کشف می کند، فکر می کنند که یک خطای سیستمی است اما وقتی ارواح شروع به حمله به سربازان می کنند، دولت به این باور می رسد که در حال مبارزه با دشمنان انسانی دارای تکنولوژی نامرئی است. وقتی متوجه ماهیت ماوراءالطبیعه خطر می شوند، مقامات دولت موضوع را از زیردستان مخفی می کنند تا آن ها ماجرا را جدی تر بگیرند.
همانطور که انتظار می رود، نداشتن ارتباط بین طرفین باعث می شود که سربازان به خوبی برای این تهدید متافیزیکی آماده نباشند و بدین ترتیب بسیاری از آن ها بی دلیل کشته شوند. به جای پر کردن زمان روایت فیلم با داستان های گذشته اضافی و خوشمزگی زورکی، فیلم Spectral درست از همان ابتدا وارد مرحله اکشن شده و به ندرت از نفس باز می ایستد. از آنجایی که دشمن ناپیداست و می تواند به محض لمس کردن سربازان را بکشد، هر سکانس مملو از تنش خواهد بود. اگر چه فیلم های فرانچایزی علمی تخیلی مانند The Terminator و The Matrix در سال های اخیر بی هدف کش پیدا کرده اند، فیلم های خلاقانه ای مانند Spectral ثابت کرده اند که این ژانر هنوز هم چیزهای زیادی برای ارائه دارد.
۷- Prospect
در Prospect، یک دختر نوجوان به نام سی خود را در سیاره ای ناشناخته گرفتار می یابد. از روی درماندگی، این دختر مجبور می شود با مردی به نام ازرا که به صورت غیرمستقیم مسئول مرگ پدرش است همکاری کند. از همان ابتدا، جنبه علمی تخیلی داستان به وضوح دیده می شود. اما با ادامه روایت داستان، بیشتر تمرکز روی شکل گیری رابطه ای بین سی و ازرا است اگر چه با هم دشمن هستند. اگر چه ازرا شخصی غیرقابل بخشش و بدون امکان رسیدن به رستگاری به نظر می رسد اما پدرو پاسکال باعث شده که شخصیت او کار سختی در پیدا کردن انسانیت نداشته باشد که باعث می شود بیننده به شدت به او اهمیت بدهد، اگر چه دورویی اش باعث می شود هرگز نتوانید با اطمینان بگویید که وفاداری او به کدام طرف است.
به خاطر بودجه اندک (حدود ۴ میلیون دلار) این فیلم، جلوه های ویژه Prospect بسیار کم هستند اما طرفداران ژانر علمی تخیلی به خاطر بازی های بی نقص شخصیت های اصلی هرگز احساس نمی کنند که با علمی تخیلی خواندن این فیلم به آن ها خیانت شده و از تماشای فیلم لذت خواهند برد. از آنجایی که Prospect چندان شناخته شده نیست، جای تعجب ندارد که به دنبال انتشارش در سال ۲۰۱۸ سروصدایی کرده باشد اما به خاطر دنیاسازی پرجزییات و دقیق، سناریو هوشمندانه، شخصیت های غیرکلیشه ای و بازی های لایه دار بازیگرانش، به تدریج نامی برای خود به عنوان یک اثر قابل احترام و قوی در ژانر علمی تخیلی دست و پا کرده است.
۶- Oxygen
داستان Oxygen زمانی آغاز می شود که زنی به نام لیز در یک محفظه بسته از خواب بیدار می شود. او توسط یک واحد هوش مصنوعی باخبر می شود که در کمتر از دو ساعت اکسیژنش به پایان خواهد رسید. در ابتدا، داستان فیلم بسیار شبیه فیلم Buried با بازی رایان رینولدز به نظر می رسد، البته به غیر از فضای آینده نگرانه فیلم. اما Oxygen یک تفاوت با فیلم گفته شده دارد که آن را از کپی برابر اصل بودن با Buried در امان نگه می دارد. در این فیلم، لیز نمی داند کیست و این یعنی اینکه حتی نمی تواند بفهمد که چرا در این محفظه گرفتار شده است. او حتی نمی داند که این محفظه در یک آزمایشگاه علمی است یا یک زیرزمین یا در فضا.
نه تنها لیز هیچکدام از این چیزها را نمی داند بلکه هوش مصنوعی اش نیز طوری برنامه ریزی شده که از دادن پاسخ به سوالات کلیدی اش امتناع می ورزد و این موضوع لیز را وادار می کند به صورت غیرمستقیم به دنبال گرفتن پاسخ های مورد نظرش و واقعیت ماجرا از کامپیوتر باشد. وقتی لیز رفته رفته ماجرا را می فهمد، مخاطب شاید حس کند که داستان جذابیتش را از دست داده زیرا راز و سر داستان فاش شده است. اما نگران نباشید زیرا Oxygen تا دقایق پایانی همچنان شما را غافلگیر می کند و هرگز مخاطب را بدون تنش و اضطراب رها نمی کند. با سناریویی پیچیده، یک بازی بی نقص از ملانی لورنت و کارگردانی خلاقانه، فیلم Oxygen از ابتدا تا پایان شما را سرگرم خواهد کرد.
۵- Advantageous
داستان فیلم Advantageous در آینده روایت می شود، جایی که اکثر انسان ها از فقر و ناباروری رنج می برند. وقتی یک مادر به نام گوون شغلش را از دست می دهد و نمی تواند تحصیلات دخترش را تضمین کند، می پذیرد که در یک آزمایش شرکت کند که ذهن او را به یک جسم جوان تر و بهتر منتقل می کند. وقتی این انتقال موفقیت آمیز می شود، گوون فکر می کند که زندگی اش در کل بهتر خواهد شد اما شوربختانه چنین نیست. مشکلی که بسیاری از فیلم های با داستان های آینده نگرانه از آن رنج می برند این است که سکانس ها را با مقدار زیادی از جلوه های ویژه پر می کنند که می تواند به شدت گیج کننده و حواس پرت کن باشد.
در واقع، سرمایه گذاری در داستان یک شخصیت در شرایطی که که خودروهای پرنده در پس زمینه در حال رفت و آمد هستند، دشوار خواهد بود. اگر چه فیلم Advantageous در یک دنیای پادآرمانشهری در آینده روایت می شود اما تصاویر و زاویه پساآخرالزمانی آن به شدت کنترل شده و همین موضوع باعث می شود داستان فیلم بسیار قابل درک تر باشدو در واقع، این فیلم بیشتر روی شخصیت ها تمرکز دارد و خیلی راحت این موضوع که داستان در آینده روایت می شود را فراموش خواهید کرد. این فیلم به خوبی و به شکلی موثر به تم هایی مانند نژادپرستی، سالمندی و درگیری های طبقاتی اشاره می کند اما هرگز از داستان بنیادین فیلم فاصله نمی گیرد.
۴- Level 16
فیلم Level 16 در مورد یک موسسه نظامی کاملاً دخترانه به نام آکادمی وستالیس است. تمام «دانش آموزان» این آکادمی آموزش می بینند تا قابلیت ها و ویژگی های زنانه داشته باشند تا راحت تر به فرزندخواندگی پذیرفته شوند. اگر چه نگهبانان و ناظران به شدت سختگیر و بیرحم هستند، اما دختران بدون اعتراض از دستورات آن ها پیروی می کنند، با این باور که آکادمی تنها شانس آن ها برای بدست آوردن یک خانواده واقعی است. اما وقتی یکی از دختران به نام ویوین، مشکوک می شود که استادان آکادمی چیزی را از او پنهان می کنند، تمام تلاشش را برای پی بردن به هدف واقعی آن ها انجام می دهد. فیلم Level 16 شبیه یک نسخه بسیار هوشمندانه تر از فیلم The Island ساخته مایکل بی است.
داستان هر دو فیلم شاید مشابه باشد اما Level 16 بیشتر شبیه یک درام روانشناختی است که به سمت Black Mirror سوق پیدا می کند تا یک فیلم علمی تخیلی. اگر چه فاکتور وحشت موجود در این فیلم بیشتر است اما به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد که باعث می شود بخش های ترسناک فیلم به شدت تکان دهنده باشند. از آنجایی که قرار است دختران این آکادمی بی احساس و کم حرف باشند، خیلی راحت شخصیت ها می توانند خشک و بی مزه به نظر برسند اما به خاطر بازیگران با استعدادی که در فیلم مورد استفاده قرار گرفته اند، به ویژه شخصیت اصلی با بازی کیتی داگلاس، احساس بسیاری توسط این بازیگران خلق می شود در حالی که جملات اندکی به زبان می آورند.
۳- Freaks
داستان Freaks زمانی آغاز می شد که دختربچه ای به نام کلویی توسط پدرش مجبور می شود تا جزییات مربوط به «مادر جعلی»اش را به خاطر بسپارد. وقتی کلویی نمی تواند به سوالی اساسی در مورد ورزش پاسخ دهد، پدرش به او می گوید که رفتارش باعث مرگش خواهد شد. اگر چه پدرش چیزهای کمی در مورد دنیای بیرون به کلویی می گوید اما دخترک بر این باور است که پدرش تنها قصد حفظ امنیت او را دارد. اما هنوز چیزهای زیادی هستند که کلویی از آن ها بی خبر است و درکشان نمی کند. چه چیزی آن بیرون اینقدر ترسناک است؟ چرا کلویی گاهی اوقات در خانه ای متفاوت از خواب بیدار می شود؟ چرا یک زن زنجیر شده، گاهی اوقات در اتاق او ظاهر می شود؟
بهتر است با کمترین اطلاعات به تماشای Freaks بنشینید زیرا اطلاع از داستان فیلم بخش زیادی از سورپرایزهای آن را اسپویل خواهد کرد. اگر چه بیننده می داند همه چیز آنطوری نیست که به نطر می رسد، اما روایت داستان به سمت و سوهایی می رود که حتی دقیق ترین و حواس جمع ترین مخاطبان نیز انتظارش را ندارند. در بخش اعظم فیلم، غیرممکن است که تشخیص دهید کدام یک از شخصیت های اطراف کلویی چه هویتی دارند. افشاگری بزرگ داستان نیز اگر چه خیلی اورجینال نیست اما خیلی هم ضدحال نیست زیرا فیلم مخاطب را وادار می کند تا کاملاً در ماجراجویی خودشناسی کلویی سرمایه گذاری کند.
۲- What Happened To Monday
داستان فیلم علمی تخیلی What Happened To Monday در دنیایی روایت می شود که جمعیت فزاینده انسان ها باعث شده دولت ها قانونی را اعمال کنند که بر اساس آن خانواده ها تنها می توانند یک فرزند داشته باشند. بعد از اینکه زنی در هنگام به دنیا آوردن هفت نوزاد یکسان می میرد، پدربزرگشان به نام ترنس (ویلم دفو) آن ها را پذرفته و نام هفت روز هفته را رویشان می گذارد. به منظور جلوگیری از شناسایی وجود این هفت دختر توسط دولت، ترنس به آن ها می گوید که تنها همان روزی که نامشان است می توانند از خانه خارج شوند تا بتوانند وانمود کنند که همه آن ها فقط یک نفر هستند. بعد از ۳۰ سال زندگی مخفیانه به این شکل، ماندی مفقود می شود و زندگی خانواده به خطر می افتد.
اگر چه What Happened to Monday اکشنی سیال و دنیایی خلاقانه دارد اما این بازی هایی بازیگران است که فیلم را متمایز می کند. اگر چه ویلم دفو همواره به خاطر ایفای نقش های حماسی و بزرگ شناخته می شود، فیلم هایی مانند این ثابت می کنند که وی در بازی در نقش های معمولی و ساده نیز بسیار بااستعداد است. اما نباید تحکم بازی نائومی رپس را در فیلم نیز نادیده گرفت زیرا وی نقش تمام هفت دختر داستان را بازی می کند. اگر چه بازی در نقش های متعدد می تواند باعث شود یک بازیگر در هر یک از این نقش ها بیش از حد «بازی» کند اما رپس طوری نقش تمام هفت شخصیت را بازی می کند که همه آن ها شخصیت هایی واقعی اما متفاوت جلوه می کنند تا کاریکاتورهایی از هفت خواهر.
۱- I Am Mother
I Am Mother در مورد یک ربات به نام مادر است که از در یک تاسیسات سری و بعد از نابودی بشریت، از دختری به نام «دختر» مراقبت می کند. اگر چه به نظر می رسد که این ربات کاملاً در خدمت و علاقمند به دختر است اما مواجه شدن با یک زن مرموز (هیلاری سوانک) باعث می شود که دخترک به این باور برسد که مادر آنطور که به نظر می رسد هویت مثبت و بشردوستانه ای نداشته باشد. به همان اندازه که داستان فیلم پیچیده و جذاب به نظر می رسد، ممکن است I Am Mother به خاطر فضا و بازیگران محدودش کسل کننده به نظر برسد. خوشبختانه، بازی های فوق العاده از هیلاری سوانک و کلارا روگارد تضمین می کند که تماشاگر در تمام مدت روایت داستان به داستان توجه کند و جذب آن شود.
علیرغم این که سوانک دو بار جایزه اسکار را بدست آورده اما این شخصیت مادر است که درخشش اصلی را در فیلم دارد. با چشم هایی که پلک نمی زنند و حرکات شبه ربات و صدادارش، او تضمین می کند که همواره مخاطب را روی صندلی اش نیم خیز نگه دارد. صدای ملایم مادر باعث می شود که بسیار ترسناک تر باشد، به ویژه وقتی که رفتارهای مشکوک و غیراخلاقی را توجیه می کند. اگر چه شخصیت مادر در واقع موجودی در لباسی غیرانسانی است اما جلوه های ویژه چنان خوب هستند که یک مخاطب معمولی فکر می کند این ربات ۱۰۰ درصد با جلوه های ویژه ساخته شده است. وقتی می فهمید که این شخصیت اغلب از طریق انیماتورها به حرکت درآمده است، تمجیدتان نسبت به فیلم نیز بیشتر خواهد شد.
چرا همه زن یا دختر بودن؟
چون اینجوری تم وحشت فیلم غالبه. یه جورایی این باور وحود داره که بچه ها مخصوصا دخترها بیشتر میترسن
با این تعریف وتوصیفات نسبتا مفصل
دریغ از اشاره به سال ساخت یکی از فیلمها